Με αυτή την ερώτηση εννοώ έμμεσα ότι ήδη κάποιοι έχουν αποφασίσει ότι δεν θα είναι καλός ο δίσκος γιατί "δενειναιπιαθρασεχουνφλωρεψεικουρευτηκανκιολας"
Από την άλλη κι εμείς πρέπει να είμαστε πιο ψυχραιμοι, αν ο δίσκος είναι για 8 ,πραγματικό 8 όμως , τότε θα είμαι υπέρ ευχαριστημένος
Μωρέ και 8 και 6 και 3 και 11 μπορεί να είναι .
Δεν μπορούμε να έχουμε ολοκληρωμένη άποψη .
Απλά υποθέτω ότι εκείνοι που δεν νιώθουν κάτι από το συγκρότημα εδώ και 25 χρόνια ή ακόμα - ακόμα που δεν ένιωσαν ποτέ, δεν νομίζω ότι θα αλλάξουν ριζικά άποψη.
Εκείνοι που περιμένουν λίγο πιο ψύχραιμα να ακούσουν την νέα δουλειά των metallica θα ήθελαν από κάτι αξιοπρεπές μέχρι κάτι πραγματικά μεγάλο ( αυτό θα το δείξει ο χρόνος ).
Μωρε δεν ειπα να μη γινεται κουβεντα… ο καθενας οπως τη βρισκει, γραφτε οτι θελετε, κι εγω κουβεντα κανω. Αν και τωρα τελυταια εμενα μου απαγορευουν να κανω κουβεντα καποιοι εδω μεσα!
Με βαση ομως αυτα, ας συμμετασχω κι εγω τοτε σε αυτην την κουβεντα.
-
Hardwired… To Self-Destruct > Gods Of Violence > Dystopia > Brotherhood Of The Snake >>>>>> οποιαδηποτε αλλη τζενερικ θρας μπαντα εχει βγαλει δισκο φετος ή περυσι ή και στα επομενα 2 χρονια, γιατι οχι (εκτος αν βγαλουν κι αλλο οι Metallica)?
-
Το Hardwired νομιζω κατατασσεται πανευκολα πολλες σκαλες πανω απο το St. Anger και αρκετα καλυτερο απο το Kill’Em All.
Oσον αφορα το Death Magnetic μαλλον ειναι καλυτερο, αν και αυτο το λεω με βαση τραγουδια οπως τα Spit Out The Bone, Moth Into Flame, ManUNkind, Halo On Fire που ειναι εντυπωσιακα. Το Death Magnetic βεβαια ισως ειχε μεγαλυτερη συνοχη, αλλα ειχε θεμα με τον ηχο και θα μπορουσε να εχει μεσα τα Hell And Back, Rebel Of Babylon αντι για τα Cyanide, Unforgiven III.
Δε νομιζω οτι φτανει ομως τα αλμπουμ τους απο Ride The Lightning εως και Reload.
Εγώ πάντως από το Death Magnetic μόνο το Cyanide κάνω σκιπ και αυτό όχι πάντα.
1 Like
Σταμάτα μωρέ με τις τρολλιες! Δεν έχεις όρεξη για κουβέντα και αυτό φαίνεται . Ωραία θα ήταν να έμπαινες μέσα στην συζήτηση αλλά το αποφεύγεις .
You know better .
Δεν τρολλαρω (!!!)
Με βαση οσα εχουν ακουσει ολοι εδω μεσα και τις κριτικες, γραφω την αποψη μου ακριβως οπως ολοι οι αλλοι 
Και για να μιλησω για το Megadeth παραπανω, μου φαινεται πολυ αδικο το σχολιο περι ανισοτητας. Δεν ειναι ολα τα τραγουδια φυσικα στο ιδιο επιπεδο, αλλα δεν υπαρχει ουτε ενα filler, τιποτα ανουσιο στο δισκο. Κυλαει ολος πανεμορφα απο την αρχη ως το τελος, και μετα απο 9 χρονια επιτελους ο Mustaine εκατσε κι εγραψε τραγουδια στο στυλ των Megadeth που αγαπηθηκε περισσοτερο απο οτι αλλο στυλ δοκιμασαν στο παρελθον.
Πάντως νομίζω ότι οι περισσότεροι λένε που θα μπορούσε κάποιος να κατατάξει το Hardwired με βάση την βαθμολογία των κυκλοφοριών από τα συγκροτήματα που αναφέραμε .
