Aυτός.
παιδες sabbath,κατα την γνωμη μου το παιξιμο ηταν πραγματικα κλωτσια στα @@@δια για τα τοτε δεδομενα αλλα εκτος απο αυτους δισκακια που μου τραβηξαν ενδιαφερον για τα standard της εποχης ειναι και τα εξης
Iron Claw-Dismorphophobia το κομματι που ανοιγει το cd ολα τα λεφτα!!!
sudden death-suddenly
may blitz-s/t απιστευτη μπαντα
oι αδερφοί Κατσάμπα…παααατ!..αυτό ήταν το επίπεδο που καταβαραθρώθηκε πάλι…
Δισκαρα. Παναθεμα, μου θυμιζεις τα παιδικα μου χρονια.
ζούσες όταν βγήκε? 
Ροφλ ρε. Ηθελα να πω τα εφηβικα και μπερδευτηκα.
Το συγκεκριμενο αποτελει κλασσικη περιπτωση αδικαιολογητης αργοποριας. Το πετυχαινα τοσο κιε τοσο καιρο στις συνηθισμενες τοτε εξορμησεις στο Μοναστηρακι, αλλα κατι η παχουλη κυρια, κατι η περιεργη αισθητικη του εξωφυλλου, ε στο τελος δε με εψηνε να το παρω. Ωσπου μια μερα το ακουσα κι ειπα καλος λαλακας για του λογουμ.
sabbath
Ένας νεφελίμ που ονομαζόταν Τοny Iommi.
και όχι Τοmy Ioni που χα πει σε άλλο θρεντ #-o
+1
εχουμε ιδια μερα γενεθλια:!:
(100 φορες το χω πει:tomato:)
Ο Τρευ Αζαγκδοθ
Black Sabbath…
Αδιαμφισβητητα αυτη η μουσικη που ολοι αγαπαμε και ονομαζεται metal, δημιουργηθηκε ή μαλλον γεννηθηκε την Παρασκευη 13 Φεβρουαριου του 1970. Περασαν χρονια, εξελιχθηκε, βγηκαν τοσα παρακλαδια του metal, η μουσικη εμπλουτιστηκε με πολλα νεα στοιχεια και επιρροες κτλ… Αλλα στο Birmingham συνεβη το μοιραιο. Black Sabbath εννοειται και απο εκει ολα πηραν τον δρομο τους. Τους οφειλουμε πολλα για την μουσικη που λατρευουμε, ξεκαθαρα απο αυτους ξεκινησαν ολα…:respect:
γρουσούζικη μουσική
Έτσι:metal:χ1000000000:):!:
ο jimi hendrix…πολυ ποιο βαρυς απ τους zeppelin…θα λεγα το ιδιο βαρυς με τους sabbath…μονο σε ταχυτητα υστερουσε που ειχαν π.χ. οι Purple…
hendrix το τελειο αγωνιστικο…
Έβαλα Sabbath αν και απο ότι είδα στον παραπάνω μου:p θα έλεγα κι εγώ Χέντριξ γιατί ήταν πιο πριν και απο τις 2 αυτές μπάντες!
Άλλο ένα ξέθαμα, άλλος ένας γύρος κλισέ και βαρεμάρας.
Δεν αντέχω να ξαναδιαβάσω άλλο ποστ που να επαναλαμβάνει τη γνωστή μεταφυσική άποψη ότι και καλά “το μέταλ γεννήθηκε από το μηδέν όταν έβγαλαν πρώτο δίσκο οι Σάμπαθ”. Πρέπει να τελειώνουμε επιτέλους μ’ αυτή την αντίληψη. Κανένα είδος μουσικής δε γεννιέται ξαφνικά, έτσι ως δια μαγείας ένα ωραίο πρωί (και στην περίπτωση των Σάμπαθ, ούτε ένα βροχερό, μουντό και λίγο μακάβριο πρωί στο Μπέρμιγχαμ, με τις καμπάνες να βαράνε και μια μεγάλη, μαύρη μορφή να στέκεται μπροστά σε έναν βιομηχανικό εργάτη με μακριά μαλλιά και ψυχολογικά προβλήματα :p). Σχηματίζεται αργά και βασανιστικά μέσα από διάφορες μουσικές και άλλες διεργασίες, προσμείξεις, πειράματα κτλ.
Για να έχεις ένα δίσκο που όλοι μετά θα πούνε “αυτό εδώ ας το πούμε ΜΕΤΑΛ έτσι για αλλαγή” πρέπει να έχεις από πριν συγκροτήματα και κομμάτια που θα είναι εξίσου ΜΕΤΑΛ, κι ας μην ονομάστηκαν έτσι, κι ας μην έχει γράψει ατέλειωτες σελίδες και σχετικά αφιερώματα το Μέταλ Χάμμερ. Θέλεις να έχουν βγει κάποιοι Yardbirds που να έχουν παίξει με ήχο πιο σκληρό από οτιδήποτε άλλο μέχρι τότε στα μέσα του ‘60 και να έχουν γράψει κομμάτια που άκουγε τότε ανυποψίαστος ο κόσμος και έκανε το σταυρό του και έλεγε “ουουουου 6666”. Θέλεις να έχουν βγει κάποιοι Cream και να έχουν γράψει κομμάτια που αν τα άκουγες πρώτη φορά σήμερα μπορεί να τα έλεγες και ΝΤΟΥΜ ΜΕΤΑΛ, μόνο που γι’ αυτούς δεν το κάνεις “επειδή είναι χίππηδες της δεκαετίας του '60”. Θέλεις κάποιοι BEATLES, που εσύ βέβαια τους σνομπάρεις και τους θεωρείς “pop”, να έχουν βγάλει ένα “Helter Skelter” και να έχουν σοδομίσει το σύμπαν με τις κιθάρες τους. Θέλεις να έχει βγει ένας Jimi Hendrix και να κάνει τις χορδές του κάλτσες, σε μια επανάσταση τις βασικές αρχές της οποίας ακολουθεί και ο τελευταίος heavy metal guitar hero που αναδείχθηκε… σήμερα το πρωί. Θέλεις να έχουν βγει οι δύο πρώτοι δίσκοι των Led Zeppelin, στους οποίους αυτή η μουσική που ακούς παίζεται για πρώτη φορά με σχέδιο και συστηματικότητα, καθώς τώρα έχεις και “Communication Breakdown”, και “Dazed and Confused”, και “How Many More Times”, και “Whole Lotta Love”, και “Heartbreaker”, και τα βαριά ριφφ στις γέφυρες του “Babe I’m Gonna Leave You” (που βέβαια ακούς αυτόν τον τίτλο και λες “μπααα, δεν είναι ΜΕΤΑΛ”), και σχεδόν-ξύσιμο στις ρυθμικές κάτω από το σόλο του “Lemon Song”, και, και, και… Θέλεις επίσης να έχει βγει ο πρώτος δίσκος των Blue Oyster Cult με αφορμή τον οποίο γράφτηκε για πρώτη φορά σε δισκοκριτική ότι “this band plays HEAVY METAL” (κι ας είναι το πιο πιθανό απλά να άκουγε ο τύπος το “Born to be Wild” των Steppenwolf όταν έγραφε αυτή την κριτική), θέλεις να έχουν ανακοινώσει κάποιοι Deep Purple το νέο τους τραγουδιστή μετά τον Dave Evans (κάποιον… Ian Gillan), θέλεις να έχουν βγει στην άλλη όχθη του Ατλαντικού ηρωικά συγκροτήματα όπως Bang!, Dust, Blue Cheer, Sir Lord Baltimore κτλ… θέλεις λοιπόν ένα σωρό πράγματα που συνέβησαν ΠΡΙΝ από τις 13 Φλεβάρη του 1970.
Να σου πω όμως τί θέλεις ακόμα περισσότερο απ’ όλα αυτά; Να το ΨΑΧΝΕΙΣ και να μη θεωρείς (έστω και υποσυνείδητα) ότι το “Black Sabbath” ΠΡΕΠΕΙ να είναι ο πιο παλιός δίσκος στη δισκοθήκη σου (ή στο “My Music” σου). Και που σαι, αυτό στο λέει ένας die-hard οπαδός των Σάμπαθ. 
Το heavy metal παντως γρακχους νομιζω οτι πρωτοειπωθηκε σε κριτικη για το πρωτο δισκο των humble pie…
Εγώ ξαναρώτησα,πριν μια δυο σελίδες.Πώς ορίζουμε το Heavy Metal?Αν δεν απαντηθεί αυτό δεν νομίζω να έχουμε απάντηση.