Γενικά ναι, παίζει καθημερινά και μου αρέσει όλο και περισσότερο. Δεν ξέρω αν θα ξεφουσκώσει αργότερα, αλλά μέχρι στιγμής νομίζω ότι είναι ό,τι καλύτερο έχουν βγάλει από την εποχή του Tragic Idol, ενώ έχει μερικά κομμάτια που θα στέκονταν χωρίς ντροπή και σε παλαιότερες κυκλοφορίες τους.
Οκ για μένα το Tragic Idol είναι αφταστο στο ποσο εύκολα κυλάει. Όταν το αποκαλώ Draconian Times Vol. 2, πέραν του ήχου, της φωνής του Holmes και των συνθέσεων, το λέω γιατί έχει 10 διαμάντια και δεν κάνω ποτέ skip, όπως και στο Draconian. Και τα δύο αυτά, είναι η χαρά του αλμπουμακια (που δεν είμαι καν).
Το Obsidian είναι σαφώς καλύτερο από τα δύο προηγούμενα για την συντριπτική πλειοψηφία των ακροατών εδώ μέσα, αλλά εγώ δηλώνω και λίγο απογοητευμένος ως τώρα. Για μένα ο δίσκος έχει ξεκάθαρα 3 τραγούδια που κάνω skip και εννοώ φυσικά τα Devil, Serenity, Ravenghast. Δεν θα τα έβαζα σε κανένα από τα πρώτα τους 13 άλμπουμς αντί κάποιου άλλου τραγουδιού, και ως εκ τούτου το Obsidian για μένα είναι ένας άνισος δίσκος με 3 τραγουδαρες, 3 καλά, και 3 πλήρως αδιάφορα.
Για το Ravenghast το καταλαβαίνω, στα άλλα δύο θα πρότεινα να δώσεις χρόνο. Η εισαγωγή του Devil και μέχρι το ρεφρεν είναι απίθανη, το ρεφρέν είναι καλό και μέσα κεντάει ο Greg. Το Serenity από την άλλη κάθε μέρα ανεβαίνει στα αυτιά μου, η μελωδία είναι εξαιρετική, τα φωνητικά ταιριάζουν γάντι και είναι τόσο γκρουβάτο που δεν γίνεται να μην χτυπηθώ. Θα μπορούσε να είναι στα κορυφαία του Plague.
Καταπληκτικο κατορθωμα
Δεν θα αλλαξω αποψη για Devil Embraced και Serenity. Τα βρισκω εντελως αχρωμα, και μουσικα, και ειδικα φωνητικα.
Εντάξει δεν θα σου αλλάξω γνώμη, αλλά πως είναι δυνατόν να είναι άχρωμη η εισαγωγή του Devil, ανατριχίλα σκέτη είναι!
Το ιδιο μπορω να ρωτησω για καθε νοτα του Host εσενα, οποτε σκεψου την απαντηση, και εφαρμοσε την στο Devil Embraced για μενα
To Ravenghast πιο κοντά στο PW είναι παρα στο Medusa. Έχει την ατμόσφαιρα, τα πλήκτρα, μια επικιλα που περισσοτερο μου θυμίζουν κομμάτια τύπου Return to the Sun. Το devil embraced είναι γεμάτο κομματι, ριφς, σολο, μελωδιες, ατμόσφαιρα, καθαρά και brutal, πολυ καλό κομμάτι.
Το serenity με κουράζει με τα μονο brutal και γενικα είναι περιεργο κομμάτι.
Το Devil Embraced για εμενα ειναι απο τα καλυτερα του δισκου, το βρισκο πραγματικα εξαιρετικο. Γενικα δεν skipαρω κανενα τραγουδι, ειναι πολυ σφιχτοδεμενος ο δισκος και ακριβως στα γουστα μου, παντα στους Lost αυτη η ποικιλια μου αρεσε προσωπικα.
Όλο το Host είναι γαμάτο δεν υπάρχει αμφιβολία
Επειδή δεν έχει growls επιτέλους.
Sorry αλλα τρελη μαπα και το Serenity και το Devil Embraced, εκανα αποπειρα να τα ακουσω ξανα, δεν. Απλα δεν. Απο την αλλη, τα Forsaken, Ending Days, Hope Dies Young πολυ ωραια τραγουδια και τα 3, αν και οι τιτλοι αρκετα generic και βαρετοι. Αγγιζουν ορια γκοθοσυρφετου, χωρις να το θεωρω σημαντικο παραπονο. Αμα η μουσικη ειναι καλη ολα οκ.
Σορυ αλλα το Devil Embraced ειναι κομματαρα.
Σορρυ αλλα ειναι μαπα. Που παει αυτος ο διαλογος? Α ναι, πουθενα.
Προφανως.
Και το Serenity κομματαρα είναι.
Ω ναι, ό,τι πρέπει για συναυλίες
Τα λέει εξαιρετικά, συμφωνώ μέχρι κεραίας.
Αυτός μωρέ λέει “δεν σηκώσανε τον πήχυ ψηλά…τον πήρανε και φύγανε , δεν υπάρχει πήχυς πια”. Εδώ διαβάσαμε ότι είναι λίγο ανωτέρο του μετρίου (6ράκι) και ότι ξεφουσκώνει μετά από 2 εβδομάδες , τι συμβαίνει ποιος μας δουλεύει ;;
Απορώ πως αντέχεις και δεν το εχεις ακούσει ακόμα…
Κι εγώ σου λέω ότι όχι μόνο δεν ξεφουσκώνει αλλά… φουσκώνει κι άλλο
Δεν έχεις άδικο ίσως παραβιάσω τον κανόνα μια και η παραλαβή του cd βλέπω να αργεί και μετά τις 15.05.
Θα περίμένω λίγο ακόμη και τέρμα
Στο medusa ήταν ακόμη χειρότερα που έπεφτε θάψιμο…εδώ τουλάχιστον και δεν έχω και ιδιαίτερη αγωνία. Θα γαμάει και θα το ακούω συνέχεια για ένα χρόνο τουλάχιστον.
Λοιπόν θα το κατεβάσω και βλέπουμε