Υπηρχε μια περιοδος που το θεωρουσα κι εγω το κορυφαιο της μεσαιας περιοδου. Πλεον εχω κατασταλαξει σε Host και One Second
Να υποθεσω οτι χωριζεις περιοδους σε πενταδες οπως κι εγω στο μυαλο μου?
1η περιοδος: Lost Paradise - Draconian
2η περιοδος: One Second - Paradise Lost
3η περιοδος: In Requiem - Medusa
Ακριβώς όμως!
Απλά το In Requiem το θεωρώ ένα τσικ πιο κοντά στη μεσαια περίοδο για αυτό το έβαλα 11αδα…
Το One Second καταλαβαίνω γιατί ειναι σπουδαίος δίσκος αλλά απο τα 5 της περιόδου ειναι αυτο που μου αρέσει λιγότερο μάλλον…
Ο διαχωρισμός αυτός έχει κάποια λογική. όχι το requiem απέχει πολύ ηχητικά από τη μεσαία περίοδο. Σε καμία περίπτωση. Το Χ πατάει σε 2 βάρκες , όπως έχει ειπωθεί Ομολογώ ότι δυσκολεύομαι να βγάλω καλύτερο δισκό ακόμη και για τις περιόδους.
Το Requiem σήμερα μπορεί να μοιάζει έτσι αλλά όταν βγήκε ήταν μια ελάχιστα πιο heavy εκδοχή του X που κι αυτό ήταν ψιλοφυσική συνέχεια του Symbol στο οποίo ο ήχος αρχισε πάλι να σκληραίνει…
Για μένα ειναι Icon και Symbol.
Για την τριτη δυσκολεύομαι.,
Μάλλον το Faith…
Εγώ στο μυαλό μου το έχω κάπως έτσι:
-Πρώτη περίοδος τα 3 πρώτα τους με την λογική ότι είχαν έντονο το death metal στοιχείο βέβαια σε κάθε δίσκο όλο και λιγότερο.
-Δεύτερη περίοδος τα Icon και Draconian Times
-Τρίτη περίοδος και πιο πειραματική από One Second έως και το ομώνυμο.
-Τέταρτη περίοδος από In Requiem έως και Tragic Idol, η προσπάθεια επιστροφής στις Icon/DT φόρμες και
-Πέμπτη περίοδος τα 2 τελευταία μια ακόμα προσπάθεια επιστροφής στην πρώτη περίοδο.
Αδυνατω να καταλαβω πως ειναι πιο “ειλικρινες” ενα αλμπουμ με παραγωγη καρφι για MTV και “ξεπουλημενο” ενα doom/death, προφανως ειναι εξαιρετικα τρεντυ το doom/death και εχω χασει επισοδια.
Για να μην παρεξηγηθω, τις προθεσεις του εκαστοτε μουσικου δεν μπορω να τις κρινω γιατι δεν ειμαι μεσα στο κεφαλι του γι’αυτο και τις κουβεντες αυτες τις θεωρω απλα αστειες, το ιδιο λεω και για τους Μεταλλικα με τα Λοαντς που ξεπουληθηκαν στην τρομερη μοδα του 70’s heavy rock κτλ. Το οτι καποιοι δεν μπορουνε να πουνε απλα “δεν μου αρεσει το ταδε αλμπουμ” και να πανε παρακατω αλλα ψαχνουνε τα βαθυτερα αιτια που τους παρατησε η καρχια ειναι κατι που δεν το καταλαβαινω ειλικρινα…
Στα του κομματιου, οσο το ακουω τοσο μου αρεσει, το σημειο που ο Νικ επαναλαμβανει we’re all alone και ο Γρηγορης δινει ρεστα απο πισω ειναι χαιλαητ, οπως και η σολαρα στο τελος. Τα μπρουταλ επισης ειναι σε πολυ καλο επιπεδο αλλα οκ ο καθενας ακουει οτι ειχε αποφασισει απο πριν οτι θα ακουσει.
Επειδη αυτο το λες για μενα προφανως, οχι δεν ειναι ετσι.
Η κραυγη στο 0:14 του Holmes μου προκαλει νευρικο γελιο. Τετοιες κραυγες τις κοροιδευα για πλακα με τους φιλους μου οταν ημασταν 17 χρονων, ποσο μαλλον τωρα. Ειναι εφαμιλλες του να κοροιδευεις τα διαφορα τζιφακια των Immortal για μενα.
Τα βοθρέ φωνητικα που ακολουθουν δε με ενοχλουν πολυ, αν και θεωρω οτι το κομματι θα ηταν 10 φορες καλυτερο αν ειχε μονο γκοθιλα μεσα.
Η κραυγη στο 4:30 ειναι ΑΚΟΜΑ πιο γελοια απο την αρχικη. Ειναι κραυγη που ο ιδιος ο Νικ Χολμς κοροιδευε πριν 15 χρονια. Το ειχε κυριολεκτικα δηλωσει τοτε, οπως και το οτι εβρισκε τραγουδια σαν το Falling Forever οτι χειροτερο εχουν βγαλει ποτε οι Lost. Και συμφωνω με τον Χολμς του 2005.
Αυτό που το παράδοξο που λες για το BIN το έχουμε πει καιρό τώρα. Και εγω δεν μπορώ να το καταλάβω πραγματικά. Όλα τα αλμπουμ βγαίνουν για να πουλήσουν αυτό είναι δεδομένο. Ε το ΒΙΝ βγήκε για να πουλήσει περισσότερο ή για το πω διαφορετικά βγήκε για να αποκτήσει το γκρουπ ένα ευρύτερο κύκλο οπαδών, χωρίς (φαινομενικά) να τους νοιάζει εάν θα χάσουν παλαιότερους. Το ίδιο βέβαια θα μπορούσε να το πει κανείς και για το ICON. Είναι το λεγόμενο “ξεπούλημα” που λέγαμε τότε.
Δεν μπορείς να μπεις στο μυαλό του καλλιτέχνη εάν αυτό που έβγαλε τον αντιπροσώπευε 100% όταν το έκανε ΟΜΩΣ στην περίπτωση του medusa/p within υπάρχει κάτι άλλο.O mackintosh ο οποίος γράφει το 100 % της μουσικής ΑΥΤΑ ακούει και αυτά γουστάρει να παίζει (βλ. VALLENFYRE , Strigoi) και αυτά θέλει να ακούει αυτή στιγμή (δες σε διάφορες συνεντεύξεις τι θεωρεί άλμπουμ της χρονιάς τα τελευταία 7-8 χρόνια και θα καταλάβεις) Απλά προσπαθεί να φιλτράρει αυτές τις επιρροές υπό το πρίσμα των λοστ.
Το κομμάτι είναι τελικά πιο grower για λοστ χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν σε αρπάζει από τα μούτρα μόλις μπει. Για τα μπρούταλ φωνητικά τι να πω ; τι να σε ενοχλούν , τι να μη σε ενοχλούν… συζήτηση για αρχές της 10ετίας των 90 ’ έχουν λυθεί αυτά : σε κάποιους αρέσουν, σε κάποιους όχι. Και αυτά τα φωνητικά όμως αποτελούν σημαντικό μέρος των λοστ, όσο και τα πλήκτρα και τα μπλιμπίκια του one second .
Ποτέ δε θα πάψω να βρίσκω αυτές τις ψηφοφορίες τρομερά διασκεδαστικές.
Ωραίο το Fall From Grace, όχι κάτι τρομερό, αλλά καλό. Μου έφερε κι εμένα στο μυαλό Tragic Idol που αναφέρθηκε, κι αυτό μόνο για καλό μπορώ να το πω.
Κατά τα άλλα +1 και στα σημεία στίξης
Και πάντα θα νιώθω λίγο παράξενα όταν αναφέρονται πωλήσεις για την μετά-2011 στροφή. Ότι ας πούμε εκείνοι που τους μίσησαν το '97 και άκουσαν το Beneath Broken Earth και βγήκαν από τις τρύπες τους για να στηρίξουν έκαναν τη διαφορά από το κοινό που θα πήγαινε έτσι κι αλλιώς να αγοράσει οποιονδήποτε καινούριο δίσκο/δει οποιοδήποτε λάιβ των Lost.
Παιδιά οι babymetal ένα τραγούδι άκουσα, απλά δεν ακουγόταν. ΤΟΠ 10 , κατά τα άλλα πες οκ αλλα babymetal.
Καλά για βρετανικό MH μια χαρά είναι. . Θα μπορούσε να έχει στα τοπ 5 τους ΝΙΡΒΑΝΑ,
Στα του δίσκου
Θεωρώ πολυ fair τη κίνηση να κυκλοφορήσει ο δίσκος όπως είχε προγραμματιστεί (15.05.2020) αν και τους προτάθηκε να μεταφερθεί αργότερα όπως λένε. Κίνησ όχι χωρίς ρίσκο …πες πως ο κορονα επεκτείνεται στα ευρώπας και έχουμε “πολεμικό σκηνικό” (που ήδη έχουμε sort of) σιγά μη κρατάς λεφτά στην άκρη για cd και δίσκους. Από την άλλη σου λέει τώρα έχουν ανάγκη οι οπαδοί μας από νέα μουσική περισσότερο από ποτέ , οπότε τώρα το κυκλοφορούμε .
Επειδή είμαι γενικά κυνικός και τα βλέπω όλα λίγο πολύ με καχυποψία,εάν ισχύει όμως κάτι τέτοιο μπράβο τους !
Βασικα βγαινουν τα συμπληρωματικα για το 100 για καποιον λογο. Βασικα απο 50 εως 11 εχουν μπει σε αυξουσα σειρα αντι για φθινουσα, με αποτελεσμα να ξεκιναει απο το 50 και να φτανει στο 89.
Οι Babymetal ΓΑΜΑΝΕ. Αντικειμενικα εντελως πρωτοποριακες, κατι που δεν εχει ακουστει ποτε ξανα. Τεχνικα αρτιοτατη μουσικη και με ριφφαρες πολυ πιο ενδιαφερουσες απο την συντριπτικη πλειοψηφια του σκληρου ηχου τα τελευταια 10 χρονια. Τα φωνητικα ειναι καβαη και δεν εινα για ολους. Οτι επιχειρημα υπερ των growls του Χολμς υπαρχει, μπορει καλλιστα να στηθει ακριβως με τον ιδιο τροπο για τα φωνητικα των babymetal.
Δε θα τις εβαζα στο νουμερο 10 των κορυφαιων συγκροτηματων ολων των εποχων, και θα εβαζα Paradise Lost πιο πανω, αλλα αυτο ειναι προσωπικο γουστο. Εγω δε θα εβαζα Slipknot για παραδειγμα ομως ουτε στις πρωτες 50 μπαντες, οποτε και τι να λεει. Και σιγουρα οχι τους Burgerkill στην θεση 14, μιας και πρωτη φορα τους ακουω.
Riffs επιπέδου Dragonforce, μην πω μέσης Ιαπωνικής power metal μπάντας. Καλά για τα περί συντριπτικής πλειοψηφίας, αντικειμενικά πάντα, ας μην τα αναφέρουμε καλύτερα. Ειδικά για την τελευταία δεκαετία που η τεχνική οργίασε σχεδόν σε κάθε παρακλάδι.
Νταξει συγγνωμη που διαφωνουμε τοτε. Δεν εκανα συγκριση σε τεχνικη. Ειπα πολυ πιο ενδιαφερουσες. Ουτε ειπα αντικειμενικα. Το αντικειμενικα πηγαινε στο οτι βγαζουν εντελως πρωτοποριακη μουσικη, το οποιο ειναι αναμφισβητητο. Γενικα δεν χρειαζεται να ενοχλειστε τοσο απο κατι καινουριο επειδη απλως δεν σας αρεσει. Μπορειτε απλα να το προσπερασετε. Δεν σημαινει οτι για παρα πολυ κοσμο δεν γαμαει, οπως φαινεται.