Pain Of Salvation - 07/01/2011 @ Fuzz

Κατατοπιστικότατη. Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο που διέθεσες.

Επίσης δεν το είπα μόνο για σένα αυτό, είναι λίγο πιο γενικευμένο φαινόμενο. :slight_smile:

Όποιο καλό παιδάκι βρει ή έχει βίδεο kingdom of loss ας το ποστάρει όποτε υπάρξει.

Tίποτε! Βρήκα και μερικα βιντεο, τώρα βγαινουν στην αναζητηση

road salt (αν το αντεχετε, κλάμα το κομματι)

και το diffidentia

εχει κι αλλα ψαξτο :wink:

Η tatsoman ηταν κατατοπιστικότατη. Παρεπιπτόντως, καθόμουν ακριβώς πίσω σου.

Έπαιξαν και το Come together των Beatles σε μια funko/blues εκτέλεση με τον Johan να καταθέτει το ύψος της φωνής του επί σκηνής.
Για τον ήχο, δεν ξέρω ρε παιδιά. Θα μπορούσε να είναι ΠΟΛΥ καλύτερος. (ίσως και να φταίει το ότι καθόμασταν αρκετά μπροστά)

υγ. πότε βγήκε το συγκρότημα; πόση ώρα μετά το Live?

O ψηλος που με περνούσε 2 κεφάλια? :lol:

Βγήκαν ακριβώς μια ώρα μετά το λαιβ, αλλα υπέγραψαν και σε όσους είχαν μείνει μέσα στην αιθουσα, εγώ μπήκα κρυφά απο μια πορτα που εμεινε ανοιχτη γιατι δεν ηθελα να ρισκάρω το αν οντως θα εβγαιναν :stuck_out_tongue:

07/01/[SIZE=“5”]2010[/SIZE] λοιπόν.

tatsoman κοροϊδεύεις τον κόσμο με περσινές φωτό? :lol::lol::lol::lol:

εκτος ότι τις ειδες και στο facebook υποθέτω, όπως είπα είναι φωτογραφιες της φιλης μου και μαλλον έχει θεμα η μηχανη. Ασε που περσυ επαιξαν τελος ιανουαρίου :stuck_out_tongue:

να διαφοροποιηθώ λίγο από τις αποθεωτικές κριτικές και να γκρινιάξω κλασικά. όχι για το live, αυτό ήταν σε πολύ υψηλά επίπεδα. αλλά.

αυτό που γίνεται με το merch είναι απλά αστείο και απαράδεκτο. είναι η 3η φορά που έρχονται χωρίς ουσιαστικό merch, φέρνοντας μόνο τα αποφάγια. τα μπλουζάκια road salt ήταν από την περιοδεία του Σεπτεμβρίου-Οκτωβρίου, υπήρχαν μόνο σε medium και girlie large. Υπήρχε και η τσάντα road salt που προφανώς δεν έχει ξεπουλήσει, και ένα girlie από το στοκ του BE. ε έλεος γαμώτο, τους έχω δει 4 φορές και αν εξαιρέσουμε την συναυλία για το ΒΕ, στις άλλες δεν υπήρχε τίποτα από merch (στις 2 προηγούμενες κυριολεκτικά, χθες μεταφορικά). λίγη καλύτερη αντιμετώπιση σε αυτό το θέμα δε θα ήταν κακή.

ξέρω, γκρινιάζω για χαζομάρες τώρα, αλλά that’s me. στα του live, ο ήχος ήταν λίγο ό,τι να’ναι, αλλά η απόδοση της μπάντας όπως είπα σε πολύ υψηλά επίπεδα. μαγική στιγμή για μένα το falling/perfect element που πάντα θα κλαίω όταν τα ακούω, ακόμα κι αν διακόπτονται από τεχνικά προβλήματα.

all in all, ωραία ήταν. και το encore με τις διασκευές, καλή φάση. βέβαια, αν βρεθεί κανείς και μου πει “θα προτιμούσες τις διασκευές, ή μόνο ένα τραγούδι στο encore και αυτό να ήταν ένα από τα rope ends, idioglossia και beyond the pale;”, ε, η απάντηση είναι προφανής.

