Κάτι άσχετο…έχει πάρει κανείς απο εσάς το περιοδικό rockway?
Επί του θέματος:διαβάζοντας κάποιες σελιδες του thread,παρατήρησα ότι πολλά σχόλια έχουν να κάνουν με τον αγαπητο κ.Βασιλη Ζαχαροπουλο. Ποστάρω εδώ τι είχε γραψει στην στηλη του ,τον Νοεμβρη του 2007.(εχει γραψει και καλυτερα,αλλα αυτο ειχα προχειρο μπροστα μου8) )
[I]Είναι μια ομορφη,ζεστη νυχτα Οκτωμβρη.Μολις ειδα 2 επεισοδια της αμερικανικης σειρας ‘‘Weeds’’.Ανοιξα μια μπιρα,αυτην που οι Γερμανοι ονομαζουν περιφρονητικα dosenbier.Θυμαμαι που στο Rock am Ring το 2000,τις πιναμε για πρωινο.Παιρναμε τα κουτακια και χωρις να τ’ανοιξουμε,μ’ενα σουγια καναμε μια σχισμη λιγο πιο πανω απο τον πατο.Τις φερναμε πολυ κοντα στο στομα και μονο τοτε βγαζαμε τη λαμα.Μια μπιρα χυνοταν σαν πιδακας κατευθειαν στο στομαχι.Τοτε ειχα δει και τους Spiritaul Beggars και τους πιο πολλους μεθυσμενους μαζεμενους στην αχανη πιστα του Nuerburging.Πολλοι κουβαλουσαν ορους γεμισμενους με φθηνο κρασι αγορασμενο απο το Aldi.Στο live των Cypress Hill ο χωρος ειχε ντουμανιαστει απο τα τσιγαριλικια.Το βραδυ ειχε 5 βαθμους και ηταν Μαης.Κοιμομασταν με τα ρουχα και το πρωι οι διατατικες εδιναν και επαιρναν ωστε να ισιωσουμε.Ενα βραδυ,νομιζω εκεινο που ακυρωσαν οι Hellacopters,ειχαμε αραξει γυρω απο τη φωτια και πιναμε.Ολοι οι Γερμαναραδες κι εγω.Το απογευμα ειχα αγορασει κατι ματζουνια που υποτιθεται οτι αυξαναν τη libido,χα χα.Το πρωι που ξυπνησαμε για να φυγουμε δεν μπορουσα να περπατησω απο την ‘‘πρωινη δοξα’’…θυμαμαι γελαγαμε στο δρομο πινοντας,επιστρεφοντας στο Giessen.[/I]
Θεουλης! κατα βάθος τον συμπαθω:D,παρολο που χρειαζομαι λεξικο καθε φορα που διαβαζω κειμενο του για να κατανοησω τι θελει να πει ο ποιητης:roll:
Μαλακία ήταν το αφιέρωμα όπως και οι επιλογές των δίσκων. Για κάθε μεγάλο όνομα δεν παίζουν οι καθορηστικοί δίσκοι αλλά οι δίσκοι που πήραν χαμπάρι οι ίδιοι ότι πρέπει να σπρώξουν επιτέλους στον κόσμο (βλέπε Fas Ite αντί για Si Monumentum, Way Of All Flesh αντί για From Mars To Sirius, Obzen αντί για Nothing, Axe To Fall αντί για Jane Doe κτλ.)
Γενικά δεν θέλω να συμμετέχω σε αυτήν την κόντρα, αφήστε που δεν είχα και ιδέα για το αφιέρωμα, αλλά βρήκα αφορμή να επισημάνω κάτι.
Στο αντίστοιχο αφιέρωμα του Rock Hard πριν δεν θυμάμαι πόσα χρόνια, υπήρχαν σχόλια τύπου [I]σιγά τους μαλάκες, τα έβαλαν αυτά τα άλμπουμ για να το παίξουν ψαγμένοι[/I] (βαριέμαι να βρω να κάνω quote αυτή τη στιγμή). Σε όλα τα αφιερώματα του Ηammer, υπάρχουν σχόλια του τύπου [I]σιγά τους μαλάκες, τα έβαλαν αυτά τα άλμπουμ γιατί είναι τα πιο εμπορικά[/I].
Προσέξτε μην πέφτετε στην παγίδα να χτυπάτε τον έντυπο τύπο από hobby.
Aποφασίστε, και συνεχίστε τη συζήτησή σας…
Μπα κανένα θέμα με αυτό, δεν έχω πρόβλημα εγώ προσωπικά να έχει σχετικά Mainstream γραμμή ένα έντυπο, απλά μην στέκονται μόνο στο απόλυτα προφανές και να ξέρουν για τι πράγμα μιλούν. Για τους Deathspell Omega πχ που ανέφερα εγώ προσωπικά(βάσει γούστου και μόνο) δε θα βάραγα και κάνα τρελό ζόρι με τη μη αναφορά τους αλλά από τη στιγμή που κάνεις το κλασσικό αφιερωματάκι σου με τους καθοριστικούς δίσκους της δεκαετίας είναι αστείο να αναφέρεις το Fas Ite(και μέσα στην παρουσία του να αναφέρεις και τη σπουδαιότητα του Si Monumentum) για το 2007 και στο αντίστοιχο τμήμα του 2004 να μην αναφέρεται πουθενά το Si Monumentum. Ok τους Deathspell Omega οι περισσότεροι σαν όνομα(ούτε καν σαν άκουσμα) από το Fas Ite τους μάθαμε αλλά από τότε η ιστορία έχει γραφτεί και κάποια πράγματα φαντάζουν αυτονόητα. Επίσης καλό είναι να υπάρχει και κάποιο υποαφιέρωμα για τις πιο Underground και κρυμμένες πτυχές των 00s, παίζει να είδα καμιά 20αριά φορές το όνομα Breach σε αναφορές του Αγόρου και είναι λίγο κρίμα να μην παρουσιάζεται έστω και σαν μικρή σημείωση το Kollapse του 2001.
Με μια γρήγορη ανάγνωση, η πιο τρανταχτή έλλειψη είναι το Μαλβάλ.
Αν και γενικότερα το αφιέρωμα ήταν καλό, έφαγε αδικαιολόγητα πολύ χώρο από την υπόλοιπη ύλη. Πρέπει να καταλάβουν κάποια στιγμή πως τα αφιερώματα χρειάζεται να μπαίνουν σαν συνοδευτικό έντυπο, και όχι στο τεύχος.
Όσο για τη συνέντευξη Sun of Nothing ένα θα πω: πολύ μεγάλη συνέντευξη, πολύ μεγάλη μπάντα.
Αν και συνήθως τα βρίσκουμε, εδώ διαφωνώ κάθετα στο επιτέλους. Όλα τα άλμπουμ που ανέφερες στο πρώτο σκέλος είχαν προβληθεί ήδη στον καιρό της κυκλοφορίας τους.
Μάλλον δεν κατάλαβες τι εννοούσα. Τα Fas Ite, Axe To Fall, Way Of All Flesh, Obzen είναι δίσκοι που το Hammer στον καιρό κυκλοφορίας τους προώθησε και μάλιστα πολύ αλλά αυτό έγινε γιατί αυτά τα συγκροτήματα πλεον ήταν καθοριστικά για τα 00s και δεν μπορούσε πια να τα αγνοεί αλλά οι δίσκοι οι οποίοι κάναν αυτά τα συγκροτήματα αυτό που ήταν είναι οι άλλοι που ανέφερα(Si monumentum, Jane Doe, From Mars To Sirius, Nothing) οπότε είναι χαζό στις αντίστοιχες χρονιές να μην αναφέρονται σχεδόν καθόλου ενώ είναι πλέον ιστορικοί και κλασσικοί δίσκοι.
Πιστεύω ότι ο Redrum έγραψε κάτι πολύ σωστό : όταν ένα περιοδικό κυκλοφορεί με 120 σελίδες, τότε το αφιέρωμα οφείλει να είναι κάτι έξτρα και όχι να κόβει χώρο από την “κανονική” μηνιαία ύλη. Δεν είναι απαραίτητο να βγαίνει ως ένθετο, αφού όσοι συλλέγουν τα τεύχη μπορούν να χάσουν το ένθετο πιο εύκολα, αλλά πρέπει σε κάθε περίπτωση να είναι ύλη + αφιέρωμα (σε σελίδες) και όχι ύλη - αφιέρωμα.
ενταξει, απο την στιγμη που σχεδον ολοι πλεον εχουν την δυνατοτητα να ακουσουν κατι πριν το αγορασουν πρακτικα δεν τρεχει μαλλον τιποτα, τουλαχιστον για τους μεγαλυτερους σε ηλικια που καλως η κακως εχουν και ψιλοδιαμορφωμενες αποψεις! (τρομαρα μας:p) αυτο βεβαια δεν αναιρει το γεγονος πως [B]Δεν [/B]ειναι τοσα πολλα τα 8αρια στο μεταλ σημερα βρε παιδι μου!! πως να το κανουμε δηλαδη!!! και μπορει αυτο να ακουγεται λιγο σαν το - εεεεε… αφου εχει Αθηναικες μπινακιδες!!! - :lol::lol: αλλα εχω δικιο γαμω το κερατο μου.
