καταρχας οι type o negative ειναι κατι παραπανω απο gothic metal.
στη μουσικη τους συναντας 60’s-70’ς επιρροες (απο beatles μεχρι sabbath), hardcore punk, doom metal και φυσικα gothic.
τωρα απο θεμα ιστοριας αποτελουν 2 απο τις παλιοτερες μπαντες στο συγκεκριμενο χωρο (μαζι με tiamat).
οι lost εμελε να κυκλοφορησουν αλμπουμς που θα καθοριζαν ενα ολοκληρο ειδος.
οι type o negative ακολουθησαν τον δικο τους δυστροπο δρομο,ο οποιος τους απεφερε μηδαμινη εμπορικη καταξιωση,ελαχιστη επιδραση σε αλλες μπαντες αλλα τεραστιο σεβασμο απο φανατικους οπαδους και γκρουπς.
χαρακτηριστικο ειναι οτι lost το καλοκαιρι βγηκαν να παρακολουθησουν την εμφανιση των type o!πραγμα που προφανως το κανανε κατα τη διαρκεια ολης της περιοδειας!
για το καλοκαιρι οι type o negative μ’αρεσαν παραπανω απο τους Lost στον τομεα κινητικοτητας πανω στη σκηνη,αλλα το σετλιστ τους δεν ηταν οτι καλυτερο,αναλογιζοντας οτι ηταν η πρωτη τους φορα εδω + το γεγονος οτι παιζανε σε φεστιβαλ (παιξ το ρημαδι το i don’t wanna be me και το halloween in heaven να γινει λιγος τζερτζελες απο κατω!!!)
οσο για τα χαζοχιτακια που αναφερθηκαν κομματια οπως my girlfriends girlfriends και i don’t wanna be me τι θεωρουνται???
οσο για την αντιγραφη των φωνητικων του steele απο τον holmes πρωτη φορα ακουω κατι τετοιο!
προσωπικα δεν βρισκω καμια ομοιοτητα
+το γεγονος οτι ο holmes ειναι πορωμενος με τραγουδιστες οπως eldtrich και morrissey!!
ασε που βρισκω τα φωνητικα του steele επηρεασμενα τρελα απο danzig!!
αν εχεις καποια καταγεγραμμενη αποδειξη σε παρακαλω να την μοιραστεις και με μας τους υπολοιπους!
Με τετοιο σετλιστ δεν πηγαινω, ειναι τα ιδια με το Open Air και τη βρηκα και ωραιοτατη την εμφανιση τους τοτε. Οχι οσο καλη ηταν στο Ροδον το 2002 αλλα ωραιοτατη…
Ναι λιγο ακυρο αυτο…
Ακριβως! Και Hetfield!
Κυριως απο Morrison ειναι επηρεασμενος. Απλα ο Morrison ειναι και μεγαλη επιρροη του Glenn…
Δε θέλω να μπλέξουμε τα γούστα μέσα στη συζήτηση. Απλά μου τη σπάει ο τόσος φανατισμός στην ελλάδα με τους λόστ, έτσι ωστε να τη λένε στους τάιπ.
Για τα χιτάκι: σίγουρα οι τάιπ έχουν μερικά χιτάκια. Απλώς δεν ακολούθησαν τον εύκολο δρόμο των χιτακίων. Δηλαδή πιο γνωστοι είναι για μεγάλα δύσκολα κομάτια παρά για τα λίγα χαβαλετζίδικα μικρά τους. Απο την άλλη οι Λοστ γίναν σοφτ όταν το μέταλ ήταν εκτός μόδας, κουρέυτηκαν οταν κουρέυτηκε και η κουτσή μαρία και δήλωναν οτι δεν ακούν χεζι μεταλ.Γίναν μπριτ-πόπ όταν το μπρίτ πόπ είχε υπερκαταξιωθεί και τώρα που το μέταλ ξανάγινε λίγο μόδα μας ξανάρθαν. Ασχέτως γόυστου αυτά έχουν συμβεί.
Τώρα για την “αντιγραφή”. Όταν οι Λόστ παίζαν ακατέργαστο ντεθ μέταλ με μονότονες μελωδίες( μαζί με άλλα 1000 συγκροτήματα εκέινη την εποχή- όλοι οι κουλοί τότε αυτό κάναν,μετά βελτιώθηκαν) οι Τάιπ βγάλαν αυτό το υβρίδιο με καθαρά φωνητικά.
