Ασχετο με νέο δίσκο αλλα εψαχνα τα λαιβ του world pretending
https://www.setlist.fm/setlist/paradise-lost/2001/woughton-centre-milton-keynes-england-63dee64f.html
made the same 
3 Likes
Πάμε άλλη μία αν και δεν έχει πια νόημα, τουλάχιστον για μένα, έχω βγάλει τα συμπεράσματά μου.
Το Ghosts είναι ΕΠΟΣ από τα λίγα, το υπόλοιπο σούπα για 'μένα. Την καλημέρα μου.
6 Likes
Πως μας πετσόκοψες έτσι;;; Καλημέρα…
8 Likes
3 Likes
Σουπα ειναι μια παρα παρα πολυ ευστοχη λεξη για τον δισκο για μενα. Wasted potential θα τον ελεγα. Θα ξεχαστει γρηγορα ως κυκλοφορια, ηδη δεν εχω καμια φοβερη διαθεση να τον ακουω, περα απο λιγες στιγμες.
Το μόνο που δεν μπορείς να πεις για αυτον τον δίσκο είναι ότι είναι σούπα. Καθόλου μα καθόλου εύστοχη λεξη…
2 Likes
θα συμφωνησω και εγω…βαρια η λεξη σουπα
1 Like
Εντάξει, για 'μένα μιλάω. Πιο πολύ ήρθα να δώσω εύσημα στο Ghosts, το οποίο έχει φάει τρελό repeat, αλλά το υπόλοιπο προσωπικά δεν ακούμπησε καν. Σίγουρα φταίει και το ότι δε με συγκινεί πλέον αυτό το ύφος πολύ. Αγνοήστε με.
3 Likes
Ε καλά εννοείται ότι δεν συμφωνώ κι εγώ με τη λέξη σούπα, ο δίσκος είναι όπως είπα και πιο πάνω εθιστικός, αρκεί να έχεις την διάθεση να τον ακούσεις. Αν με το που ακούς μπρουταλ λες “κάνω skip” ε δεν θα τον ακούσεις ποτέ γιατί έχεις ήδη προκαταβάλει τον εαυτό σου ότι δεν θα σου αρέσει.
Είναι ο δίσκος που το άστρο του Greg λάμπει παντού. Οι κιθάρες κεντάνε.
3 Likes
Εγω σιγουρα μονο εκει δεν θα κανω skip 
1 Like
Προσωπικά δεν είμαι τρελός φαν των μπρουταλ του Holmes ωστόσο εδώ είναι δεμένα πάρα πολύ όμορφα με τα καθαρά του, τα χρησιμοποιεί κυρίως για να δώσει μια ένταση και μια παραπάνω απελπισία.
Ειδικά στα Darker Thoughts, Devil Embraced, Fall From Grace είναι φοβερά και δεν θα τα άλλαζα με καθαρά.
2 Likes
Ειναι οπως ειχα αναφερει και παλιοτερα εδω, φερνει μια ισορροπια τα brutal με τα καθαρα φωνητικα 
1 Like
Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει με εθιστικους δίσκους πάντως. Σε κάνουν να θέλεις να τους ακούσεις ξανά και ξανά, χωρίς να πρέπει να έχεις απαραίτητα την διάθεση (και ίσως να πιέζεις και τον εαυτό σου να μπεις στην διάθεση).
Εγώ που είμαι αρρωστακι με ένα τεράστιο κομμάτι της δισκογραφίας τους, δεν νιώθω καμία διάθεση να ακούσω το Obsidian, ενώ αν ήταν όντως εθιστικός, θα έπρεπε να με είχε πιάσει και να μη με αφήνει.
Μιλάμε για νέο δίσκο Lost, και μέσα στο ΣΚ δεν τον άκουσα ούτε μία φορά γιατί απλώς… Το ξέχασα.
Αυτό ακριβώς μου συμβαίνει, άρα…
2 Likes
Πολλές ακροάσεις πλέον όλο το άλμπουμ, στο αμάξι, στο περπάτημα, στο σπίτι…5 τραγούδια που έχω λιώσει κυριολεκτικά: Thoughts, Grace, Ghosts, Embraced, Forsaken. Δύο πήραν τις ευκαιρίες τους Hope Dies Young και Ending Days και ακούγονται ευχάριστα ΑΝ τύχει. Serenity, Ravengast ούτε καν.
Σίγουρα θετικό πρόσημο αν σκεφτεί κανείς πως από Medusa δεν ακούω τίποτα πλέον και από PW μόνο Return και Hope.
4 Likes
Μου έκοψες την πρόταση όμως. Τέσπα. Εσύ να τον χαίρεσαι τον δίσκο. Μερικοί δεν τρελάθηκαν. Κι όχι επειδή δεν του έδωσαν ευκαιρίες. Απλώς γιατί βρίσκουμε τον δίσκο μια τρίτη συνεχόμενη απογοήτευση.
Την έκοψα γιατί απλά δεν ισχύει 
Την έκοψες γιατί δεν δέχεσαι αντίθετη άποψη, αλλά δε με ενδιαφέρει ιδιαίτερα. Βαρέθηκα την κουβέντα περισσότερο κι από το Οψιντιαν
Εντωμεταξύ, το οξύμωρο είναι ότι, γαστρονομικά μιλώντας, οι σούπες μου αρέσουν πολύ. Κάθε φορά όταν τρώω κινέζικο, παίρνω σούπα. Αλλά μιλώντας καθαρά μουσικά τις αποφεύγω. Έλα πλάκα κάνω, δεν ξαναμιλάω για σούπες. Το Ghosts είναι κομματάρα αντικειμενικά, μπράβο τους. Δεν χρειάζονται πολλά παραπάνω από ένα συγκρότημα με την πορεία τους. Προσωπικά δε χρειάζεται να μου αποδείξουν τίποτα, και μόνο που υπάρχει αυτό μέσα στο δίσκο μου αρκεί. Εδώ και πολλούς δίσκους είχα χάσει κάθε ενδιαφέρον, τώρα τουλάχιστον έχω ένα καινούριο τραγούδι τους που το ακούω κάθε μέρα και λογικά θα το ακούω για αρκετό καιρό ακόμα.
2 Likes