και brave new world να προσθέσω (δεν τα συγκρίνω, το painkiller είναι ο καλύτερος metal δίσκος των 90’σ και για πολλούς όλων των εποχών) . Εννοώ ότι ένα BNW είναι πιο εφιτκό. Που αυτός ο δίσκος έχει όλα τα προσόντα να μπει σε τέτοιο επίπεδο. Είναι πολύ μεγάλη δισκογραφική κυκλοφορία
Το dream no more είναι ιδέα μου, ή θα μπορούσε κάλλιστα να ανήκει σε heavy rock/stoner μέχρι southern metal/doom μπάντα ;;;;
Μέχρι στιγμής Spit out the Bone, Halo On Fire & Dream No More τα κομμάτια που έχω αρρωστήσει στο repeat, ενώ όλος ο δίσκος κυλάει αβίαστα. Είμαι στις 3 “καλές” ακροάσεις , γενικά δεν ζορίζομαι αφήνω να το χωνέψω σταδιακά
Ίσως αυτό και ίσως να παίζει ρόλο που υπάρχουν κομμάτια με διαφορετικές ταχύτητες .
Στο δεύτερο CD πάντως δεν Υπάρχει αντίστοιχο Halo on fire . Ούτε και οι δομές των atlas και Moth.
Από την άλλη μετά τις πρώτες ακροάσεις που ήταν με την σειρά και αργότερα shuffle, τώρα αποφεύγω να ακούσω τα 3 γνωστά ώστε να φτάσω στο σημείο να τα έχω ακούσει σχεδόν όλα ίσες φορές .
Μετά ξανά από την αρχή .
Χτες πάντως που με κάποιο μπερδεγουεϊ τρόπο την πρώτη ακρόαση την έκανα στο αυτοκίνητο αφού είχα περάσει τα mp3 στο κινητό όντως το halo μου έφερε δάκρυα … Μέχρι και στην κοπέλα μου έκανε εντύπωση που η καημένη το άκουγε αναγκαστικά μαζί μου στο τέρμα .
Dream No more με πήγε στα έγκατα της γης και το Now that we are dead το τραγουδούσα ήδη χωρίς να έχω ξανακούσει τους στίχους , το κομμάτι με πήγαινε μόνο του . Και ο hammett έχει κάνει φοβερή δουλειά . Καθόλου απογοήτευση .
Αλλα και αναμεσα στα αλμπουμς των Priest, πιο καλα θεωρω τα παλιοτερα τους παρα το παυσιπονο. Αυτο που εννοω ειναι οτι το Hardwired ως αλμπουμ που εχεει βγει 30 χρονια μετα το Master και το Justice, ειναι πολυ καλυτερο απο οτι μαλλον περιμεναμε ολοι μας.
Dream No More καλυτερο του δισκου. Δεν εχει κανενα σημειο που να μπηκε με το ζορι,κυλαει υπεροχα,κρυβει εκπληξουλες οσο το ακους,εχει και Κθουλου.
Το Spit the Bone για εμενα κανει κοιλια στη μεση, μπορουσε να φαει ψαλιδι.
Μπράβο τους που έβγαλαν καλή δουλειά , μιλάμε για μουσική και θα αναλύσουμε και την κάθε λεπτομέρεια .
Πάντως είσαι οι metallica ρε φίλε και βγάζεις αυτό τον δίσκο και ξέρεις ότι θα ακουστεί παντού .
Πόσο μεγάλη μαγκιά τους που γράφουν τέτοια μουσική και δεν στηρίζονται ούτε σε μικρά ούτε σε " εμπορικά " κομμάτια.
Τους βγάζω το καπέλο και δεν μπορώ να τους συγκρίνω με καμιά άλλη αντίστοιχη μπάντα .
Άλλο επίπεδο , άλλη αύρα άλλη δυναμική .
Ότι έχω βρει ήδη 6 κομμάτια που τα βάζω ακριβώς δίπλα στα μεγαλεία του παρελθόντος με κάνει τρελά χαρούμενο .
Μαλάκες δεν υπάρχει ο δίσκος. Δε θέλω να βιαστώ και να αρχίσω τις διθυραμβολογίες, αλλά είμαι με ένα διαρκές χαμόγελο από χτες. Το πιο σημαντικό πιστεύω είναι ότι κυκλοφόρησαν κάτι που ουσιαστικα δεν έχουν ξαναπαίξει. Σίγουρα έχει μέσα στοιχεία του παρελθόντος, αλλά όχι με τον ίσως βεβιασμένο τρόπο που έγινε στο Death Magnetic (το οποίο μου αρέσει αρκετά). Μέχρι στιγμής νομίζω το Dream No More σκίζει τα σύμπαντα. Πολύ Sabbathίλα σε όλο το δίσκο, ο Hetfield το έχει πάρει πάνω του όλο και έχει παραδώσει μαθήματα ερμηνειών, μελωδιών, αρμονιών, συγχορδιών, γαμησιών και βασικά στα πάντα.
Θα επανέλθω.
@drenie εσυ που είσαι και ρεπόρτερ τι έγινε με το ριφ του parking lot; (σας εχω ζαλίζει τα παπαρια) από το βιντεακι που είχαμε δει ακουγόταν ότι έχει γίνει κανονικα η παραγωγή και σε αυτό.
Δεν ξέρω καθόλου… και να ξέρεις οτι δεν είμαι ο μόνος “ρεπόρτερ” . Έχουμε και άλλα σιγανά ποταμάκια εδώ μέσα .
Αυτό που ξέρω είναι ότι ξεκίνησαν με 20 κομμάτια , δούλεψαν 17 και ήρθαμε σε αυτά τα 12 που ακούμε .
Και οι metallica ηχογραφούν μόνο αυτά που θέλουν . Δεν αφήνουν κάτι για back up .
Λογικά το riff του parking lot είναι κάπου εκεί μέσα .
Στο 2ο cd έχει πέσει λίγη μαγεία… εκεί που είσαι στο ετσι κ έτσι στην πρώτη ακρόαση για ορισμενα σημεία/κομμάτια, στη 2η και 3η ακρόαση αναρωτιεσαι αν είναι τα ίδια τραγούδια που ακουσες πριν. Δεν μπορώ να πιστέψω πως βιάστηκαν μερικοί και βγαλανε κριτική τόσο βιαστικά μόνο για τα views και τα likes ειδικά για το 2ο δίσκο
Είναι που το πρώτο CD σε ψαρώνει αμέσως . Στο shuffle πάντως ανακαλύπτεις πράγματα που δεν κατάλαβες ούτε με την πρώτη ακρόαση ούτε στη κανονική ροή των κομματιών .