Εξ αφορμής του νέου τεύχους, αλλά και της εκπομπής της ΕΡΤ, επιτρέψτε μου να καταθέσω ορισμένες σκέψεις:
Για τον Χρονόπουλο μπορεί να πει κανείς ό,τι θέλει, αλλά σίγουρα χαζό και αστοιχείωτο δεν τον λες. Βέβαια, αυτή η λογική του “είμαστε όλοι φτωχόπαιδα με προβλήματα”, “είμαστε οι αλητάμπουρες της rock” κ.λπ., σίγουρα δεν είναι δυνατόν να βρει ανταπόκριση από κάποιες ηλικίες (είμαι 34). Επίσης, αναιρείς ό,τι υποστηρίζεις σαν περιοδικό, μέσω του Χάκου, στο ίδιο ντοκιμαντέρ ότι δηλαδή στο metal υφίστανται όλες οι “φυλές” του κόσμου.
Επίσης, αυτή η “εις τους αιώνας των αιώνων” κατακραυγή του πολιτιστικού γίγνεσθαι της χώρας καταντάει όντως κουραστική. Όταν μιλάγε ο Χρονόπουλος στο αντίστοιχο ντοκιμαντέρ για το Ρόδον, έλεγε “δεν περνάω απ’ έξω” και “αποτελεί κατάντια για τα πολιτισμικά μας δρώμενα που έκλεισε”, όταν οι ίδιοι οι τύποι που το “έτρεχαν” παραδέχονταν ότι δεν έβγαινε οικονομικά.
Αναφορικά με τους VIC, εγώ τους γουστάρω, όπως προφανέστατα και ο Χρονόπουλος, συνεπώς και το περιοδικό. Το παρακάνει με τα λυρικά του; Το παρακάνει. Αλλά όσοι είμαστε τακτικοί αναγνώστες, ξέρουμε εδώ και πάρα πολλά χρόνια το πώς γράφει, συνεπώς δεν πέφτουμε και από τα σύννεφα. Κατ’ εμέ, το εξώφυλλο το αξίζουν και με το παραπάνω.
Πηγαίνοντας βέβαια ένα βήμα πιο πέρα την κουβέντα και ορμώμενος από τις πολύ σωστές επισημάνσεις περί αριστερομπαφίλας και momentum συγκεκριμένων συγκροτημάτων, θυμίζω ότι το Hammer είναι επιχείρηση. Αν αυτό σημαίνει ότι με τους VIC εξώφυλλο θα πουλήσει παραπάνω, so be it. Έχοντας παρεβρεθή φέτος στα festival της Αγίας Άννας και της Αρβανίτσας, βλέποντας Χαρούλη, Ζαμάνη και λοιπούς, υπάρχει εκεί έξω ένα εν δυνάμει φιλο-metal κοινό στην τομή VIC, Χαρούλη, Planet, 1000mods κ.λπ. Αυτό σίγουρα δεν το αγνοεί το περιοδικό, αλλά ούτε οι μπάντες που κάνουν γκελ και βρίσκονται σε αυτήν την τομή.
