επισης παρατηρησε κανεις οτι 2 αλμπουμ που ειχαν απωθεωθει οταν κυκλοφορησαν
με ολοκληρες σελιδες αφιερωμενες στην παρτυ τους πηγαν απατα??
μιλαω για angra - holy land
και hammerfall - glory to the brave
επισης οσο αφορα τους nevermore που ανεφερε ο N.W.O.O.F.G.M.
στα πανω τους ηταν πριν μια δεκαετια και οχι τα τελευταια χρονια
επισης παρατηρησε κανεις οτι το πρωτο αλμπουμ απο μπαντα των 90ς υστερα απο τα κλασσικα metallica,maiden,priest,sabbath κλπ κλπ ειναι το draconian times???
Εγω παντος ξενερωσα που δεν μπηκε το καλυτερο heavy metal album(απο το κλασσικο metal) των 90’s
και αναφερομαι στο unleashed the beast τον SAXON
ειναι γεγονος πως χρειαζεται απιστευτη εμπνευση πλεον για να γραψεις κομματαρες στο τυπικο χεβι μεταλ μοτιβο και αυτες να γαμανε αφου τα παντα σε αυτο το στιλ εχουν παιχτει και το μεταλ εχει ανανεωθει πληρως! οι σαξον σε αυτο το δισκο το καταφεραν:)
Εντάξει, συμβαίνει αυτό. Οι Angra ήταν συγκρότημα φωτοβολίδα, που όσο αγαπητοί και να ήταν την περίοδο 96-98, δεν κατάφεραν να έχουν την ανάλογη συνέχεια, από πλευρά δημοτικότητας. Όσο για τους Hammerfall, εντάξει, έργα και ημέραι της Nuclear Blast.
επισης οσο αφορα τους nevermore που ανεφερε ο N.W.O.O.F.G.M.
στα πανω τους ηταν πριν μια δεκαετια και οχι τα τελευταια χρονια
Γενικώς, όμως, εχω την εντύπωση ότι το μεγάλο μπαμ!, οι Nevermore το έκαναν το 99, με το Dreaming Neon Black, και στην πορεία εδραιώθηκαν ως σημαντικό σχήμα. Καλά, δεν παίρνω και όρκο, γιατί ποτέ δεν υπήρξα fan! 
σωστά προσεγγίζει το θεμα ο nwoofgm γενικά.
επειδή την επρόλαβα την εποχή και τα θυμάμαι καλά όταν είχε βγει το Holy Land ήταν μια μικρή κριτική στο τέλος των δισκοκριτικών σε πλαίσιο που την έκανε ένας Τάκης Γιαννόπουλος και ο οποίος είχε βάλει 9. Μερικούς μήνες πριν οι Angra είχαν παρουσιαστεί στην sub-terra στήλη αν θυμάμαι καλά. Ήταν 4 κολώνες σε ένα μαύρο δισέλιδο που παρουσιάζαν άγνωστες μπάντες.
Χαμός έγινε με τους Angra στη συναλυία τους για την περιοδεία του Holy Land. Εξώφυλλο και άπειρες σελίδες, με αφιερώματα, συνεντεύξεις, εκπομπές στο ράδιο και άλλα…ωραία πράγματα.
Προσωπικά είναι ακόμα στα 20 αγαπημένα μου ever albums.
Συναυλία Angra… Τι λες τώρα! Ρόδον γεμάτο ως εκεί που δεν πάει άλλο, χάλια ήχος, γαμάτη απόδοση. φοβερό κέφι - έτσι τουλάχιστον την θυμάμαι!
Πάντως, θυμάμαι ότι το Angels Cry είχε παρουσιαστεί στις δισκοκριτικές, με θετικότατα σχόλια. Περισσότερο σπρώξιμο απο το Hammer, όμως, οι Angra το έφαγαν αφού είχαν κερδίσει την εκτίμηση του κοινού.
edit: ειδικά μέχρι και το Fireworks.
Δεν είναι και η πρώτη φορά βέβαια! Οι Dream Theater, π.χ., όταν είχαν κυκλοφορήσει το Images & Words, απέσπασαν θετικότατη κριτική, και μια μονοσέλιδη συνέντευξη με τον Portnoy, και μάλιστα μεταφρασμένη, μιας και είχε αρχικά δημοσιευθεί σε ¨ξαδερφάκι¨
Τα περιοδικά μπορεί να λειτουργούν με την λογική διαφημίσεις εταιριών = χρήματα για τη συντήρηση του εντύπου = σπρώξιμο συγκεκριμένων συγκροτημάτων, αλλά ποτέ δεν είναι ικανά να προβλέψουν τι ακριβώς θα κερδίσει τους ακροατές.
Άσχετα με τον ρόλο που παίζουν και αυτά που λες (προώθηση από εταιρείες-τι αρέσει στον κόσμο), οι συντάκτες γράφουν κυρίως με βάση το τι αρέσει στους ίδους. Ναι, πιστέψτε το, ακόμα και στο Χάμμερ!
Δεν πιστεύω να συμβαίνει το αντίθετο.
Καλά κάνεις, αυτό ήταν ένα γενικότερο σχόλιο πάνω σ? αυτά που έχουν γραφτεί κατά καιρούς στο thread, αλλά και αλλού στο φόρουμ σχετικά με τα μεταλ έντυπα.
Σωστά τα λέει ο Μάνος. Είναι άπειρα τα παραδείγματα ονομάτων που έγιναν γνωστά στο ελληνικό μέταλ κοινό εξαιτίας της “ξεροκεφαλιάς” κάποιου συντάκτη του χάμερ.
Και αυτή η αντίληψη (μου αρέσουν τρελά πχ οι Godflesh, οπότε τους αναφέρω σε κάθε ευκαιρία για να τους μάθουν κι άλλοι) δεν διαφέρει από την αντίστοιχη αρκετών απλών οπδών που γράφουμε στο μουσικό κομμάτι του φόρουμ.
Το ζήτημα δεν είναι εκεί. Αυτό που με στεναχωρεί είναι ότι πολλοί έχετε σκαλώσει με τις θέσεις στο αφιέρωμα. Αλήθεια, τα έχετε ακούσει ΟΛΑ αυτά τα άλμπουμ που παρουσιάζονται? Αντί να κλαίγεστε λες και κοιτάτε τη βαθμολογία του πρωταθλήματος και γκρινιάζετε για πέτσινα πέναλτι, κάντε ένα κόπο και διαβάστε τα κείμενα που συνοδεύουν τα άλμπουμς που δεν έχετε ακούσει. Μπορεί κάποιο να σας κινήσει την περιέργεια και να ανακαλύψετε κάποιο δίσκαρο που αγνοούσατε. ΕΚΕΙ είναι η ουσία. Οι θεσεις είναι για το θεαθήναι.
Και γενικότερα κάθε τεύχος μουσικού εντύπου κρύβει στις σελίδες του διαμαντάκια που αγνοούσαμε την ύπαρξή τους. Απλά δεν θα τα βρεις στο εξώφυλλο. Ούτε σε δισέλιδες δισκοκριτικές. Οι συντάκτες δεν είναι 13χρονοι νερντς που χθες κατέβασαν το black album και σήμερα χαίρονται. Έχουν ακούσει αρκετή μουσική, άλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο. Αντί να κράζετε “πάλι εξώφυλλο οι Μέιντεν”, κάντε ένα κόπο να διαβάσετε τις δισκοκριτικές, τις συνεντεύξεις, τις αντεργκράουντ στήλες. ΕΚΕΙ έχει ψωμί ακόμα και για τους πιο ψαγμένους.
Ακριβώς έτσι όπως τα λέει ο bleedin, όσο και να βρίζουμε το hammer υπάρχει πάντα το horror το οποίο παρουσιάζει δίσκους/συγκροτήματα πριν καν γίνουν μόδα στο internet.
Στο 281 τεύχος είχε αφιέρωμα για τα 10 χρόνια του horror και υπήρχαν απίστευτα δισκάκια, πέρα από τους metallica και iron maiden.
Βασικά το πρόβλημα του αφιερώματος ήταν ακριβώς η γραφικότητα των περισσότερων κειμένων.
Δεν το βλέπω όμως αυτό στις αντιδράσεις εδώ μέσα.
