Στα Πατησια (Ανω Πατησια βασικα) μήπως εννοεις Tithora και τις μπυραριες Tar και Αλχημεια; Οι μπυραριες υπαρχουν ακομα, η Tithora μας έχει αφησει εδω και χρονια. Αλλα δεν ξεχνιουνται οι βραδιες στο υπογειο της. (Νοσταλγία: τα φοιτητικα μου χρονια)
6 Likes
Μη μου πεις ότι έρχεσαι Αλχημεία!!!
Ναι καλε! (Αν και πλεον εχω μετακομισει απο Ανω Πατήσια, προσπαθω ακομα να ερχομαι στη γειτονια.)
Κατ’ αρχας, μιλαω για 30+ χρονια πισω, η Αλχημεια νομιζω δεν υπηρχε ουτε σαν σκεψη. Αν υπηρχε, δεν την ηξερα 
Το ενα που μου αρεσε για λιγο καιρο ειναι ενα μικρο μπαρακι, “πισω” (πρεπει να θυμηθω ακριβως το σημειο, αλλα πλεον πολλα εχουν αλλαξει στη γειτονια, σιγα μην θυμαμαι και ονομα) απο την φοιτητικη εστια, με ενα μικρο παταρακι. Επαιζε κλασικο ροκ, ηταν μια επιλογη μας για αλλαγη απο το μεταλ και για ενα διαστημα. Για αντιστοιχες λαιτ καταστασεις επιλεγαμε Κομη, κυριως οταν στην παρεα βρισκονταν γκαιζ που δεν το ειχαν με το μεταλ και επρεπε να παμε με σειφ επιλογες.
Μαγος του Οζ ηταν το αλλο που μας τραβηξε για ενα μεγαλο διαστημα, και αναφερθηκε ηδη. Επισης, υπηρχε η Rebound στην οποια πηγα λιγες φορες αλλα δεν ηταν του στιλ μου (μόνο με παρέα τραβιόμουν), αλλα είχε πολύ ενδιαφέρον σαν μέρος προφανώς.
Προσπαθώ να θυμηθώ ενα ακομη μαγαζι κάπου γύρω από τη Δροσοπουλου και τη Φωκιωνος (τη γωνία λέω). Ισως λεγοταν Αγκαθι, ισως οχι, πιθανως αλλαζε συνεχως ονομα και τα εχω μπερδεψει πια. Σιγουρα αλλαζε πελατεια και μουσικες, απο ροκ σε πανκ σε οϊ, μεχρι που κυριαρχησαν οι σκιν και ειλικρινα δεν ξερω καν με ποια σειρα εγινε αυτο. Σπανια πηγαινα εκει, παντα επειδη καποιος/καποιοι γνωστοι τυγχαναν να ειναι θαμωνες.
Καπου στο φορουμ δεν εχουμε ενα-δυο νηματα για μπαρακια; Ειμαι σιγουρος οτι υπηρχαν παλια αρκετες παρομοιες συζητησεις.
5 Likes
Ήμουν μέσα και εγώ, τι συναυλιάρα! Τι setlist ήταν αυτό… Και τι σοκ πάθαμε από τον Ιωνικό… τι μου θύμισες…
Τιθώρα υπογειο - κλασικό μέταλ τις Τετάρτες 00,00 στα φοιτητικά χρόνια 
Τιθώρα ισόγειο - πολύ glam κάτι Σάββατα νωρίς
2 Likes
A, ρε Warrel…
Γλυκόπικρο.
7 Likes
Όναρ ίσως;;
έχω και μπλούζα από το συγκεκριμένο μαγαζί
4 Likes
Στη γωνία με την Πατησίων ήταν και το metal crane μια εποχή.
2 Likes
Οχι δεν ηταν το Οναρ, αλλα το θυμαμαι. Αυτο το Metal Crane πρεπει να το ειχα επισκεφθει. Κατι μου λεει το ονομα. Πω ρε γκαιζ, τι εποχες ομως. Γυριζαμε με τα ποδια σπιτι, λεφτα μετρημενα για μια μπυρα και τσιγαρα, μουσικη και μουσικη και μουσικη. Πλακα ειχε ολη η φαση μεσα στη φτωχεια των επιλογων που ειχαμε για διασκεδαση, παντα συγκριτικα με το σημερα. Δεν μιλαω μονο για διασκεδαση σε μπαρ, παροτι ειναι πολυυυυυ περισσοτερα και αυτα πια.
5 Likes
Δεν θα ξεχάσω ποτέ πάντως κάτι βραδιές που φεύγαμε από Οναρ και πηγαίναμε Τιθόρα, όλα αυτά με τα πόδια προφανώς, και ακριβώς όπως τα λες…μια μπύρα εδώ και μια εκεί.
4 Likes
δε θα ξεχάσω τις επιστροφές από Ombre με το βραδυνό, όταν έπεφταν στον κερματοδέκτη του εισητηρίου από κουμπιά, μέχρι οτιδήποτε άλλο μπορούσε να κάνει θόρυβο, το hijacking του λεωφορείου ένα βράδυ, όταν έκανε στάσεις πρακτικά όπου θέλαμε ανάλογα με το που έμενε ο καθένας καθώς και μια επιστροφή από βικτώρια ένα βράδυ, όταν 20-30 νοματαίοι στη στάση, δε σήκωσε κανείς το ΄χερι του και σιγά μη σταμάτησε το λεφωρείο. και ήταν και το τελευταίο…
4 Likes
too many nights to remember
too many memories to forget
6 Likes