Πιο επική διαμάχη ήταν το Slayer vs Sepultura βέβαια!
Metallica, Maiden ή Sabbath είναι καθαρά θέμα γούστου. Είναι οι 3 κορυφαίες μπάντες που δε θα ξεπεραστούν ποτέ.
Το Slayer vs Sepultura ξεκίνησε μετά το Beneath the Remains και κορυφώθηκε το 1991 μετά το Arise και έχοντας βγει λίγους μήνες πριν το Seasons in the abyss. Θυμάμαι άπειρους τσακωμούς για το αν αντιγράφουν οι seps τους slayer και αν το riff του dead embryonic cells ήταν κλεμμένο. Αλλά τότε ήμουν α’ λυκείου είχαν αρχίσει τα proficiency και τα φροντιστήρια και είχα λίγο βαρεθεί αυτές τις διαμάχες που δεν οδηγούν πουθενά.
Στο μεταξύ γράφοντας αυτά μου ήρθαν στο μυαλό πολλές αναμνήσεις. Θυμάμαι το καλοκαίρι του 1990 κατέβηκα happening και rock city με να αγοράσω δίσκους (κασέτες δηλαδή γιατί δεν είχα πικάπ). Μου καρφώθηκε το Spiritual Healing από το εξώφυλλο και χωρίς να έχω ακούσει ποτέ Death το πήρα. Πάω σπίτι το ακούω, έπαθα πλάκα και το βράδυ είχε την έναρξη του Μουντιάλ του 1990 Καμερούν-Αργεντινή. Επειδή δεν πήγαινα ούτε το Μαραντόνα ούτε την Αργεντινή, δεν φαντάζεστε τι έγινε στο γκολ του Ροζέ Μιλά.
Μετά από μια βδομάδα κατεβαίνω μια ακόμα βόλτα και βλέπω το Death or Glory των Running Wild. Αυτούς τους ήξερα γιατί μου είχαν γράψει μια κασέτα 60αρα με όλο το Under Jolly Roger και επιλογές από το Port Royal. Νέος χαμός στο σπίτι.
Κατεβαίνουμε στο Λουτράκι που παραθερίζαμε, βρίσκω ένα φίλο που προσπαθούσα να τον κάνω μεταλλά από την προηγούμενη χρονιά. Είχε ψιλοψηθεί και είχε αγοράσει το Justice for all πρωτότυπη κασέτα. Προχώραγε το μουντιάλ και βάζω στοίχημα ότι θα το πάρει η Γερμανία, το Justice αυτός, αλλιώς χάνω το Death or Glory εγώ. Βάζει το ψεύτικο πέναλτι ο Μπρέμε και την άλλη μέρα δεν του πήγαινε καρδιά να το δώσει, αλλά τελικά το πήρα και χάζευα όλη μέρα το πολύ μακρύ εσώφυλλο με τους στίχους και τους λόγους που δεν μπορούν να γράψουν μεγάλο thank list.
Να διευκρινίσω για τους νεότερους ότι τότε για να ακούσεις ένα δίσκο ή έπρεπε να τον αγοράσεις ή να τον έχει αγοράσει κάποιος φίλος σου και να στον γράψει σε κασέτα. Και τότε για να αγοράσεις δίσκο ήταν ολόκληρη ιεροτελεστία, να κατέβεις στο δισκάδικο, να ψάξεις με τις ώρες, αν πάρει ένας φίλος πχ το painkiller να πάρω εγώ το empire για να το αντιγράψει ο ένας στον άλλο κλπ.
Ούτε youtube ούτε τίποτα άλλα τέτοια, που σήμερα για παράδειγμα βγήκαν τα καινούργια sodom και running wild και μπορείς να ακούσεις όλο το δίσκο με ένα κλικ. Παρεμπιπτόντως τώρα που τα ακούω δεν λένε και πολλά.
Τα thank list ήταν το πρώτο πράγμα που διάβαζα σε κάθε δίσκο που έπαιρνα.
Μου έχει λείψει το να αγοράζω δίσκους χωρίς να έχω ακούσει νότα. Υπήρχαν δίσκοι που είχα μείνει άναυδος ακούγοντας τους πρώτη φορά, χωρίς να έχω προηγούμενη επαφή με τη μπάντα -π.χ. το Imaginations- και δίσκοι οι οποίοι απογοήτευσαν και έκλαιγα τα λεφτά μου… Γύρω στο 5χίλιαρο τότε. Ή τα 6000 που έχω ακόμα κολλημένα στο CD του The more things change από τον Πάτση στην Τσιμισκή που φυσικά έχει κλείσει εδώ και χρόνια.
Σε πιο on topic θέματα, ιδού ένα ποστ του Craig Locicero στο fb, το οποίο είναι ακριβώς όσα σκεφτόμουν με αφορμή το Hardwired¨
To make a record as masterful as Master of Puppets is as much of a curse as it did set Metallica’s star shooting upwards thereafter. My personal favorite is Ride the Lightening, but that’s because it reminds me of how I felt as a 14 year old kid listening to it with my few friends who had heard of the band. It was uncharted water for most listeners and a huge step forward from Kill 'em All.
I’ll never forget exactly what I did when MOP was released. My buddy Jeff Stewart picked me up at my house and we went straight to the Record Factory in Fremont to buy it. We preceded to go back to his parents place, bust out his little plastic bong and took a journey!
We already loved the band, but had no idea how much better they’d gotten. It was, dare I say, religious. Groundbreaking.
Cliff’s genius is well documented now. Those harmony’s and progressions that designed their sound, that was Cliff’s knowledge. He introduced that to the guys and they started using a little bit on RTL. But on MOP it was a staple. From the acoustic intro to Battery to the intro of Damage Inc., that was Cliff’s other stamp aside from violent and amazing playing itself.
When the rest of the world starting hearing MOP, that’s when they became huge. The jocks and preppy’s at our school started listening to them in their cars and at parties. It was great for them, but that kind of bummed us old schoolers out. We’d known those guys since they were hanging out at Ruthie’s Inn and all the after show parties.
They were OUR Gods, not theirs!
Losing Cliff was heartbreaking for all of us though. New and old fans. He was on his way to becoming th enigma he deserved to be. Would have probably won ever readers poll for best bassist in every metal magazine for years to come. He would have shrugged it off too. Not interested. Cliff was about music, that’s what made him real.
So as we hold our microscope up to the standard of MOP, it’s just not fair. Metallica is a different band without him. Hardwired is a nod to the past, but it’s not fair to think they can even go there. That is impossible.
And for that, I say it’s not a fair standard to hold up pre-Cliff and post-Cliff records to the same standards. At least Robert is a tremendous talent and an even better person. Nobody deserves the success more than him.
So let’s look forward to the new record tempering our expectations with reality…and I AM looking forward to it!
Νομίζω ότι αντιπροσωπευει όσους είναι πάνω από 45 και τους γνώρισαν - πρόλαβαν με τον Cliff μαζί τους .
Για εμάς τους λίγο μικρότερους είναι περίπου έτσι . Ο Cliff προφανώς ήταν πολύ ιδιαίτερος τύπος . Τους έμαθε πολλά . Έδινε μια ιδιαίτερη πινελιά στον ήχο τους γιαυτό και τρελάθηκαν οι άλλοι δύο με την πάρτη του και άλλαξαν πόλη .
Όμως οι Metallica ήταν πάντα οι άλλοι δύο . Δυστυχώς όταν άρχισαν να αφήνουν μεγαλύτερη ελευθερία για να μπουν και ο Kirk και ο Cliff ακόμα πιο ενεργά στις συνθέσεις, ο Burton έφυγε βίαια και έτσι έκαναν ένα πίσω γύρισμα και έμειναν πάλι ο Lars και ο James τα μόνα κυρίαρχα μυαλά .
Πέρασαν 15 χρόνια , έφτασαν κοντά στη διάλυση , πήγαν σε αποτοξίνωση, έφεραν ψυχολόγο στην αποχώρηση ενός μέλους ( την παράτησε την μπάντα λέμε ! ) για να μπορέσουν να δεχτούν και τους άλλους δύο ως ισοτιμους συνθέτες .
Ούτε Master , ούτε and justice , ουτε black , ουτε load μπορούν να ξαναγράψουν . Κάτι άλλο θα μας προσφέρουν στο οποίο όμως δεν ψάχνουμε την παρθενογενεση.
Και ένα ακόμα σχόλιο . Διαβάζω κάτι του τύπου " καλύτερα να βγάλουν κάτι στο ύφος του Load πάρα να προσπαθούν για thrash " !
Δηλαδή γιατί ας πούμε θα έπρεπε να τους βγαίνει πιο φυσικά αυτό το hard rock από ότι το πιο heavy υλικό ;
Τίποτα από όλα αυτά δεν ισχύει . Όλοι οι προηγούμενοι δίσκοι είναι metallica. Τώρα αν κάποιος θέλει να τους βάλει ταμπέλα είναι δικό του θέμα .
