Υποθέτω λέγοντας δίκαιο δεν εννοείς ισόποσα κατανεμημένο? Μάλλον κάτι σε ποσόστωση πρέπει να παίζει, που προσωπικά μου μοιάζει και το πιο λογικό.
Δεν εννοω απαραιτητως ισοποσο, οχι. Εννοω κατι που τους ικανοποιει ολους. Δεν ειναι αυτονοητο αυτο ρε σεις!
Εντάξει ναι προφανώς τα λεφτά θα είναι ικανοποιητικά…αλλά και σε άλλες μπάντες ήταν καλά και πολύ περισσότερα μη σου πω, βλέπε machine head ή amon amarth, children of bodom , άπαντες γίνανε κώλος. Εκεί βέβαια ίσως έπαιξε αυτό που λες η κατανομή να μην ήταν δίκαιη (πάλι όμως αυτό μπορεί να οφείλεται στο ότι οι λοστ αποτελούν μία παρέα και είναι φίλοι)
Αυτό είναι απλά μια υπόθεση, αισιόδοξη μεν, υπόθεση δε
Εμένα μου αρέσει πολύ που η μπάντα αποτελείται από τα ίδια άτομα εδώ και δεκαετίες.
ε ναι αυτό είπα και εγώ , τι ωραία και πολτισμένα που συμφωνούμε
Ναι, σε αυτά συμφωνούμε μια χαρά, άκου τον δίσκο τώρα να μας πεις από ποιους προηγούμενους είναι καλύτερος!
Μπράβο στα παιδιά ! τα πρώτα 5 σπέρνουν τον πανικό. και τα υπόλοιπα είναι πολύ καλά κομμάτια . θέλει ακροάσεις (είμαι στη τρίτη) . το defiler είναι γνήσιο παιδί του shades of god.
περισσότερα αύριο
Δεν σημαινει ισοτιμια αυτο μεταξυ των μελων. Προφανως και ο Χολμς γραφει ολους τους στιχους. Προφανως και ο Greg γραφει ολη την μουσικη. Ομως οταν βγαινουν τα τραγουδια, ειναι ενα αποτελεσμα που περιλαμβανει και τους 4. Οι οποιοι ειναι μια απο τις ελαχιστες μπαντες που ειναι σαν οικογενεια και οχι μονο μπαντα. Ή τουλαχιστον αυτο βγαινει προς τα εξω.
Ημουν μελος των φορουμς τους για πανω απο 10 χρονια, και μαλιστα για πολλα απο αυτα τα χρονια (νομιζω 2003 με 2011) ειχαν και ενα Q&A section, στο οποιο ο καθε φαν εγραφε οτι ερωτησεις ηθελε, και εμπαιναν τα μελη και απαντουσαν, εκαναν χαβαλε, και επικοινωνουσαν. Ο Aaron ηταν μακραν ο πιο επικοινωνιακος απο τους 4. Ο Holmes απαντουσε με τον γνωστο του σαρκασμο (οχι παντοτε με την μεγαλυτερη ευγενεια, αλλα αυτο ειναι το στυλακι του), και ο Greg ηταν επισης φιλικος. Ο Steve παιζει να ειχε απαντησει 5 φορες κι αμα
Οταν λεω οτι τα μελη ειναι ισοτιμα, ειναι πως αυτο που βγαινει και ακουμε σε καθε δισκο τους, ειναι αποτελεσμα μιας διαδικασιας που περιλαμβανει ενεργα και τους 4. Δεν βαζω τον εκαστοτε ντραμερ στην κουβεντα γιατι εχουν αλλαξει αρκετους, αλλα αν επρεπε, θα ελεγα 100% πως Matthew Archer, Lee Morris και ο Jeff Singer, ο οποιος ειναι τεραστια λατρεια ως ανθρωπος, ηταν επισης “φιλαρακια” μαζι τους.
Το οτι δεν προσφερουν πολλα στην συνθεση… δε με ενδιαφερει καθολου προσωπικα. Αρα ναι, συμφωνω σχεδον σε ολα οσα λες κι εγω. Και προτιμω τους Lost ετσι ακριβως οπως ειναι. Τους εχω “ζησει” περισσοτερο απο καθε αλλη μπαντα λογω των πολλων συναυλιων τους σε Ελλαδα, των επαφων μεσω φορουμς, και βασικα και την γνωριμια και επικοινωνια με αλλους φανς των Lost στην Ευρωπη. Εχω κυριολεκτικα πανω απο 10 φιλους σε Γερμανια, Αυστρια, Αγγλια, Σουηδια που ειναι γνωριμιες μεσω αυτης της φασης, και ειναι χρυσοι ανθρωποι ολοι.
