Οι ίδιοι αυτό προβάλλουν πάντως, τον Lou να λέει στον Lars να κάνουν δίσκο και ο Lars να λέει κατόπιν εορτής ότι από μικρός ήταν χωμένος στην κουλτούρα από το σπίτι του, που δεν έχω λόγο να το αμφισβητώ, αν και όλως τυχαίως μέχρι να γιγαντωθούν οι Metallica, μιλούσε μόνο για hard rock και NWOBHM. Δεν λέω ότι ο James δεν ήθελε, πάντως εγώ αυτούς κυρίως βλέπω να μιλάνε ακατάπαυστα και με ενθουσιασμό, τους άλλους μάλλον συγκρατημένους θα τους έλεγα, ενώ διάβασα και για τον James να λέει ότι ε, σε μερικά σημεία ήθελε να δουλέψει παραπάνω τα φωνητικά, κάτι τέλος πάντων, και ο άλλος του έλεγε “πάει, τελείωσε, ξέχνα το, είναι έτοιμο” ξέρω γω.
Άρα ο Cliff είναι ο βασικός υπεύθυνος για τη μετέπειτα πορεία τους (Load, S&M, Lulu για παράδειγμα), χάρη ακριβώς σε αυτή τη νοοτροπία που μετέδωσε και στους υπόλοιπους (και χάρη στις επιρροές του, θα προσέθετα). Κάνουμε αυτό που γουστάρουμε κ δεν πα’ να λένε. (Γι’αυτό ακριβώς έβαλα κ αυτό το απόσπασμα από το γιουτχιουμπ φίλε matia).
Πλάκα κάνεις έτσι; Με τον θάνατο του Cliff ξεκίνησε η εμπορική μηχανή, πρώτα στα εντελώς φυσιολογικά πλαίσια με τα videoclips και singles και μετά σε επίπεδα Bon Jovi και πάνω, με αμέτρητα κλιπς και singles και προώθηση της καραπουτανάρας. Νοοτροπία του Cliff, αμέ.
Μουσικά μιλώντας, σίγουρα κάνανε του κεφαλιού τους, απλώς έχω ένα πρόβλημα να το μοστράρουμε αυτό για να δικαιολογήσουμε τα πάντα. Επίσης του κεφαλιού τους δεν σημαίνει ότι κάνουν απαραιτήτως του καλλιτεχνικού κεφαλιού τους, μπορεί να κάνουνε ότι λέει το κεφάλι τους ότι θα είναι edgy, θα κάνει wow ο ροκ κόσμος, όχι αυθορμήτως τέλος πάντων. Εμένα αυτή την εντύπωση μου δίνουν σε κάθε, μα κάθε κυκλοφορία μετά το Black Album, ότι δεν είναι μια οργανική πρόοδος. Μπορεί και να σφάλλω βέβαια.
Γίνονται καρνάβαλοι αισθητικά στο Load, κάνουνε του κεφαλιού τους, γαμώ. Στα παπάρια μου προφανώς ότι ο Λαρς θέλει να βάφεται και να φοράει γούνες, απλά μην πας να με πείσεις ότι αυτό γαμάει και από πάνω και θα το επικροτούσε και ο Cliff, δηλαδή. Το αγαπημένο κομμάτι του οποίου ήταν το Master of Puppets, τις επιρροές του τις έθετε πάντα στο Metallica ήχο, δεν έχω ακούσει κάτι πειστικό ότι το πήγαινε και ο ίδιος στο Load. Eagles και Lynyrd Skynyrd άκουγε πριν πάει στους Metallica, οι Misfits ήταν η τελευταία δημόσια καύλα του, πώς προκύπτει από αυτά ένα Load; Αν μη τι άλλο, ο άνθρωπος πέθανε νέος και το μουσικό του στίγμα μέχρι τότε έδειχνε ότι το πήγαινε στο πιο σύνθετο, πολύπλοκο, προγκρέσιβ, με μελωδικά περάσματα, με το Heavy πανταχού παρόν, αυτά όταν άκουγε Misfits σε σημείο τατού, που δεν τους λες πολύπλοκους. Μπορεί στα 40 του και αυτός να ήθελε να κάνει κάτι απλό, το θέμα είναι ότι κανείς δεν ξέρει και ότι σύμφωνα με αυτά που έκανε μέχρι το τέλος του δεν προκύπτει πουθενά κάτι τέτοιο.
Εντωμεταξύ, οι άλλοι συνεχίζουν να κάνουν τα unsafe και αφαιρούν αυθόρμητα στο Reload, ένα χρόνο μετά, τα αισθητικά καραγκιοζιλίκια του Load, προσπαθούν να μασήσουν λίγο αυτά τα “don’t call us metal!” και μετά; Πάνε να πιάσουν το κοινό που τους θέλει χέβυ και ακούει slipknot, κάνουν το st. Anger, αυθόρμητα αφαιρώντας τα σόλο, γαμώ και αυτό. Του κεφαλιού τους εννοείται, μόνο που το κεφάλι τους ήταν κούκου όπως φαίνεται και γλαφυρά στο Some Kind of Monster. Ή όπως αναφωνεί και ο Lars στο bonus dvd του St Anger “ε, αν δεν τους αρέσει και αυτό…”. Κατά τα άλλα το Death Magnetic είναι το safe ατόπημα.
Ο Kirk έχει κάνει πολύ πιο μαλακισμένες δηλώσεις, απλά ο Δανός είναι love to hate προσωπικότητα.
Αν έχεις κάτι καλύτερο από το St Anger που θυμίζει Entombed (πριν βγει) ή την πιο προφανή συνεργασία (με τον Lou Reed, φως φανάρι), θα γούσταρα ένα δείγμα. Δεν σε αμφισβητώ, απλά αυτό το μικρό δείγμα μόνο του έχει ψηλά τον πήχη.