Το προαίσθημα είναι θετικό ( βοηθούν τα μέχρι τώρα 3 δείγματα ) για την κυκλοφορία των metallica αλλά μέχρι εκεί . Θα δείξει .
Για το megadeth δεν ξέρω αν έχει όντως filler αλλά έχει κομμάτια που δεν σου μένει και κάτι χωρίς όμως να θες να κάνεις και skip όταν τα ακούς . Είναι καλός δίσκος . Ίσως ο καλύτερος που έβγαλαν μετά το cryptic και το cryptic το έχω σίγουρα στην πρώτη 5αδα τους .
Κριτική απο το The LA Beat
When’s the last time you listened to Metallica? No seriously, I mean lived, breathed and died that shit? Don’t feed me The Black Album, Load or St. Anger. That’s not living man. That’s another band from a different ilk. What I’m referring to is when you had $10 cash in your pocket and the sticker on the front cover said, “Pay no more then $5.98”.
When’s the last time you got excited about heavy metal? Lemmy’s dead, but not forgotten. We have half of Slayer left and the rest of the Headbangers… lets just say Hell’s not the same. Not in my wildest dreams did I think I would see Flying V’s and horns fly again.
Without my latest issue of Kerrang Magazine, nor my boombox loaded with Kill Em All the only thing I have to confide in as I tear away the cellophane from my copy of Hardwired… to Self-Destruct is integrity and loyalty. Metal after all is a very loyal compound. Hetfield once admitted it was hard to write angry music when he was now happy. With a new focus I believe he’s rekindled his youth and insight of the things that should not be.
Passion… this album is passionate with conviction and the truth that metal is not dead. Don’t give into anybody else’s musical selection just yet my friend. When Metallica’s in the house there’s still beer to drink and Hell to raise!
Review by Micha Leon Kite.
Το Dystopia ΣΙΓΟΥΡΑ δεν το βρισκω καλυτερο απο το The System Has Failed, που το θεωρω ελαφρως αδικημενο, και εδω που τα λεμε δεν εχω κατσει να σκεφτω αν το προτιμω απο τα Risk και The World Needs A Hero (αυτα κι αν ειναι αδικημενα…), αλλα δεν υπαρχει αμφιβολια οτι το προτιμω χωρις καμια αμφιβολια και δευτερη σκεψη απο τις 4 προηγουμενες ανουσιοτητες (2007-2013), τις οποιες και να μην ειχα ακουσει ποτε δε θα με ενοιαζε 
ΥΓ. Τελικα υπαρχουν πραγματα για τα οποια μπορει κανεις να βγαλει συμπερασμα πριν καν ακουσει το HWTSD. Ας πουμε η αποπανω “κριτικη” ειναι για πεταμα.
Μουσικο διαλειμμα…
Φρεσκοτατο…
1 Like
Απ τα καλύτερα τους τραγούδια. Λατρεία
Αλλά στο συγκεκριμένο βιντεο, οι κιθάρες ακούγονται χάλια. Πιθανώς να φταίει η ηχογράφηση γιατί λαηβ θερίζουν
Στα σχόλια κάποιοι λένε για axe fx . Εύχομαι να μην ισχύει. Ντροπή να μην βάζεις την diezelαρα (sic) σου να τα κάνεις πουτάνα όλα
Χέσε με ρε μαν. Όσο και να προσπαθεί κανείς, εσύ τα παίρνεις όλα τοις μετρητοίς και με μια διάθεση αστυνόμευσης της σοβαρότητας. Μην μιλάμε και καθόλου μέχρι να βγει ο δίσκος. Κουβέντα, είναι πολύ νωρίς, κανείς δεν ξέρει, μην διαβάζουμε κριτικές, ακόμα περισσότερο αυτές της μίας ακρόασης, γενικώς υπάρχει μεγάλη διαφωνία στο τι είναι σουρεάλ τελικά.
Φυσικά, όπως είπε και ο Alejandro που έχει κάνει τον κόπο να ακούσει τους δίσκους για τους οποίους μιλάμε, σχεδόν κανείς δεν είναι αμιγώς θρας (το Dystopia η ΚΟΜΜΑΤΑΡΑ ας πούμε, θρας όλεθρος, έτσι; ) και κανείς δεν ανέφερε πουθενά (σίγουρα όχι εγώ που σε έκανα trigger) ότι το πρόβλημα των 3 κομματιών είναι η αθρασοσύνη(!) τους.