οι σεκιουριτάδες είχαν πολλή πλάκα, ήμασταν μέσα 10 άτομα που βγάζαμε φωτογραφίες κλπ και έκαναν λες και ήμασταν 300 και έπρεπε να φύγουμε γρήγορα γιατί τους καθυστερούσαμε. δεν τους χάλασε που τους γράψαμε στα @@ μας, ιδίως όταν μας είπαν “παιδιά βγείτε έξω, δε θα βγουν από εδώ”, έγινε φίλος. χίλια μπράβο και στους pos που περίμεναν μετά και έξω από το fuzz για να υπογράψουν σε όλους.

Να πω και γω εντυπωσεις.
Ο ηχος ηταν μετριος,πολλες φορες χανονταν τα φωνητικα,ειδικα στα 2 πρωτα κομματια,δηλαδη να μην ακους το μονολογ στο ending theme ειναι μαλακια,το κοινο στο συνολο του ηταν αρκετα “σουηδικο” για να θυμησω το χθεσινο αστειακι αν και παντα το χειροκροτημα ηταν θερμο,δε τραγουδουσε πολυς κοσμος και υπηρχε στατικοτητα ακομα και μπροστα.Επισης λιγο ντροπη σε 3!! κομματια να νομιζει το μισο κοινο οτι τελειωσαν στη μεση τους ξερω γω.Αυτα ομως ηταν τα αρνητικα που ευτυχως ειναι πολυ λιγοτερα απο τα θετικα.

Αρκετα αντισυμβατικο σετ,χωρις sisters πχ(ο ντανιελ εριξε 2-3 σποντες στο τελος) και undertow(!),προσωπικα μου αρεσε παρα πολυ,people passing by,kingdom of loss,winning a war,perfect element και τα ρεστα απλα θα μπορουσε να θυσιασει καποια απο τις 4 διασκευες για καποιο/α δικα τους ακομα.Πολυ παθος απο τη μπαντα/ντανιελ οπως και περσυ.Τα νεα κομματια πιστευω βγαινουν πολυ δυνατα λαιβ,linoleum,no way τρελη ενεργεια,road salt,of dust συγκινηση απλα.Ενοχλητικο παντως να αλλαζει σε ρεγκε τη κορυφωση του nightmist,μαρεσει που ζητησε και σορρυ στα καπακια [-X

Scar symmetry φανηκαν να γουσταρουν τη σχετικη ανταποκριση του κοινου και ηταν καλο ζεσταμα.
Συνολικα το ευχαριστηθηκα πολυ περισσοτερο απο περσυ!Παμε για το επομενο με περισσοτερο remedy lane παρακαλω!
Cheers σε τατσομαν που βλεποντας τη φοτο της με το ντανιελ καταλαβα οτι αυτη και 2 φιλες της μας οδηγησαν απο το Ταυρο στο φαζ!:stuck_out_tongue:

αυτό με το nightmist το έκανε και πέρυσι btw.

έριξα τρελό γέλιο όταν έκατσε πίσω από τα drums, κάποιος φώναξε “sisters!” και είπε “yeah, we’re gonna play sisters, that’s why I’m sitting over here”. φυσικά οι μπροστινοί δεν το κατάλαβαν και άρχισαν να χειροκροτούν.

Η βραδυά ήταν μαγική!!.. !!!

