Και εγώ το ίδιο ακριβώς 
1 Like
περαστικα μας 
1 Like
Ψηφισα:
- Come As You Are - που δεν εχω αποφασισει αν το προτιμω απο το Teen Spirit τελικα
- Something In A Way - που ειναι αδυναμια και εκπλησσομαι που ειναι χαμηλα σχετικα
Το Smells Like Teen Spirit ειναι απο αυτα τα τραγουδια που ακομα και 1000 φορες να το ακουσω στο ραδιοφωνο, δεν υπαρχει περιπτωση να αλλαξω σταθμο. Απλα το λατρευω και με πωρωνει καθε φορα που το ακουω. Ειναι απο τα πιο ξεσηκωτικα τραγουδια που εχω ακουσει ποτε. Απλα δεν του εριξα ψηφο γιατι ηθελα να δηλωσω τις προτιμησεις μου για τα αλλα 2 υπεροχα τραγουδια σε σχεση με τα υπολοιπα του δισκου.
ΥΓ. Επισης λατρευω On A Plain και Polly που ειναι πολυ χαμηλα δυστυχως. Το Lounge Act ποτε δε μου αρεσε ιδιαιτερα, οπως ουτε το Drain You, αλλα προφανως μιλαμε για δισκο διχως περιττο δευτερολεπτο, ολος υπεροχος.
4 Likes
Έγινε αυτό πριν καμιά 10αρια μέρες.
Διάβασα και τη αυτοβιογραφία του μέσα σε 3-4 μέρες (μάλλον και το παραπάνω βίντεο είναι από την παρουσίαση του βιβλίου). Το κομμάτι για τους nirvana ήταν σχετικά μικρό και αφήνει έντονα συναισθήματα θλίψης, τόσο στον αναγνώστη όσο και από τη μεριά του. Aν και ο ίδιος γενικά είναι η χαρά της ζωής.
2 Likes
σχετικά με την “τσουτσουνιά” ο τύπος πατάει στο οτι λέει οτι δεν είχε υπογραφεί model release, δλδ το συμβόλαιο που σου επιτρέπει σαν φωτογράφο να κάνεις οτι γουστάρεις με τη φωτο. δλδ πήραν οι γονείς φράγκα αλλά δεν έδωσαν δικαίωμα εκμετάλλευσης. οπότε, πρώτα πρέπει να μηνύσει γονείς, που πρέπει να μηνύσουν το φωτογράφο, που πρέπει οι προηγούμενοι 2 να μηνύσουν εταιρία για διαφυγόντα και αμέλεια, που πιθανά να το ρίξει σε κάποιο πρώην εργαζόμενο και σ’όλο αυτό να πατήσει και σ’ αυτό το οποίο κλαίγεται για μια αποζημίωση. Βσκ τι να πει κανείς. Έπρεπε να είχαν βάλει τον τίτλο over δε πίνις να τελείωνε το θέμα τότενες. Η να το αλλάξουn σε nevermind (the penis) cut.
Η πρώτη φορά που παίχτηκε ζωντανά το Where Did You Sleep Last Night. Χωρίς να πιάνει το μεγαλείο της ακουστικής εκτέλεσης, έχει ενδιαφέρον.
Είναι απίστευτο πως με τόσα λίγα χρόνια καριέρας και 3 δίσκους μόνο, να έχουν αφήσει πίσω τους τόσο υλικό που ακόμα και σήμερα να βγαίνουν νέα πράγματα που δεν έχουμε ακούσει. Είτε λαιβ εκτελέσεις, είτε ακυκλοφόρητα είτε και ντέμος. Εγώ ελπίζω να συνεχιστεί για πολύ καιρό ακόμα.
8 Likes
Όταν είχε πρωτοβγεί το “With the lights out” box-set και το είχα πάρει νόμιζα ότι πλέον τα είχα ακούσει όλα.
Μετά ανακάλυψα τα “Outcesticide” και “A season in hell” bootlegs και μ’ έπιασε απελπισία. Δεν τα έχω ακούσει καν.
Και το μποξ με τα σινγκλς είχε μέσα υλικό. Αν θυμάμαι καλά όμως είχαν συμπεριληφθεί αργότερα όλα αυτά και στο With The Lights Out)
Τα Outcesticide τα γνωρίζω και εγώ. Το A Season in Hell από την άλλη πρώτη φορά ακούω για την ύπαρξη του και θα το ψάξω, θενξ
Πάντως το κανάλι με το παραπάνω βίντεο είναι ένας μικρός «θησαυρός». Χθες το ανακάλυψα.
