Πω ρε σεις… Το lords of summer ανέβηκε πολλά επίπεδα. Ξεσκονίστηκε, γυαλίστηκε, συμμαζεύτηκε και ξανά γράφτηκε με αυτόν τον άψογο ήχο που έχει όλος ο δίσκος. Για μένα δεν υπάρχουν 2 cd και ένα τρίτο με το b-side… Για μένα τώρα ο δίσκος έχει 13 κομμάτια.
Τι να πω… Πέρασα καλύτερα ακούγοντας αυτό παρά το murder one.
Φανταστείτε nightmare long και judas kiss με αυτόν τον ήχο…
Πάντως παρ’όλο που ανήκω (χοντρικά) στην κατηγορία εκείνων των ‘οι Metallica μετά το Black Album χαλάσανε’’, θέλω να σημειώσω το εξής: η κίνησή τους αυτή με τη δημοσίευση (γενικά) πρώτον και με τη μορφή βίντεο κλιπ δεύτερον, δημόσια, δωρεάν και μέσω της πιο εύκολα προσβάσιμης και γνωστής πλατφόρμας (Youtube) είναι απίστευτη μαγκιά.
Δείχνει ότι:
Καταλαβαίνουν ότι το άλμπουμ θα διαρρεύσει (όπως και έγινε) και δεν εθελοτυφλούν, ούτε βαυκαλίζονται όπως το 99% της μουσικής βιομηχανίας. Αντίθετα, ξέρουν ποιοι είναι και ξέρουν ότι σε κάθε πιθανό και απίθανο σενάριο, ο δίσκος τους θα πουλήσει εκατομμύρια φυσικά αντίτυπα και θα βγάλουν εκατομμύρια δολλάρια. Οπότε τι κάνουν; Βλέπουν μπροστά, δρουν ‘προληπτικά’ και το κυκλοφορούν όλο δημόσια και δωρεάν πρώτοι! Και αφού νομοτελειακά μέχρι το πολύ το τέλος του μήνα, όλος ο πλανήτης θα μπορούσε να το ακούσει τζάμπα, εκείνοι φαίνονται τρελά προνοητικοί και μάγκες, και κιμπάρηδες, και επίκαιροι, σχεδόν κάνοντας μια βροντερή δήλωση για το παρόν της μουσική βιομηχανίας και της σχέσης της με το ίντερνετ. Μπράβο τα αμερικανάκια, ομολογώ πως δεν τους το’χα (έχουν ξεχάσει να μας εκπλήσσουν θετικά εδώ και πάρα πολλά χρόνια)
Πιάνουν απόλυτα τον παλμό και τον ρυθμό του ίντερνετ και του τρόπου που ειδικά η νεολαία ακούει μουσική σήμερα. Οι παλιοί, θα τους ακούγαμε ούτως ή άλλως, με οποιονδήποτε τρόπο. Η νεολαία όμως, η μερίδα εκείνη η ίσως και ανέπαφη με σκληρή μουσική, θα έχει την δυνατότητα να έρθει σε επαφή δημόσια, δωρεάν, και κυρίως με τον πιο εύπεπτο και οικείο σε εκείνη τρόπο, δηλαδή βίντεο κλιπ μέσω Youtube με την μουσική της μεγαλύτερης ενεργής μπάντας του πλανήτη (σαν εμπορικό μέγεθος). Η μουσική μπορεί να είναι για να απολαμβάνεται μόνο ως τέτοια, βάζοντας το ηχοσύστημά μας και την μπύρα μας και ακούγοντάς την με προσήλωση και αγάπη, αλλά κανείς μας δεν ξεκίνησε έτσι. Όλοι μας κάπως εισαχθήκαμε σε αυτήν την ιδιαίτερη σχέση μας με την μουσική, και την αγαπήσαμε. Οι Metallica tο κάναν μία φορά με κριό μόνο τη μουσική (Black Album) και εισήγαγαν εκατομμύρια νέους στην σκληρή μουσική. Σήμερα πάλι πιάνουν τον παλμό της σημερινής νεολαίας, και της δίνουν αυτό που ξέρει και επιζητά, και νομίζω πως μπορεί και πάλι να εισάγουν πολύ κόσμο στην μουσική μας.
Μπορεί να προτρέχω, αλλά επικοινωνιακά, συμβολικά και επιχειρηματικά, μου φαίνεται πολύ πρωτοποριακή και δυνητικά ριζοσπαστική η κίνηση αυτή με τα βίντεο κλιπ.
Στο lunch break ίσως πάω στο δισκάδικο να το πάρω, δεν ήθελα να το παραλάβω από ταχυδρομείο το συγκεκριμένο.
Από video clip (αργοπορημένος όπως πάντα), μου φαίνεται πως τα πολύ καλά τραγούδια έχουν μέτριο κλιπ και τα λιγότερο καλά τραγούδια έχουν ωραίο κλιπ, με τις εξαιρέσεις βέβαια.
Αυτά που μου άρεσαν πιο πολύ είναι τα Murder One και το Here Comes Revenge το οποίο στην αρχή μου φάνηκε περίεργο βέβαια, πριν γίνει η ανατροπή, γιατί δεν τους το είχα να έχουν γίνει πια τόοοσο evil και να νικάει συνέχεια ο κακός (όπως στο Spit Out the Bone). Εκτός και αν τις ιδέες τις είχε όλες ο horror movies addict, Kirk.
Πάντως δεν έχω δει ακόμα τα Am I Savage και Now That We Are Dead.