Metallica - Hardwired ...To self-destruct

Χαχαχαχα γατακια

1 Like

Halo On Fire, Moth Into Flame, Spit Out The Bone για μενα τα καλυτερα του δισκου μετα απο μια ακροαση, και αν και ειναι πολυ νωρις, νομιζω ξεχωριζουν. Τα Hardwired, Now That We’re Dead, Dream No More, Here Comes Revenge, Confusion με αφηνουν πληρως ικανοποιημενο και με κανουν να θελω να τα ακουσω ξανα, ενω τα ManUNkind, Murder One μου φανηκαν ελαχιστα πιο κατω. Το Atlas, Rise! στη ροη του δισκου μου φανηκε καλυτερο, αλλα ισως να ειναι το τραγουδι που μου αρεσε λιγοτερο απο ολα τα αλλα τελικα.

Το Confusion ειναι καλο κομματι απορω γιατι θαφτηκε στις κριτικες…

2 Likes

το Am I Savage? μου εφερε στο μυαλο εποχη reload εμενα
Καλα το Now That We’re Dead κομματαρα!!

παμε και στα αλλα

1 Like

Σοβαρά τώρα έχουν θάψει το confusion;
Κομματαρα ρε…

2 Likes

Παιδια κανω τρελη κωλοτουμπα. Στη δευτερη ακροαση ο δισκος μου ακουγεται πολυ καλυτερος απο οτι στην πρωτη, και βρισκω καθε τραγουδι ενδιαφερον. Νομιζω για πρωτη φορα μετα το 1997 οι Metallica παιζουν ΑΚΡΙΒΩΣ αυτο που γουσταρουν. Δεν υπαρχει ουτε ενα τραγουδι που να μη μου κεντρισε το ενδιαφερον. Μου ειχαν λειψει τα γελια του James και τα we don’t give a damn που φωναζει στο Murder One :heart:

ΥΓ. Δεν ξερω τι κολλημα εχει φαει ο bastardisconnected με το ManUNkind το οποιο μου το εκραζε επι 5 λεπτα… το γουσταρω παρα πολυ αυτο το κομματι, και εχει φοβερο ρεφρεν!

1 Like

Και σολάρα ε, μην το ξεχνάμε

Οκ νταξει Spit Out The Bone καλυτερο τραγουδι Metallica της χιλιετιας που διανυουμε

το βαζω λοιπον απο την αρχη χωρις να πηγαινω να παταω διπλο κλικ στα κομματια που μου εκαναν περισσοτερο εντυπωση.

Και πραγματικα ασχετα με το αν αρεσει σε καποιον ή οχι ο δισκος ποσο μαλακας πρεπει να εισαι για να κανεις κριτικη απο μια και μονο ακροαση σε μια τετοια δουλεια ;

Επισης αν καποιος εχει ακουσει Metallica και εχει ασχοληθει εστω και λιγο θα βρει παρα πολλα πραγματα που θα του αρεσουν.

Παραγωγαρα , ακουγονται ολα οπως πρεπει , δεν χρειαζονται πιο μπασαρισμενο - μοντερνο ηχο για να εντυπωσιασουν και φυσικα ο δισκος ΔΕΝ ειναι Thrash !! Metal το λες αλλα με την λογικη οτι βαζεις τα παντα μεσα σε αυτο το σακουλι. Sabbath , Maiden.Thin Lizzy, Deep Purple,Motorhead, Slayer,Kyuss και τοσα αλλα … Κατι δηλαδη που οι Metallica Κανουν απο την αρχη.

Το Now That We Dead Μου αρεσει τοσο πολυ ! Οπως και Halo , Spit out The Bone , Confusion , ManUNkind, Revenge, φυσικα και τα Moth, Αtlas. Δεν βρισκω αδυναμες στιγμες . απλα θελω να το λιωσω.

Το air guitar Και το air drumming Πηγαν συννεφο…

3 Likes

Το διορθωσα λιγο αν δεν σε πειραζει

1 Like

Πειραζει μονο και μονο επειδη δε χρειαζεται να τονιζουμε τα αυτονοητα, αλλα θα σε συγχωρησω

1 Like

στο τέλος θα πω πως το καλύτερο τραγούδι του δίσκου είναι το “now that we’re dead” :stuck_out_tongue: τι όγκος είναι αυτός ρε; τι φωνητικά από το αλάνι;… ρεφρενάρα. Τα σκάει καλά το αλμπουμ τρίτη ακρόαση και συνεχίζουμε

εντιτ: το spit out the bone ΣΒΗΝΕΙ οτιδήποτε θρας έχει κυκλοφορήσει φέτος, πέρσι, πρόπερσι …κοκ

5 Likes

πηγα να γραψω το ιδιο αλλα μετα ξανακουσα το Dream No More και τελικα δεν εχω λογο να αποφασισω.

