Έκανα ένα γρήγορο πέρασμα. Ας κάνω εγώ την αρχή! 
Στην πρώτη κιόλας σελίδα, διαβάζουμε για το ABIII των Alter Bridge, ενώ αρχικά χαίρεσαι που το βλέπεις μέσα, ότι " κατάφεραν μετά από 2 albums… να φτιάξουν το πρώτο πραγματικά σπουδαίο album της καριέρας τους."
Ας περάσει ο επόμενος.
Ωωω θεέ μου και έλεγα να πάρω metal hammer μετά από τόσα χρόνια…
πραγματικά τραγικό. αδιανόητο να μπαίνουν οι alter bridge στις σελίδες του οποιουδήποτε μεταλλικού περιοδικού, και φυσικά ανάμεσα στα καλύτερα άλμπουμ 
Έχει πολλούς μέσα που δεν τους λες και γιούς του πραγματικού ατσαλιού.
πέρα από πλάκα, δεν ξέρω τι προμοτάρει (γιατί αυτό κάνει) το χαμερ εδώ και καμια 15ετία (το μόνο τεύχος που είχα πάρει στο διάστημα αυτό ήταν το αφιέρωμα στον λεμυ όταν πέθανε, και αυτό σε στιγμή συναισθηματικής αδυναμίας). αλλά οι συγκεκριμένοι (ab) μου φαίνονται από βαρετοί έως πολύ ενοχλητικοί (με ενοχλεί αδιανόητα η φωνή του τύπου).
ΧΑΜΕΝΕ ΜΟΥ ΑΔΕΡΦΕ!!!
και παει και ο σλας και μου τον κοτσαρει για μόνιμο τραγουδιάρη του. ε κάπου έλεος
Καλά, αυτό είναι το πιο αχώνευτο από όλα.
ισχύει, έχω βάλει δυο μέρες σερί και ακούω symbolic μέσα στον καύσωνα!
Ενδιαφέρον τεύχος. Μπορώ να πω ότι το 80% των παρουσιαζόμενων δίσκων, εκτός της εγχώριας σκηνής, το έχω ακούσει - κοινώς, τη ζω έντονα τη δεκαετία μουσικά. Μ’ αρέσει.
Ένα ερώτημα για το 2017. Που είναι βρε παλικάρια το “A Subtler Kind of Light” των Locust Leaves; Μιλάμε για δίσκο μεγατόνων tech metal, καλύτερο και από το τελευταίο Enslaved.
Εγώ, πάλι, χωρίς να το έχω τελειώσει, ήδη μπορώ (με αφορμή τον εν λόγω αφιέρωμα) να συγκεκριμενοποιήσω λίγο παραπάνω αυτά που έλεγα παραπάνω περί αφιερωμάτων χωρίς ιδιαίτερη ουσία και με λογική “name-dropping” (550 albums!). Βλέπω, σε κάθε χρονιά, να απαριθμούνται ένας σκασμός από δίσκους, αλλά με δύο πολύ σοβαρές προβληματικές: πρώτον, ο (αναγκαστικά) περιορισμένος χώρος στην περιγραφή, πράγμα που ήδη έχει συνηθίσει κανείς και είναι σύμπτωμα γενικά των καιρών (όχι μόνο του metal Τύπου, δηλαδή) που δίνει περισσότερη σημασία στο φτηνό εντυπωσιασμό μέσω της ποσότητας, και όχι της ποιότητας (αυτή απαιτεί κι έναν κόπο παραπάνω). Αλλά γάμησε το αυτό, το περιμέναμε. Το δεύτερο, όμως, και κύριο σπάσιμο, είναι ότι δύσκολα μπορεί κανείς να διακρίνει μία πραγματική σταχυολόγηση της δεκαετίας, αφού σε κάθε χρονιά απλά έχουν μπει τα πάντα άκριτα! Και μ’ αυτό δεν εννοώ “γιατί μπήκε αυτό κι όχι το άλλο”, αλλά ότι έχω πετύχει ήδη 2-3 “παρουσιάσεις” που παραδέχονται ότι “δεν είναι και το καλύτερο τους”, “δε συγκρίνεται με τα παλιότερα”, “συνεχίζουν στο ίδιο στυλ” κλπ. κλπ. Συγγνώμη, τότε γιατί να καταλαμβάνουν χώρο σ’ ένα (υποτίθεται) αφιέρωμα στους καλύτερους δίσκους της δεκαετίας; Θα μπορούσε να πει κάποιος “ε δε λένε ότι είναι αφιέρωμα στα καλύτερα, θέλουν να δώσουν μία γενική εικόνα του τι έπαιζε την κάθε χρονιά, άρα και