Darker Thoughts απλά κομματάρα. Εντάξει τα brutal θα χαλάσουν τον… quintom αλλα κομματάρα .
Επίσης τρελό Draconian Times feeling το Forsaken
ΠΑΡΑ πολυ καλο κομματι το Darkest Thoughts.
Τα lead του Γρηγόρη θερίζουν, όχι μόνο σε αυτό, σε όλον τον δισκο!
Α και το Ravenghast όντως είναι ζόρικο κομμάτι, ότι πιο κοντινό στο Medusa, άρα θέλει ακροάσεις. Ίσως το μόνο που δεν με ενθουσίασε.
Γενικα ο ηχος που χρησιμοποιει στο μπασο ειναι απιστευτος
Με μια πρωτη αποψη σιγουρα 2-3 σκαλια παραπανω απο το Medusa
Παρεμπιπτοντως τα brutal φωνητικα προσωπικα ανεκαθεν μου αρεσαν
Δεν στα εξήγησα ωραία;
Πω ρε μαλακες τι σολαρα ειναι αυτη στο Ending Days? Επιπεδου Over The Madness.
Μετά από δυο ακροάσεις κάποια πρωιμα συμπεράσματα.
Ο δίσκος ξεκινάει και τελειώνει με δύο κομματαρες.
Darker thoughts και Ravenghast. Ναι ξέρω ότι θα ειπωθούν πολλά για το δεύτερο αλλα είναι κομματαρα…νταρκιλα όπως πρέπει.
Ghosts και fall from grace μου άρεσαν πολύ και αυτό δεν έχει αλλάξει. The devil embraced προσωπικά μου αρέσει αρκετα, ωραίες φωνητικες γραμμές στα καθαρά, μελωδιες, σόλο, γεμάτο κομμάτι.
Forsaken και Ending Days οι κορυφαίες στιγμές του δίσκου μετά από αυτά τα δυο ακούσματα, υπερτατες κομματαρες.
Hope dies young, την πρώτη φορα δεν μου ειπε κάτι, την δεύτερη μου άρεσε. Το μόνο κομμάτι που μου φάνηκε αδιάφορο, που θα έκανα skip, είναι το serenity.
Έχει πολύ πράγμα ο δίσκος, δεν είναι ευκολος.
Μελωδιες, σολος, βιολια πλήκτρα, ατμόσφαιρες, ο Γρηγόρης κόβει και ράβει. Από κοντά του και ο εξαιρετικός Holmes, πολύ καλός στα καθαρα, δεν έχω πρόβλημα με αυτα που άκουσα στα brutal.
Μετριότητες τα bsides, όχι κάτι ιδιαίτερο.
Απιθανο το διδυμο Ending Days και Hope Dies Young, Darker Thoughts κομματαρα, για Fall From Grace και Ghosts τα εχουμε πει ενω προσωπικα μου αρεσει και το Ravenghast. Το Serenity λιγο περιεργο.
Darker thoughts κομματάρα. Στην αρχή με τα καθαρά φωνητικά και την εισαγωγή ψάρωσα πρώτη φορά με δίσκο των Lost και νόμισα πως κατέβασα μαιμού κόπια όπως τον καιρό του Napster! Θέλει κι άλλες ακροάσεις ο δίσκος, μόνο θετικά στοιχεία μέχρι τώρα.
Και οτι πρεπει για εισαγωγη δισκου
Εγω ψαρωσα και νομιζα οτι ακουω παλιους καλους PL ξανα… μεχρι να με προσγειωσουν.
ωραια, ξερω τι θα ακουσω αυριο
Με μια μόνο ακρόαση… σίγουρα καλύτερος από Medusa. Darker Thoughts, Ghost, Devil Embraced κομματάρες. Πραγματικά αυτό που λέμε 10αρι. Forsaken πολύ καλό όπως και Fall from Grace. Serenity… δεν το πολυκαταλαβα😕 Θέλει κι άλλη ακρόαση. Ending Days εντυπωσιάστηκα από τα βιολιά Οκ αλλά σαν σύνθεση μου φάνηκε ρηχή. Hope Dies Young δεεεν… βαρέθηκα! Ravengast είπα να το κλείσω στο 1ο λεπτό αλλά λέω σφιξου, έτσι από περιέργεια. Στο 2.30 το έκοψα, δεν παλεύεται. Τι πισωγυρισμα είναι αυτό? Τα bonus δεν τα άκουσα.
Δεν ξέρω, ίσως να παίξει κωλοτουμπα με περισσότερες ακροάσεις, πάντως έχω την εντύπωση ότι το πρώτο μισό του άλμπουμ είναι ένα επίπεδο πάνω συνθετικά. Σαν να γράφτηκε με άλλο φεγγάρι από το υπόλοιπο. Επίσης…ας κάνουμε ένα petition να δέσουν με ισόβιο συμβόλαιο τον ντράμερ. Ο πιτσιρικάς δίνει ρέστα!
μου αρέσει πάντως που το όλοι (σχεδόν) συμφωνείται ότι το serenity δεν είναι καλό, και τουλάχισο σε 3 κριτικές (του rocking συμπεριλαμβανομένου) έχω διαβάσει ότι είναι από τα καλύτερα του δίσκου …χαχα . Επίσης από ότι κατάλαβα τα bside δεν είναι κάτι ιδιαίτερο ;
Δεν είπα ότι δεν είναι καλό εγώ, μου φάνηκε λίγο περίεργο, πρέπει να το ακούσω παραπάνω φορές. Από τα bside το πρώτο μου άρεσε το δεύτερο λίγα πράγματα.
Εδώ είναι η μεγάλη αλήθεια. Απίθανο δίδυμο. Ειδικά το Hope Dies Young είναι κομμάτι που φέρνει σε Sisters/Mission με φοβερό ντραμινγκ, είχε να με ενθουσιάσει τόσο πολύ τραγούδι τους από την εποχή του Worth Fighting For!
Ναι ρε συ το είπα “σχεδόν” . Μα καλά πόσο περίεργο μπορεί να είναι για λοστ …απλά μου κάνει εντύπωση. Ενθαρρυντικά τα σχόλια σας πάντως
Πάντως για να μην στεναχωριέσαι σου λέω ότι και το Serenity είναι σούπερ, φοβερά lead του Greg, έχει μια παλιά Paradise Lost προσέγγιση, θα έλεγα προς Shades Of God, πιο straight όμως. Ίσως θέλει ακούσματα γιατί έχει μόνο brutal φωνητικά…till the last kingdom faaaaall! Α και πολύ ωραίο κλείσιμο.
Πραγματικά ο ντραμμερ κάνει εξαιρετική δουλειά στον δίσκο, όπως και ο Steve, είναι πιο μπροστά εδώ σε σχέση με τα προηγούμενα.
Τέλεια ! Πάντως η αλήθεια είναι ότι φάνηκε (πως πάμε για πολύ καλό δίσκο) με τα δύο σινγκλάκια, τα οποία αμφότερα ήταν φοβερά και όπως καταλάβαίνω δεν ήταν και τα καλύτερα του δίσκου