περα απο την πλακα η προσωπικη μου αποψη ειναι πως για να παρει ενας δισκος απο 7 και πανω πρεπει να εχει ενα ισχυρο impact στα μουσικα δρωμενα, να διμιουργησει δλδ μια ταση, καινουρια ρευματα, να επηρεασει, να πρωτοπορησει βρε αδερφε… και να βρει και αποδοχη απο ανθρωπους με λιγο διαφορετικα γουστα ο ενας απ τον αλλον…!
Οπωσδήποτε το χάμερ,όπως και όλος ο μουσικός τύπος της χώρας (Sonic, RockHard, Pop+Rock, κτλ κτλ κτλ), έχουν πολλά αρνητικά τα οποία πρέπει να τους επισυνάπτουμε. Επίσης,οπωσδήποτε με τη στάση και τη νοοτροπία του το περιοδικό, όπως και αρκετοί συντάκτες μεμονομένα, οδηγούν σε σημαντική χειραγώγηση και καθορισμό των τάσεων στο μουσικό σκηνικό των σχετικών ήχων, πράγμα που ευνοεί μπάντες και ανθρώπους που δεν το αξίζουν τόσο,η και καθόλου, και αδικεί παααάρα πολλές μπάντες και κυκλοφορίες,μη βοηθόντας να κάνουν το break που τους αξίζει στο ευρύ,και σχετικό με τους εκάστοτε ήχους, κοινό.
Νομίζω όμως ότι,ειδικά για όσους γουστάρουμε σκληρό ήχο στις διάφορες εκφάνσεις του, πως ο χάμερ έχει βοηθήσει πολύ στην εξέλιξη και την ανακάλυψη πραγμάτων,ειδικά βέβαια όταν είμασταν και σε κάποια μικρότερη ηλικία. Αυτό φυσικά έχει και σχέση με το γεγονός ότι το χάμερ για πολλάάά χρόνια είχε ουσιαστικά το μονοπώλιο στο σκληρό ήχο, καθώς Rockhard, RockΟn(το θυμάστε??) κτλ κτλ βγήκαν πολύ πολύ μετά. Θέλω να πω ότι οκ, εαν υπήρχε απο τα 90’ς πολυφωνία στον μουσικό τύπο που καταπιάνεται με τον σκληρό ήχο,και είχαμε όλοι ιντερνετ από παλιότερα,προφανώς και θα είχε πολύ μικρότερο μερίδιο στην πίττα της επιρροής των ακροατών.
Όπως και να’χει όμως, καλώς η κακώς, το χάμερ διαμόρφωσε καταστάσεις για τους περισσότερους απο εμάς. Εγώ θυμάμαι είχα ξεκινήσει το ψάξιμο με Ποπ+Ροκ, γιατί δεν γούσταρα την “επιτήδευση” και αυτό το πολλά βαρύ στυλ των μέταλ περιοδικών,αλλά γρήγορα είδα ότι δεν με κάλυπτε στους ήχους που ήθελα να ψάξω. Οπότε ξεκίνησα να διαβάζω και Χάμερ, και προσωπικά μιλωντας, τα άρθρα και οι δισκοκριτικές του Κουρτογιάννη και του Αγόρου είναι σε συνυπεύθυνοι σε πολύ σημαντικό βαθμό για το ότι έμαθα,ψάχτηκα και χώθηκα σε πολλά πράγματα που γουστάρω και με εκφράζουν πολύ. Επίσης μεγάλο respect έχω σε Καραολίδη, Γιοβανίτη, ο Βασ. Ζαχαρόπουλος αν και γράφει όπως γράφει νομίζω έχει ακούσει πολύ μουσική. Και ο Αρβανίτης είναι κομπλέ(αυτόν τον γούσταρα από τότε που’ταν στο Ποπ+Ροκ βασικά:p)
Eιναι αξιο αποριας παντως γιατι καποιοι συνεχιζουν να διαβαζουν την βιβλο του ελληνικου χεβυ εμενταλ,παρολα τα αρνητικα που της προσαπτουν.Κι αλλοι μεγαλωσαμε με Χαμερ αλλα το αποβαλλαμε στην πορεια,σαν την ακμη ενα πραγμα.Μια ματια μονο εριξα στο τελευταιο(?)Χαμερ με αυτον που παριστανει τον νεο κιθαριστα του Οζζυ στο εξωφυλλο και πραγματικα χαιρομαι πολυ που δεν δινω ουτε ευρω για αυτην την παπαρια πλεον.
Ποστάρω εδώ τι είχε γραψει στην στηλη του ,τον Νοεμβρη του 2007.(εχει γραψει και καλυτερα,αλλα αυτο ειχα προχειρο μπροστα μου8) )
κατα βάθος τον συμπαθω:D,παρολο που χρειαζομαι λεξικο καθε φορα που διαβαζω κειμενο του για να κατανοησω τι θελει να πει ο ποιητης:roll:
