Βολτάρωντας μεσημέρι ή και βράδυ, που αξίζει να πάω μέσα στα Γιάννενα; Μιας και θα βρεθώ π/σ/κ εκεί.
Μαλάκα, με το που διάβασα το post του Ian, αυτό ακριβώς ήθελα να post-άρω, αλλά πίστευα ότι κανείς δεν θα με πίστευε ότι κυκλοφόρησε τέτοια φήμη εν έτη 2003-2004, όταν, δηλαδή, η πρόσβαση σε internet κλπ. ήταν κάτι το σύνηθες. Νόμιζα μόνο στα πλαίσια της παρέας μου είχε κυκλοφορήσει αυτό για τον Angus Young, τρομερό ότι το είχατε μάθει κι άλλοι!!!
1 Like
Σίγουρα βόλτα στο παραλίμνιο γύρω από το κάστρο καιρού επιτρέποντος, στο ιτς καλέ μέσα στο κάστρο και νησάκι για περπάτημα(αλλά όχι φαγητό). Στην καλλάρη πολύ κοντά στην πύλη του κάστρου και στην ανεξαρτησίας παίζουν πολλά μπαράκια και τσιπουράδικα. Για εστιατόριο θα πρότεινα σούζη τρως στην ίδια περιοχή αλλά μπορείς να τη βγάλεις και με μεζέδες στα τσιπουράδικα. Αν είσαι φίλος του καλού ουισκιού να επισκεφτείς οπωσδήποτε το δον κιχώτη
2 Likes
Αν θυμάμαι καλά η φήμη είχε βγει από τη μελίνα του ινδιάνου και το σώτο τον acdc
1 Like
ε αφου σας αρεσει το θεμα, πρεπει να διαβασετε αυτο το παμπαλαιο ροκιν αρθρο, για το Ροδον
10 Likes
Δεν νομιζω οτι ειναι ευκολο να απομονωσω μονο μια στιγμη απο οσα εχω ζησει στο Ροδον. Αλλα οκ, εχει σημασια και ποσες συναυλιες εχεις δει εκει.
1 Like
Η πρώτη τοποθεσία του Ινδιάνου, εκεί που τον μάθαμε και τον αγαπήσαμε ήταν, όπως γνωρίζετε οι παροικούντες, στην Πυρσινέλλα εντός στοάς. Εντός της ίδιας στοάς στεγαζόταν και ένα άλλο “κέντρο διασκέδασης” με το εύγλωττο όνομα Baby Doll!
Εντελώς συνειρμικά λοιπόν θυμήθηκα και μια ιστορία που μου είχαν μεταφέρει και την μοιράζομαι μαζί σας πάραυτα: πριν από κάποια χρόνια ήταν να παντρευτεί ένας τύπος (γνωστός μου) από αυτούς τους συνεσταλμένους, μονίμως σφιγμένους, από οικογένεια αυστηρών αρχών κλπ. Την παραμονή οι φίλοι του οργάνωσαν bachelor party που εντελώς αναμενόμενα η μόνη κραιπάλη που περιελάμβανε είχε να κάνει με φαγητό και ποτό! Έλα όμως που, οποία έκπληξις, στο τέλος της βραδιάς οι κολλητοί επέμεναν να τον πάνε στο προαναφερθέν Baby Doll! Κι αρχίσαν τα “πάμε ρε Α……… για ένα ποτό μόνο, δεν θα κάνουμε τίποτε περίεργο” να αντιστέκεται ο άλλος “δεν πάω εγώ σε τέτοια μέρη” μέχρι που τον πήγαν σηκωτό (που λέει ο λόγος). Και με το που σκάνε μύτη στην είσοδο, τους βλέπει ο πορτιέρης και απευθυνόμενος όλο ενθουσιασμό στον μελλόνυμφο, αναφωνεί: “έλα ρε Α……… που χάθηκες;”
(Εντάξει, εφαπτομενική σχέση με το θέμα αλλά δεν πειράζει!)
9 Likes
Φαντάζομαι θα το πήρατε είδηση ότι κυκλοφόρησε στα πέριπτερα η σειρά Planet Metal, που φιλοδοξεί να αφηγηθεί την ιστορία του hard ‘n’ heavy μέσα από “80 καλτ συγκροτήματα”! Πήρα τον πρώτο τόμο που είναι αφιερωμένος στους AC/DC (βοήθησε το ότι σαν “τεύχος γνωριμίας” κάνει μόνο 2 €), και από ότι είδα ακολουθούν τις επόμενες εβδομάδες Metallica, Iron Maiden, G’n’R, Black Sabbath και λοιπές… καλτίλες!