μέτριο δίσκο να έβγαλε μια μπάντα μεγάλου βεληνεκούς, θα έπρεπε να μπει”. Σύμφωνοι, απλά τότε δεν υπάρχει πραγματικά καμία διάκριση ανάμεσα σε “καλούς”, “μέτριους” κι “εξαιρετικούς” δίσκους, αφού όλοι μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι! Μ’ αρέσει και που στο session των ελληνικών δίσκων έχουν “check also”. Δεν καταλαβαίνουν ότι πρώτον, δεν έχει ΚΑΝΕΝΑ νόημα να βάζεις σ’ ένα πλαίσιο ένα κατεβατό από albums που δε λες τίποτα γι’ αυτό και δεύτερον, ότι ακόμα και το “κανονικό” section είναι ένα"check also"; Δηλαδή είναι ξεκάθαρο ότι για να γραφτεί ένα τέτοιο αφιέρωμα δε χρειάστηκε να ιδρώσει και κανείς. Παίρνεις τα τεύχη που βγήκαν και σημειώνεις: τους δίσκους των μεγάλων μπαντών, τους δίσκους των ελληνικών μπαντών, τους δίσκους καινούριων μπαντών, άντε και κάποιες μικροεκπλήξεις και τσουπ, χώσ’ τα όλα στη χρονιά που βγήκαν. Ε sorry, αν αυτό δεν είναι προχειροδουλειά, αν αυτό δεν είναι παράδειγμα-προς-αποφυγή για το πώς να κάνεις ένα μουσικό αφιέρωμα αν θες να θεωρείσαι “μουσικός δημοσιογράφος” (τρομάρα σου), τότε δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να είναι.
EDIT: Sorry, απλά το θυμήθηκα τώρα και είναι άλλο ένα ενδεικτικό παράδειγμα γι’ αυτό που περιγράφω: στο εξώφυλλο κοτσάρουν και “οι απώλειες της δεκαετίας”. Και εννοούνε ένα μαύρο πλαίσιο κάτω δεξιά με 5 ονόματα και ημερομηνίες. Γράψε, ρε φίλε, ποιος ήταν αυτός, τι έκανε, γιατί το θεωρείς σοβαρή απώλεια, έλεος. Μιλάμε, πάω στοίχημα, το αφιέρωμα γράφτηκε σε χρόνο dt και το ζήτημα είναι ότι θα μπορούσε να το γράψει ο ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ που θα είχε πρόσβαση στο Google, ανεξαρτήτως μουσικής εντρύφησης και αγάπης.
Υποτίθεται ότι καλύπτει όλο τον σκληρό ήχο. Εδώ με αλτερνατιβάδες και αοράδες και γενικά όλους μέσα, έχουν βάλει όλα τα Grand Magus, όλα τα Enforcer, όλα τα Ghost, όλους τους πικραμένους που παίζανε occult-κάτι από το 2010-14 - περίοδο που παρακολουθούσα το περιοδικό και είχαν επιδείξει ιδιαίτερο ζήλο στο να τους σπρώξουν, συν κάποια άλμπουμ όπως το Scream του Ozzy που αναρωτιέσαι τι δουλειά έχουν στη λίστα.
Εδώ με όλους μέσα και φαίνεται να μη βγαίνουν τα κουκιά. Άμα ήταν μόνο μέταλ, θα βάζανε και τα ντέμο των Enforcer από το γυμνάσιο. Ειδικά άμα τα είχε βγάλει και αυτά κάποια από τις Earache, Nuclear Blast. Γενικά περισσότερο θυμίζει κατάλογο παρά αφιέρωμα. Εδώ αναφέρουν τους Greta Van Fleet και το μόνο που δεν έγραψαν είναι ότι “δεν τους πάμε μία, με το ζόρι τους βάλαμε”.
Τέλος πάντων, έχει και άλλα μέσα. Όρεξη να έχεις. 
Αν και εχω να διαβασω χρονια απο τις περιγραφες δεν αλλαξε τιποτα απο τα 90s -00s. Προωθουν οσους τους τα σκανε. Συγκεκριμενα συγκροτηματα και δισκογραφικες. Και φυσικα στα αφιερωματα ολοι μεσα για μπουγιο. Απορω πως δεν εχουν καταλαβει και οι ιδιοι οτι τους εχει παρει πρεφα ο κοσμος, τους θεωρω εξυπνους.