Φτάσαμε εκεί 20 λεπτά αφότου είχαν αρχίσει οι Scar Symmetry.
Ντάξει, πλάκα είχαν. Δεν τρελάθηκα, αλλά ούτε και χαλάστηκα…
Βέβαια, ας πω ότι νόμιζαμε ότι παίζαν το ίδιο τραγούδι πολλές φορές… χαχαααχαχαα!.. γιατί είχαν ένα μοτίβο που το’χαν κολλημένο σε όλα τα τραγούδια τους: με το κοινό να κάνει “yeah yeah yeah” με γροθιά στον αέρα… κάτι τέτοιο… δεν ήξερα τι ήταν, δεν ήξερα ποιοι ήταν, αλλά ακολούθησα και το χάρηκα… χιχι…
Πολύ γούτσου ήταν ο κιθαρίστας τους, ένας καραφλός μπούλης με μακρύ μούσι… και πολύ “άντρουκλες” οι υπόλοιποι…
Στο τέλος που την είχαμε στήσει στην πίσω πόρτα περιμένωντας τους pain (είμασταν καμιά 50αριά άτομα), οι καημένοι Scar Symmetry βγήκαν πρώτοι γιατί ήρθε το βανάκι τους να τους πάρει… και κοιτούσαν γύρω γυρω τους φανς, και είχαν το ύφος “ξέρουμε ότι δεν είστε εδώ για μας”… αλλά ντάξει, ψιλοπιάσανε κουβεντούλα με μερικούς… εγώ ζήτησα απο τον τραγουδιστή τους μια φωτογραφία, εκείνον που έκανε τα καθαρά φωνητικά… και φαίνεται του άρεσε και μου ζήτησε και δεύτερη μιας και ήθελε να στήψει το καπάκι της μπύρας… (βέβαια ήμουν η μοναδική που του ζήτησε φωτογραφία… χοχο).

Παρα πολύ ωραίο ήταν και το σετλιστ (φαντάζομαι επιλογές του Daniel) που έπαιζε στην αναμονή για τους Pain of salvation, οι οποίοι βγήκαν ακριβώς στις 10 η ώρα με το Remedy Lane ηχογραφημένο, και μετά στο καπάκι Of Two Begginings και Ending Theme και εμείς να τρελαινόμαστε…!!! Tα τράβηξα όλα τα τραγούδια, και θα τα ανεβάσω στο youtube. Εδώ θα σας παραθέσω μερικά απο τα highlights της βραδυάς… (αν και για μένα ολόκληρη ήταν HIGHLIGHT!!)…

[B]Of Dust & Kingdom Of Loss[/B] ΜΑΓΕΙΑ!

[B]Linoleum[/B] Interactive!!
[B]Road Salt[/B]Φωνάρα Daniel! (προσπαθήστε να αγνοήσετε την άθλια τυπισσα που στεκόταν δίπλα μου και μου’ρχοταν να τη σπάσω στο ξύλο, γιατι μιλούσε και χασκογελούσε όλη την ώρα με τον φίλο της… δηλαδή εδώ μπροστά βρήκατε να πιάσετε κουβεντούλα??? ΞΕΚΟΥΜΠΙΔΙΑ! θέλω να νιώσω γαμώτο!!!.. δεν ξέρετε τι θα πει μουσική τελετουργία??)

[B]Diffidentia[/B] “WE CAN CHANGE!!” ΧΑΜΟΣ!

[B]Falling & The Perfect Element[/B](δεν το’πιασα απο την αρχή το falling) ΠΡΟΣΟΧΗ στο τέλος είναι εκείνη η ΕΠΙΚΗ στιγμή που έβαλλε σε φωτογραφία η τάτσομαν πιο πάνω!!! ΑΨΟΓΟ!

Είδα για άλλη μια φορά πόσο μεγάλη μπάντα είναι οι Pain of Salvation. Το επίπεδό τους, τη μουσική τους, την παρουσία τους στη σκηνή… ΑΨΕΓΑΔΙΑΣΤΟΙ!
ΚΑΙ Ο DANIEL, KAI O JOHAN, KAI O FREDRIK είναι ΜΟΥΣΙΚΑΡΕΣ!!! Ο καινούργιος μπασίστας (δεν ξέρω αν απλά παίζει μαζί τους ή αν θα ενσωματωθεί… ) ήταν πολύ καλός και ανταξιός τους. Όπως και ο γάλλος που έχουν στα Drumms-> ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΦΩΝΗ (και του το’πα…).
Στην αρχή δεν άκουγα τόσο καλά, ίσως επειδή ήμουν σε περίεργη θέση με τά ηχεία αριστερά… και στεκόμουν και κάπως μακρυά απο τη σκηνή… μετά όμως χώθηκα καλά μέσα στον κόσμο… και έφτασα μέχρι κάγκελο!! (μ’εβλεπαν κοντή και μ’αφηναν να περνάω χιχι). Κάθε φορά που ο Daniel ερχόταν εκεί κοντά μας… εγώ κοκκάλωνα και κοιτούσα με γουρλωμένα μάτια τον ΘΕΟ!..

