0.99? στο iTunes. Αξίζει!
Ξανανέβηκε. Μια χαρά, μ’αρέσει αρκετά.
shades of God μαλακες!
το πρωτο που μου ηρθε στο μυαλο!!!
Mπαίνει γαμημένα όμορφα, και σκάνε τα… καθαρά φωνητικά και μου το χαλάνε.
ισως ειναι το μοναδικο που με χαλασε…λιγο.σαν να μην δενει η εναλλαγη καπως.
αλλα μονο 3 ακροασεις εκανα.οπως και να εχει δυνατο δειγμα.
χαχα,με εμένα έγινε το ανάποδο.Με το που μπήκαν τα καθαρά ανέβηκε το κομμάτι.
Πωωωωωω. Τι ομορφιά είναι αυτή! 
…κάπως έτσι και σε μένα…πολύ καλό δείγμα:):!:
O Holmes σαν να το χάνει σιγά σιγά μου φαίνεται. Το brutal είναι τραγικά ενώ τα καθαρά δεν κολλάνε και τόσο με το κομμάτι. Το οποίο κομμάτι γενικά μου φάνηκε συμπαθές. Τα φωνητικά όμως απλώς χάλια.
Το τραγούδι είναι ενδιαφέρον σε κάποια σημεία, βαρετό σε άλλα. Το ίδιο ισχύει και για το Holmes συγκεκριμένα.
Πάντως αρχίζω και πιστεύω ότι αυτή η στροφή του Holmes στα growls (τι άλλο θα δούμε, δηλαδή, σε αυτήν τη ζωή) δεν είναι τυχαία, αλλά άλλη μία απόδειξη της κατακόρυφης πτώσης του σαν τραγουδιστή από το το “Faith divides us-death unites us” και μετά (γιατί στο “In requiem” είχε και κάποιες καλές στιγμές, ομολογουμένως). Όπως έχω ξαναγράψει, το μεγάλο μειονέκτημα των τελευταίων albums των Lost ήταν οι εντελώς αδιάφορες [U]φωνητικές γραμμές[/U] του Holmes. Δε μιλάω για τη χροιά ή για το στυλ, αλλά για τις ανέμπνευστες μελωδίες (ούτε καν μελωδίες πολλές φορές, απλά φώναζε/έκανε απαγγελία) που έβρισκε. Δε μιλάω για τους στίχους του που αυτοί έπαψαν να υπάρχουν από το ομώνυμο και μετά, αυτό είναι άλλο θέμα. Ε αν δεν έχεις τι να τραγουδήσεις, γκαρίζεις, τι να κάνουμε. Το μόνο που του έμεινε. Όχι ότι έχω κανά πρόβλημα με τα growls, μακάρι να δούμε καμιά τρομερή ερμηνεία στο “Plague within”, εξάλλου ο Holmes ήταν απ’ τους λίγους growlers που είχε την ικανότητα να βγάζει και συναίσθημα, απόγνωση στα ουρλιαχτά του -πραγματικά ψυχωτικές ερμηνείες! Αλλά το πρώτο δείγμα δε μου δείχνει κάτι τέτοιο, οπότε πάλι πιστεύω ότι απλά επέλεξε την εύκολη λύση γιατί δεν είχε πώς να ντύσει τα riff του Mackintosh. Και μην πει κανείς “αφού άλλαξε τη μουσική ο ένας-αναγκαστικά αλλάζει κι ο Νικολάκης”, αν ο άλλος είναι μάγκας μπορεί και να ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΕΙ πάνω από death-ίζοντα riff (αν τα πούμε έτσι, τέλος πάντως), εξάλλου αυτό δεν έκανε απ’ το “Shades of god” και μετά; Anyway, άντε να δούμε, τουλάχιστον όντως έχω μια περιέργεια να δω πως θα 'ναι, αλλά δεν του δίνω και μεγάλη διάρκεια ζωής.