1 Like
Τι μου θύμησες τώρα, ρε μεγάλε… Το ασημένιο λες, ε; Όταν ήμουνα Δημοτικό, ένας μεγαλύτερος μαθητής του πατέρα μου στον οποίο έκανε ιδιαίτερα μου το είχε δανείσει και το είχα ζηλέψει τόοοσο πολύ το γαμημένο. Δεν το έχω ξαναδεί από τότε, μάλλον θα είναι υπερσπάνια έκδοση πια.
(Άσχετο, αλλά αναμνήσεις: πόσο σωστό πατέρα είχα. To “Reload” μου είχε φέρει, μία συλλογή Led Zeppelin, το “From the muddy banks of the Wishkah”, γενικά όποτε τύχαινε σε μεταλά μαθητή έφευγε κάθε φορά από το μάθημα με καλούδια για 'μένα. Κι επίσημες ταμπλαντούρες του “Unplugged” (αυτό το καβάτζωσα, το έχω ακόμα), και άλλα πολλά).
Double-post, αλλά μόλις σήμερα ανακάλυψα ότι στο “Nevermind” βαράει και ο Chad Channing, το είχε πάρει πρέφα κανείς; Δεν αναφέρεται στην original έκδοση, αλλά υπάρχει στα ψιλά γράμματα της επανέκδοσης για τα 20 χρόνια. Στο “Polly” συγκεκριμένα (σιγά τα drums θα πει κανείς, αλλά ακόμα κι έτσι περίεργο που το “θάψανε” έτσι).
Πριν λίγες μέρες έκλεισε 30 χρόνια το In Utero. Τα είχαμε πει και στο με λίγα λόγια, αλλά ρε γαμώτο ακούγοντας τα 2 live δείγματα από την επικείμενη επετειακή επανακυκλοφορία (η οποία είναι “απλησίαστη” δυστυχως), κρατάω την παρακάτω φράση…both tracks remind you how much of a force this band was on stage.
Τα συγκεκριμένα είναι από την τελευταία συναυλία τους στο Σιάτλ (επιμέλεια από τον Jack Endino)
edit: δεν ειναι και τα δυο από το Σιατλ.
30 χρόνια έκλεισε και το βιβλίο Come as You Are: The Story of Nirvana το οποίο είχε κυκλοφορήσει 7 μήνες πριν ο Cobain δώσει τέλος στην ζωή του. Με συνεντέυξεις κ.α. Επανακυκλοφορεί και αυτό τέλη Οκτωβρίου, εμπλουτισμένο με πολύ έξτρα υλικο (εδώ έπεσε προ-παραγγελία 
)
Ο Cobain είχε πει για το βιβλίο: "the best rock book I’ve ever read.” 
6 Likes
Πριν λίγο καιρό είχα πέσει σε αυτό το άρθρο
2 Likes
Με αφορμή πάλι τα 30 χρόνια από την κυκλοφορία του In Utero, O Grohl, o Novoselic και ο Albini μιλάνε για τις ηχογραφήσεις και όχι μόνο. Πχ λένε πως σκοτώνανε την ώρα τους στα διαλείμματα κάνοντας τηλεφωνικές φάρσες στον Gene Simmons και τον Eddie Vedder 
Το ακούμε ολόκληρο (δυστυχώς μόνο) μέσω Apple podcast
Υπάρχει και σαν teaser ένα μικρό μέρος του στο YouTube.
4 Likes
30 χρονια απο τη μερα του θανατου του Kurt
4 Likes
Και 22 απο του Layne (μαλλον).
Ελπίζω να το έβαλες γιατί πιστεύεις σε θεωρία συνωμοσίας ότι είναι ακόμα ζωντανός
1 Like
Δυστυχώς ένας καλλιτέχνης ο οποίος δεν κατάφερε να διαχειριστεί το μέγεθος της επιτυχίας του, ενώ στους περισσότερους η επιτυχία φέρνει χαρά, ο ίδιος, δεν κατάφερε να τη διαχειριστεί και είναι κρίμα, είχε πράγματα να δώσει.
Η φήμη του συγκροτήματος και η επιτυχία του, δε βασίζεται μόνο στην υστεροφημία του Cobain, όντως προσέφεραν πράγματα από μουσικής άποψης, μακάρι να συνέχιζαν και άλλο, παρόλα αυτά, πιστεύω ότι έφυγαν στο απόγειο της φήμης και δημιουργικότητας τους συνεπώς, αυτό βοήθησε το να διατηρηθεί ανέπαφη η φήμη τους, ίσως μπήκε τελικά η τελεία εκεί όπου έπρεπε…
Πιο πιθανο ειναι να ειναι ζωντανοι ο Χιτλερ η’ ο Ελβις.