Τουλάχιστον με μια γρήγορη ματιά, δεν παλεύεται να διαβάσεις 20+ σελίδες γκρίνιας.
Εγώ βλέπω περισσότερο ένα “Τι? αυτή η υπερδισκάρα μόλις στο 146?”, “έξω αυτό και μέσα το άλλο?” ή “Πού είναι οι θεοί? Κανείς δεν τους ακούει?”.
Πήραμε τη λίστα που πόσταρε ο σομν και το κάναμε καφενείο των φιλάθλων δηλαδή…
Είναι επειδή βαριέμαι να γράφω αποσπάσματα από τα κείμενα…
Θα κάνω όμως μια εξαίρεση και θα δώσω ένα απόσπασμα από την ανταπόκριση του Πούσιου από Roadburn:
[…]
Και αν το live των ΟΜ ήταν μια τελετουργία, τότε εκείνο των Neurosis ισοδυναμεί με εξορκισμό! Εξορκισμό απ’ όλους τους “πουθενάδες” και τα ποζέρια που λυμαίνονται όλα τα ιδιώματα του σκληρού ήχου σήμερα.
[…]
Εχετε ολοι σας δικιο.Βασικα για να λεμε αληθειες πανω απ’ολα η λιστα ηταν σωστη ασχετα με το τι ακουει ο καθενας και το τι πιστευει οτι επρεπε να ειχε θεση.Διαβαζω ξανα και ξανα τους δισκους που μπηκαν και νομιζω πως ετσι ειναι σωστο.Ψηφισα και γω και τολμω να πω πως ειχα βαλει πολλα απο της λιστας μεσα στα δικα μου και για number one το number of the beast ασχετα αν λενε ολοι οτι ειναι υπερεκτιμημενο.Αλλοστε μεταλλας εγινα εξαιτιας αυτου του αλμπουμ.Και πολλοι αλλοι επισης.Καποια bands που αξιζαν δεν μπηκαν…για μενα…αλλωστε καποιος αλλος θα επεμενε οτι δεν επρεπε να μπουν.Αλλα ας μην κοροιδευομαστε για αυτα που μπηκαν.Αξιζαν και με το παραπανω.Ποσοι απο σας στο forum εγιναν αμεσος ‘ψαγμενοι’;Οποιος εγινε να το πει.Οποιος δεν εχει ακουσει το beast,οποιος δεν χτυπηθηκε πανω κατω με το chaos A.D,οποιος δηλωνει true και αντι-black album,οποιος δεν εχει ακουσει τις καμπανες απο το hell bells στο back in black,οποιος αντιπαθει την ‘gay’ μουσικη των priest κτλ
Μην κοροιδευομαστε αυτα που μπηκαν αξιζαν και αυτα που δεν μπηκαν τα τιμουμε μια χαρα ακουγοντας τα.Αν δεν τσακωνομασταν για μαλακιες πχ metallica vs megadeth τοτε ισως η μεταλ να ανεβαινε παλι στο προσκυνιο οπως παλια.Αλλα μας πιο πολυ νοιαζομαστε για παπαριες(σορυ στους mods για την λεξη αλλα…) τυπου το νεο αλμπουμ του ταδε ηταν μετριο απο το να νιωθουμε την μουσικη,να νιωθουμε τον τροπο ζωης που επιλεξαμε να εχουμε.Εχω αναρωτηθει πολλες φορες αν αξιζει τον κοπο το ολο θεμα με την μεταλ.Μετα ακουω master of puppets και σιγουρευομαι οτι αξιζει.Τωρα για το ποσο πουλημενοι ειναι στο χαμερ…οκ ισως να ειναι αλλα και τι με αυτο;Εμεις αυτια δεν εχουμε; Ας υποστηριξουμε λιγο την μουσικη γιατι αλλοστε μουσικη ειναι… επικοινωνια οχι σκατα
Αυτα ειχα να πω και οποιος το καταλαβε το καταλαβε.
Σχεδόν όλα τα άλμπουμς του αφιερώματος ‘‘όρισαν το metal’’…:):!:
Το τελευταίο τεύχος του Rock Hard με ανασκόπηση των 00 είναι αν μην τι άλλο ενδιαφέρον!
