Εχεις δίκιο. Προσωπικά, τέτοιες κομματάρες αν τις έβγαζαν καπάκι μετά το Symbol of Life θα τους εβγαζα το καπέλο. Τους πηρε 10+ χρόνια τελικά, δεν το λες και έμπνευση αυτό…
Χε χε…
Αν το Plague Within είναι για 4, τότε τα Host και Believe in Nothing είναι για κουλουράκι…
Απορώ μερικοί τι περιμένετε να ακούσετε δηλαδή. Εκτός και αν το βαθμολογείτε σε σχέση με την υπόλοιπη δισκογραφία τους (που και πάλι δηλαδή…). Για παράδειγμα, 4αρι για Lost, 7αρι σε σύγκριση με τα υπόλοιπα που κυκλοφορούν στο είδος.
Βασικα τα Host και Believe In Nothing ειναι για 10 το πρωτο και 9 το δευτερο. Στην ιδια κλιμακα μιας και ρωτας, δηλαδη σε συγκριση με το παρελθον τους, το Plague Within παιρνει 1/10 και σε ευχαριστω, γιατι απο δω και περα αυτος ειναι ο βαθμος με τον οποιο θα κινουμαι. Αν δεν ειχε και το Return From The Sun θα επαιρνε μηδεν αφου ειναι αντικειμενικα πατος, γεματος σκουπιδια. Μηδεν σε σχεση με τα αλλα αλμπουμς τους, μηδεν και σε σχεση με οτι κυκλοφορει. Κλεισαμε :thumbup:
Ρε σεις οκ εντάξει πείτε ότι θέλετε… σκουπίδια :p.
Ευτυχώς για εμάς πάντως που δεν ντράπηκαν να κυκλοφορήσουν τις 3 προαναφερθείσες κομματάρες. Ο κάθε ένας με τα γούστα του τι να πεις.
Μία απορία έχω όμως ρε γαμωτο : όλοι εσείς οι και καλά ανοιχτόμυλοι μεταλλοπατέρες που γουστάρετε τόσο πολύ το χοστ, το believe κτλ που ήσασταν και τι λέγατε όταν οι δίσκοι αυτοί κυκλοφόρησαν ; γιατι εγω τότε που τα γούσταρα όταν βγήκαν (1999 και 2000 περίπου ) δεν εύρισκα άνθρωπο να μου πει ένα καλό λόγο για αυτά ! Σε ότι αφορά τον πειραματισμό έχω να χαλαρώσουμε : στα αυτιά με το plague επιχειρούν κάτι ελαφρώς πιο διαφορετικό απ’ότι έχουν κάνει τα τελευταία χρόνια. Βάλανε και επιροές από symbol/plx μαζί με death και καθαρά rock επιροές (προσέξτε και το βασικό ριφ του terminal ουσιαστικά ροκάρει). Και όλα αυτά όταν μέχρι και τη κυκλοφορία του PLX δεν υπήρχε αυτό που λέμε δίσκος με τον [I]κλασικό ήχο των λοστ[/I]
Καλά QuintomScenario οκ είπαμε να μιλήσουμε λιγο σοβαρά ΜΗ ΓΑΜΑΣ τη συζήτηση ! Φιλικά παντα
Φίλε, σταμάτησα στην πρώτη πρόταση. :lol:
Άντε λοιπόν να γυρίσουν στο ύφος του Host, μιας και δεν τα καταφέρνουν και τόσο καλά στα σκληρά.
[FONT=Open Sans]
^Το ριφφακι του Terminal ειναι το καλυτερο ριφφ ολου του δισκου (που για μενα, και με ποναει λιγο αυτο, χαραμιστηκε οσο παει…)
Οσον αφορα την ερωτηση σου, μετα τις πρωτες 2 ακροασεις του Host ενιωθα ενα μουδιασμα, σε φαση “τι ακουω ρε γαμωτο τωρα?” αλλα μεσα σε 2-3 μερες το ειχα λατρεψει και κατι με ωθουσε να το ακουω ξανα και ξανα και ξανα και ξανα. Το Believe In Nothing που ειχε ελαφρως πιο συμβατικο ηχο το λατρεψα απο το πρωτο ακουσμα, και αν και ηταν για μενα ο πρωτος δισκος με τον οποιον δεν ξεπερασαν τον προηγουμενο σε καποιο επιπεδο, ειναι ακομα και τωρα πολυ ευχαριστο να τον ακουω. Προτιμω το Symbol Of Life αλλα τα βαζω και τα δυο πολυ ψηλα.
