Οι θεουληδες έβαλαν εξώφυλλο British Lion
Νέες μπάντες δε θέλετε; Το δεύτερο τους άλμπουμ κυκλοφορούν, τι να προβάλουν τα ίδια και τα ίδια;
Το οποίο λέγανε όμως οτι είναι τραγικό … αμα προασπίζεσαι την πγιότητα…
δεν είστε τροου ρε Lauren μονό εξωφυλλό.
Δεν θελω να φανω ως υπερμαχος του ΜΗ αν και φανατικος αναγνωστης απο το 1990-1998 σχεδον, αλλα οπως και να’χει θελει πολυ κοπο να διατηρησεις μουσικο εντυπο εν ετη 2020…Ισως ακομη και με την βοηθεια μιας “παρεας” παλιων συντακτων που ενδεχομενως δεν πληρώνονται κιολας …
Απο την αλλη, διαβαζοντας το περιστασιακά, διαπιστωνω μια γενικά θετικη αντιπμετωπιση στο 90% των κυκλοφοριων που βγαινουν! Αποκορυφωμα το , αν και με ειδικο ενδιαφερον, αφιερωμα στις καλυτερες κυκλοφοριες της δεκαετίας όπου έφριξα απο τον εκθιασμό πολλών σαβουρόδισκων !!!
Σαν να μην περασε μια μερα τελικά, χα χα χα.
Ο Χακος παραμενει ο ιδιος “ψευτικος” τυπος κρίνοντας τον και απο το tv war, οφειλω να πω ομως οτι έχει αλλάξει αρκετά προς το καλύτερο αφου ειναι λιγοτερο “καραγκιοζακος” τωρα…
Αναπολώ όμως ενα μεγαλο αφιερωμα/Καζαμία που εκανε παλια το ΜΗ με μελλοντικες προβλεψεις για το νεο ετος όπου σχετιζόταν με την τότε επικαιρότητα και πραγματικά πέθαινα στα γέλια…
όπως και να’χει, πέρα απο τα (αρκετά) στραβά του, μονο θετικά πρεπει να εκλαμβάνουμε την ύπαρξη ενος μουσικου εντύπου στην χωρα.
Πάντως ρε παιδιά έχουμε δεκάδες ποστ που λέμε πόσο καλό είναι να υπάρχει ένα τέτοιο μουσικό έντυπο στην χώρα, αλλά εμείς δεν το αγοράζουμε. Αυτό τι σημαίνει;
Εγώ το αγόραζα στο Λύκειο φανατικά και το έκοψα σταδιακά σα φοιτητής. Αν θεωρούσα ότι είναι καλό να υπάρχει και σήμερα, θα το αγόραζα.
Καλό και άγιο να υπάρχει, αλλά πλέον με το ιντερνετ και το στριμινγκ, μπορείς ακοπά και χωρίς κόστος να διαμορφώσεις την δικια σου αποψή. Απλά ο κόσμος αρεσκεται και λίγο σε μασημένη τρόφη. Αν συμφωνείς με καποιον-ους σου δίνει την αισθησή οτι ανήκεις κάπου. Γράφει κατι τέτοιες αερολογίες ο άλλος στους προλόγους του.
Το κακό πλεον με όλα σχεδόν τα media, είναι οτι δε γράφουν άτομα που να έχουν πένα και μια ουγγιά αποψή, δική τους, όχι βασισμένη σε επιταγές άλλων ή την ανάγκη βιοπορισμού και επιβεβλημένη απο το φασμα του φόβου της διακοπής κυκλοφορίας στην περίπτωση των εντύπων. Οι Γερμανοί κάπως την παλευούν με “μεγάλα” exclusive, promo 7άρια απο μεγάλα ονοματα κτλ. Αλλα οι Γερμανοί εχουν ακομα μια “hard copy” αγορά κάποιου μεγέθους.
Βλέποντας στην λίστα με τους δίσκους της χρονιάς του ΜΗ, κάτι VIC, Tool, και Rotting Christ στις θέσεις 2,3 και 6 αντίστοιχα, συνειδητοποιείς ότι πρόκειται για μια λίστα - “χαρά του δημοσιοσχετίστα”… μέχρι που διαβάζεις αυτή του αρχισυντάκτη και καταλαβαίνεις τι σημαίνει στ’ αλήθεια δημόσιες σχέσεις! Εκτός κι αν θεωρήσουμε ότι τα μισά από τα καλύτερα albums πέρυσι τα βγάλανε ελληνικά συγκροτήματα!
Ηθικόν δίδαγμα: Μην ακούσω κανέναν να παραπονεθεί ξανά για την λίστα του rocking!
(Οι Soen πάντως ήταν μια ευχάριστη έκπληξη στο Νο1…)
μόνο soen ρε!!!