Ακου απο το Origin of the feces τo Are you afraid? και εκτός απο μελωδίες που χρησιμοποίησαν οι Λόστ θα ακούσεις μια φωνή που θυμιζει τρελά ICON και Draconian( τοπρώτο μαρέσει το δεύτερο το βρίσκω υπερεκτιμημένο). Αυτό το 91-92 όταν οι Λόστ και όλη η σκηνή είχε παραμορφωμένα φωνητικά. Ε αυτό το βρίσκω πρωτοποριακό ασχέτως γούστου. Εφόσον οι Λοστ δηλώνουν οπαδόι ε σκέφτομαι και εγώ οτι επηρεάστηκαν…
Τώρα για το λάιβ , όντως η εποχή της επιτυχίας του Bloody kisses έχει περάσει και δε νιώθεις οτιβλέπεις τους τάιπ στο άνθος τους. Αλλά τουλάχιστον είναι απο τους λίγους που το κατάλαβαν και γιαυτό αποφάσισαν να γίνουν όσο πιο true στους εαυτόυς τους μπορόυνε και γιαυτό κάνουν ότι γουστάρουν κιας είναι αντιεμπορικό. Οπότε γνωρίζοντας αυτό πιστέυω δείνουν διαφορετικά και πετυχημένα λάιβ. Εμένα μάρεσε γιατι έχω δει βιντεάκια στο γιουτιουμπ απο τη προηγούμενη περοδεία και ήταν ένα χυμαριό που κολλάει όμως μεταξύ του.
Δεν μενδιαφέρει να αλλάξω τις απόψεις του καθενός απλά με τσαντίζει αυτη η οπαδίστικη νοοτροπία στην ελλάδα.Δηλαδή σόρυ ,τι καλύτερο είχε η συναυλια των λόστ? οτι εχει ωραίο μαλλί ο μάκιντος? σταυτιά μου που δεν μαρέσουν όλες οι εποχές των λοστ μου φαινόταν πολύ χάλια που τη μία παίζαν πόπ χιτάκι κι την άλλη καφρίλα του παρελθόντος. Ακόμα και το ρέκβiεμ παιδικό ακούγεται μπροστά στο ICON.
Ε ντάξ μπορείς να πάς μπροστά και χωρίς να ακολουθείς το ρεύμα αλλα είναι πιο δύσκολο. Πάντως υπάρχουν τα
πετυχημένοι πειραματισμοί με τον ήχο της εποχής όταν κρατάει το συγκρότημα τον ήχο του (Celtic Frost-Into the pandemonium) και αποτυχημένοι ,όταν δεν ξέρει τι του γίνεται(Celtic Frost Cold Lake). Oι Λόστ ξεκίνησαν με πετυχημένους και κατέληξαν με ημιαποτυχημένους γιατί αλλοίωναν την ταυτότητα τους αλλά ήταν και δύσκολα εκείνα τα χρόνια για να μην καταλήξεις στα σκατά.
πρωτον
οπως ξαναειπα οι ton σαν ανθρωποι ριχνουν δεκα χρονια στους lost!(ο steele ειναι γυρω στα 45!!!)
πραμα που σημαινει οτι εχουν παραπανω χρονια στην μουσικη.και με τους carnivore και με τις μπαντουλες που χαν κανει πριν απο αυτους.οπωτε λογικο ειναι στους type o negative να ναι πιο μπροστα σε ορισμενα θεματα.
οσο για την αντιγραφη αυτο που λες ειναι λιγακι δυσκολο.για το κομματι που λες,εγω στα φωνητικα ακουω danzig,επιρροες απο gothic και ολιγον ny hardcore!μουσικα οι μελωδιες ειναι καθαρα επηρεασμενες απο gothic rock!!
επιπλεον ο holmes εχει επηρεαστει απο τον hetfield οσο αφορα το γρεντζο και απο eldtrich οσο αφοραν τα μπασα\καθαρα φωνητικα.
βεβαια το αναγνωριζω οτι σε αυτο τον χωρο βαλανε καθαρα φωνητικα πρωτοι απο τους lost!
αλλα βεβαια αναγνωριζω και το γεγονος οτι κυκλοφορησανε το πρωτο καθαροαιμο goth\doom album τους το 1996,εποχη που οι lost ειχαν καθιερωσει τον ηχο και τον ειχαν κανει διασημο!!
οπωτε καταληγωντας
οι ton κανανε καποια πραγματα πρωτοι,διοτι ητανε παραπανω χρονια στην μουσικη σε σχεση με τους Lost.