ΥΓ. Ο Erlandsson οτι πιο αταιριαστο ειχαν ποτε σε τυμπανα, και απορω πως εκανε τοσο καλη δουλεια στο Tragic Idol, αν και παραδεχομαι οτι τεχνικα ειναι ενας καλος ντραμερ. Μεχρι και στα φορουμς για το λιγο που επιβιωσαν πριν τα κλεισουν, απαντουσε με ενα τουπε κι ενα υφος που δεν ταιριαζε ουτε καν στους παλιους στην μπαντα, ποσο μαλλον στον τυχαρπαστο που ηταν ενα μικρο σκαλακι πανω απο session member στην πραγματικοτητα.
Μια πολυ βασιμη υποθεση ομως και μαλλον αληθινη. Ειδικα αν σκεφτεις οτι ξεκινησαν μαζι ως μπαντα πριν 30 χρονια που ηταν ολοι μεταξυ 18 και 19 χρονων. Μου φαινεται εντελως απιθανο το να συμφωνησαν τοτε το 1988-1989 πως ο ταδε θα επαιρνε περισσοτερα απο τον αλλον. Ειναι γενικα μια πολυ δεμενη μπαντα, και μαλλον η δικαιη μοιρασια στα οικονομικα μεταξυ τους, εχει βοηθησει σε αυτο. Εγω το βρισκω ακριβως το αντιθετο απο κυνικο μαλλον. Κυνικο θα ηταν να παιρνει περισσοτερα ο Greg επειδη γραφει την περισσοτερη μουσικη. Αλλωστε αυτος μπορει να βγαζει περισσοτερα απο guitar endorsements κτλ .
Και ο Aaron και μάλιστα με την ESP. Επίσης συμμετέχει σε ποδηλατικούς γύρους που μαζεύουν λεφτά για καλό σκοπό, γενικά φαίνεται γαμώ τα παιδιά, μεταλλάς… λογικό
Ξερω πολλους μεταλλαδες που βγαζουν το τελευταιο σου συμπερασμα πανηγυρικα ακυρο.
Αλήθεια , πόσο έπος το devil embraced …εξωπραγματικό
ρε σεις και το defiler γαμεί , οκ δεν είναι κανένα αριστούργημα , αλλά πραγματικά σκίζει
Λοιπόν μετά από ατελείωτες ακροάσεις ο δίσκος δεν με έχει κουράσει καθόλου, δεν έχει περάσει μέρα που δεν το έχω ακούσει. Έχει μερικά από τα καλύτερα τραγούδια που έχουν γράψει τα τελευταία 15-20 χρόνια και σαν σύνολο δεν κάνει πουθενά κοιλιά, δεν υπάρχει κανένα να κάνω skip, πλέον ακόμα και τα bonus tracks τα βρίσκω φοβερά.
Greg, Nick, Waltteri κλέβουν την παράσταση, ο μικρός ειδικά είναι η αποκάλυψη του δίσκου με τα σχεδόν tribal ντραμς του σε συγκεκριμένα κομμάτια όπως το Hope Dies Young αλλά και γενικά κάνει όμορφα πράγματα. O Greg το πήρε όλο πάνω του στις κιθάρες, δεν θα ήταν υπερβολή να πει κάποιος ότι μιλάμε για τον δίσκο που λάμπει το αστέρι του περισσότερο εδώ και πολλά χρόνια. Όλα τα lead του είναι για σεμινάριο, εκεί όμως που έχει κάνει φανταστική δουλειά είναι στα σολο,σε όλα τα τραγούδια αποτελούν highlight.
Kαι τέλος ο Nick μας χαρίζει φοβερές ερμηνείες, ακούς την εισαγωγή του Darker Thoughts και βρίσκεσαι στο 1997, ακούς το Ending Days και σου σηκώνει την τρίχα, την εισαγωγή του Devil Embraced κτλ. Αλλά και στα brutal του ακόμα είναι καλύτερος σε σχέση με πριν, τα χρησιμοποιεί και αρκετά λιγότερο σε σχέση με το Medusa πχ αλλά όταν το κάνει το κάνει πολύ ταιριαστά. Επίσης ακούγοντας το Defiler για παράδειγμα δεν μπορώ να μην παραδεχτώ ότι έχει κάνει φοβερή δουλειά και στην άρθρωση.