Εκείνοι ξέρουν καλύτερα από όλους μας πως νιώθουν . Ότι υλικό και να βγάλουν θα είναι δικό τους . Ούτε heavy ούτε thrash ούτε country ούτε hard rock .
Στάλθηκε από το SM-N9005 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Καλα τα λεει ο ντρενης γενικα. Ωραιος και παιχτης και αγιος ο Κλιφφ, αλλα μην προβαινουμε σε υπερβολες. Το να θεοποιειται οτιδηποτε ειχε μεσα τον Κλιφφ Μπαρτον και το να ζηταμε να αντιμετωπιζεται με επιεικεια οτιδηποτε ΔΕΝ εχει τον Κλιφφ, ειναι στα ορια της αστειοτητας. Και οχι μονο θεωρητικα, αλλα και πρακτικα, αφου το Justice εχει μεσα ισαξιο αν οχι παραπανω λυρισμο απο οτι οι προκατοχοι του. Και ακουστικα περασματα, και μελωδιαρες, και κλασικες δομες στις συνθεσεις, και απο ολα. Και ΟΧΙ, δεν το ειχαν γραψει με τον Κλιφφ. Μπορει να εχει μεσα καποιες ιδεες του Κλιφφ, αλλα μεχρι εκει. Και μετα απο αυτο πηγαν και εβγαλαν ενα Friend Of Misery, ενα Unforgiven, ενα Until It Sleeps, ενα Bleeding Me, ενα Outlaw Torn και τελος παντων της παναγιας τα ματια.
Χωρίς καμία προσβολή για τον Cliff αυτό που έγραψα . Αλλά οι metallica δεν ήταν ο Cliff . Ούτε έγιναν ότι έγιναν εξαιτίας του . Βοήθησε και εκείνος σε μεγάλο βαθμό στα 4 πρώτα χρόνια τους αλλά μιλάμε για ένα παιδί 24 χρονών . Τι ξέρουμε για παρακάτω ;
Έτσι κι αλλιώς είμαι σίγουρος ότι ο Hetfield τον έχει πάντα μέσα στο μυαλό του . Και ο άνθρωπος έφτασε 40 χρονών για να μπορέσει να το βγάλει από μέσα του και συμφιλιωθεί όσο γίνεται με τον χαμό του .
Αλλά το downpicking του hetfield έφτιαξε τον ήχο τους και το πως διαβάζει το ρυθμικό του χέρι ο κοντός . Κρίμα για τον χαμό του , τους θαυμάζω ακόμα περισσότερο που συνέχισαν και κατάφεραν να γίνουν τόσο τεράστιοι μετά την απώλεια του , αλλά νομίζω ότι τα έχουμε μπλέξει τα πράγματα όταν μιλάμε για τον Burton ή το ποσό τρου μετσαλας ήταν ο Newsted .
Απαξιονουμε τους κύριους πρωταγωνιστες . Ούτε μπορούμε να λέμε ωωωωωωωω οι metallica δεν μπορούν στα 50 τους να πιάσουν τα στάνταρ της εποχής του Master… μα έτσι κι αλλιώς δεν μπορούν . Ούτε και με τον Cliff θα μπορούσαν . Θα ήταν 55 χρονών πως θα μπορούσαν να έχουν την ίδια μανία με τα 20 τους ;
Και ποιος από εσάς είναι ίδιος με όταν ήταν 22 ; εγώ κοντεύω 39 και σίγουρα έχω αλλάξει από όταν ήμουν πιτσιρικάς και δεν έχω γράψει ούτε νότα . Εδώ δεν αντέχω να κάνω headbanging όπως έκανα παλιότερα …
Τίποτα δεν θέλω από τους metallica . Μου τα έδωσαν ολα . Για τον Hetfield έγιναν η οικογένεια που δεν είχε . Για μένα έγιναν μέλος της οικογένειας που είχα από μωρό . Αν βέβαια μου δώσουν 3 καλά τραγούδια θα με κάνουν να νιώσω 15 χρονών πιτσιρικάς . Και με το hardwired με καυλωσαν σε αντίθεση με το lords of summer πριν δύο χρόνια που μου φάνηκε λίγο .
Στάλθηκε από το SM-N9005 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Κερνάω μπίρες, πείτε μέρος.
Μεγαλε μάθε να κανεις χαβαλε. Όρεξη ειχα να σου θίξω τους metallica
Μην αρπάζεσαι ρε … μια από τα ίδια για τον χαβαλέ . Απλά για το ότι το thread έγινε οι τάδε vs δείνα με αφορμή ένα πείραγμα πήγαινε το σχόλιο .