Πιο πολύ το Metal Hammer μου αρέσει, αλλά τα δυο τελευταία Rock Hard τα σπάνε, και αυτό μόνο ως καλό το βλέπω!
πολυ σωστα…
ρε διαβαζα την κριτικη απο ενα αλμπουμ δεν θυμαμαι πιο και στο track by track αντι ξερω γω να πει δυο λογακια για το κομματι, μου γραφει ΓΑΜΑΤΟ, ΥΠΕΡΤΕΛΕΙΟ, ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟ, και γραφει και στιχους απ το τραγουδι…Τι γραφεις ρε μαλααααααακα…προφανως και θα ναι γαματα το ξερω…το θεμα ειναι να γραψεις δυο λογια να καταλαβει τι παιζει ο ακροατης που τωρα ψαχνεται…αλλιως δεν εχει νοημα η στηλη…
και ειναι γενικο το φαινομενο…παω ο ερμος πριν 2 χρονια να διαβασω κριτικη για το in requiem των paradise lost και διαβαζω για κατι δρακαινες κατι καστρα κατι σκοτινα ξωτικα κτλ…τι μουσικη παιζει στο δισκο δεν καταλαβα μια φορα…μαλακιες να ψαρωνουν τα 13χρονα
επισης καποιος ανεφερε την κριτικη στο rage for order του ζαχαροπουλου…ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ…δεν εχω διαβασει κατι πιο γελειο…
Καλά δώσε βαση στα κείμενα του Ζαχαρόπουλου γενικά και τα λέμε αν θα καταφέρεις να διαβάσεις κάτι ποιο γελοίο.
Πες τα ωρέ οπλαρχηγέ!
Και δεν είναι μόνο αυτό. Αν διαβάσει κανείς και τις 120 σελίδες (έκανα τον κόπο και διάβασα τις περισσότερες), θα διαπιστώσει ότι η πλειοψηφία ασχολείται και γράφει για κάτι που σιχένεται και απεχθάνεται. Κανείς δεν αγοράζει το χάμερ, όλοι από κάποιο φίλο έριξαν μια ματιά μωρέ…
Λες και είναι ύψιστη ντροπή να πάρεις ένα χάμερ και να το διαβάσεις. Και να το δεχτώ ότι είναι άχρηστο το έντυπο. Τότε γιατί ασχολείστε; Και γιατί “καίγεστε” για το τι ψήφησαν οι αναγνώστες ενός περιοδικού που θεωρείτε τιποτένιο και που ποτέ δεν αγοράζετε; (είπαμε, ένας φίλος το ‘χε πάρει, έπεσε κατα λάθος στα χέρια μου, τα έπλυνα και με μπεταντίν μετά, είμαι ΑΘΩΟΣ ΛΕΩ!!!).
Εγώ πέρα από το ίντερνετ μ’ αρέσει να διαβάζω και τύπο και ναι, διαβάζω το μέταλ χάμερ και το ροκ χαρντ και ότι πέσει στα χέρια μου και αφορά αυτή τη μουσική. Και παρά τις ατέλειες και τα προβλήματα τους, τα βρήσκω αξιόλογες προσπάθειες. Αλλά, αυτή είναι μια προσωπική γνώμη. Όμως το να το σιχαίνομαι και μετά να ασχολούμαι συνέχεια μαζί του, δεν το καταλαβαίνω. Θα φταίει ο φίλος που το παίρνει και πέφτει συνέχεια “κατά λάθος” στα χέρια τους.
δηλαδη το γεγονος να το παιρνει καποιος περιστασιακα γτι υπαρχουν 2-3 πραμματα που τον ενδιαφερουν και να κραζει τις χτυπητες μαλακιες του χαμμα δεν μπορει να ισχυει…
γτι οντωςτο χαμμερ μεσα εχει μερικους συντακτες οι οποιοι ειναι τερμα στενομυαλοι(για να γραφουν σε περιοδικο και να τους παιρνεις στα σοβαρα) και γραφουνε ΒΛΑΚΕΙΕΣ. αυτο και 5 φορες να το χεις διαβασει στη ζωη σου το χαμμα το καταλαβαινεις…