Αχαχαχαχαχαχαχ
Από τις καλύτερες περιγραφες που έχω διαβάσει
Γενικά κι εγώ δεν είμαι φαν του νέου BIN όπως και κανενός τέτοιου ρεμιξ, τα ίδια έκαναν και οι Megadeth και προσωπικά προτιμώ να ακούω τα original.
Το μονο ριμιξ που ηταν πολυ καλυτερο πραγματικα ηταν το Cruelty And The Beat, δεν μπορω να καταλαβω τι ειχε παει τοσο στραβα στην παραγωγη του αυθεντικου, με επικεντρο τον ηχο στα ντραμς…
Kόντρες του κοντού με τον χοντρό
Aλλά ναι, είναι κλάσεις ανώτερο το remixed, λες και ακούς άλλον δίσκο.
Ο κοντος επιμενει οτι ετσι τα ηθελε ο χοντρος, ποιος ξερει που βρισκεται η αληθεια.
Για τα δυο bsides του Obsidian είχα γράψει πριν καιρό οτι τα θεωρω μέτρια ως καλά κομμάτια και η γνώμη μου δεν έχει αλλαξει. Προσωπικα δεν θα εβγαζα κάποιο από τα 9 κομματια του δισκου για να βάλω το hear the night, ακόμα και το serenity που ακουω λιγότερο από τα υπόλοιπα το θεωρώ πιο ενδιαφέρον.
Οσον αφορα το BIN, ναι σε καμια περιπτωση η παραγωγή στο remix δεν ειναι αψογη, απέχει πολύ από αυτό. Δεν έχει να κανει με το αν ακούγεται πιο μέταλ, δεν με ενδιαφέρει κάτι τέτοιο ακούγοντας τους PL, απλά στα δικά μου αυτιά δίνει έναν παραπάνω όγκο, γενικότερα ο ήχος είναι πιο κοντά σε αυτό που έχω συνηθίσει από αυτούς όλα αυτά τα χρόνια. Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα όπως λες.
Πέρα από αυτό όμως και για το αν ειναι καλυτερο ή χειροτερο απο το original, το πιο σημαντικό για μένα με το remix ειναι οτι η κυκλοφορία του με έβαλε να ξανακουσω έναν ξεχασμένο δισκο, εναν δισκο που για πολλά χρόνια τον είχα υποτιμήσει αρκετα και δεν είχα ασχοληθει πολυ. Πιθανότατα επηρεασμένος και απο την γενικότερη αποψη που υπήρχε και υπάρχει για αυτον απο σημαντική μερίδα των φανς και που βεβαια προερχεται και απο την ίδια την μπάντα και ολα οσα είχαν πει για την έλλειψη ελευθερίας στην δημιουργία του απο την EMI, το artwork κτλ.
Ακούγοντας τον λοιπόν ξανά κατέληξα στο συμπέρασμα ότι ειναι ΔΙΣΚΑΡΑ…και απαράδεκτα υποτιμημένος ολο αυτο το διαστημα απο την πλευρά μου.
Με πολλές κομματάρες, πέρα από το something real και το leave τα οποία ειναι οκ, ολα τα υπόλοιπα τα απολαμβανω.
Fader, Divided, World Pretending, Look at me now, sell it to the world, never again, Gone και δεν συμμαζεύεται.
Δεν θα ήταν υπερβολή να πω ότι τον τελευταίο 1 και βάλε χρόνο είναι ο δίσκος που έχω βάλει και ακούω περισσότερο απο οποιονδήποτε άλλον των PL…ίσως και για να κερδίσω όλα αυτά τα χαμένα χρόνια.
Το Host που αναφέρθηκε πιο πάνω δεν εχει αλλάξει ιδιαίτερα, μια λίγο καλύτερη ποιότητα ήχου, κατά τ’αλλα είναι το ίδιο. Και αυτό είναι και το σωστό, δεν υπήρχε ούτε υπάρχει κανένας λόγος να αλλάξει κάτι άλλο.
Δεν το εγραψα πολυ καλα. Εννοουσα πως σε σχεση με αυτο που βγηκε στο remix, και το οποιο για μενα ειναι εμφανως ΛΙΓΟΤΕΡΟ χεβι απο το αρχικο mix, θα προτιμουσα να το ειχαν κανει πιο μεταλ και πιο χεβι. Τοτε θα εβρισκα εστω εναν λογο υπαρξης στο ρεμιξ, και θα μπορουσα να εκτιμησω μια πιο βαρια παραγωγη που δινει αλλον αερα στον δισκο (ασχετα αν θα προτιμουσα μαλλον και παλι το αρχικο).
Αυτο που εκαναν ειναι πως εβαλαν πολυ περισσοτερη βρωμια σε εναν καθαροτατο δισκο, στον οποιο προσωπικα θεωρω πως ταιριαζει πολυ περισσοτερο ο κρυσταλλινος ηχος που ειχε, παρα η βρωμια και σε μερικες περιπτωσεις ενα συνονθυλευμα ηχων που δεν ξερω καν γιατι και πως. Κατα τα αλλα εννοειται ΓΑΜΩ που σε εκανε να πιασεις τον δισκο ξανα το remix, αυτο μονο θετικο ειναι. Και ειλικρινα χαιρομαι που εσυ το απολαμβανεις περισσοτερο.
ΥΓ1. Θεωρω πως το ρεμιξ του BIN επηρεαστηκε και απο τον ηχο του Medusa, ο οποιος για μενα ειναι μαλλον ο δευτερος χειροτερος ηχος που ειχαν ποτε σε δισκο.
ΥΓ2. Οντβς συμφωνω μαζι σου πως ειναι πολυ υποτιμημενος ο δισκος, και καπου εκει βλεπει κανεις και τι ρολο παιζει το peer pressure και τα εντυπα (οι ιδιοι οι Paradise Lost ΔΕΝ εκαναν σαμποταζ στον δισκο παρα μονο αρκετα χρονια αργοτερα). Εγω το ΒΙΝ το ελιωσα οταν βγηκε και χαιρομαι που το εκανα, γιατι προκειται οντως για πολυ καλο δισκο.
Δεν πουλάνε τόσο πολύ βρε συ οι μετάλικα !
Kαι να σκεφτείς ότι κάποιοι λένε ότι αρέσουν πλέον μόνο στην Ελλάδα
Ακού εκεί Νο5 στη Πολωνία…
Θα συμφωνήσω με τον @pao1979 για το ρεφρέν αλλά με τον quintom για το υπόλοιπο. Ενώ λοιπόν σαν μελωδία το ρεφρέν είναι όντως πολύ κολλητική, θα προτιμούσα άλλη χροιά. Αυτό το “παιδική χορωδία” στυλ μου χαλάει όλο το feeling. Στο υπόλοιπο κομμάτι πάλι, τα brutal είναι όντως κάπως απαράδεκτα. Δεν βγάζουν αυτό το συναίσθημα που έχει το Darker Thoughts για παράδειγμα. Ή του Grace. Ίσως φταίει που είναι πιο αργό σαν κομμάτι? Τι να πω…
Θα το έβαζα όντως σαν hidden gem αν είχε διαφορετικά φωνητικά με αυτή την μελωδία στο ρεφρέν.
Αυτό μάλιστα είναι συνέντευξη
Είναι ξεκάθαρο πάντως οτι τα γνωστά γρεζι γκοθικ φωνητικά δύσκολα θα τα ακούσουμε ξανά από holmes για τον απλό λόγο ότι “δεν βγαίνουν στα live”, όπως όλοι έχουμε διαπιστώσει άλλωστε και παραδέχεται - για μία φορά- και ο ίδιος. Κατ΄εμέ πάντως στο obsidian γίνεται καλή χρήση των “εναλλακτικών” brutal και καθαρών (φοβερες εναλλαγές στο darker/devil, ότι πρέπει για το raven) απλά επιμένω ότι το φοβερό serenity θα απογειωνόταν με τα γρεζι γκοθικ φωνητικά
Φοβερή συνέντευξη όντως.
Το θεμα ειναι οτι τα μπρουταλ με την σωστη τεχνικη βγαινουν απο το διαφραγμα οποτε δεν ταλαιπωρουν τον λαιμο, απο την αλλη το γρεζι ειναι απο πιο ψηλα, απο λαρυγγα, οποτε ειναι λογικο να σου γαμανε τον λαιμο και η ηλικια δεν παιζει να βοηθαει σε αυτο, οποτε θλιβομαι αλλα τον καταλαβαινω.
Πιστεύω κάτι παρόμοιο έγινε και με το onesecond, αν ακούσεις τα live της εποχής (1995) στο legacy edition του dtimes καταλαβαίνεις ότι δεν τη πάλευε. Βέβαια από το PLX τα επανέφερε σιγά σιγα με αποκορύφωμα το tragic idol , οπότε ποτέ δεν ξέρεις…
Χαχαχα νταξει εγω βρισκα πολλα σημεια ενδιαφεροντα για το writing process αλλα εκει που ξεκιναει και λεει για τα φωνητικα με πιανουν τα γελια… Επιβεβαιωνει δυστυχως και αυτο που εχει ειπωθει πολλες φορες γενικοτερα για το συγκεκριμενο στυλ φωνητικων. Πως ετσι τραγουδανε πολλοι επειδη απλως δεν μπορουν να τραγουδησουν καλυτερα με κανονικη φωνη, και αρα κι ο καημενος καθεται και γρυλλιζει επειδη δεν μπορει να βαλει γρεζι πλεον. Κριμα τι να κανεις. Θα μπορουσε απλα να το γυρισει σε 100% μελωδικα κανονικα φωνητικα ποσο μαλλον στην ηλικια που ειναι, αλλα οκ.
Ευτυχως τα λεει χρυσα για το Χοστ.
Είναι ατυχές γεγονός σίγουρα , ο χρόνος είναι αμείλικτος.
Από την άλλη μη νομίζεις ότι τον αηδιάζει κιόλας να κάνει μπρούταλ φωνητικά , μη ξεχνάς και τους bloodbath όπου εκτός από το προφανές (γκαφρα) γουστάρει ατελείωτα και τη φασή , το death αποτελεί για αυτόν ένα μεγάλο μέρος του εαυτού του.Εξάλλου ένα πολύ μεγάλο μέρος των κομμάτιων που έχουν γράψει (όχι όλων) ταιριάζει γάντι με αυτά τα φωνητικά (beneath,terminal, σχεδόν όλο medusa, ravenghast, fall from grace ή ακόμη και προκαλεί μία φοβερή αντίθεση που τα κάνει - ίσως- ακόμη πιο ενδιαφέροντα (devil embaced, darker thoughts).
Αυτά. με τα δικά μου κριτήρια πάντοτε .
Το να προσπαθείς να πείσεις τον εαυτό σου ότι μια από τις αγαπημένες σου μπάντες έβγαλε ένα καλό άλμπουμ με ξεπερνάει. Κριμα ,διότι ήταν πολλα υποσχόμενο και έχει ενδιαφέροντα στοιχεία αλλά στο σύνολο του δεν με αγγίζει. Παρόλα αυτά δεν σταματω να ακολουθω .Μεγαλώσαμε με λοστ και περιμένουμε…
.Προσωπικη αποψη προς αποφυγη παρεξηγησεων .
Το ότι πιστευεις ότι είσαι σε θέση να καταλαβαίνεις ότι σε κάποιον δεν αρέσει πραγματικά ένας δίσκος και επιπλέον ότι προσπαθεί να “πείσει” τον εαυτό του ότι του αρέσει , δεν ξεπερνάει μόνο εσένα ή εμένα αλλά και τους νόμους της φύσης.
Φιλικά το λέω
To Death αποτελεί ένα μεγάλο μέρος του Νικ Χολμς? Ναι, 2 χρόνια από το 1990 έως το 1992, και αλλα 5 χρόνια τώρα τελευταία που θα μου επιτρέψεις να θεωρώ πως είναι σχεδόν ολοκληρωτικα πρώτον λόγω του ότι δεν μπορεί πλέον να βγάζει τα φωνητικά με το γρεζι, και δεύτερον γιατί αυτά τα φωνητικά πουλάνε. Από το πουθενά μετά από 10 συνεχόμενους δίσκους και 20 χρόνια που ο Χολμς τραγουδούσε μελωδικά έως και ΦΛΩΡΙΚΑ, ξαφνικά θα τον βγάλουμε και ντεθμεταλλα. Ε όχι.
Δεν νομίζω ότι προσπαθεί καποιος να πείσει τον εαυτό του.
Απλα τυχαίνει να του αρέσει ο δισκος, τι να κάνουμε, συμβαίνουν και αυτα…