Που κερνάς μπύρες, να περάσουμε ;
Στάλθηκε από το SM-N9005 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Δε νομίζω πως εννοεί αυτό ο Locicero. Εννοεί πως είναι άδικο να συγκρίνεται οτιδήποτε κάνουν με το MoP. Τίποτα δεν πρόκειται να το προσεγγίσει, είτε με Cliff είτε χωρίς. Οπότε συμφωνώ μαζί του πως το νέο άλμπουμ είναι απίθανο να φτάσει οτιδήποτε κυκλοφόρησαν με τον Cliff (και το AJFA, TBA, Load αν θες)οπότε “So let’s look forward to the new record tempering our expectations with reality…and I AM looking forward to it!”
ΥΓ: Είναι αξιοσημείωτο πως παλιοί fan τους σαν τον Locicero, τον Metal Joe κλπ έχουν γράψει πολύ καλά λόγια για το νέο κομμάτι.
Άλλο ένα στοιχείο που θα έπρεπε να το δουν οι ξερολες. Είπαμε οι περισσότεροι έδειξαν το λιγότερο ικανοποιημενοι.
Από τον Zazula και τον Ron Quintana ( ναι ναι αυτός που του “έκλεψε” ο Lars το όνομα Metallica ) μέχρι μικρές και μεγάλες μπάντες .
Στάλθηκε από το SM-N9005 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Τώρα ποτε περιμένουμε το νέο τραγούδι ρε ; Θα το ρίξουν πάλι και θα το δούμε μπροστά μας , η δώσανε ημερομηνία ;
μετα απο λιγο ψαξιμο
http://www.rocking.gr/forum/showthread.php?t=2597
οσοι θελετε να πειτε την γνωμη σας ποιοι ειναι καλυτεροι γραψτε εκει.
Εδω ουτε 2 σελιδες για τον δισκο δεν εχουμε γραψει
Ναι οκ, το νεο αλμπουμ ειναι αδικο να συγκρινεται οχι απλα με το Master Of Puppets αλλα με οσα εγραψες. Αυτο δε σημαινει οτι οι Metallica με τον Cliff ειναι απιαστοι και οτι κι αν εκαναν μετα απο το Master Of Puppets δεν εφτασε τα μεγαλεια του παρελθοντος. Ποσο μαλλον οταν το Justice εγω το θεωρω καλυτερο προσωπικα, αρα ηδη με το επομενο αλμπουμ ακυρωνεται αυτη η δηλωση.
Stay personal και όλα θα πάνε καλά. Dont forget, τα σκατά του ενός είναι οι φράουλες του άλλου.
Μονο Megadeth
Μόνο !
Στάλθηκε από το SM-N9005 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Θεωρώ το MoP ως τον καλύτερο δίσκο που έβγαλε το μετσαλ αλλά αν σπάσω σε κατηγορίες τα τραγούδια θα πω ότι οι καλύτεροι στίχοι που έγραψε ο Hetfield (Dyers Eve) δεν βρίσκονται σ αυτό, ούτε το καλύτερο σόλο (Dyers Eve ή Creeping Death) αλλά ούτε και η καλύτερη μελωδια (To Live Is To Die) παρόλα αυτά το ΜοP έχει το αγαπημένο μου τραγούδι (Sanitarium)
Μυαλό ότι να ναι…[emoji14] [emoji1]
Έρχεσαι βόρεια?? Οι μπύρες θα ειναι Trooper όμως 
Πάντως ποτε δεν ήμουν υπερ των vs.Στα της μουσικης τωρα το τραγουδι ειναι καλό αν χαλαρα σοκ θα πάθουμε απο άλλα τραγουδια μεσα στον δίσκο
Να έρθω παιχταρά μου βόρεια και να λιώσουμε στις trooper. Να ψάξω να βρω και κάτι budweiser metallica , μπύρες AC/DC , motorhead, τις σάλτσες του zakk wylde , τα κρασιά του mustaine και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο . Αρκεί να έχει και λίγο τσι - τσι .
Έχεις δίκιο για τα vs είναι ανόητα , και για το τραγούδι δεν νομίζω ότι είναι κάνα έπος , είναι όμως δυνατό και συναυλιακά στέκεται πολύ καλά δίπλα στα παλιότερα τους . Και η μπάντα δείχνει να το γουστάρει .
Αυτό θα ήθελα από το νέο δίσκο . 2-3 τραγούδια που να είναι πραγματικά πολύ καλά ( δεν με νοιάζει το στυλ thrash , hard rock , country , metallica θα είναι σίγουρα ) και να θες να τα ακούσεις Live …
Στάλθηκε από το SM-N9005 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk