Η Omerch στέλνει από UK, ξέρετε;
Σκέφτομαι να πάρω το Host LP αλλά φοβάμαι τελωνείο.
Συμφωνώ . Απλά με την υποσημείωση ότι όποιος δεν το γουστάρει έχει δικαίωμα να μπορεί να το εκφράσει χωρίς να χαρακτηριστεί κολλημένος
Δεν το έχω ακούσει το Host, δεν έχω άποψη . Πιθανόν να αργήσω να το ακούσω κι άλλο γιατί δεν με τραβάει το στυλ αυτό. Το So much is lost πάντως είναι τρομερό κομμάτι
Καλά, εννοείται αυτό. Το πρόβλημα αρχίζει όταν οι -δικαίως κατατεθειμένες- απόψεις αρχίζουν να είναι αφοριστικές, θεωρώντας πως διέπονται από το αλάθητο.
Το μόνο που αφήνουν οι έντονοι διχασμοί είναι (εντός θέματος και πάλι):
Ακριβως αυτο για να μην χρειαζεται να ζητησω συγγνωμη που το believe in nothing μου αρεσει περισσοτερο
Μεγαλο συγκροτημα αλλα μονο για τα πολυ στενα ορια του metal των 90s. τιποτα παραπανω.
Υποσημειωση: ειναι απο τα αγαπημενα μου συγκροτηματα αλλα να ειμαστε και λιγο ειλικρινεισ.
Μεγάλο συγκρότημα για την ιστορία του metal. Τους χρονικούς περιορισμούς συγκεκριμένων δεκαετιών δεν τους κατανοώ.
Αυτή είναι, βέβαια, η προσωπική μου -και πλήρως ειλικρινής- άποψη.
ok μεγαλο συγκροτημα για το μεταλ για τους ελληνεσ.
δεν νομιζω οτι αμα ρωτησεισ γερμανο, αγγλο ή βραζιλιανο μεταλα θα σου πει οτι οι PL ειναι μεγαλο συγκροτημα.
Το ότι ίδρυσαν Σχολή και επηρέαζαν τις εξελίξεις σε ένα συγκεκριμένο παρακλάδι του metal για μια δεκαετία πρακτικά (καθόλου ευκαταφρόνητο διάστημα) τους κατατάσσει μεταξύ των μεγάλων αυτής της μουσικής, ανεξάρτητα από τις απώλειες στη δημοφιλία τους έκτοτε στις περισσότερες χώρες εκτός Ελλάδος, βεβαίως βεβαίως!
Για τον γερμανό ή τον φινλανδό δεν είμαι και τόσο σίγουρος
Μπορει να εκανα λαθος στις εθνικοτητες -συγχωρα με- αλλα νομιζω οτι επιασες το νοημα. Δεν ζουσαν ολοι στο σκοταδι τα 90s προσπαθωντας να δουν μονο μεσα απο το μεταλ χαμμερ.
Λογικό να έχουν χάσει τη δημοφιλία τους, η μουσική εξελίσσεται όπως κάθε τι και τίποτα δε μένει στάσιμο.
Για μένα η επιτυχία τους είναι ότι και ο κατώτερος, αντικειμενικά, δίσκος τους, εξακολουθεί να ακούγεται το ίδιο ευχάριστος. Και παρότι η στιγμή τους έχει περάσει ανεπιστρεπτί και η εποχή της επιτυχίας έχει μπει στο χρόνο σεντούκι, συνεχίζουν να προσφέρουν αξιοπρεπέστατους δίσκους και συγκινήσεις στους οπαδούς τους και όχι άνοστο ξαναζεσταμένο φαγητό imo.
Δυστυχως θα ηθελα να συμφωνησω παρα πολυ με αυτο, και ισως να συμφωνουσα μεχρι πριν 10 χρονια, αλλα οχι πλεον. Για μενα τα τελευταια τους 3 αλμπουμ (με εμφανως καλυτερο το Obsidian) ειναι ακριβως αυτο, ανοστο ξαναζεσταμενο φαγητο, και μαλιστα σε μικροκυματων, γιατι εχει εξατμιστει και το νερο.
Τωρα οσον αφορα το αν ακουγονται ευχαριστοι ολοι οι δισκοι τους, το Lost Paradise (που δεν το θεωρω καν το κατωτερο τους, ουτε αντικειμενικα, ουτε υποκειμενικα), δεν ακουγεται οσο και να προσπαθησω με το ζορι
Δεν έχω εντρυφήσει στα δύο τελευταία για να είμαι ειλικρινής, το Tragic Idol όμως μου ακούγεται πολύ οκ χωρίς να με συγκλονίζει συθέμελα, αλίμονο, ούτε καν. Για μένα κανένα άλμπουμ τους δεν αγγίζει την αγία τριάδα: Gothic-Shades of God-Icon, άντε να την πλησιάζει το Draconian Times, που αντικειμενικά είναι δίσκος-ορόσημο στην καριέρα τους.
Όσο για το Lost Paradise, εν μέρει, συμφωνώ. Σε καμια περίπτωση δεν τον θεωρώ κακό δίσκο, αλλά μάλλον πιο δύσκολο και όχι για όλες τις ώρες. Imo και οι My Dying Bride δεν ακούγονται όλες τις ώρες, αλλά αντικειμενικά και υποκειμενικά είναι γκρουπάρα.
Α δεν συμπεριλαμβανω το Tragic Idol σε αυτα που για μενα “χαλασαν” την συνταγη, αλλα μονο τα Plague Within και Medusa, τα οποια και βρισκω απαραδεκτα και επ’ουδενι ουτε καν αξιοπρεπη. Το Tragic Idol το βρισκω απο τους καλυτερους τους δισκους γενικα, αν και εχουν πολλους. Το προτιμω σιγουρα και απο Faith Divides Us και απο In Requiem, και για πιο πισω βλεπουμε… Αλλα περι ορεξεως κολοκυθοπιτα οπως παντα, απο τα 3 που εσυ θεωρεις αγια τριαδα εγω μονο το Icon λατρευω, και το Shades Of God δεν μπορω καν να το ακουσω πλεον
Με τη Σουηδια ολα καλα?!
Απαράδεκτος για το σέιντς. χαχαχαχα
Δεν υπάρχουν σπίτια, μάτια’μ. Έχω κάνει κάποιες επαφές, οψόμεθα.
Τα 5 σπουδαιότερα άλμπουμ των Lost κατά σειρά:
- Draconian Times (1995)
- Paradise Lost (2005)
- One Second (1997)
- Symbol of Life (2002)
- Obsidian (2020)
Η αλήθεια είναι ότι στην τρίτη θέση θα μπορούσε να μπει και το Symbol of Life αντί για το One Second. Απλά έπρεπε κάποιο να βάλω.
Κανω διαλειμμα απο την δουλεια και ετσι μπορω πολυ προχειρα να γραψω για μια ακομα φορα ενα ranking… ελπιζω να μη με βρισεις Για αυτον τον καιρο λοιπον (τα πρωτα 4 ειναι η δικη μου αγια τετραδα):
- Host
- One Second
- Draconian Times
- Icon
- Symbol Of Life
- Tragic Idol
- Paradise Lost
- Believe In Nothing
- Faith Divides Us - Death Unites Us
- In Requiem
- Obsidian
- Gothic
- Shades Of God
- The Plague Within
- Lost Paradise
- Medusa
Πολύ χαμηλά.
Σιγά που θα σε βρίσω , απόψεις ανταλλάσσουμε.
1.Draconian Times
2. Icon
3. One Second
4. Obsidian
5. Symbol of Life
6. Host
7. Faith divides us…
8. Believe in Nothing (remastered)
9. Tragic Idol
10.The Plague Within
11. In Requiem
12. Paradise Lost
13. Shades of God
14. Gothic
15. Medusa
16. Lost Paradise
- Shades of God
- Icon
- Draconian Times
- Gothic
- One Second
1.Draconian Times
2. Icon
3.Paradise Lost
4.Shades of God
5. One Second
6.Gothic
7.Tragic Idol
8. Symbol of Life
9.Believe in Nothing
10.Obsidian
11.In Requiem
12.Faith divides us
13.Host
14.Lost Paradise
15.The Plague Within
16.Medusa
Αντικειμενικά, μεγάλη μπάντα με πολύ προσωπικό στυλ και μεγάλη επιδραστικοτητα. Υποκειμενικα: <3
Το πόσο διαφορετικές λίστες βλέπουμε πιο πάνω αποδεικνύει το ότι έχουν καταφέρει με επιτυχία να υιοθετήσουν πολλά διαφορετικά στυλ, με τον καθένα να έχει τα περισσότερο και λιγότερο αγαπημένα του.