Metallica & Lou Reed - Lulu

ναι οντως ληκαρε; γιατι δεν το βρισκω στα γνωστα:-k

look again :wink:

εγω παλι δεν μπορω να τον ακούσω καν αυτη η απαγγελία μου τρυπάει τον εγκέφαλο δεν κολλάει καθόλου με εναν τοσο βαρύ ηχο(πχ Mistress Dread )!!!

αλλα ο δίσκος του Reed ειναι που δεν τον ειχα ξανα ακούσει ποτε στη ζωη μου οπότε κλαιν…

έβαλα ενα κομμάτι στην τύχη…το άκουσα προσεχτικά…πήρα ενα ντεπον και ξάπλωσα μίση ώρα μπας και σταματήσει το κεφάλι μου να κουδουνίζει…
άλλη φορά ολόκληρη ακρόαση…

Παιδια αμα οντως λικαρε στειλτε ενα πμ με το λινκ εδω περα να το ακουσουμε :smiley:

Ρωσία μεριά υπάρχει…:wink:

Nαι το βρηκα τελικα :stuck_out_tongue:
Ευχαριστω και για το πμ 8)

Λοιπόν, έχοντας ακούσει το δίσκο μια φορά έχω να πω ότι η μουσική δεν είναι τόσο χάλια… Αυτό που μου έμεινε στο μυαλό για το δίσκο σε μια λέξη : Ασύνδετος. Η απαγγελία του Lou Reed είναι τελειώς άσχετη με τη μουσική. Σαν να ακούγεται ένα ακατάσχετο μπλα μπλα μπλα χωρίς να πατάει πάνω στο ρυθμό.
Σαν να το βγάλαν με το ζόρι : o Reed να θέλει να ηχογραφήσει τις πράξεις του θεατρικού του και οι Metallica τη μουσική τους και απλα να το δώσαν να μιξαριστεί όπως όπως.
Τέσπα, από τη μουσική και μόνο διατηρώ κάποιες ελπίδες για το επόμενο Metallica album…

Τα κατάφερα και το άκουσα μια φορά. Δεν μπορώ να το κρίνω φυσικά, έπιασα όμως κάποιες όμορφες ιδέες όταν οι Metallica παίρνουν τα ηνία. Το Mistress Dread με το απίστευτο αλα Disposable Heroes riff και το Dragon είναι τα δυο τραγούδια που με έκαναν να πατήσω το repeat. Πάντως σίγουρα δεν είναι ο δίσκος που θα σε κάνει να διασκεδάσεις, πρέπει να έχεις και την κατάλληλη διάθεση.

το ακουσα 2 φορες…μετριο ειναι με 2-3 καλες στιγμες

Το Mistress Dread είναι ότι πιο γελοίο έχω ακούσει στην ζωή μου. Κατα τα άλλα με μια ακρόαση ότι είπαμε και πιο πάνω. Μερέντα με καρπούζι.

Εγω εχοντας πληρως αρνητικη προκαταληψη, μπορω να πω οτι εμεινα θετικα εντωπωσιασμενος. Ο δισκος δεν ειναι Metallica, ουτε μπορει να κριθει ως Metallica. Ειναι ενα soundtrack, και μου δημιουργει μονο συναισθηματα τα οποια μου δημιουργουνται και απο αλλα soundtracks. Και πιθανοτατα αυτο ειναι και το νοημα του εγχειρηματος. Οι ιδεες αλλα και το παιξιμο των Metallica ειναι ΠΑΡΑ πολυ καλα, και οντως αναμενω με ανυπομονησια τον επομενο τους δισκο. Μαρεσαν τοσο τα ριφφς και τα μελωδικα σημεια που εχουν βαλει οι Metallica, που νιωθω οτι τα χαραμισαν καπως…

Τα Brandenburg, Iced Honey δε μου ειπαν κατι καθοτι αρκετα southern και συμβατικα, και λιγο βαρετα. Το The View ειναι ανετα το χειροτερο κομματι του δισκου, και δε μπορω να καταλαβω γιατι το διαλεξαν ως πρωτο single. Μαρεσουν ως τωρα παρα πολυ τα Pumping Blood, Mistress Dread και Frustration.

Ειναι οντως ασυνδετη η απαγγελια του Lou Reed πανω απο τα riffs των Metallica, αλλα μαλλον αυτο ειναι ακριβως το νοημα. Δε θα μας απασχολησει πολυ αυτος ο δισκος οπως και να χει. Ακομα κι ετσι βεβαια, παραμενει αρκετα πιο ενδιαφερον απο το 90% των κυκλοφοριων φετος, ετσι για να πουμε και το φανμποηλικι μας, να δικαιολογησουμε και τις απαξιωτικες και ειρωνικες απαντησεις που ουτως ή αλλως θα ακολουθησουν, μη φαμε και τζαμπα το βρισιμο :!:

Επειδή βαριέμαι να ψάχνω, η μουσική στο άλμπουμ είναι εξ’ ολοκλήρου γραμμένη από τον Lou Reed?

Σίγουρα τα riff είναι γραμμένα από τους Metallica ή τουλάχιστον κάποια από αυτά. Δηλαδή δεν βλέπω πως το riff τους Mistress Dread θα το έχει γράψει ο Lou Reed.

Όποιος θέλει μπορεί να το ακούσει και επίσημα ολόκληρο εδώ : http://www.loureedmetallica.com/listen-to-lulu.php

θες να μου δικαιολογησεις απο που προκυπτει το “ενδιαφερον”? επειδη ας πουμε για 5 λεπτα μπορει να ακουμε το ιδιο ριφ η επειδη ο ενας παιζει θρας ριφς και ο αλλος το παιζει παπας και προσπαθει να ψαλει οσο πιο καλα μπορει???

Νομίζω πως ο συνδυασμός pumping blood και mistress dread μου είναι ότι πιο βασανιστικό έχω ακούσει στη ζωή μου

το mistress dead έχει καλό ρίφ μέν αλλά το χαλάνε τα φωνητικά του lou reed.

πάντως οι μετάλλικα έχουν γράψει καλά ρίφ και αυτό είναι καλό σημάδι για το επερχόμενο album τους.

Γιατί όταν μιλάει ο Reed στην αρχή στο Dragon Να με φαίνετε τόσο πολύ σαν ψαλμοδία… Μόνο σε μένα μοιάζει;; :-k

μετά από μια ακρόαση (με ότι αυτό συνεπάγεται) δε μου φάνηκε τόσο κακό όσο παρουσιαζόταν.
Σίγουρα κάποια σημεία “φωνάζουν” Lou Reed, όπως για παράδειγμα η εισαγωγή του Frustration, σίγουρα ο Lou Reed δεν είναι και το πιό ευχάριστο άκουσμα για το μέσο ακροατή/οπαδό των Metallica, αλλά εμένα σε μεγάλο βαθμό μου άρεσε και αυτό δεν αφορά αποκλειστικά κάποια πολύ καλά riff των Metallica. Ίσα ίσα που νομίζω πως αυτά τα κομμάτια, είναι τα πιό ασύνδετα στο αλμπουμ.

υγ: το Branderburg Gate με έκανε να σκέφτομαι πόσο πιο ταιριαστή θα ήταν μια αντίστοιχη συνεργασία με τον Johnny Cash. Και πόσο θα το ήθελε ο Hetfield κάτι τέτοιο!