Γιατι διαβαζω δυο φορες το ιδιο πραγμα? 
Double - paste, εκ παραδρομής. Διορθώθηκε.
Δεν πιστεύω να είσαι μεθυσμένος! Ωχ, μάλλον έκανα πάσα για να αρχίσουν ιστορίες με θέμα “metal, ξύδια και… ταξίδια”! (μόνο που για ταξίδια όλο και κάτι γράφτηκε!)
3 Likes
Χαχα οχι ρε απλα οταν πηγα στην τελευταια παραγραφο και καθως διαβαζα συνειδητοποιησα οτι διαβαζα ακριβως τα ιδια με την απο πανω παραγραφο
Ισως δεν το προλαβες αλλα διορθωσε το ποστ του
1 Like
Υπαρχει αραγε μεταλας που να μην συμμετειχε ή εστω “συμμετείχε” σε κάποιο γκρουπ κάποια στιγμη στη ζωη του;
Εγω ασπουμε δοκιμαστηκα για τραγουδιστής σε γκρουπ που ετοιμαζαν κολλητοι με το pink bubbles go ape (ναι αυτο!) κ το seek and destroy
Δεν πηρα την θέση τους ακολουθουσα σε προβες κ συναυλιες τους πινωντας μπυρες κ γενικα το ζουσα.
Ισως στην ανθοκομικη εκθεση αμπελοκηποι θεσνικης ηταν η πιο σουρεαλ μεταλ συναυλια που εγινε ποτε με τους δικους μου μ ενα μειγμα guardian /helloween (κλασσικος μουσικος προσανατολισμος νεων γκρουπ εκεινη την εποχη 96 97 98 καπου εκει) αμεσως μετα μπλακ γκρουπ κ τελος ενα γνωστο σαλονικιοτικο γκρουπ της εποχής μ εναν εκπληκτικο τραγουδιστη χαλφορντ σταιλ αλλα δε θυμαμαι όνομα. Το κοινο απο κατω σε πλαστικες καρεκλες ηταν κατα 85% ηλικιωμενοι.
ΠΟΣΟ ΓΑΜΟΥΣΑΝ ΤΑ 90`s
14 Likes
Αυτή η παράγραφος (και ειδικά τα bold σημεία) αποτελούν την πεμπτουσία της ύπαρξης του συγκεκριμένου topic.
6 Likes
Φλασια μου εσκασε αυτο το σκηνικο το ειχα πολυ πισω στο μερος του μυαλου μου αλλα.με κανατε να το θυμηθω 
Επαιζαν οι αλλοι καρα μπλακ του κερατα κ ουτε ενας δεν εφυγε.
2 Likes
οκ.μαζι με την εκδρομη για deep purple να θυμηθω να γραψω για την εμπειρια support σε anathema…
4 Likes
Κουτσελινης Γιάννης μάλλον λες. Breaking silence μπάντα μετέπειτα biomechanical
Οχι δε νομιζω. Εχω στειλει μυνηματα νσ μαθω
Ωραία μπάντα οι Breaking Silence.
2 Likes
Θυμάμαι είχε βάλει το χάμερ 10 στο ντεμο και το είχα παραγγείλει από τη μπάντα.
2 Likes
Ti είπες τώρα!
Κάπου στην τρίτη γυμνασίου λοιπόν, ήταν καποιοι φίλοι φίλου που είχαν μπάντα. Είχαμε γνωριστεί καναμε παρέα κλπ. Απο την στιγμή που πήγα μια μέρα σε μια πρόβα τους (στο προβαδικο του Στάθη από τους Reflection), καταλαβα ότι κάποια στιγμή ήθελα να κάνω αυτό το πράγμα. Και μπάντα, αλλά και κυρίως να γράφω μουσική.
Την ίδια χρονιά λοιπόν καλοκαίρι, πήρα την πρώτη μου κιθάρα όπου για μερικά χρόνια γρατζουναγα για να μάθω τίποτα. Τελικά δεν έμαθα τίποτα φυσικά. Όμως επειδή δεν είμανε μελετηρό παιδί (ωδείο ξεκινησα για 6 μηνες και τα 'παμε μετά), σκέφτηκα ότι για να μάθω καμια συγχρορδία, να πάω στην χορωδία του σχολείου, μπας και μάθω τίποτα. Για 3 χρονιές ήμουνα παρόν φυσικά σε όλες τις γιορτές.