Δεν ξέρω βέβαια πόσο ελκυστικό μπορεί να είναι με τα νυν δεδομένα να έχεις σε hard copy μια “στατική” πληροφορία, θυμήθηκα όμως συνειρμικά μιαν εποχή, τέλη του 1990 ήταν, όταν ξεκίνησε να κυκλοφορεί σε μηνιαία βάση, υπό την στέγη του Hammer αλλά σαν ξεχωριστό έντυπο, η “Hard Rock & Heavy Metal Εγκυκλοπαίδεια” που ολοκληρώθηκε τους πρώτους μήνες του 1991!
Επρόκειτο, όπως εύκολα συνάγεται, για μια εγκυκλοπαίδεια όπου παρουσιαζόταν αλφαβητικά τα διάφορα συγκροτήματα του χώρου, με ένα συνοδευτικό κείμενο που έγραφε για το ιστορικό τους, τα καλύτερα LP τους, το ύφος τους κλπ, και επίσης αναγράφονταν η μέχρι τότε δισκογραφία τους σε χρονολογική σειρά.
Τω καιρώ εκείνω, για εμάς τα στραβάδια ήταν ανεκτίμητης χρησιμότητας να βρούμε κάπου συγκεντρωμένη τη δισκογραφία τόσων συγκροτημάτων και έναν οδηγό από πού να ξεκινήσουμε, παρά τις ελλείψεις και τις ανακρίβειες που αναμενόμενα υπήρχαν (αν δεν κάνω λάθος τα κείμενα ήταν από ξένη έκδοση, όπως και αρκετά άρθρα του ΜΗ τότε).
16 Likes
Επανέρχομαι στη σειρά Planet Metal τώρα που ξεφύλισσα τον πρώτο τόμο, αφιερωμένο στους AC/DC όπως προείπα.
Οπωσδήποτε προσεγμένη έκδοση με ιστορικό και πληροφορίες επιμελημένες από γνώστες, κάπως υπερβολικά μεταφρασμένο ίσως – π.χ. κάπου γίνεται λόγος για “συνοδευτικό συγκρότημα” εννοώντας το support! Σίγουρα με παραξένεψε που στα 4 καλύτερα/σημαντικότερα album των AC/DC μαζί με τα High Voltage (κατανοητό), Highway to Hell (οπωσδήποτε), Back in Black (αλίμονο) έβαλε και το… Black Ice! Επειδή αποκλείεται να μην έχουν ακούσει κάτι Let There Be Rock ή Powerage πχ, υποθέτω ότι ήθελαν να βάλουν και κάτι μεταγενέστερο ή εκτός των καθιερωμένων, για λόγους “άποψης”, φαινόμενο όχι σπάνιο σε ανασκοπήσεις τέτοιου είδους!
Το ερώτημα είναι γιατί να μπει κάποιος στη διαδικασία να πάει να πάρει ένα έντυπο που δεν του προσφέρει κάτι που να μην γνωρίζει! Τι να πω, καμιά φορά ενεργούμε παρορμητικά όταν δούμε στο περίπτερο κάτι που αφορά αγαπημένη μουσική/συγκρότημα! (Πάντως αποκλείεται να πάρω και τους υπόλοιπους 79 τόμους με ένα 10ευρο έκαστον!)
4 Likes
Μόλις είδα και διαφήμιση στο cosmote tv, φαίνεται πως το έχουν πιστέψει και έχουν επενδύσει καλά στο εγχείρημα! Περιμένω να δω πότε θα (καταλάβουν πως θα) φάνε τα μούτρα τους, μου φαίνεται καταδικασμένο εκ προοιμίου όλο αυτό.
2 Likes
Μην ξεχνάτε, υπάρχουν και τα old school τυπάκια που προτιμούν το έντυπο και θα καραγούσταραν μια τέτοια συλλογή. Εν τω μεταξύ, τα βρίσκεις παντού, τα έχω δει σε περίπτερα σε κέντρο, στα Νότια Προάστια, παντού. Ίσως η τιμή είναι αποτρεπτική, αλλά από θέμα προώθησης και κυκλοφορίας, τα πάει μια χαρά.
1 Like
Πήρα το τεύχος με ACDC κυρίως λόγω τιμής. Με 2€ έχεις την αίσθηση ότι το κλέβεις. Αρκετά προσεγμένο θα έλεγα. Προσωπικά δεν σκοπεύω να επενδύσω. Σκέφτομαι σοβαρά να αγοράσω 4-5 τεύχη, τα βασικά συγκροτήματα, έτσι για να υπάρχουν (Metallica, Maiden κλπ). Μέχρι εκεί.
Αν έβγαινε ένα το δεκαπενθήμερο, ακόμη και με τιμή 10 ευρώ, πιο εύκολο θα ήταν… Τώρα πρέπει να σκεφτείς να δίνεις 40 ευρώ το μήνα για σχεδόν 2 χρόνια
1 Like