Πολλές καρδούλες και likes! (και με πολλά γέλια 
)
Τώρα όσον αφορά μία εκδρομή στην Πολωνία, θα γούσταρα με 1000 αλλά τους Lost θα τους έβλεπα μία φορά. Δεν είναι και από τις μπάντες που σε τρελαίνουν με την απόδοση τους για να τους δεις τρεις ημέρες σερί. Οπότε τριήμερο Πολωνία με ένα βραδάκι Lost θα ήταν γαμω.
Το κανεις για να εχεις αφορμη να δεις 2 πολεις κι οχι μονο 1 ρε, και ενταξει, εχει και πλακα να πας σε δυο συναυλιες σερι back to back. Βασικα τους ειχα δει το 2004 σε Αθηνα Θεσσαλονικη και ηταν εξαιρετικοι και στις δυο συναυλιες, αλλα τοτε ειχαν και τον Lee Morris τον υπερλατρεια των 7 ηπειρων, και ηταν πολυ καλυτεροι live απο οτι ειναι τωρα που βαριουνται ακομα περισσοτερο.
Το μονο κακο ειναι οτι επρεπε να παω στην μαπα τους Atrocity ΤΕΣΣΕΡΙΣ φορες, γιατι επαιζαν ακριβως τα ιδια ατομα, αλλα σε αλλο στυλ μουσικης και υπο το ονομα Leaves’ Eyes με την Liv Kristine 
Αισχροι εντελως και καθολικα οι Atrocity, υποφερτοι οι Leaves’ Eyes (ξαναλεω, ιδια ακριβως μπαντα ε? Κατεβαιναν απο την σκηνη, αλλαζαν ρουχα και επεστρεφαν χαχαχαχα)
Ενταξει ο καθενας οπως την βρισκει, ο τυπος αυτος προφανως δεν δεχεται τον πιο εναλλακτικο και ηλεκτρονικο ηχο της μπαντας οταν λεει οτι η μπαντα ακουγεται για πρωτη φορα “οτι πιο Paradise Lost εχουμε ακουσει απο το One Second και μετα”, λες και ας πουμε τα 3 αλμπουμ ενδιαμεσα ηταν απο αλλη μπαντα 
Διαφωνω πληρως και με το τελευταιο σχολιο αφου για μενα PLX >> In Requiem πανευκολα και αβιαστα.
Και για μένα επίσης.
Count me in!!!
Το έχω ξαναγράψει βέβαια, αλλά μετά το PLX για να βρω αλμπουμαρα Lost που να σκοτώνει και όχι απλώς με καλές στιγμές, πρέπει να φτάσω στο 2013.
Μηπως εννοεις Απριλιο του 2012? 
Παντως θα συμφωνησω οτι απο ολα τα αλμπουμς των PL απο το 2006 και μετα, το Tragic Idol ειναι και για μενα το πιο συμπαγες, το καλυτερο, το πιο πωρωτικο και αυτο στο οποιο δεν βρισκω κανενα τραγουδι που να θελω να του κανω skip. Θα πω παρολα αυτα, οτι βρισκω μεγαλυτερες κορυφες σε αλλα αλμπουμς (οχι οτι το Tragic Idol δεν εχει τις δικες του φυσικα), και συγκεκριμενα τα:
- Praise Lamented Shade
- Requiem
- As Horizons End
- First Light
- In Truth
- Return To The Sun
- Ghosts
Ξέχασες το Last Regret 
Και για μένα πάντως το PLX ειναι πολύ δυνατό άλμπουμ, με ιδιαίτερη ατμόσφαιρα που νομίζω ότι προοδευτικά χάθηκε στις επόμενες δουλειές.
Καλό σαν σύνολο το PLX με δύο μεγαλειώδεις στιγμές, Over the Madness και Don’t Belong. Ειδικά το πρώτο δεν θα είναι υπερβολή νομίζω αν πούμε ότι ανήκει στο top10 τους.
Αλλά οι επομενοι δίσκοι, In Requiem, Faith και Tragic Idol είναι καλύτεροι.
PL> Tragic Idol>Faith>In Requiem για μενα μιας και πιασαμε αυτη την (αρκετα αξιολογη) τετραδα
Ταυτίζομαι 100% !
Και το Symbol Of Life πιο πάνω κι από τα 4 
Ααααααχ αρχισαν τα διλημματα. Μεγαλη δισκαρα και το symbol of life, ηταν ο δισκος που αναζωπυρωσε την αγαπη μου για τη μπαντα αφου (κακως, με παρεσυρε η χατζημεταλλαδικη προπαγανδα) τους ειχα αφησει πισω μου εκει στα γυρισματα του αιωνα (τα host και believe in nothing τα ακουσα ετεροχρονισμενα σε αντιθεση με σχεδον ολους τους δισκους τους απο το one second και μετα που τους ακουγα “φρεσκους”).
Το βαζω πιο ψηλα απο το Tragic Idol (που ειναι 9αρι ε), απο το PL δεν ειμαι σιγουρος ισως οριακα καλυτερο το Symbol επειδη υπερεχει στα “χιτακια”, γιατι και οι δυο δισκοι εχουν εξαιρετικο βαθος και κρυφα διαμαντια.
No Celebration και Pray Nightfall οι μπαμπάδες σου!
Κομματαρες και τα δυο, εγω επειδη ειμαι και λιγο καγκουρας γουσταρω και κοπανημα με isolate, erased, perfect mask, self obsessed.
Κομματαρες επισης και τα mystify και το ομωνυμο και αλλα. Και θεικες και οι δυο διασκευες στο τελος.
Θα ελεγα πως το Symbol ειναι μαλλον ο πιο εξωστρεφης δισκος μιας αρκετα εσωστρεφους μπαντας
Ωραία κουβέντα, και μιας και μπαίνω στο mood της συναυλίας, να πω ότι το In Requiem μου αρέσει περισσότερο από το ομώνυμο, και το Tragic Idol περισσότερο από το Faith Divides Us…
Στην προσωπική μου κατάταξη, Symbol of Life o δεύτερος τους καλύτερος δίσκος τους, με πρώτο το Draconian για πάντα, και χάλκινο μετάλλιο στο Icon. Ευχαριστώ, έφυγα.
Καλα κι εσυ μη βιαζεσαι στασου one second
Μπα όχι, ποτέ (δε μου άρεσε) δεν το κατάλαβα.
Διαπιστώνω ότι δεν θυμάμαι σχεδόν τίποτα πια από αυτήν την 4άδα δίσκων, πέρα από κάποια κομμάτια τα οποία μου άρεσαν εξαρχής και μου έμειναν (λωζ οφ κώζ κανείς;).
Θα έχει ενδιαφέρον να τα ξαναβάλω να παίξουν σερί κάποια στιγμή.