31 Oκτωβρη οι Slayer και 13 μέρες νωρίτερα (18 Οκτωβρη) οι Guardian, πρωτη μεταλ συναυλία
!
εξαιρετικα κακως, η συναυλια ηταν εξαιρετικη
1 Like
Του το σπάσε είναι το σωστό αλλά είναι αρχαία ιστορία πλέον … προηγούμενη χιλιετία 
όταν ο σοφα γ@μαγε (με το συμπαθειο ε), η πλειοψηφία έπαιζε με λέγκο ή με τα πτηνά της.
Εκτός από κάτι θειούς, τύπου @pantelis79
2 Likes
Ναι δεν θυμαμαι καν γιατι, οπως εγραψα πιο πανω οσο περνανε οι δεκαετιες η μνημη χανεται και το εννοουσα περισσοτερο για μενα κι οχι για αλλους αλλα θιχτηκαν 
Επανορθωσα σχετικα γιατι τους ειδα το 2002 στο Ροδον με τις τραγουδαρες απο το ΑΝΑΤΟ, αλλα δυστυχως δεν ειδα τραγουδια οπως Time Stands Still και Blood Tears, που τα αγαπω. Ευτυχως ομως τους ειδα την δευτερη βραδια το 2002, αυτη με τα 2 εξτρα τραγουδια και το διπλο encore
Το 1997 επαιζα Mortal Kombat 4.
1 Like
Εσύ και ο Hetfield!
1 Like
Εννοείς το 98 που έγινε και αυτός μπαμπά Hetfield…
Εκτός και εάν λες για το ότι κυκλοφόρησε το καλύτερο μέταλ άλμπουμ όλων των εποχών στα 23. 
4 Likes
Αρκετά αμφιλεγόμενο αυτό που λες
7 Likes
Το Σεπτέμβριο του 2001 ήμουνα φοιτητης στην πρώτη εξεταστική Σεπτεμβρίου του, πορωμενος όσο δεν πάει με τη μουσική, πλέον με άπλετο χρόνο να ασχολούμαι με αυτήν, πολλές συναυλίες, μεταλλαδικα και μανιώδης συλλογή μουσικής είτε σε φυσικό μέσο είτε σε ηλεκτρονικο που είχε ήδη πάρει τα πάνω του.
Το Toxicity έφτασε στα χέρια μου πολύ λίγες μέρες μετά την κυκλοφορία του, ήταν το πρώτο τους που άκουσα μετά από όλο το σάλο που είχε δημιουργηθει και το δίπολο κριτικών στο χάμερ, λατρεύτηκε από την πρώτη στιγμή και οι ακροάσεις του αντιστάθμισαν σε κάποιο βαθμό την ξενερα από την ακύρωση της μιας και μοναδικής ευκαιρίας που είχα ποτέ να δω τους Pantera και μάλιστα μαζί με τους Slayer. Είχα ήδη πάρει εισιτήριο πολύ καιρό πριν το live και η ξενερα ήταν τεράστια επειδη ήμουνα πολύ μεγάλος φαν και των δυο (και ακόμα είμαι!). Το Toxicity κυκλοφόρησε 4/9/2001, η συναυλία ήταν προγραμματισμένη για τέλη Σεπτεμβρίου, αλλά αμέσως μετά τις 11/9 και το συμβάν με τους πύργους ακυρώθηκε. Επίσης, μόλις μια βδομάδα πριν το Toxicity, στις 28/8/2001 είχε κύκλοφορησει το Iowa, χαμός!
Τον Nick the dick τον θυμάμαι και εγώ αμυδρά, το ότι θυμάστε μερικοί τόσες λεπτομέρειες 20 χρόνια μετά με εντυπωσιαζει!