Για μένα ο δίσκος είναι επιπέδου Symbol of Life ή In Requiem και μιλάμε για δίσκους που τους θεωρώ 9αρια στην δισκογραφία τους. Άξιοι που ακόμα καταφέρνουν να προσφέρουν τέτοιες συγκινήσεις, μακάρι να τους δούμε τον Δεκέμβριο.
Επειδή έκανα μια μικρή έως μεγάλη ανασκόπηση στη δισκογραφία τους, μπορώ έυκολα να πω ότι όπως έχει στηθεί ο δίσκος ναι μεν δεν παίζουν κάτι καινούργιο (πλην κάποιων λίγων εξαιρέσεων) πλην όμως δύσκολα τον λες “συνέχεια” κάποιου άλλου . έχει πολλά στοιχεία από PLX , DT, PLAGUE WITHIN και sisters , ακόμη δε και (ίσως) κάποια pop στοιχεία . Και για όποιον θεωρεί ότι δεν έχει ομοιογένεια απλά τον παραπέμπω σε ένα τυπικό σετλτισ των λοστ. το obsidian λειτουργεί σαν συνδετικός κρίκος του μεγαλύτερου μέρους της δισκογραφίας του. εάν βάλεις σε κάποιον το obsidian και μετά το dt, το symbol και το plague δεν θα του φανεί περίεργο που βγήκαν από την ίδια μπάντα.ξέχασα να πω ότι το serenity έχει τρελα leads…καλά ο mackintosh την έχει πηδήξει την κιθάρα του τι να λέμε τώρα
Ένα από τα πολλά συν του δίσκου είναι ότι ενώ παίζουν σχεδόν ο,τι έχουν παίξει σε όλη τους την καριέρα καταφέρνουν και το κάνουν χωρίς να χάνεται η ροή του δίσκου πουθενά. Βέβαια αυτό συμβαίνει κατά την γνώμη μου γιατί οτιδήποτε κι αν έχουν παίξει το κάνουν πάντα με την σφραγίδα τους.
Edit: επίσης να πω ότι έχουν κάνει φοβερή δουλειά και στο artwork του digipack τουλάχιστον, είναι πολύ προσεγμένο αλλά δεν έχει ούτε μία φωτογραφία τους και είναι κρίμα γιατί όσες έχουμε δει είναι όμορφες με ωραίο concept.
Το hope dies young αποτελεί ξεκάθαρα μία post punk σύνθεση. Θυμάσαι να έχουν γράψει ποτέ κάτι αντίστοιχο ;
Όχι αν και νομίζω ότι το πρώτο πράγμα που ακούω σε αυτήν την κομματάρα είναι Fields of the Nephilim επιρροές.
Εχουν γραψει κομματια σε παρεμφερες υφος, χωρις να ειναι φυσικα απαραλλακτα, πολλες φορες στο παρελθον, το Hope Dies Young ειναι πραγματικα εντελως familiar για Paradise Lost. Σε παρα πολυ παρομοιο υφος με τα εξης (και για αυτο το αγαπω) και ειδικα τα 3 τελευταια:
Elusive Cure
Shades Of God
Disappear
Shine
Beneath Black Skies
Worth Fighting For
Σιγουρα μπορω να σκεφτω κι αλλα. Τραγουδαρα το Hope Dies Young και το λατρευω, αλλα μην το βγαλουμε και παρθενογενεση για τους PL ε.
ναι δεν είμαι και 100% σίγουρος , πάντως τους nephs δεν τους έχει αναφέρει ποτέ ως επιρροή και γενικώς ένα πράγμα που κάνει είναι να μιλάει για επιρροές χαχα.
Αυτό που λέει quintom έχει ενδιαφέρον …ίσως
Μόνο το Worth Fighting For είναι πραγματικά κοντά στο Hope Dies Young
Και τα αλλα ειναι σε πολυ παρομοιο υφος, γενικα αν ακουτε νεωτερισμους στο Obsidian, σιγουρα δεν ειναι στο Hope Dies Young, αλλα στο Darker Thoughts, στο Defiler και στο Forsaken ξερω γω.