Α, και μιας και μιλάω για τον Daniel (πως θα μπορούσα άλλωστε να μην μιλήσω γι’αυτόν)… ο άνθρωπος εκτός απο ΠΑΝΕΜΟΡΦΟΣ! είναι και ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΑΑΑΡΑΑΑΑ!
Είναι δυνατόν να μιλάτε γι’αυτόν λες και είναι ένα άκυρο μοντέλο, ή … … ο σάκης?? ΛΩΩΩΩΛ! Δηλαδή πόσο αφελές είναι να κάθεστε και να ενοχλείστε απο το “πως κάνουν τα κορίτσια για τον Ντάνιελ”… δηλαδή: ΑΔΙΚΟ ΕΧΟΥΝ?? Κοιτάξτε τι έχει κάνει αυτός ο άνθρωπος… τι έχει γράψει… τι είναι… και τι συνεχίζει και κάνει… λες να δακρύζαμε απο κάτω επειδή είναι απλά ωραίος?? sometimes… you have to think twice…

To show πρέπει να κράτησε κάπου ένα 2ωρο…
Μετά είχαμε στηθεί στην πίσω πόρτα για αυτόγραφα και φωτογραφίες. Δεν μας απογοήτευσαν. Όχι μόνο βγήκαν φωτογραφία ΜΕ ΟΛΟΥΣ όσους περίμεναν. αλλά κάτσανε και λίγο παραπάνω για κουβεντούλα…
Στο τέλος, πριν μπει τελευταίος στο βανάκι ο Ντάνιελ μας είπε ότι παίζει να ξανάρθουν ΠΑΛΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ 2011!!!
(I can’t wait!!! )

Για να μην ξεχάσω να αναφερθώ και στις διασκευές που έπαιξαν! ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΕΣ!
Είναι ωραία εμπειρία να παρακολουθείς διαφορετικές προσεγγίσεις τραγουδιών απο καλλιτέχνες που ήδη θαυμάζεις για τα δικά τους έργα!! Για μένα, η χθεσινή συναυλία ήταν κάτι παραπάνω: ήταν μάθημα! μουσικό μάθημα!..

[SIZE=“4”][CENTER]RESPECT[/CENTER][/SIZE]

ο Daniel παίζει σε άλλο γήπεδο δικό του.
το συγκρότημα παίζει υπερδεμένα και κάθε φορά πιο καλά.
ο ήχος στην αρχή ήταν εκπληκτικός και αψεγάδιαστος, μετά είχε λίγα θέματα με την επαφή του μικροφώνου, αλλά μπροστά στην απόδοση ούτε καν επηρέασαν τη συνολική εντύπωση.

εδώ είμαστε και θα το δείτε. τα επόμενα χρόνια οι pos θα μεγαλώσουν πολύ περισσότερο.

Ανμπερντ πολύ ωραίο το ρίβιου σου! Αν στο συγκεκριμένο κομματι μιλας για μια κοντη με κοτσίδα, μικρή σχετικα κι ενα ξανθομπαμπουρα κοντομαλλια, δυστυχως ήταν γνωστοί μου και πραγματικά είχαν έρθει σχετικά άκυρα στο λαιβ, και, αν και δεν ειναι κακα παιδια πραγματικα μου ρθε να τους χωσω σφαλιαρα γιατι μιλουσαν ΣΥΝΕΧΕΙΑ. Τους έχωσα μερικες κουτουλιες καταλοαθος πανω στην πορωση όμως :lol: Ντάξει ρε φιλε στο λαιβ πας για να ακουσεις και όχι για να μιλήσεις.
Όπως και να χει ότι δεν είπα εγώ το καλυψες εσύ :stuck_out_tongue:

[B]@tatsoman
[/B]
Τhanks!!!