Τα καινούργια Κόρονερ και Dark Angel θα το σκίσουν το HTSD, σκόνη λέμε. Οι πρώτοι είναι σαφώς πιο τεχνικοί και οι δεύτεροι θα έχουν τον Χόγκλαν που γαμάει τον Λαρς και θα είναι πιο θρας.
Δεν αμφιβαλλω οτι το πιστευεις αυτο. Ειναι ο ορισμος της προκαταληψης. Τωρα το γιατι μου το εγραψες ως τελευταια προτασουλα δεν ξερω, νομιζεις μαλλον οτι με επηρεαζει καπως επειδη σκεφτεσαι το πως θα σε ενοιαζε εσενα μια αντιστοιχη δηλωση? Κατσε να δοκιμασω κι εγω!
Το Endorama ειναι μακραν ο καλυτερος δισκος των Kreator, ΚΑΙ ευτυχως δεν ειναι τοσο θρας οσο οι αλλοι.
Και τα 3 κομματια απο το Hardwired στεκονται παρα πολυ καλα με τον ηχο του And Justice. Εντυπωσιακο. Καλα αν υπηρχε τροπος να βαλουμε και την τοτε φωνη του Jaymz θα ειχαμε τεραστιες σηκωμαρες.
Αντιθετα τα κομματια του Death Magnetic δεν ακουγονται τοσο καλα με αυτο τον ηχο.Τροφη για σκεψη για οσους λενε ή μπορει να λενε οτι η καινουργια δουλεια ειναι πολυ κοντα στη προηγουμενη τους.
Καποιος μαζεψε τις κριτικες - εντυπωσεις σε ενα κειμενο…
Now That We’re Dead:A Cobain-esque witty, louche, leering lightly gothic zombie love song with killer riffs, a subdued pace, tribal gallping and “legit” drum work alongside some groove oriented Iommi styled guitar work. The song also features a lush instrumental, harmonious sections and a Dio-esque melody in the bridge before speeding up a bit near the finish line. The song structure is simple and its emphasized across multiple reviews as possibly being a new fan favorite as its likened to ‘Black Album’ and ‘Enter Sandman’ but with a bit more force and thrash. Lyrical Snippet: “Now that we’re dead, my dear we can be together”
Dream No More: A stomping, fat, mid-tempo dark and twisted Cthulu themed track full of rich imagery of black seas, torture and damnation seemingly in vein of “The Thing that should not be” with its sluggish musical background and also not unlike “Sad But True” but with a slow, gloomy and groove oriented intro. A tough monster of a track, incredibly weighty with some vocals even sounding disoriented. Lyrical Snippet: “Cthulu awaken! Wake, dreaming no more” (Hetfield sounds monster like here) “You turn to stone, cannot look away!” “You turn to stone-madness, they say Cthulu awaken!”
Halo On Fire: A brooding ‘One’ like power ballad that’s emotionally charged and epic that opens with clean vocals, and a melodic and soft guitar riff before picking up in its latter half with super-fast guitar solos, molten melodrama and heavy guitar work. Thick grooves, pounding drums and guitars are not lacking on this track. It also has more intricate sections and twists than any other song on the album. Lyrically it’s very powerful and catchy with a simplistic chorus. Lyrical snippet: “Oh halo on fire, the midnight knows it well” “Hello darkness, say goodbye”
Confusion: A song not thematically unlike One or Disposable Heroes, musically its stands among Disposable Heroes and Death Magnetic. The lyrics deal with war and post-traumatic stress disorder. A seven minute growling and gloomy fast track complete with bombastic riffs, marching drums and “vintage” riffs in vein of “Am I Evil”. Kirk’s guitar work is likened to his work on “AJFA”. Lyrical Snippet: “Confusion, all sanity is now beyond me. My life, the war that never ends” “Coming home, pieces do not fit anymore. Make it go away, please make it go away”
ManUnKind: The only track where Rob Trujillo is given writing credits with a riff that has some Iron Maiden essence and a bassline introduction that’s reminiscent of “Load/Reload” (In a good way). A more progressive track complete with an odd time signature and likened to “AJFA” and ‘Black Album’ with many starts and stops. It also has a tinge of hard rock groove that’s also reminiscent of the “Load/Reload” era. ‘The God that failed’ ‘My friend Misery’ are works in Metallica’s catalogue that are referenced alongside an artist like “Rage Against the Machine”. There are chunky, jazz like staccato riffs and the solo is ‘rhythmically trickled”. It’s a very special song. The song is all about measuring mankind’s cruel nature. Lyrical Snippet: “I’ve become hostage to my mind, I’ve left myself behind, faith in manUNkind!”