Το θέμα είναι όμως πως κάποτε σου πουλούσε και μια άποψη, είχε ενα νόημα η αγορα του τεύχους. Δηλαδή αυτό που ειπώθηκε και παραπανω, δε συνιστούσε μια απλη λιστα που φτιάχνεις με ελάχιστο κόπο μεσω γοογλε, μια απαρίθμηση. Ακόμα και αν τότε τα έπαιρναν για να σπρώχνουν (που ισχύει), θυμήσου γραφιάδες με γνώση που φαινόταν πως κατέβαλαν κόπο για να γράψουν κάτι.
Εγώ που δεν το έχω αγοράσει αυτό συμπεραίνω βασικά με αυτά που λέτε
Δεν διαφωνω, οταν αλλαξε και αυτο σταματησα να αγοραζω.
Δεν μπορώ καν να περιγράψω πόσο κακό είναι το Αυγουστιάτικο αφιέρωμα φέτος.
Όπως είπαν και οι προλαλήσαντες, είναι ουσιαστικά ένας κατάλογος με 2 προτάσεις για κάθε δίσκο. Καμία εμβάθυνση, καμία ανάλυση, τίποτα.
Είναι σαν να κάνεις την διπλωματική σου για το διδακτορικό και τον ορισμό του βασικού σου θέματος να τον παίρνεις από την Wikipedia.
Ειδικά στην εποχή της υπερπληροφόρησης, το να ανοίξω ένα περιοδικό και να έχει 25 προτεινόμενα albums σε κάθε φύλλο πιο πολύ άγχος μου προκαλεί παρά διάθεση να ψάξω. Που και διάθεση να ψάξεις να έχεις, από τις 2 προτάσεις που βάζουν δεν μπορεί κάτι να σου κεντρίσει το ενδιαφέρον για να εντρυφήσεις.
Αν είχαν τ’ αρχίδια να έβαζαν τα 10, τα 20, τα 50 καλύτερα άλμπουμ της δεκαετίας, να έχει ο κάθε δίσκος τον χώρο του να πεις κάτι παραπάνω γι’ αυτόν, να αναλύσεις, να βάλεις trivia, να αφήσεις το όποιο σου ταλέντο στην γραφή να λάμψει, να προκαλέσεις και τη συζήτηση που επιβάλλεται.
Κρίμα. Μεγάλη κοροϊδία.
αααακριβώς .
Χαοτικό = απωθητικό πολλές φορές
Αυτο απαιτει δουλεια, ειναι λιγακι πιο δυσκολο απο copy paste.
Χωρις να εχω παρει ακομη το τελευταιο τευχος, ας καταθεσω καποιες σκεψεις που δημιουργηθηκαν κι απο τα γραφομενα παραπανω.
Μετα απο τοσα αφιερωματα, νομιζω οτι το format με την παρουσιαση ανα ετος δεν κρινεται ιδιαιτερα επιτυχημενο.
Στο, εξαιρετικο οπως ξαναειπα, αφιερωμα για τα 90s, η παρουσιαση γινοταν ανα υποειδος και ηταν πιο εκτεταμενη και ουσιαστικη. Υπηρχε αναφορα σε “αυτους που καθορισαν τις εξελιξεις” (3 μπαντες ηταν νομιζω), στους παλιους, σε “αυτους που ελπιζει ο χωρος για το μελλον” κλπ, και ενω στο κειμενο γινοταν ανασκοπηση της δισκογραφικης κινησης, στο τελος υπηρχε ενα top10 (και ενα top5 απογοητευσεων!) της δεκαετιας για το συγκεκριμενο παρακλαδι.
Ετσι υπηρχε μια γενικη επισκοπηση της εικονας και για καθε μπαντα ξεχωριστα, χωρις να συναντας π.χ. τους Grand Magus (που αναφερθηκαν παραπανω) καθε δυο ετη που βγαλανε δισκο.
Ομολογουμενως πιο δυσκολο εγχειρημα γιατι απαιτει κοπο, ενδελεχες ψαξιμο (κι οχι της τελευταιας στιγμης), και τολμη στην καταθεση μιας αποψης που μπορει να σε εκθεσει, μπορει ομως και να σε επαληθευσει.
Καποιος θα μπορουσε να αντιτεινει οτι τοτε τα παρακλαδια ηταν πιο ξεκαθαρα ενω εν ετει 2019 πιο συγκεχυμενα… ε, λοιπον και το 2000 τα ιδια λεγονταν!