οτι δεν θεωρουμε ολοι τα ιδια κομματια ως τα πιο “αδυναμα” , μου δειχνει οτι μιλαμε για ενα πολυ ποιοτικο δισκο.
Διπλα στα 3 κομματια - υμνους εγω θα βαλω και το Now That We Are Dead (αντε μισο τσικ πιο κατω) , μονο και μονο για την “παιχνιδιαρικη” διαθεση του Het σε αυτο το κομματι.
20 μηνες μετα, απορω ακομα με τους (πολυ λιγους ευτυχως) που συγκαταλεγουν το ManUNkind στα αδυναμα του δισκου. Οταν θελω να ακουσω “λιγο” HTSD, το playlist μου περιλαμβανει σχεδον παντοτε τα εξης:
Hardwired
Moth Into Flame
Halo On Fire
ManUNkind
Spit Out The Bone
Και ενιοτε μπορει να μπει σφηνα καποιο απο τα αλλα πλην του Murder One.
Το Murder One ενω εχει πολυ ωραιες στιγμες, ειναι το μονο που βαριεμαι.
Συγκρίνεται με το να μπορείς να ακούσεις το For Whom The Bell Tolls για 15η φορα live? Άμα πέφτει και λίγη βροχουλα ειδικά, τι να τα κάνεις τα καινούρια τραγούδια ρε
Άρα το '10 ήταν καλύτερα από το '07 και γιατί ακούσαμε νέα τραγούδια ε; Σωστή προσέγγιση και αυτή .
Κάποια στιγμή θα πρέπει να ξεπεράσεις το γεγονός ότι έχασες την καλύτερη συναυλία Metallica που θα μπορούσες να έχεις δει στην Ελλάδα δεδομένης της ηλικίας σου. Η ζωή συνεχίζεται.
Δεν είχα πάει στις προηγούμενες συναυλίες (πήγαινα γυμνάσιο-λύκειο), αλλά κρίνοντας απο τα βιντεάκια, τολμώ να πω ότι τώρα είναι στην καλύτερή τους φόρμα εδω και 15 χρόνια, οπότε αν με το καλό έρθουν του χρόνου, ίσως τους απολαύσουμε ακόμα καλύτερους. (Βέβαια δεν αρκεί μόνο η απόδοση της μπάντας, είναι και ο κόσμος κ.ά. αλλά κουβέντα να γίνεται…)