Μου αρεσει τοσο πολυ αυτη η δουλεια.
Καποιος στο δικο τους forum εγραψε το εξης :
After listening to the vinyl multiple times since I picked it up yesterday, I have to say this album is amazing. To me it feels like they perfectly melded the heaviness of the KEA-AJFA era with the songwriting of TBA-ReLoad, and then added James vocals from Garage Inc. The production is fantastic, I can clearly hear everyone’s parts, this album just grooves. As someone whose favorite albums are Justice and Load, this album makes perfect sense. Enjoy it when you get it, this was worth the wait …

Και συμφωνω απολυτα.

Αντε ας κλείσουμε τις παρενθέσεις…90ς μυρωδιά με παραγωγάρα και σοβαρότητα στον ήχο/συνθέσεις γεινκότερα, επίσης δεν μου θυμίζει με τίποτα Death Magnetic ενώ ας πούμε είναι “παρόμοια” προσπάθεια.

2 Likes

Τα manunkind, here comes revenge και am I savage μου φαίνονται να είναι βγαλμένα κατευθείαν από το death magnetic.

Για το spit καλά τα λέτε, μεγάλο έπος.

Πρώτη ακρόαση…ενθουσιασμός γαμω την τρέλα μου!! Εκτός από το Manunkind σε όλα τα άλλα ήμουν με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά…ο πρώτος δίσκος θερίζει, από τον δεύτερο confusion και revenge κομματαρες, μου άρεσε πολυ και το am I savage και το murder one που βλέπω ότι κάποιοι αναφέρουν ως τα πιο αδύναμα.
Και με ποιον τρόπο τελειώνει ρε παιδες, τι είναι αυτό το spit out the bone…

ο chinaski σε προσωπικη συνομιλια μου ειπε το εξης …

το DM είναι άλλη φάση δίσκου, φαινόταν δηλαδη πως έγιναν επι τουτου κάποια πράγματα,εδω ο δίσκος ρέει αβίαστα,όμορφα,γλυκά,αλανιάρικα αυτοί είναι οι Metallica. Οντως στο Death magnetic επρεπε να μπουν Back on track κατι που φαινοταν οτι το χρειαζονταν.

Δεν εχω θεμα με τα 8 χρονια αναμονης αλλα θα ηθελα να μην ειχαν ασχοληθει τοσο με την ταινια και ολα τα υπολοιπα ωστε αυτον τον δισκο να τον ειχαμε παρει πριν 2-3 χρονια και του χρονου να περιμενουμε τον καινουργιο . Γιατι τωρα με τετραετια θα την φαμε μεχρι να ξαναβγαλουν δισκο και να ακουσουμε και τις ιδεες των υπολοιπων να παιρνουν σαρκα και οστα !

Ο Hammett εχει γραψει μερικες απιστευτες σολαρες. Μην βγεις στην συνταξη ρε!! Απλα βρες το γαμωτηλεφωνο !

Πραγματικά το ακούω εδώ και 2-3 ώρες χωρίς να μπορώ να κάνω τίποτα άλλο… Κατευθείαν βγαλμένο από Metallica των 90’s, με μερικά πιο thrash κομμάτια. Ακούγεται σαν συνέχεια του black album ή ακόμα και σαν ένα πιο βαρύ reload, ενώ νομίζω ότι μερικά κομμάτια βγάζουν ένα Sabbath feeling. Το μόνο που μου λείπει λίγο είναι μία μπαλάντα στυλ unforgiven, αν και ίσως να ζητάω πολλά. Δεν έχω ξεκάθαρο στο μυαλό μου ποια μου αρέσουν περισσότερο, αλλά εδώ και κάμποση ώρα ακούω ξανά και ξανά το halo on fire… Απίστευτα φωνητικά, ωραία μελωδία στα κουπλέ και ένα τελείωμα που πραγματικά είναι απερίγραπτο… Μου βγάζει κάτι σε 70’s hard rock που δεν μπορώ να προσδιορίσω, αλλά σίγουρα είναι κάτι που δεν έχει ακουστεί ξανά από Metallica…

2 Likes

αααααααα και για ειμαστε στο θεμα μας!! Ποσο δικιο ειχε ο @shadowking69 με εκεινα τα 10 δευτερολεπτα! Πολυ πιασαρικο και γαματο το Here Comes Revenge! Κοβει το αυτι του με την μια !

2 Likes

Πέρασα στο δεύτερο δισκάκι μετά από διάλειμμα και έχω φτάσει στο intro riff του Revenge. Safe to say: Με ότι έχω ακούσει μέχρι τώρα αισθάνομαι απόλυτη ανακούφιση επιτέλους και τεράστια άνεση. Θυμήθηκα πως είναι να ακούς πρώτη φορά δίσκο των θεών και να πορώνεσαι με ότι σου πετάνε στη μάπα. Απολαυστικότατοι Metallica once again. Αυτό και τέλος. Δε μας ενδιαφέρει καμία άλλη ανάλυση σε αυτή τη φάση.

2 Likes