Here Comes Revenge:A biblical mid-tempo revenge anthem with changing dynamics and a riff reminiscent of “Harvester of Sorrow” and a pre chorus among the likes of “Leper Messiah” that later picks up the pace early Metallica style. Again likened to “AJFA” and “Black Album”. A song that deal with the relationship between Cain and Abel and thus follows are themes of revenge, forgiveness and the eye for an eye mentality. James adopts an aggressive vocal style for this track and the song doesn’t reach its conclusion without a great solo. Lyrical snippet: “You ask for forgiveness/I always ask for revenge” “He was Abel, I was Cain” “Here comes revenge, just for you. Revenge you can not undo”
Am I Savage: A high point of the album that’s been heavily praised, opening with a clean intro before becoming a gloriously ugly, scouring, relentless skull fucker (Direct quote, I promise) that heavily channels Black Sabbath. Groovey, but not complicated and without any dramatic twists, just uncompromisingly heavy and yet still Metallica at their most melodic. Lyrical Snippet: “Am I Savage? Scratching at the door. I don’t recognize you anymore”
Murder One: Approaching the end of the expansive album comes a tribute to Lemmy that uses Motorhead titles for lyrics, another mid-tempo song (To TeamRock’s displeasure) that sounds like it could’ve been a collaboration between Motorhead and Metallica. Riffs O’ plenty. Lyrical Snippet: “The man in black, born to lose” “Aces wild, aces high, all the aces till you die” “Murder all, murder one, gimme murder, second class to none” “Till the end, finished living to win”
Spit Out the Bone: The unrelenting conclusion to “Hardwired…To Self-Destruct” closes the door the way the titular track hardwired opened it, fast and without mercy. Running alongside ‘Damage Inc’ and ‘Battery’ the dystopian thrash metal track stops for no one while taking multiple unexpected turns. Pure up tempo speed metal complete with drums that mimic automatic weaponry, breakneck solos and a youthful Hetfield that harkens back to the days of “Kill Em All” and Kill Em All they will indeed as the song prophesizes mankind’s extinction by machine. Lyrical Snippet: “Finally cure the earth of man. Exterminate, speeding up the revolution. Long live machine, the future supreme. Man overthrown, Spit out the bone”
Final Thoughts
One reviewer believes its their best in 20, possibly 25 years.
One reviewer thinks its good, doesn’t love it
Reviewer 3 says its a more focused Metallica, some songs are long and structurally complicated, but it feels spontaneous and natural. Likens the whole album to Black (As did the previous two) also believes it sonically has more muscle (Probably in relation to Death Magnetic and maybe also St.Anger)
TeamRock doesn’t love it either, but it seems to be mostly due to the songs being long and for the most part on the mid-tempo side rather than all being speedy in addition to it being a dark and gloomy album lyrically. So keep your expectations in check and if you don’t like long Metallica songs, looks like you’re fucked shit outta luck
What’s been consistent in reviews is that the album is thematically quite dark (Which you could probably tell by these song descriptions) the songs are a lot more reminiscent of their older work while doing new things. James explores his vocal abilities more on this album across multiple songs in different ways, more focused than Death Magnetic:Not as speedy or excessive. Opinions on which songs are the best/worst changes across most reviews.
Thoughts from fifth members: Paraphrasing here: Hardwired is entirely its own monster, doesn’t feel too much like anything they’ve done before, vocals and leads interact in really interesting ways, vocal delivery is different too. No song feels out of place, the album feels cohesive. It’s got the groove of 90’s albums but with more weight and heft. Impressive production (No Death Magnetic repeat, perhaps this is also why it gets so many Black album shoutouts). It’s also not an album for those who loved Lords of Summer, its for those that were like “Fuck that song!”. Really dark subject matter and godzilla sized head ripping riffs
o Dave αφηνει μια “πνιχτή” ; Here Comes Revenge ?
Σε θέμα γυναίκας και κόρης ο Dave μας γλενταει…
και εκει ερχεται ο Lars Και τους γαμαει ολους !! χα χα χα χα χα χα!
Ναι οκ αν και η τελευταία του είναι πολύ ξερακιανη για τα γούστα μου. Αυτή είναι κουβέντα! Έχεις και τους άλλους που ρίχνουν το επίπεδο μιλώντας για μουσική…τραγικοι
1 Like
Περισσοτερο μ αρεσει η Lauren Harris…
Ο Lars ειναι πιο μπροστα απ ολους και με τη νυν και με την πρωην…