Το μικρόβιο είχε μπεί μέσα μου και ψιλοέπαιζα κιθάρα, αλλά όχι κάτι το ιδιαίτερο.
Κάπου εκεί στο τέλος 3ης λυκείου, γνωρίζω μια μπάντα μέσω ενός φίλου, που έψαχνα κιθαρίστα. To cut a long story short, μπήκα στην μπάντα και την κρατήσαμε για ένα χρόνο, μέχρι που ο drummer (όντας ένα χρόνο μικρότερος) πέρασε Γιάννενα και σταματήσαμε να έχουμε το υπογειο του για να παίζουμε.
Το μικρόβιο για λίγα χρόνια έφυγε(παίζει να είχα 2-3 χρόνια να πιάσω κιθάρα), μέχρι που ένας φίλος έκανε την κίνηση ματ. Σε κατι γενέθλια μου έψησε την παρέα να μου πάρουν δώρο ένα προενισχυτή για κιθάρα (για σύνδεση με pc). That was it. Πλεόν ζούσα το όνειρο μου (να γράφω μουσική) - μετά από ώρες καψίματος σε cubase 
Φυσικά το επίπεδο ποτέ δεν ήταν πολύ καλό, όντας αυτοδίδακτος και αναρχος κιθαρίστας, αλλά συνεχίζω ακόμα για την πάρτη μου (όσο το επιτρέπει ο χρόνος μου βέβαια) να γράφω μουσική που την ακούω κυρίως εγώ και 1-2 φίλοι. @Aldebaran ακους? Θέλω μπασίστα!
13 Likes
Τι να σε κάνω μωρέ @Sevek που είμαι στα ξένα;
Είχα ένα ωραιότατο home studio που μου επέτρεπε να γράφω μουσική και ανεξάρτητα, και μετά ήρθε ο διάδοχος και όλα πουλήθηκαν…
Tα ξένα δεν με απασχολούν, λειτουργώ σε fates warning mode 
Πουληθηκαν όλα έ? Να ξέρεις ότι χύνω ένα δάκρυ για το γεγονός 
, αλλά χαλάλι για τον διάδοχο
4 Likes
Εμπνεόμενη από τούτο τρόπον τινά, παραθέτω χαριτωμένες φωτό που βρήκα από το εφηβικό μου δωμάτιο…
Υπήρχε ένα μικρό κόλλημα. ;p
νοου κομμεντς
κι εδώ μια υποψία αφισοκόλλησης, δεν έχω καμία με το πλήρες υλικό.
Συνεχίζοντας το φωτορεπορτάζ, αφήνω εδώ και το μάγκνουμ όπους μου παρτ 1
19 Likes
Εξτρά καρδούλα για τον Ουλι αριστερά στη μέση. Θα χρειαστώ κάμποσα τέτοια boards αν πρέπει κάποτε να φτιάξω το δικό μου κολάζ.
3 Likes
<3
Τελειώνω το δεύτερο και περισσεύει και υλικό. Αλλά γμτ αυτά τα α4 εισιτήρια με έχουν καταστρέψει…
1 Like
Μ’ αρέσουν αυτά τα δωμάτια που είναι σαν να μένουν πολλά διαφορετικά παιδιά μαζί. Έτσι έλεγαν και για 'μένα, έμπαινες και πάθαινες ένα πολιτισμικό σοκ από τα διαφορετικά πράγματα. Στον έναν τοίχο ήταν ο αετός των Slayer, δίπλα ο Jim Morrison, απέναντι η νεκροκεφαλή των Metallica, παραδίπλα ο Cobain κι ο Che Guevara και το αποκορύφωμα ήταν ένα κάδρο με τον Οτσαλάν πάνω στο γραφείο μου. Τυχεροί είμαστε που καταλήξαμε όπως καταλήξαμε.
4 Likes
Χαχαχαχ, ρησπέκτ. Το δικό μου ειδικά είχε αυτήν την σπέσιαλ μίξη του εντελώς κοριτσίστικου, με τα κουκλάκια του, τα πεταλουδάκια του, τα παπαράκια του με μεταλ στιγμιότυπα -και με ό,τι άλλο να ναι βασικά. Βρήκα κι αυτό το εξαιρετικό δείγμα, όπου πρωταγωνιστεί και ο χριστούλης που είχε τοποθετήσει η μάνα μου για να μην τρομάζουν οι καθηγητές, όπως έλεγα παραπάνω.
4 Likes