1 Like
Έλα, εδώ σας έχω…
Τεύχος 201, Σεπτέμβριος του 2001 με εξώφυλλο Dickinson και στη δισκοκριτική να δεσπόζει το 10άρι στο Lateralus που όμως δεν ήταν δίσκος του μήνα αφού ο… επίζηλος τίτλος πήγε στο Morning Star των Entombed (με βαθμό 9!) – ανακηρύχθηκε όμως σαν δίσκος της χρονιάς από τους συντάκτες λίγους μήνες αργότερα στη καθιερωμένη ανασκόπηση! Το απόλυτο highlight του τεύχους όμως ήταν άλλο…
Αν το επίμαχο γράμμα ήταν πιθανότατα troll-ιά, τότε η δημοσίευση από το περιοδικό ήταν 100% στοχευμένη κάτι που φαίνεται κι από την απάντηση τους που πραγματικά καλύτερα να μείνει ασχολίαστη. Τέλος, για να είμαστε ακριβείς, στο δημοψήφισμα εκείνου του έτους και στην κατηγορία “Μαλάκας της Χρονιάς” ο Nik the Dick ήταν μόλις τρίτος με το… ισχνό 5,7% πίσω από τους George Bush Jr (39,9%) και Οσάμα Μπιν Λάντεν (10,4%)
17 Likes
Άρχοντας @Ian_Metalhead ! Θα μπορούσε πολύ άνετα να είναι τρολια πριν καν εφευρεθεί ο όρος, ή μια ευκαιρία του Χάμερ να ευλογήσει τα γένια του αλλά όχι πως δεν υπαρχουν/υπήρχαν και τέτοιοι τύποι στην πραγματικότητα!
4 Likes
Μλκες η απαντηση γαμαει πιο πολυ απο το γραμμα!
9 Likes
Eκείνη την περίοδο έτυχε να διαβάζω ευλαβικά το hammer και θυμάμαι αυτή τη δημοσίευση. Λίγο πολύ τότε το έφαγα το παραμύθι.
Πιο μετά βέβαια και αφουγκραζόμενοι οι συντάκτες του περιοδικού το τζέρτζελο που δημιουργούν αυτά τα γράμματα, ανά περιόδους υπήρχε ένας που έστελνε τέτοιου τύπου γράμματα εναντίον των μεταλλάδων και ότι το γύρισε κλπ. Εκεί κατάλαβα ότι πρέπει να είναι στημένο το θέμα. Μέχρι που τελείωσε αυτή η στήλη φυσιολογικά αφού ποιος στέλνει πια γράμματα.
Το περιοδικό πάντως είναι ένα mainstream έντυπο για τη μουσική μας.
Η πλάκα είναι ότι έχω βρεθεί σε παρέα με ακροατές black/death που το κράζουν για power-άδικο και light. Έχω βρεθεί με τύπους που ακούνε πιο σύγχρονα πράγματα και ομοίως το απορρίπτουν ως κολλημένο στη δεκαετία του 80. Τέλος κλασσικομεταλλικοί κύκλοι το αναφέρουν ότι ξεπουλήθηκε και προμοτάρει όλα αυτά τα “nu” πράγματα (fear factory, faith no more, s.o.a.d., slipknot).
Όλα τα ανωτέρω ισχύουν λίγο πολύ.
Άλλη μία παρατήρηση κάποτε οι αρχισυντάκτες και συντάκτες του περιοδικού ήταν άνθρωποι νέοι μέχρι τα 30-35 όπου και στη συνέχεια συνέχιζαν την καριέρα τους σε άλλα έντυπα ή άλλους χώρους ακόμα.
Τώρα οι αρχισυντάκτες φτάνουν τα 50+ με ότι συνεπάγεται αυτό.
Από ένα σημείο και μετά βάλτωσε το περιοδικό. Η στήλη με τις γνώμες των συντακτών κακώς βγήκε. Το κόμικ ομοίως. Το πιο ενδιαφέρον κομμάτι πια είναι οι underground δισκοκριτικές, subterra, hellenic asault.
Oι δισκοκριτικές πια ειδικά από συγκεκριμένους συντάκτες κουράζουν, δεν λένε τίποτα σχεδόν για το δίσκο που αναλύουν, οι βαθμολογίες 7-8 έχουν χάσει κάθε νόημα, ενώ ακόμα και το 9 είναι ύποπτο. Τα νέα έχουν νομοτελειακά καταργηθεί λόγω του ιντερνετ.
Συνεντεύξεις σπάνια έχουν κατι αξιόλογο να πουν και κάπως έτσι το μισό το περιοδικό είναι αδιάφορο.
Καλό που μπήκε στήλη με βιβλία. Ίσως να πρέπει να ξανασκεφτούν τις ταινίες, περισσότερα αφιερώματα σε subgenres αν και φοβάμαι ότι δεν μπορεί το δυναμικό του περιοδικού τώρα.
Καλά είναι και τα cd. Και ένα ιντερνετικό ραδιόφωνο στο site θα μπορούσαν να έχουν.
Δύσκολη εποχή για περιοδικά όντως και μακάρι να συνεχίσει να βγαίνει, αλλά πιο πολύ ποντάρει στη θέληση και το ρομαντισμό των 35+ που αρχίσαμε με αυτό, παρά σε ηλικίες νέες. Και το ξέρουν και οι ίδιοι.
14 Likes
Μεστό post το από πάνω.
1 Like
Νομίζω μια οργισμένη απάντηση στον NtD (ή σε άλλο παρόμοιο γράμμα) την υπέγραφε κάποιος Μπάμπης (ή κάτι τέτοιο) “Sodomized”… στον οποίο σε επόμενο τεύχος απάντησε κοπέλα και αφού του είπε να κουλάρει λίγο τον ρώτησε -ως υποψιασμένη μεταφράστρια- αν γνωρίζει τη σημασία της λέξης sodomized. Βέβαια σε μεθεπόμενο τεύχος υπήρξε νέα απάντηση στην εν λόγω δεσποινίδα από άλλον αναγνώστη/-τρια του περιοδικού που της εξηγούσε οτι ο φίλος Μπάμπης απλά θα γούσταρε με τα χίλια SODOM και τα πράγματα μπήκαν στη θέση τους.
Όπως καταλαβαίνετε κι εμένα η μνήμη μου δεν είναι όπως στα 20-22 και κάτι τέτοιες στιγμές μετανιώνω που έχω παρατήσει αυτά τα κειμήλια σε άλλο σπίτι, αλλά εδώ θα μου πεις έχω παρατήσει και όλη τη δισκογραφία εκεί πέρα.
4 Likes
Πω-πω, μαλάκα, έχεις δίκιο, το θυμάμαι αυτό με το “sodomized”.
Γενικά υπήρχαν διαμάντια στα γράμματα. Αυτό που δεν μπορώ να ξεχάσω με τίποτα ήταν το γράμμα ενός τύπου στο τεύχος με τους Priest που είχα αναφέρει παραπάνω (Ιούλιος 2001): ήταν ένα μακροσκελές γράμμα που υπερασπιζόταν την πορεία του Blackmore μετά την αποχώρησή του από τους Purple και έκραζε ΑΝΗΛΕΩΣ έναν τύπο που τόλμησε να πει κακή κουβέντα για τον Μαυροπερισσότερο. Θυμάμαι ότι δεν είχα ξαναδιαβάσει τέτοιες βρισιές και νομίζω ότι η τρυφερή, παιδική μου ηλικία σημαδεύτηκε από τους ευφάνταστους συνδυασμούς λέξεων που έβρισκε αυτός ο τύπος. Σε φάση “μουχλιασμένο μουνί” και τέτοια, πραγματικά σε κάθε γραμμή είχε κι από άλλη μία βρισιά που ξεπερνούσε την προηγούμενη -και μιλάμε για τεράστιο γράμμα.
7 Likes
Εμένα η ευαίσθητη έφηβη ψυχή μου είχε σημαδευτεί από το πρώτο ΜΗ που πήρα, τον Απρίλιο του 2010, που είχαν συνέντευξη από τους Ψ.Χ… Στην αρχή (πρώτη ανάγνωση) τους πήρα στα σοβαρά, και μετά κατάλαβα ότι οι τύποι ήταν νούμερα. Και για να έχετε μια ιδέα τι εισί Ψ.Χ.