Και ναι… αυτοί ήταν τελικά!!!..
Καλά έκανες και τους βάρεσες!!!.. έτοιμη ήμουν να τους χτυπήσω κι εγώ… χαααααχαχα
Την επόμενη φορά, να τους αφήσεις σπίτι τους!!! (αλλά θα μου πεις, να’ταν και οι μόνοι… απλά έτυχε να σταθούν δίπλα μου σ’εκείνη τη φάση… γκαντεμιά)

χθες πέτυχα τους scar symmetry έξω απ’το fuzz btw ;p

καλούληδες δαύτοι, δε τράβηξα και τα @@ μου, αλλά ακούονταν ;p

2η φορά που βλέπω pain of salvation (είχα πάει και πέρσι), ήρθαν με πολύ ωραίο cd και το τίμησαν, ωραίες και οι διασκευές μπορώ να πω

credits στον τύπο που παραπονιόταν όταν πήγαμε ν’ανοίξουμε pit στους symmetry και στην φίλη της tatsoman που με πέρασε για μια κοπέλα που καθόταν πίσω της ;p

Εχουν ερθει καμποσες φορες τα τελευταια χρονια, παιζουν σχεδον τα ιδια και τα ιδια κομματια. Πειτε μου, πως γινεται καθε μα καθε φορα να ειναι τοσο γαματοι;

Θανατος στα ζωα που κοροιδευαν στα ζωα που κοροιδευαν στο Road Salt και κατι για προβληματισμο: Ποσο σε τιμαει ως μουσικο κοινο η χλιαρη ανταποκριση στο Come Together ή παντελης αγνοια της υπαρξης του Superstition;

την άλλη φορά θα κάνουμε wall of death.

Μπροστά μου είχα έναν που έβριζε και χειρονομούσε κατά τη διάρκεια του Holy Diver… #-o

πωπω κούραση.

προφανώς, ο μονος τρόπος να δείξεις την εκτίμησή σου σε ένα μουσικό είναι με το να παίξεις ξύλο ή τέλος πάντων κάτι τέτοιο…αυτή είναι η μέση αντίληψη εδώ, δυστυχώς.

υπάρχει βέβαια και η σουηδική εκδοχή που μας είπε ο Daniel. Και μιας και αναφέρθηκα σε αυτό, η πλειοψηφία του κόσμου δεν καταλαβαίνει τι λένε οι μουσικοί; Το είχα πάντα απορία.

Οι POS κάθε χρόνο γίνονται καλύτεροι. Η μουσική που ακούνε κυρίως είναι Beatles και Stevie Wonder και το χιούμορ που τους εκφράζει είναι αυτό του Frank Zappa - για να καταλαβει κάποιος και τη διασκευή στο Holy Diver.

Στην περιοδεία του BE που τους πουλάγαν για prog metal συγκρότημα, είχαν περισσότερο κόσμο και απείρως πιο ένθερμο. Όσοι ήταν θα θυμούνται που είχε χωριστεί ο κόσμος στα 3 και ακολουθούσαν τις μελωδίες του Kris, του Daniel και του Johan στο Martius /Nauticus II.

Αφού προσπάθησαν πολύ να βγάλουν τη metal ετικέτα από πάνω τους - και το prog πρόθεμα προσπαθούν, αλλά είναι δύσκολο - έχασαν την εκτίμηση του μέσου μεταλλά.

Κανονικά θα έπρεπε να προσκελκύσουν περισσότερους οπαδούς της ευρύτερης rock μουσικής, όπως έγινε και με το Road Salt One (πχ κέρδισε μη prog ή/και metal συντάκτες και βγήκε 5ο στη λίστα). Μετά το Road Salt Two θα ενδιαφερθούν περισσότεροι πιστεύω.

Είναι κρίμα πάντως να μη βλέπει κανείς πόσο καλή είναι αυτή η μπάντα live.