ΟΚ, παρατηρώ εδώ και χρόνια ότι αυτός ο Ζαγγογιάνης δε χάνει ευκαιρία να γράφει για πούτσους και καβλιά και πόσο αξία έχει η αντρίλα. Αλλά σ’ αυτό το τεύχος, γράφει κατά γράμμα (όταν και καταγράφει τις μνήμες του από το “Alive in Athens” των Iced Earth): […] με συνοδεία κοράσιου από τη σχολή, της οποίας μάλιστα, βάζοντας την πρόσκληση, πίστεψα ότι θα τον “βρέξω” κιόλας (για την ιστορία, δούλεψα λίγο “τερηδόνα”)… Προσπερνάω το γεγονός ότι κάτι τέτοιο όντως μάλλον αξίζει να μείνει στην ιστορία όπως ισχυρίζεται ο συγγραφέας, έμεινα σαν μαλάκας να διαβάζω και να ξαναδιαβάζω την πρόταση για δύο λόγους: πρώτον, μη όντας εξοικειωμένος με τέτοιες αντρίκιες εκφράσεις του δρόμου, σκάλωσα και αναρατιώμουνα αν όντως ο τύπος εννοεί ό,τι πιστεύω ότι εννοεί. Και δεύτερον, δηλαδή αυτό το πράγμα πέρασε από αρχισυντάκτη και είπανε: ‘νταξ’, κομπλέ βγαίνει;;;
Έχω διαβάσει κι έχω διαβάσει τόσα χρόνια, αλλά νομίζω ότι είναι η πρώτη φορά που σιχάθηκα με κάτι που γράφτηκε μες στο περιοδικό.
Υ.Γ. Ξέρω 'γώ, κρατάω μία πισινή μήπως όντως δεν κατάλαβα τι σημαίνουν οι παραπάνω φράσεις κι ο φίλος μας εννοούσε κάτι άλλο ευγενέστερο;;;
Ε ρε γαμωτο πως ξεπεσε ετσι ο μεταλας και δη ο Έλληνας! Εκει που περιμενεις να απαγγειλει Φαουστ, σε γραφει τετοια. Περιεργο
και με το δίκιο σου
δεν είσαι ο μόνος, τουλάχιστον
Μια ανεπιτυχής προσπάθεια αυτοσαρκασμού. Αν έγραφε πχ
“προσπάθησα να το παίξω γαμίκουλας και πήρα τ α@χίδια μου”
θα ήταν τίμιο. Αλλά ναι, το ψόφησε κιόλας έτσι.
Εσεις φταιτε που περιμενετε να διαβασετε Φαουστ και δεν εκτιματε την ιστορια για το alive in athens τσιμπουκι στον Ζαγγογιαννη
Αχ, τι ωραία. Οι παλαιότεροι εδώ, ας κάνουμε μια βουτιά στο μέλι της νοσταλγίας και ας αναπολήσουμε και τα εδώ πάλαι ποτέ ποστ του “Κάργια Κουρούνεν”, γνωστού και αυτού τότε συντάκτη μέταλ εντύπου, που μίλαγε περήφανα για girl grilling και το πότε ακριβώς έλαβε χώρα αυτό. Γενικά μια μαγεία η φάση.
Δεν ειναι σεξιστικο το θεμα, ειναι το ελεεινο ματσο “πωπω τι γαμιας που ειμαι” λες και εμενα με ενδιαφερει αν πηδηξε η αν πιπωθηκε ο καθε Ζαγγογιαννης.
Και γενικα αυτο το πραγμα οτι ο μεταλλας που εχει φτασει 50-60αρης πρεπει να μιλαει και να συμπεριφερεται σαν αγαμητο 16χρονο εχει αρχισει να με απωθει απιστευτα, μαλλον γιατι δεν ειμαι πλεον αγαμητο 16χρονο υποθετω…
ο συγκεκριμένος παίζει να είναι κ ο πιό χάλια συντάκτης εκεί μέσα…
ενδιαφέρον ακούγεται . Τι μπορεί να πάει λάθος με κορίτσια και … γκριλ ;;
που τα βρίσκουν εν τω μεταξύ . Ούτε να φανταστώ δεν μπορώ τι σημαίνει ( ψηστίρι ; )
Γενικότερα ο συγκεκριμένος έχει μια προσέγγιση στις δισκοκριτικες του για άλμπουμ με @ρχιδια, μπάντες που τα σέρνουν, άλλες που είναι μπροστά τους gay, φασεους που κλάνουν μέντες κλπ… Και δεν είναι ο μόνος στο χώρο μας, καθώς πολλοί ακολουθούν αυτή τη μανιέρα, μην τον αδικώ. Παλιότερα είχε λίγο πλάκα αραιά και που, αλλά σιγά σιγά κούρασε και απλά δεν δίνεις σημασία, (δεν ξέρω αν αυτό είναι σωστό) καθώς η αντριλα στο μέταλ συνυποδηλωνει αλλα πράγματα σε μία κριτική και νομίζω ότι δεν πρέπει να παρεξηγείται ως σεξιστικό σχόλιο καθαρά (δεκτή κάθε ένσταση). Πάντως το συγκεκριμένο σχόλιο εκτος από εντελως περιττό είναι προσβλητικό και όντως βγάζει μία προσέγγιση 16χρονου
Λογικά είναι ο τυπάς της φάπας, που έχει γκόμενά από το χωριό που δέν την ξέρεις και κάθεται τα βράδια μόνος του και σκέφτεται τι μαλακιες θα σου πει την επόμενη ημέρα που θα σε δει… Το πρόβλημα είναι ότι ο αρχισυντάκτης εκείνη την ώρα του το πέρασε από λύπηση…