Νομίζω πως ο Holmes απλά το έπαιζε εκ του ασφαλούς στα τελευταία άλμπουμ, καλύπτοντας έτσι την σταδιακή του πτώση πολύ πετυχημένα. Δεν είχα θέμα με τα φωνητικά του μέχρι σήμερα. Και στο tragic idol ακόμα πολλές από τις ερμηνείες του μου φάνηκαν καλές. Αν κάποιος μου πει, μια χαρά σας δούλευε ο Holmes εδώ και καιρό, δεν θα ήξερα τι να απαντήσω.
Και αυτό επειδή σήμερα που προσπαθεί να κάνει κάτι διαφορετικό με τα growls μου φαίνεται πως εκτίθεται ανεπανόρθωτα. Το έκανε και στους Bloodbath και δεν εντυπωσίασε κανέναν, απλά εκεί λόγω και πιο χύμα μουσικής όλες οι αδυναμίες του συγχωρέθηκαν και κανείς δεν βγήκε να θάψει ανελέητα.
Αλλά ακούω ξανά αυτό το κομμάτι και σχεδόν τον λυπάμαι. Θα περιμένουμε φυσικά και το άλμπουμ για ολοκληρωμένη άποψη αλλά… όντως no hope in sight! Και κρίμα γιατί ο Mackintosh δείχνει να το έχει ακόμα.
Οι φωνητικές μελωδίες τους Holmes πάντα περνάγανε σε δεύτερη μοίρα από την στιγμή που ο Greg από μέσα σε ταράζει με φοβερές μελωδίες.
Στο συγκεκριμένο κομμάτι, στα καθαρά φωνητικά παίζει ένα απλό στακάτο ριφφ από μέσα, προφανώς η φωνητική μελωδία θα μπορούσε να είναι πιο ενδιαφέρουσα αλλά κι έτσι μια χαρά είναι. Όσο για τα brutal, δεν ξέρω τι περιμένατε να ακούσετε εν έτη 2015 από τον Holmes αλλά στο 3:25 με το “you’ll face your fear…” ε εγώ προσωπικά είμαι ικανοποιημένος.
Το κομμάτι σπέρνει παιδιά… απλά και όμορφα
Όμορφο τραγούδι, τα καθαρά φωνητικά μου θύμισαν για κάποιο λόγο Symbol of Life, κάτι γνώριμο το οποίο είχε χαθεί από τις τελευταίες δουλειές, δεν ξέρω, ενδιαφέρον πάντως.
Lyric video για το κομμάτι.
Κομματαρα, τεραστιος Γρηγορης και φωνητικαρες!
Απογοήτευση. Δεν θα έπρεπε να το διαφημίσουν τοσο πολυ με δηλωσεις του στυλ "ο κοσμος δεν θα πιστεύει ποσο heavy θα ειναι το νεο άλμπουμ " . Δεν βλέπω καμία διάφορα με κάτι σαν το my honesty in death, για παράδειγμα , εκτός απο τα χάλια φωνητικά , που κυμαίνονται απο γρυλίσματα μέχρι pop .
Περίμενα αντίστοιχη επιστροφή με αυτη που έκαναν οι my dying bride στο the light at the end of the world . Έτσι σβήνουν και οι τελευταίες ελπίδες για τον αληθινό διάδοχο του gothic . Ευτυχώς υπαρχουν οι vallenfyre …
Σε τι κόσμο θα φέρουμε τα παιδιά μας νίκο τσαμτσίκα… 
Παρα πολυ καλο το No Hope In Sight, δεν ξερω για κομματαρα, αλλα εχει φοβερη μουσικη και τα φωνητικα του Holmes ειναι μια χαρα. Απλα μουσικα δεν βλεπω κατι το τοσο διαφορετικο απο τα προηγουμενα αλμπουμ στο ιδιο μηκος κυματος ειναι πανω-κατω.
Το κομματι θα μπορουσε να ειναι στο Tragic Idol ισχυει, πραγμα που προσωπικα μου αρεσει γιατι το Tragic Idol το λατρεψα.