και εφοσον οι lost ειναι πιο μικροι ηλικιακα καταλαβαινεις το credit που παιρνουνε οταν στα 20 τους κυκλοφορησαν ενα αλμπουμ σαν το gothic!!!
τελος και ορισμενα κομματια των ton,που δεν διαλεξανε την εμπορικη πορεια,κυριως τα πιο μεγαλα,περα του οτι ειναι απαλευτα, ειναι και σχεδον ιδια μεταξυ τους!!!
Γι αυτο που λες για την πορεια των Lost συμφωνω αλλα:
[ul]
[li]Το Draconian ηταν δισκαρα. Επ ουδενι λογω υπερεκτιμημενο!
[/li][li]Το One Second ηταν απλα κορυφαιο στο ειδος του οπως και το Host…
[/li][li]Το Believe In Nothing ειναι ενας ομορφος χαλαρος δισκος που αδικειται κατ εμε στα live τους…
[/li][li]Το Symbol Of Life ειναι δισκαρα…
[/li][li]Paradise Lost και In Requiem ειναι επισης αξιολογοι δισκοι. Το In Requiem οντως υπερεκτιμηθηκε παντως…
[/li][/ul]
Τι θελω να πω: Οταν μια μπαντα βγαζει τοσους καλους δισκους δεν πα να ακολουθει μοδες και τα συναφη (που δεν νομιζω οτι το εκαναν σε τοσο μεγαλο βαθμο). Η μουσικη ειναι που μετραει…
Τελος το να παιζεις στα live σου ποτε rock (οχι ποπ) χιτακι και ποτε doom μαυριλα και παραταυτα το live να παραμενει συμπαγες το θεωρω μεγαλη μαγκια…
Μα εγώ τη λέω σε όσους βρίζουν τους Τype, δε διαφωνώ μαζί σου.Για μένα οι πιο επιδραστικοί και πρωτοπόροι ήταν οι τάιπ και οι μάι ντάινγκ μπράιντ στη “σκηνή” αυτή.Οι λόστ ήταν οι πο πετυχημένοι και εμπορικοί με μερικές κομματάρες αλλά και πιο εύπεπτοι.
Για τη φωνή στο I know you’re fucking someone else ήθελα να πώ πριν, εκεί που κάνει ΟΟΥΟΥΟΥΟΥΟ ο Steele κάπου στη μέση.
Ο Holmes ανάλογα με το τι παίζουν λέει και άλλες επιρροές. Δε φαντάζομαι στα πρώτα άλμπουμ να ανάφερε αυτούς που είπες. Πάντως υπάρχει βιντεάκι στο γιούτιούμπ του 92-93? κάπου εκεί, οπου ο Mackintosh σαν εκπρόσωπος του MTV παίρνει συνέντευξη απο τους Steele,Silver και δηλώνει επηρεασμένος.
Η εξέλιξη στο October Rust έγινε ομαλά και απλά εξέλιξαν ένα παρακλάδι που υπήρχε ήδη στο Bloody kisses. Αλλά όταν όλοι είχαν ξεφύγει απο το χεζι μεταλ (κυριολεκτικά όλοι απο my dying bride ,megadeth,slayer που χαρντκόριζαν) οι type κυκλοφόρησαν ότι πιο χέζι και βαρύ και δύσπεπτο μπορούσαν με το World comming down και ο κόσμος που είχε φάει τη πλύση εγγεφάλου στη μάπα με τα κουρέματα και τα ποπάκια τους ξέγραψε εξαιτίας αυτού.Μάλιστα ο κιθαρίστας τους τότε είχε πεί για τις επτάχορδες που ήταν στη μόδα απο τα “σκληρά” συγκροτήματα οτι δε θα έπαιζε ποτέ του γιατί δεν ήξερε καλά καλά να παίζει με την εξάχορδη(ΘΕΟΣ).
Αυτό για τα μεγάλα κομμάτια ασχολίαστο. To Profits of doom ίδιο με Christian woman? these three things? haunted?unsuccesfully coping? world commng down? Black No1?
Τέλος αυτό που μου τη σπάει πιο πολύ στους Λόστ είναι οτι αν θέλω να ακούσω Depeche mode ή μπρίτ πόπ θα το κάνω ακούγοντας τις πηγές, γιατί ώρες ώρες αντέγραψαν με απαράδεκτο τρόπο.
Τους λοστ τους λατρεύω τους τάιπ τους σέβομαι κ μου αρέσουν. θα σχολιάσω αυτό που είδαμε.
το σόου/ίματζ των τάιπ στηρίζεται πολύ στο χιούμορ - οκ το δέχομαι. ποιο χιούμορ όμως? το χιούμορ του βλαχοαμερικανού βλαμμένου.
ήρθαν για λάιβ, σακάτεψαν πολλά από τα κομμάτια τους, δεν έπαιξαν hit, βαριόντουσαν εμφανέστατα κ κάθε φορά που έκανε κοιλιά το σετ τους, έκαναν κ “αστειάκια” που τα περνάνε κ σαν άποψη…
Συμφωνώ στο ότι οι Lost συνέχισαν και μετά το Draconian Times να κυκλοφορούν δισκάρες. Και όσους οπαδούς μπορεί να απογοήτευσαν με τη στροφή τους, άλλους τόσους νέους έφεραν.
Όσο αφορά τις μόδες… πιστεύω πως είναι ένα νόμισμα με 2 όψεις. Ποιός μπορεί με σιγουριά να πει πως οι Lost ακολούθησαν μια προυπάρχουσα μόδα, και όχι το αντίθετο, οτι τους ακολούθησαν άλλοι? Για το Gothic δε το συζητάω. Δε θυμάμαι να ήταν της “μόδας” ο sabbathικος ήχος του Shades of God, ούτε η πιο gothic-meets-metallica-meets-doom στροφή του Icon. Την εποχή πάλι που το Draconian Times είχε γίνει ο πιο επιτυχημένος δίσκος τους και το gothic metal βρισκόταν στην απόλυτη δόξα του (όπως επίσης και το κιθαριστικό, σκληρό gothic), οι Lost κυκλοφορούσαν το One Second. Και μη μου πείτε πως οι αλα-depeche mode πειραματισμοί του Host έγιναν όταν το είδος (σκοτεινή synth) ήταν της μόδας!
Προφανώς και οι Lost επεδίωξαν και την εμπορική επιτυχία, το θεωρώ αυτονόητο, απλά αυτό δε σημαίνει πως απλά ακολουθούσαν μόδες. Και “χιτάκια” είχαν ήδη απο την εποχή του Gothic! (βλέπε Eternal). Και λέγοντας χιτάκια, εννοώ μικρά, ευκολομνημόνευτα τραγούδια, με πιασάρικη δομή και ρεφρέν. Ο Mackintosh είχε απο παλιά δηλώσει οτι αυτό είναι το αγαπημένο του στυλ για να γράφει μουσική.
Τέλος δεν έχω πρόβλημα να ακολουθεί κάποιος τη μόδα αλλά αυτό δείχνει έλλειψη σεβασμού προς τη τέχνη του.Αν αγαπάς αυτό που κάνεις τότε το συνεχίζεις. Και τότε πετυχαίνεις και πραγματική ψυχική σύνδεση με αυτό(ουάου τι λέω βραδιάτικα…) και όχι επιφανειακή. Οι λόστ ήταν πιο πολύ του να γράψουν το κομμάτι που θα μείνει στη μνήμη και το χαρακτηριστικό ρίφ παρά να σου πούνε κάτι πολύ πιο βαθύ.Τέσπα αυτά είναι προσωπικά για το καθένα και βαρέθηκα να γράφω…
για τα μεγαλα κομματια αναφερομαι κυριως απο το october rust μεχρι το Life is killing me.
νταξει οχι τοσο απαλευτα.αλλα ενα χαρακτηριστικο ριφ πχ δεν υπαρχει.
οι lost δεν ακολουθησανε ποτε τη μοδα.
πχ επι εποχης host και επειτα ο mackintosh δηλωνε οτι ακουγε κατα 90% ηλεκτρονικη μουσικη.οπωτε εκανε ακριβως αυτο που γουσταρε.αν θελανε εμπορικη επιτυχια,θα βγαζανε μετα το host ενα draconian times no 2
και δεν θα μιλαγε κανεις!
αυτο που λες να σου πουνε κατι πιο βαθυ.εχεις ακουσει το Host??ειναι το μοναδικο αλμπουμ τους που με εχει κανει χαλια.δενει απιστευτα η μουσικη (Οι ενορχηστρωσεις ειναι καταπληκτικες) με τους φοβερους στιχους του holmes (που τους βαζεις αυτους??)
I see no life behind your weary eyes, i see the looks you struggle to disguise, i’ve seen all vital signs begin to slip,oh its much too late for you to aim you,you only miss
αυτη ειναι η μαγκια του μουσικου και των lost.οτι και να παιξουν να σου πουνε αυτο που θελουν.