3 Likes
Το “Εχω Σκελετιάσει” είναι το έπος τους.
Summary
Έχω σκελετιάσει
απ’ τις μάπες σας αηδιάσει
πάνε χρόνια τώρα δεν μπορώ να κοιμηθώ
και τα μούτρα σας μ’ αφήσαν νηστικό
Πάνω στις σκατόφατσές σας θα κάνω εμετό
γαμημένη ξερατίλα να σε πνίξει σαν σκατό
πάνω στην πιο ψηλή κορφή θ’ ανέβω
γαμημένη αναγούλα μου 'ρχεται σαν σε θωρώ
Να ξερνάω τα σκατά σας
να γεμίσει όλη η γη
να πνιγούν και τα παιδιά σας
να πνιγείτε όλοι μαζί
Γαμημένες σκατόφατσες
ούτε για τσίρκο αξιοθέατα
άρρωστες ψυχές
κακοστουμπωμένες σε σάπια κρέατα
μας γαμήσαν το μυαλό
δεν μπορώ να κοιμηθώ
θα ξερνάω μια ζωή
απ’ τις σκατόφατσές σας έχω δηλητηριαστεί
Μαύρη ζωή
πουτάνα αναπνοή
πριν να 'ρθει η αυγή
μαχαιριές θα μου γαζώσω το κορμί
Δώσε μου την υπερβολική δόση
που 'ναι ικανή να με σκοτώσει
μέσα στις πόλης την ζωή
τραβάω δυνατή μια εισπνοή
η σκατίλα μες στο σώμα μου να μπει
Και τραβάω μαχαιριές μες στον λαιμό
μπρος στα βλέμματά τους να εξολοθρευτώ
θα τους γαμήσω την ζωή
θα τους πηδήξω την ψυχή
Φρέσκα κρέατα - σάπιες γριές
άντρες, μάνες, αδερφοί και αδερφές
απ’ το μίσος μου να δηλητηριαστούν
μεταξύ τους να σφαχτούν
Κοιτάξτε γαμημένα ζα
ψωφάω στα μάτια σας μπροστά
καθώς σφάζομαι αμήχανα μες στης πόλης το χαμάμ
και τα σκατά μου θε να φαν, θέλουν δε θέλουν θα τα φαν
Έχω αρρωστήσει δε γίνομαι καλά
με τον σκατόκοσμό σας μου γυρνάν τα σωθικά
μου έχει ανέβει η πίεση το κεφάλι μου θα εκραγεί
απ’ τις σκατόφατσές σας έχω δηλητηριατεί
Σφάξου τώρα δεν πειράζει
Μή σε νοιάζει
Μή σε νοιάζει
Και το μαχαίρι μες στα χέρια μου οργιάζει και σε σφάζει
με τρομάζει, μη σε νοιάζει
το αίμα βράζει, καυτό στάζει
με αηδιάζει, δεν πειράζει
Υπάρχει επίσης τρισμέγιστο γράμμα Ξανθιώτη (Θρακιώτη τεσπά) μεταλλά που κράζει τους μεταλλάδες της πόλης του επειδή το βράδυ του μεγάλου σαββάτου τα μεταλ κλαμπ ήταν άδεια άρα λογικά θα είχαν πάει στην ανάσταση.
4 Likes
πάντως το Και θα με Τρώω Ζωντανό έχει πολύ sick βίντεο κλιπ. Προφανώς τον έχουν λαντουρίσει τον τύπο με άψητη ζύμη και αλεύρι, ξργ, αλλά έχει πολύ έντονα επηρεαστεί από Begotten
7 Likes
Ναι, το από πάνω υπήρχε και σ’ αυτό θεϊκό video του Silencer.
Ταινία για γερά στομάχια και νεύρα
3 Likes