O Πουσιος δεν ειναι τοσο μεταλ και τιποτα αλλο αλλα ειναι τραγικα προβλεψιμος και παντα μα παντα λεει τις ιδιες παπαριες στο editorial του.(μιας και κριτικες κανει σπανια πλεον).
Για μενα ο Ζαχαροπουλος Β. δεν ειναι τοοοοσο αντιπαθητικος.Ισως επειδη πολλα πραγματα που ακουω τα εμαθα απο τα γραφομενα του και ειδικα απο τη στηλη του.Βεβαια ο τροπος γραφης του ειναι αστειος και μαλλον επιτηδευμενος αλλα πχ στο κειμενο του για το rage for order πιστευω λεει τα σωστα πραγματα με ηλιθιο τροπο.
Όχι όλοι, ο Weikath διαφωνεί.
Η ποιοτητα πρεπει να αναγνωριζεται.Και εδω μιλαμε για εναν απο τους καλυτερους δισκους της
προηγουμενης δεκαετιας…
Tα γραμματα που ειχανε στειλει σε αυτο το τευχος τα διαβασατε?
Ναι.
Μαγευτικά.
Τι σημαινει ΓΤΠΚ γαμωτο,προσπαθω 3 μερες να καταλαβω.:lol:
Για Τον Πουτσο Καβαλα
Kαλα μεσα του ξερει οτι ειναι αλμπουμαρα.Αλλα να βγει ο Mr Ego να πει οτι το Dark Ride(το οποιο απο την deris era ειναι το αλμπουμ στο οποιο συνεβαλλε λιγοτερο συνθετικα)ειναι το ενα απο τα 2 κορυφαια αλμπουμ αυτης της περιοδου δε παιζει:lol:
(Αν και το αγαπημενο μου κομματι στο TDR αυτος το γραψε:p)
Τώρα που προλαβαίνω κάπως:
Συμφωνώ για τον Πούσιο, είναι χαλαρά από τους χειρότερους(αν όχι ο χειρότερος) εκεί μέσα αν και για μένα προσωπικά για διαφορετικούς λόγους από αυτούς που ανέφερατε εσύ και ο ChrisP. Ο κύριος λόγος είναι ο ελεεινός ελιτισμός του που όμως δεν είναι το “κοιτάτε τι πανέξυπνα πράγματα ακούω εγώ παλιοζώα γιδοβοσκοί, τραβάτε να ακούτε Isis εσείς” του Ζαχαρόπουλου αλλά μάλλον το “τι έγινε αγοράκια μου είναι πολύ βαριά αυτά για τα αυτάκια σας, δεν πειράζει ακούστε τον ¨όγκο¨ και τη ¨δύναμη¨ των(ακολουθεί μακριά λίστα από ελεεινά κατά τη γνώμη του στρουμφοσυγκροτήματα που τυγχάνει να ακούει ο μέσος ¨ζώο¨ ¨αδερφή¨ έλληνας μεταλλάς), ακούστε εδώ να γίνεται άντρες και να μεγαλώσει το πουλί σας”. Άσε που ήταν και ο κύριως εκφραστής της απόψεως ότι το μόνο τίμιο, αληθινό, True, ποιοτικό παρακλάδι ήταν το Doom και όλα τα άλλα ήταν απλά για να θυμίζουν σε όλους όλα αυτά που τους λείπουν σε σχέση με το Doom. Από εκεί κληρονομήσαν και πολλοί Doomostonerades τον δικό τους ελιτισμό. Τώρα γιατί οι Cage πχ ήταν φτηνιάρικα και ξεφτυλισμένα αποφάγια και αντίγραφα των Priest ενώ οι SHeavy φόρος τιμής στη μεγάλη μήτρα που γέννησε όλη τη μουσική που ακούμε ποτέ δεν το κατάλαβα. Κατά τα άλλα είναι και εκλεκτικός ενώ το μόνο που θέλει είναι μια κατσαρόλα να βαράει μια φορά το λεπτό και μια ξύστρα να παίζει αρκετά αργά ώστε να γλυτώνεις τα λεφτά για τα λεξοτανίλ.
Για τους Skyclad με ενόχλησε γιατί έκανες άκυρες εικασίες χωρίς να γνωρίζεις(λόγω ηλικίας φυσικά εκτός και αν άκουγες από τα 5) και στη συνέχεια την υιοθέτησε και ο queen rulez. Και καλά αυτός τόσα ξέρει τόσα λέει και απορώ που έχασα τόση ώρα μιλώντας με επιχειρήματα, αλλά εσένα τουλάχιστον σε είχα για πιο σκεπτόμενο άτομο. Κατά τα άλλα μου κάνει βγάζει απόλύτως νόημα για ένα από τα καλύτερα συγκροτήματα της γενιάς του να έχει 4 δίσκους εκεί μέσα όταν ειδικά αυτοί οι δίσκοι ποιοτικά είναι(για να μιλήσουμε και με βαθμολογικούς όρους) 4 δεκάρια και 1 εννιάρι, δε βρίσκω το λόγο γιατί να μην είναι στη θέση πχ των Saxon ή των WASP μόνο και μόνο επειδή οι άλλοι είναι παλιότεροι και μερικά τραγούδια τους τυγχάνει να παίζουν στο σαββατοβραδιάτικο πρόγραμμα του Revenge ενώ των Skyclad όχι. Είναι σα να μου λες το 1987 “γιατί 4 Maiden μέσα?” Και για να λέμε και τα πράγματα με το όνομα τους οι Skyclad ήταν και φρέσκοι από μια συναυλιάρα στο ΡΟΔΟN όπου σύμφωνα με λεγόμενα ατόμων που ήταν εκεί κατέστρεψε ζωές. Κατά τα άλλα Peace Brothers, Over And Out.
Εσύ πάντως ή κατάλαβες 100% για ποιο λόγο κοπανιόμουν ή δεν κατάλαβες τίποτα. Ελπίζω το πρώτο.
ChrisP, Red Rum, Shadowking μην τσακώνεστε ωρέ για το Blood Mountain. Ένα Album την έβγαλε που να μη διατηρείται στη φορμόλη, μην το γρουσουζεύεται και επανατυπώσουν το περιοδικό χωρίς αυτό.
Επίσης κάποιες πολύ εύστοχες παρατηρήσεις σχετικά με το δημοψήφισμα τις έκανε ο Outshined.
Φυσικα δεν ακουγα τοτε μουσικη αλλα και σημερα skyclad εχω ακουσει πολυ λιγο και μεχρι να ακουσω προσεκτικα τους σεβομαι.Απλα Μου κανε εντυπωση οπως και τα 2 Stratovarius(παρολο που το dremaspace ειναι απο τους αγαπημενους μου δισκους) οπως και τ black metal των venom.Aν ηταν 1 αντε 2 δεν θα το ανεφερα αλλα 4?..Ε λογικα τοτε ειχαν πολυ περαση η οποια καπου ξεθυμανε…Η κατι τετοιο…Φετος τουλαχιστον δεν ειχε τετοια παροδικα…Δηλαδη πιστευω και σε 10 χρονια να γινει παλι κατι τετοιο ενα opeth ενα mastodon και τα tool θα υπαρχουν εκει μεσα…
Παντως εννοειται ας ειναι στη θεση καποιοων δισκων των saxon η των wasp αλλα ρε παιδι μου τα early 90s δεν ειχαν να αναδειξουν 3 δισκους αλλων συγκροτηματων καλυτερους απο των skyclad?Για αυτο μιλησα για υποθετικη προωθηση,(μιας και το βλεπω γινεται και σημερα)…
Γενικω πιστεω οτι αν σημερα το χαμερ καθοταν και εξυμνουσε ολημερις τους skyclad οπως κανει με motorhead,saxon,operation mindcrime,testament(τους οποιους θυμηθηκε οταν ηταν να βγαλουν το formation) κλπ θα ηταν μεσα στην 100αδα.Καταλαβες τη λογικη μου πιστευω.
:lol3::lol3::lol3::lol3::!:
μαν, να πω την αλήθεια δεν πολυδιάβασα την κουβέντα, απλώς ήταν μια αναφορά σε κάποιο ποστ του κρισπ αυτό που έγραψα. χαμένος χρόνος και byte, αλλά τέσπα, ας πω πώς το βλέπω. δεδομένου πως στην ουσία το κοινό που μπαίνει στην διαδικασία να ψηφίσει είναι 18χρονοι και 20άρηδες, δηλαδή όψιμοι ακροατές στην πλειοψηφία τους, δεν είναι παράξενα ούτε κατακριτέα τα αποτελέσματα. περισσότερο απορώ με παιδιά αυτών των ηλικιών που έχουν ακούσει το μέταλ ολάκερο ναουμ κι όχι μ’ αυτούς που είναι κολλημένοι στους μετάλλικα. αυτό που με τρομάζει είναι πως, αν όντως αυτοί που ψηφίζουν είναι αυτών των ηλικιών, πως σκατά βρήκαν 100 δίσκους; και δεύτερον γιατί να μπεις στη διαδικασία να ψηφίσεις όταν είναι δεδομένο πως δεν έχεις επαφή με το μεγαλύτερο μέρος του ήχου; εγώ τα πρώτα δυο χρόνια που άκουγα, ζήτημα να είχα 50 δίσκους ξέρω 'γω και ακόμα και τώρα δεν θεωρώ τον εαυτό μου ικανό να μπει στη διαδικασία να βγάλει τα εκατό σπουδαιότερα άλμπουμς. για αγαπημένα το συζητάμε. τώρα, όσον αφορά αυτό που είπα σχετικά με κλειστομυαλιά/δηθενισμό και ζέπελιν φλουντ, ισχύει περισσότερο για μεγαλύτερες ηλικίες, μια που κι εδώ, όσο μικρότερος είσαι, ίσως δεν έχεις σκεφτεί κάποια πράγματα. όντως μου φαίνεται ηλίθιο να βάζεις δίσκους των συγκροτημάτων αυτών σε μέταλ δημοψήφισμα γιατί πολύ απλά δεν είναι μέταλ. υπάρχουν τόσες δουλειές που έχουν αποκρυσταλλώσει ή εξελίξει το ιδίωμα και αγνοούνται για να μπουν στη θέση τους άλμπουμς που επηρέασαν και έθεσαν κάποιες βάσεις μεν, είναι κάτι άλλο δε. και μια ένδειξη της κλειστομυαλιας αυτής είναι πως οι φλούντ και οι ζέπελιν έχουν επηρεάσει κυρίως μπάντες που σχεδόν ποτέ δεν θα δεις σε ένα τέτοιο δημοψήφισμα (ή έστω να μνημονεύονται ως κάτι σημαντικό στο μέταλ), ενώ όλες οι thrashcore/hardcore μπάντες των αρχών του '80 που επηρέασαν σύσσωμο το θρας που τόσο αγαπάει ο έλλην μέταλχεντ, είτε αγνοούνται πλήρως είτε θάβονται. και προφανώς σε αυτό έχει ευθύνη το χάμμερ.
πάμπκιν, subliminal messages :lol:
σχετικα με δισκους ζεπελιν και φλουντ θα σου πω εγω.Φαντασου ενα δημοψηφισμα χωρις sabbath.Δεν θα ειχε νοημα.Αυτα τα συγροτηματα αξιζουν μια θεση διοτι εφτιαξαν το μεταλ.Για το θαψιμο του χαμερ δεν φταινε αυτοι.Αυτοι απλα την εχουν δει ‘καποιοι’ και επειδη γραφουν σε ενα περιοδικο θαβουν οποιον θελουν.Φταινε ολοι αυτοι που περνουν το χαμερ για δισκοκριτηκες και ακουνε οτι τους λεει το χαμερ.Δεν εχουν δικη τους αποψη.Οι νεοι τουλαχιστον στην ελλαδα επιρρεαζονται πολυ με το χαμερ.Εκαναν θεους τους μεταλλικα και αλλα θρας συγκροτηματα τρωνε σκατα.Δηλαδη ελεος.Θυμαμε οταν πρωτο βγηκε το democracy του axl ποσο το ειχαν θεοποιησει.Καλητερο αλμουμ του μηνα το ειχαν βγαλει.Ολοι τοτε οι νεομεταλλαδες αρχισαν να πορωνονται και να λενε τι θεικο αλμουμ ειναι αυτο και ποσο καλη δουλεια ηταν.Τωρα δεν το ακουει κανεις.Το μεταλ στην ελλαδα το χαμερ το σκοτωσε μαζι με καθε οπαδο που ακουει οτι του λανσαρουν.Προσωπικη αποψη και γνωμη δεν υπαρχει απλα οτι γραφουν οι συντακτες του χαμερ.
Παντος καλουτσικο το δημοψηφισμα.Βεβαια την επομενη φορα να βαλουν οριο στα αλμουμς που μπορει να εχει μια μπαντα στα 100.Να μην ξαναβγουν παλι ολα(σχεδον) των μεταλλικα και των μαιντεν.Αυτο θα εχει σαν αποτελεσμα και αλλες μπαντες να αρπαξουν την ευκαιρια να μπουν.
Kαβαλα την πολη,η το ρημα?
κώστα, χωρίς σάμπαθ δεν μπορώ να φανταστώ μια τέτοια λίστα, γιατί οι σάμπαθ ήταν μέταλ. μουσικά, αισθητικά, στιχουργικά, τα πάντα. οι ζέπελιν και οι φλόυντ όχι. από την άλλη θα μπορούσα να φανταστώ μια λίστα με τα καλύτερα ντουμ μέταλ αλμπουμς χωρίς τους σάμπαθ γιατί δεν ήταν ντουμ μέταλ, άσχετα αν είναι ο ακρογωνιαίος λίθος του. έδωσαν τα φώτα, αλλά δεν είχαν ντουμ δίσκο, δεν είχαν epicus, δεν είχαν watching from a distance, δεν είχαν condemned, ούτε beyond the crimson horizon, είχαν όμως τη συνταγή. αυτό τους κάνει σημαντικότατους, αλλά όχι ντουμ μέταλ. ελπίζω να καταλαβαίνεις το σκεπτικό μου. όσο για τα υπόλοιπα, ναι, τα έχουμε πει τόσες φορές, δεν έχει νόημα να γίνεται συνεχώς η ίδια κουβέντα και επίσης (επειδή αναφέρθηκε καναδυο φορές απ’ ό,τι βλέπω), το θέμα δεν είναι πόσες φορές έχει γραφτεί κείμενο για έναν δίσκο. μπορεί να έχουν γραφτεί χιλιάδες και στην ουσία να μην έχει γραφτεί τίποτα… αερολογίες δηλαδή. όπως τα περισσότερα κείμενα για την πλειονότητα των δίσκων του δημοψηφίσματος, οπότε εγώ πολύ θα ήθελα να διαβάσω γι’ αυτούς, αλλά κάτι ουσιαστικό, όχι “did you know” & “track by track” στήλες.
Γενικά ωραία τα λες και δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω ειδικά σε αυτά που λες για τους Skyclad, άλλωστε μερικές σελίδες πίσω είχα αναφερθεί και στη συναυλία τους.
Δεν τσακωνόμασταν για το Blood Mountain, μια κουβεντούλα κάναμε! Άμα θέλεις να δεις καλό τασακωμό πήγαινε στο θέμα του Ολυμπιακού, ξέρει ο ChrisP :lol::lol::p:wink:
somnambulist 30 albums έστελνε ο καθένας όχι 100!
α, παρντόν… καθυστερημένος κ.λπ. έτσι οκ, έχει περισσότερο νόημα.
παντος η μουφα στο θεμα ειναι το οτι οι συντακτες ειπαν σε μας συνχαρητηρια επειδη μπηκαν 10 περιπου νεα συγκροτηματα αυτη την φορα στην λιστα…ελεος!!!