Ντάξει, ψιλοέλιωσα στο γέλιο στο 4-5λεπτο που έκανε σχεδόν stand-up comedy.

Πολύ καλή απόδοση, παρά τα κάποια προβλήμα στον ήχο.

ΥΓ: Είμαι ο μόνος που θεωρεί το Idioglossia ανώτερο του Ashes?

να πω και εγω δυο λογια…

οταν μπηκα οι Scar Symmetry παιζαν ηδη κανα μεσαωρο… αργησα γμτ… ο ηχος ηταν τραγικος, ενα συνοθυλευμα θορυβου, φωνες θαμμενες, οργανα μπουρδουκλωμα, ενα χαλι… μονο τα ντρας, τα μπρουταλ φωνητικα και τα σολο ξεχωριζανε σε σημεια… κατα τα αλλα οπως ειπε και καποιος πιο πανω, ηταν σαν να ακουγες το ιδιο κομματι δεκα φορες… κριμα γιατι τους γουσταρω και περιμενα να ενθουσιαστω… αντε να ερθουν headline στο Gagarin μπας και τους ακουσουμε σωστα… ο τραγουδιαρης των καθαρων φωνητικων δεν εφαιρνε κομματακι στον… Machete;; χαχαχαχαχα

μετα απο κανα 40λεπτο break με ψιλοχαλι playlist, σκανε μυτη οι PoS. Να πω εδω οτι πρωτη φορα τους βλεπω live, εχω καποια αλμπουμ τους, δεν εχω ακουσει τα παντα απο αυτους, και απο αυτα που εχω δεν τρελενομαι με ολα, κυριως με χαλαει οταν ραπαρουν και δυστυχως το κανουν σε αρκετα κοματια τους, ευτυχως στη συναυλια μονο μια (παναθεμα τη) φορα το κανανε…, ηρθα παντως στη συναυλια γιατι ενω τους ειχα παντελως ξεγραμμενους μετα το τραγικο Scarsick, βγαλανε το κολοσσιαιο επος Road Salt One και με στειλανε αδιαβαστο… οποτε το χρωσταγα να ερθω να τους δω.

Εχουμε και λεμε, δεν ξερω οσοι παραπονιουντε για τον ηχο που καθονταν, αλλα εμενα ο ηχος μου φανηκε επιπεδου CD, χωρις καμια υπερβολη, απλα τελειος ηχος. Η αποδοση της μπαντας ηταν ΑΨΕΓΑΔΙΑΣΤΗ, παιζανε τα ΠΑΝΤΑ με χειρουργικη ακριβεια nanosecond σε βαθμο καχυποψιας δλδ… (που λεει ο λογος, εννοειται δεν λεω οτι επαιζε τπτ υποπτο), σκηνικη παρουσια δυναμικη, ερμηνεια σε φωνη και οργανα διαστημικη και γενικα ειχα μεινει με το στομα ανοιχτο… απο τα πιο αρτια live που εχω παει…

τα stand up comedy στοιχεια ηταν απολαυστικα, και το encore με τις διασκευες κλπ ηταν διασκεδαστικοτατο και δεν μπορω να πιστεψω ανθρωπος που παει να δει τους κυριους αυτους να στραβωνει με τα καμωματα τους, λες και δεν το περιμενε… (βεβαια και ο πιο ευφανταστος δε θα περιμενε να ακουσει Holy Diver με φωνητικα στυλ Puppini Sisters και Bob Marley κοψιμο χαχαχα).

φευγοντας σκεφτομουν τι μλκια εκανα που δεν πηγα και τις αλλες φορες που ηρθαν…

τελος, να ρωτησω κατι χωρις παρεξηγηση απο τις… ντανιελιτσες (:P) αλλα αυτο το παλικαρι παντα ετσι αδερφιζε on stage ή ειναι προσφατο αποκτημα; τον ειχα για πιο… στιβαρο και τον ειδα και εσπαγε πολυ καρπο και απορησα χαχαχα :stuck_out_tongue: ισως ειναι μερος του ολου Barry Gibb στυλ που εχει υοθετησει εμφανησιακα