ΥΓ. Δεν ξεκινησα εγω να γαμαω τη συζητηση. Αμα επι 5 σελιδες δεν καταλαβαινετε οτι καλο ειναι να ακουγονται ολες οι αποψεις και δεν υπαρχουν “πρεπει” στη μουσικη και στις βαθμολογιες, δεν ειναι δικο μου προβλημα αυτο. Απλα θα γραφω κι εγω στο ιδιο υφος που μου γραφουν απο δω και περα.
[FONT=Open Sans]
[/FONT][FONT=Open Sans]
Φιλε, δε με ενδιαφερει, δικο σου προβλημα. [/FONT]
@ Quintom
Οκ, για το Host και το Plague δεν γίνεται να συμφωνήσουμε σε κάτι. Αν θες, πες μου σε ποιόν τομέα ξεπέρασε το One Second το Draconian Times.
Σε θηλυπρέπεια :hippy:
Απο ποτε δυο τελειοτητες μπορουν να συγκριθουν?
@Γρακχο: Αν καποιος δίσκος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί θυληπρεπής αυτός μάλλον είναι ο Believe in Nothing.
Έχεις κι εσύ τα δίκια σου =P
Ερωτηση, το (9αρακι ακατεβατο) Believe in Nothing ειναι καλυτερο κατα τη γνωμη σου απο το Draconian?
Για το Host δεν το συζηταμε, τι να κλασει το δισκακι το Draconian μπροστα στους Depeche Mode τριτης διαλογης.
φφφφφφφφφφφφ
Φαντάζομαι για να συγκρίνεις το Host με τους Depeche Mode, κατέχεις τον ήχο των τελευταιων και γενικότερα τη σκηνή που αντιπροσωπεύουν.
Καλα κουραγια σε σαντοου και συγνωμη, δε προσεξα το υστερογραφο.
Μοργκ, νομιζω οτι με ξερεις αρκετο καιρο για να γνωριζεις οτι καθε αλλο ειμαι παρα μεταλλοπατερας οποτε καταλαβαινεις ποσο χοντρη παπαρια πεταξες τωρα ε, φιλικα αυτα μεν, αλλα τσαντισμενα. Παψε να θιγεσαι οταν καποιος εχει διαφορετικη γνωμη απο σενα για αγαπημενη σου μπαντα, και αν δε καταλαβαινεις την ουσια του επιχειρηματος που ειπα, οτι προφανως ενας ανθρωπος με περισσοτερα ακουσματα εχει καλυτερη κριτικη σκεψη, τοτε υπαρχει σοβαρο προβλημα κατανοησης. Και ασχετο δε σε θεωρω, γιατι δε νομιζω να σε στοχοποιησα προσωπικα, φανμποη ομως ναι. Εγω τις αγαπημενες μου μπαντες θα τις κραξω αμα θεωρησω οτι εβγαλαν μαλακια, αμα δε σου αρεσουν αυτα που λεω πασο, δε παω να σου αλλαξω γνωμη και δε με ενδιαφερει να ειμαι ειλικρινης. Οπως εσυ λες τη γνωμη σου, ετσι και γω λεω τη δικη μου, δε νομιζω να σ εβαλε κανεις τροχονομο.
Επειδη γνωριζομαστε δεν περιμενα το επιχειρημα του τυπου “την εχω πιο μεγαλη απο εσενα αρα η γνωμη μου μετραει περισσοτερο”. Αν απο την αλλη με αυτο που ειπες εννοεις οτι ειμαι ο ενας στους δεκα (οχι ο ασχετος δηλαδη αλλα ο φανμποης) δεν νομιζω να το αρνηθηκα, απο την αλλη υπαρχουν δισκοι PL που δεν μου κανουν κλικ. Οπως και πολλες μου αγαπημενες μπαντες τις κραζω οταν θεωρω οτι δεν βγαζουν δισκους ανταξιους του ονοματος τους (με πονο ψυχης δες τι γραφω για τους Αναθεμα πχ, που με ξερεις και ξερεις ποσο φανμποης ημουν, περισσοτερο απο PL σαφως στα καλα τους).
Οπως και να’χει απολογουμαι γιατι βγηκε επιθετικο, ειρηνη υμιν.
Συγνωμη κι εγω για το επιθετικο υφος μου τοτε. Κοιτα επειδη τυχαινει να ξερω πανω κατω τα γουστα σου, μου φαινεται πολυ λογικο να σου αρεσει τοσο το νεο PL και οχι τα τελευταια Anathema. Αυτο που δε καταλαβαινω ειναι το εξης. Η φωνη δε σε χαλαει; Πραγματικα μου ακουγεται οχι απλα χαλια, πατος, το No Hope In Sight πχ θα μου αρεσε πολυ υπο αλλες συνθηκες, αλλα οταν ακουω τον Χολμς θελω να πατησω το στοπ, ουτε καν σκιπ.
Ρε παιδι μου οκ, εχει εφε στο μπρουταλ, οκ, αυτο δεν το κανει κακο, οι περισσοτεροι χρησιμοποιουν. Απο την αλλη εκτιμω οτι πλεον χρησιμοποιει και τα τρια στυλ, που συνηθως κολλαγε σε ενα. ΟΚ ουτε ο καλυτερος μπρουταλ τραγουδιστης ειναι ουτε ο καλυτερος “καθαρος” αλλα οκ, την δουλεια του την κανει αξιοπρεπως και δεν θα ελεγα οτι εχει και καμια τεραστια διαφορα σε αποδοση απο τα προηγουμενα (αν ηταν καλυτερος στο Γκοθικ οκ, χαιρω πολυ αλλο 18 και αλλο 40).
Δε μου αρεσουν ουτε τα καθαρα, αυτο ειναι το θεμα. Ακουγεται λιγο ξεψυχισμενος και δε χτυπα τις ψηλες νοτες σωστα σε αρκετες φασεις αμα το προσεξεις, εδω ακομα και καποια κλασσικα του σε πιο χαμηλες τα κανει μανταρα. Θα μου πεις και μουσικα δε με τρελαινει, παροτι υπαρχουν σημεια σε κομματια που μ αρεσουν, στο Return To The Sun πχ μιας και εχει αναφερθει μ αρεσει το μελωδικο σημειο στις κιθαρες, το υπολοιπο κομματι οχι. Απλα ειναι η πρωτη φορα που δε μ αρεσουν τα φωνητικα του Χολμς σε δισκο, σε ολους τους αλλους δε τα θεωρω απλα αξιοπρεπη ή καλα, αλλα απο πολυ δυνατα εως τελεια, οποτε η διαφορα φαινεται πολυ μεγαλη.
Μετα απο αρκετες μερες ακροασεων η γνωμη δεν αλλαξε. Μετριοτατος προς το κακος δισκος.
An Eternity of Lies, Return to the Sun κορυφες, αλλα τα φωνητικα του Holmes χαλανε το συνολο γιατι δεν το εχει πλεον στα growls.
Επειδη αναφερθηκαν οι Anathema πιο πανω, τουλαχιστον αυτοι μετα απο καποιο σημειο ψαχτηκαν ασχετα αν αυτο αρεσει ή οχι ή αν εγινε για εμπορικους και μη σκοπους. Οι P.L σε καθε δισκο “επιστρεφουν στις ριζες”.
Τελευταιο μεγαλο δισκο θεωρω το In Requiem πολυ απλα γιατι εφτασαν στο peak αυτης της φορμας. Δηλ. του πιο heavy ηχου με στοιχεια που κατεκτησαν στο Symbol of Life.
Απο εκει κι επειτα απλα πατανε σ’αυτο το στυλ με μικρες διαφοροποιησεις.
Αυτο που πρεπει να τους αναγνωρισουμε ειναι οτι τουλαχιστον αγνοουν το τι θελουμε οι μεν ειτε οι δε και κανουν αυτο που γουσταρουν. Αν αρεσει αυτο ειναι αλλο.
Αυτος ο ηχητικος κυκλος πιστευω οτι καλο ειναι να κλεισει παντως γιατι πως να το κανουμε μας εχουν κακομαθει να ειναι απροβλεπτοι.
Ας ελπισουμε το επομενο να μην ειναι λιιιιιγο πιο βαρυ και με αποκλειστικα death φωνητικα.
Στάλθηκε από το LG-H340n μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Nefilim δικιά σου είναι αυτή η κριτική
https://1brokenroad.wordpress.com/2015/06/05/paradise-lost-the-plague-within/
?