Για το δημοψήφισμα δεν μπορώ να πω πολλά, γιατί το σχετικό τεύχος δεν έχει πέσει ακόμα στα χέρια μου. Απ’ότι κατάλαβα, τα παλιά και κλασικά albums κυριαρχούν. Δεν το βρίσκω κακό, καθώς ο σημαντικότερος ρόλος των αποτελεσμάτων είναι να αποτελέσουν έναν “οδικό χάρτη” για νέους μεταλλάδες. Τουλάχιστον, έτσι δούλευε στην εποχή μου, όταν το να βρεις ένα δίσκο ήταν πιο δύσκολο (ή πιο ακριβό) και τα ακούσματα εξ ανάγκης περιορισμένα.
Θα ήθελα όμως να κάνω ένα σχόλιο για τα περιοδικά, κυρίως για το Metal Hammer που είναι “κλασσικότερο” και με το οποίο έχω τη μεγαλύτερη τριβή (δηλαδή, συνήθως αυτό διαβάζω στο χέσιμο :p). Εντάξει, είναι απολύτως κατανοητό ότι οι συντάκτες έχουν τα προσωπικά τους γούστα τα οποία αντανακλώνται πλήρως στις δισκοκριτικές τους. Είναι επίσης κατανοητό ότι, πέραν των γούστων τους, κάνουν και τη δουλειά τους (άσχετα αν υπάρχουν ένα σκασμός άλλοι που κάνουν το ίδιο πράγμα αφιλοκερδώς και ενδεχομένως καλύτερα). Αυτό όμως που μάλλον δεν έχουν συνειδητοποιήσει και οι ίδιοι είναι ότι ως τύπος, επηρεάζουν έντονα τα πράγματα δεν τα παρακολουθούν απλώς. Και τα επηρεάζουν όχι μόνο με το βαθμό στη δισκοκριτική, αλλά από τον αριθμό των αναφορών σε συγκροτήματα και δίσκους, από το πως συμπεριφέρονται απέναντι των μουσικών στις συνεντεύξεις, κτλ
Επειδή όμως το περιοδικό είναι οπτικό μέσο, τεράστιο ρόλο παίζει και το αν μια δισκοκριτική θα είναι σε πλαίσιο, αν θα την κάνουν περισσότεροι του ενός συντάκτες, ο αριθμός των σελίδων που καταλαμβάνει, κτλ.
Έτσι λοιπόν, για να γίνω συγκεκριμένος χρησιμοποιώντας ένα σχετικά παλιό παράδειγμα, όταν βάζεις όλη τη συντακτική σου ομάδα να κάνει δισκοκριτική στο ντεμπούτο των Hammerfall, τι περιμένεις; Να μη γίνει ντόρος ή να μην πουλήσει; Μετά τι νόημα έχει να πουλάς υπεροψία; Τηρουμένων των αναλογιών, είναι σαν τα δελτία ειδήσεων, όπου ο άνκορμαν αναρωτιέται πως θα αποφευχθεί ο πανικός για τη γρίπη των χοίρων ενώ πρώτα τον έχει δημιουργήσει ο ίδιος μέσω του “ρεπορτάζ” του.
Υπάρχουν σκοπιμότητες πίσω από αυτές τις προβολές; Αναμφίβολα, αλλιώς το περιοδικό θα ήταν zine για true metallers, όχι το Metal Hammer. Τέλος πάντων, όταν είσαι μέρος μιας κατάστασης, οφείλεις να είσαι και προσεκτικός στο πως θα τη σχολιάσεις.
Από εκεί και πέρα, για μένα το περιοδικό έχει αξία περισσότερο λόγω της έντυπης μορφής του και λίγο για ορισμένους συντάκτες του (Γιοβανίτης ftw, Καραολίδης), με τα γούστα των οποίων μπορεί να μην ταυτίζομαι αλλά τουλάχιστον έχουν λέγειν και γέλιο και άποψη.
Υ.Γ.: Άπειρο ρησπέκτ στο Γιοβανίτη για την κριτική στους Salacious Gods. Η ατάκα “Χάιδεψε με γυναίκα, στο επιτρέπω” έχει μείνει ακόμα και σε ανθρώπους που δεν έχουν πιάσει ποτέ το έντυπο. 