Muse - The 2nd Law (2012)

Απλά θεωρώ οι muse ό,τι είχαν να πουν το είπαν (και με το παραπάνω) στα προηγούμενά τους άλμπουμ. Τώρα απλά δεν ακούω κάτι καινούριο, με λίγα λόγια υπάρχουν 3000 και βάλε καλλιτέχνες στο κόσμο που να έχουν ακριβώς ίδια τραγούδια και ιδεές με αυτού του άλμπουμ (τις ιδεές εννοώ…). Δηλαδή θέλετε να μου πείτε πως υπάρχει άνθρωπος που έχει ακούσει όλα τα άλμπουμ των muse και έπαθε πλάκα με τα τραγούδια του τελευταίου? Τι να πω αν θεωρείτε πως αυτά τα τραγούδια θα μείνουν στην ιστορία όπως τα stockholm syndrome, miro cuts, cave, muscle museum κτλ. , και πορώνεστε με αυτά τα κομμάτια οκ πάω πάσο, καλή απόλαυση να’χετε με το καινούριο άλμπουμ και δεν ξαναμιλάω ούτε σας τα ξαναπρήζω. Adios (μεξικάνικα όμως μιλάω L.Eye)

Υ.Γ.Οι απόψεις είναι σαν τις κωλοτρυπίδες, όλοι έχουν απο μία…-Clint Eastwood

άκυρο παράδειγμα έδωσες!
ρίχνω εγώ μια προσπάθεια…
what about radiohead my friend?

Μ’αρέσει πάντως που τεκμηριώνεις την άποψή σου για την ακυρίλα μου.

Α σόρρυ ξέχασα δεν αξίζω τεκμηριωμένη απάντηση μόνο κάτι του στυλ “είσαι άκυρος!” (απόλυτα gay το θαυμαστικό σου φίλε μου) *ή “The Fuck is wrong” απ’το τουλοξεκλέρι τον L.Eye ο οποίος έχει πρήξει τον πούτσο σε όλο τον κόσμο με το lateralus , άκου και τίποτα άλλο φίλε μου 2012 έχουμε κοντέυουμε για 13. Great Job FANBBOYS υποστηρήξτε την νέα μαλακία των muse! (το’πα!)

ψιτ! χαλάρωσε! support φάσης ήταν το post μου… στον monte πήγαινε πιο πολύ :wink:

Εμένα πάλι πήγαινε στον L.Eye πιο πολύ :wink:

υπάρχουν κάποια συγκροτήματα που δεν τα πιάνει κανείς στο στόμα του, γιατί θα πέσει ο σέρβερ στο κεφάλι μας. από την άλλη, αν εννοείς εμπορικούς με την κυριολεκτική έννοια της πώλησης πολλών δίσκων, ε ναι, εμπορικοί ειναι και οι δύο. αν εννοείς “εμπορικους=ξεπουλημένους”, το μεγαλύτερο τρολ του ιντερνετ δεν νομίζω πως αντέχει να το γράψει αυτό. αλλά δεν καταλαβαίνω ακριβώς το επιχείρημά σου ομολογώ…:-s:-s

έχεις ακούσει ΟΛΟ τον δίσκο ? διέρρευσε ? ή ακόμα, μπορείς να πεις από σήμερα αν θα μείνουν διαχρονικά τα κομμάτια που έχουμε ακούσει ? ας περιμένουμε να βγει ο δίσκος και βλέπουμε…:roll:

Διακρίνω μαντικές ικανότητες. Δεν δικαιολογείται αλλιώς να αποκαλείς ένα δίσκο “μαλακία”, έχοντας ακούσει 3 από τα 13 τραγούδια.

το madness είναι πανέμορφο κομμάτι

[QUOTE=montecristo;1396785]υπάρχουν κάποια συγκροτήματα που δεν τα πιάνει κανείς στο στόμα του, γιατί θα πέσει ο σέρβερ στο κεφάλι μας. από την άλλη, αν εννοείς εμπορικούς με την κυριολεκτική έννοια της πώλησης πολλών δίσκων, ε ναι, εμπορικοί ειναι και οι δύο. αν εννοείς “εμπορικους=ξεπουλημένους”, το μεγαλύτερο τρολ του ιντερνετ δεν νομίζω πως αντέχει να το γράψει αυτό. αλλά δεν καταλαβαίνω ακριβώς το επιχείρημά σου ομολογώ…:-s:-s

Πλάκα κανεις τώρα έτσι??? Δεν καταλαβες καν τι είπα, σε παρακαλώ μην παραποιείς τα λόγια μου. Αλλά απ’ότι φαίνεται μάλλον είσαι φανατισμένος και θες να μου την πεις οπότε δεν υπάρχει περίπτωση να έχω περαιτέρω
συζήτηση μαζί σου. Το μήνημα μου ήταν ξεκάθαρο τώρα άμα εσύ είσαι εμπαθής και σου την σπάω για κάποιο λόγο μπορείς να μου το πεις στα ίσα, αλλά όχι να παρερμηνεύεις τα ποστ μου.

είναι ένα κυριολεκτικό, καθόλου ειρωνικό, ποστ στα νέα ελληνικά. αν θες, εξηγείς. αν όχι, γράφεις αυτά τα άσχετα. σιγά μην έχω κ προηγούμενα μαζί σου ρε φίλε ! #-o#-o :?

Οκ λοιπόν, αυτό που ήθελα να πω είναι πως η δημοφιλία ενός συγκροτήματος στον κόσμο, δεν το κάνει εμπορικό, π.χ. floyd και zep τους ξέρει όλος ο κόσμος αλλά ποτέ δεν θα τους έλεγε κάποιος εμπορικούς γιατί πολύ απλά δεν ήταν.
Κοινώς θέλω να πω πως υπάρχουν συγκροτήματα που θέλουν να είναι εμπορικά και δεν τα ξέρει ούτε η μάνα τους, ενώ παράλληλα ιστορικά συγκροτήματα τα ξέρει όλος ο κόσμος επειδή πολύ απλά είχαν θε’ι’κή μουσική.
'Αρα το πρόβλημα το δικό μου και τον περισσοτέρων που με συμμερίζονται δεν είναι πως τους muse τους ακουν κοριτσάκια και ξέρω 'γω τι εκνευρίζει τον καθένα, αλλά το ότι αυτή καθαύτη η μουσική τους ανακυκλώνει παλιές τους πατέντες με έναν ανέραστο ποπ αέρα.Και ξέρετε γιατί είμαι τόσο εκνευριμένος? Γιατί οι muse είναι απ’τα αγαπημένα μου συγκροτήματα και με ενοχλεί που έχουν στερέψει από ιδέες, αλλά έτσι δεν είναι? Δεν γίνεται να γράφεις έπη για όλη σου τη ζωή. Δεν είναι και Stravinsky…

Κομπλέ τώρα?

Καρα-εμπορικος του κερατά,τον έχωσε ο Σαγκα στον χρυσό δίσκο του Βόγιατζερ για να τον ακούσουν και οι εξωγήινοι,οι Floyd δεν το έκαναν αυτό[-X

Σορρυ φίλε η παράθεση που αφορά τον Στραβίνσκι δεν είναι για την μη εμπορικότητά του, αλλά για το ότι ήταν από τους λίγους μοντέρνους ρομαντικούς και κλασσικούς συνθέτες, που εξελίσσονταν και παρήγαγε έργο μέχρι μία μεγάλη ηλικία, κατάλαβες πως το εννοώ? Και επίσης τώρα είναι που θα πέσει ο σέρβερ στο κεφάλι μας, να μιλάμε εμείς για τον Stravinsky και να τον λέμε εμπορικό κιόλας! που στην πρεμιέρα του Rite Of Spring του πετούσαν ντομάτες…Και άμα είσαι γνώστης της μουσικής θα’ξερες πως οι muse τον τιμούν ιδιαίτερα τον κύριο rachmaninoff αν με πιάνεις και αν ακούς…

Εντομεταξύ εκεί που απαντάω στον έναν τσουπ! πετάγετε ένας άλλος ο οποίος πιάνει την κάθε φράση μου και την ξεκοκαλίζει… ακούς εκεί ΚΑΡΑ-εμπορικός ο Stravinsky χαχααχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα δηλαδή οκ… δεν ξέρεις καν για ποιον μιλάς… αλλά αυτο έλλειπε τώρα να μιλάω ΕΓΩ στο ρόκιν’ για τον Στραβίνσκι…

:D:D:D

Για να επανέλθουμε λίγο on topic εδώ είναι μια περιγραφή των κομματιών από ένα γαλλικό νομίζω σάιτ:

Κρατήστε ότι 2 από τα κομμάτια (Save me, Liquid state) τα έχει γράψει και τα τραγουδάει ο Chris (μπασίστας).

  1. Supremacy (4:55)

The 2nd Law opens with a song whose title sounds familiar (you would think that Muse would have at least one or two songs that contain the word ?supremacy,? but apparently not?). There?s no real structure. ?Supremacy? recalls Led Zeppelin?s ?Kashmir? in both riff and orchestration.

  1. Madness (4:39)

While it seemed they had launched a machine, Muse takes the listener against their expectations with ?Madness,? a calm, sweet and languid song that is surprising to find so early in the tracklist. Electro arrangements are obviously drawing from Depeche Mode, similar to Undisclosed Desires from The Resistance.

  1. Panic Station (3:03)

The pace changes again with Panic station, and its bass derived from Red Hot Chili Peppers. In both funk and disco (Muse dared brass), this song has power to be a single. It would be unsurprising to hear it on the radio in a few months.

  1. Prelude (1:03)

?Prelude? is none other than the introduction to Survival, the official anthem of the London 2012 Olympics that Muse unveiled off the canvas in June.

  1. Survival (4:17)

It?s hard not to think of Queen while listening to ?Survival.? From the intro, the ghost of Freddie Mercury hangs over the piece which transitions easily after the first three titles. However, will it become a classic like ?Plug In Baby,? ?Time Is running Out,? and ?Supermassive Black Hole??

  1. Follow Me (3:51)

We continue to ?Follow Me,? a title that crescendos after starting with light keyboard accompanying a light voice that sounds like an echo, to finish with a dance floor driven buzz. This track is confusing.

  1. Animals (4:23)

?Animals? begins with a rather fast tempo introduced by a barrage of riffs, which never happens. The piece, which recalls Radiohead, races slightly with a quite short guitar solo. We feel it keeps the horses reigned in. It?s the damp squib of the album.

  1. Explorers (5:48)

The signature voice of Matt Bellamy hits the nail on the entry to ?Explorers,? a ballad along the vein of ?Blackout.? ?Can you free me from the world?? Matthew sings on this track, which turns out to be the least surprising of the disc.

  1. Big Freeze (4:41)

Confusing, ?Big Freeze? is the contrast! Just like ?Panic Station,? this title goes beyond the usual and engages clearly with funk. The result is stunning! Nevertheless, it sounds distinctly of Muse and could be a single.

  1. Save Me (5:09)

The break of the album comes with ?Save Me,? on which Matt Bellamy leaves the microphone to bassist Chris Wolstenholme. The transition is somewhat confusing because the voices of the two musicians are totally different. Chris? record is worse than his colleague?s.

  1. Liquid State (3:03)

Liquid State is the second track composed by Chris Wolstenholme, and is undoubtedly the most rock of The 2nd Law. Chris? voice is reminiscent of Maynard James Keenan, the lead singer of Tool, at times.

  1. The 2nd Law: Unsustainable (3:48)

As like The Resistance, The 2nd Law closes with a song in parts. The first, entitled “The 2nd Law: Unsustainable” is already known to all, as this is the teaser that has caused so much ink since it went online. It is the only track influenced by dubstep. The English group likes to play with the media, who have seen fit to leak an entire disk too quickly, influenced by the latest electronic music trend in fashion.

  1. The 2nd Law: Isolated System (4:59)

The second part of the song, ?Isolated System,? begins quietly before adopting on a more sustained pace. Here, the keyboards take the lion?s share. The song ends with a female voice in a loop.

Ο πειραματισμός είναι μια διάθεση που κρίνεται και αποκτά νόημα εκ του αποτελέσματος, αλλά όλο αυτό ανήκει σε άλλο τόπικ. Δεν υπάρχει τίποτα όπως “αποτυχημένος πειραματισμός”

Βαρέθηκα όμως λίγο.

Καλά, όταν ξεβαρεθείς όμως εξήγησε λίγο γιατί δεν υπάρχει “αποτυχημένος πειραματισμός”, γιατί πείραμα = δοκιμή και μια δοκιμή μπορεί να πετύχει ή όχι.