Story time:
Ήμουν Πόρτο νομίζω το 2015 με την κοπέλα μου. Επειδή έχω λόξα και με ιντριγκάρει να βλέπω πως επιβιώνει η μέταλ κουλτούρα σε άλλες χώρες (έχουν δισκάδικα; κλαμπάκια; υπάρχει τοπική σκηνή;), πάντα κάνω μια μικρή έρευνα και ψάχνομαι. Στο Πόρτο, ωστόσο, βρήκα λίγα πράγματα. Έχουν ένα δισκάδικο, αλλά όταν πήγα ήταν κλειστό. Βλέπω κάτι σαν “μπαρ” στον χάρτη όμως και λέω να το δοκιμάσουμε. Ξεκινάμε, λοιπόν, ένα βράδυ κατά εκεί, σε ένα μέρος της πόλης που δεν το είχαμε δει. Λίγο ερημικά, αλλά δεν λες πως είναι και του ξεφαντώματος οι ντόπιοι, τίποτα πολύ ασυνήθιστο.
Σε κάποια φάση, εκεί που πρέπει να ήταν το “μπαρ”, βλέπουμε μια μισανοιχτη πόρτα. Ρίχνουμε μια ματιά και οδηγεί ουσιαστικά σε μια στοά ή mall πείτε το. Σκεφτείτε κάπως σαν τις παλιές στοές που έχουμε στην Αθήνα, που έχουν μέσα καταστήματα και μπορεί να είναι και πολυόροφες. Ερημιά μέσα, ήταν περασμένη η ώρα για τα καταστήματα και όλα ήταν κλειστά. Φώτα είχε. Ακούμε, ωστόσο, έναν ακαθόριστο θόρυβο από κάπου ψηλά, σαν ζωντανή μουσική. Αρχίζουμε να ανεβαίνουμε κάτι σκάλες προσπαθώντας να εντοπίσουμε τον ήχο. Μετά από σκάλες και σκαλίτσες, βλέπουμε μια βαριά πόρτα, πίσω από την οποία ήταν φανερό πως κάποιοι έπαιζαν μουσική. Δεν το σκέφτομαι πολύ, ανοίγω την πόρτα και βρίσκομαι σε ένα ευρύχωρο δωμάτιο (θα γέμιζε με 40-50 άτομα, αν έπρεπε να μαντέψω) και βλέπω μια μπάντα να παίζει death metal (προς το brutal). Μόνοι τους. Δεν σταματάνε το κομμάτι, εμείς έχουμε μείνει να χαζέυουμε, υπάρχει μια εμφανής απορία στο βλέμμα όλων μας. Αφού τελειώσουν, έρχεται το ένα παλικάρι, τα λέμε (Greece, yeees, Dead Congregation, Rotting Christ, you have great bands bro!), μας ανοίγουν μπύρα, πιάνουμε κουβέντα και τελικά αυτό το μέρος είναι (ήταν? δεν ξέρω αν υπάρχει) ενός τύπου από την μπάντα, ο οποίος εν πολλοίς κινούσε τα όποια μέταλ νήματα της πόλης. Ο χώρος λειτουργούσε σαν προβάδικο/λαηβάδικο/περιστασιακά σαν μπαρ-χώρος συνάντησης της τοπικής μέταλ κοινότητας. Αφού ανταλλάξαμε γνώσεις και πιάσαμε όμορφη, ζεστή συζήτηση, το ρίξαμε στα μπυράκια και παρακολουθήσαμε την υπόλοιπη πρόβα με οπαδικό ενδιαφέρον (και χειροκροτήματα και όλα).
Fun times!
ΥΓ. Πολύ πολύ ενδιαφέρουσα συλλογή αυτή στο Bandcamp, θα πέσει μελέτη! Δεν ξέρω τίποτα με ένα γρήγορο πέρασμα.
Σε γενικές γραμμές οι Bronze εδώ παίζουν μελωδικό hard rock που χαντακώνεται γάμα τα από την παραγωγή, καθώς έχουν όλο το πακέτο. Φωνάρα, συνθέσεις που ξεχωρίζουν και ιδιαίτερη ικανότητα να γράφουν αξιομνημόνευτα κομμάτια. Εδώ δείγματα:
