Καλα δεν υπαρχει καν μετριο τραγουδι στο SOL, τι να λεμε τωρα. Perfect Mask υπερκομματαρα. Channel For The Pain ανετα στην 5αδα των πιο πωρωτικων “γρηγορων” τραγουδιων τους, μαζι με Widow, Once Solemn, Fear και μια ακομα θεση που αφηνω μπαλαντερ για να σκεφτω καλυτερα.
Το 1 απο τα 2 που κανω skip στο PLX, μαζι με το All You Leave Behind.
Χωρις να τα θεωρω κακα τραγουδια. Ειναι λιγο αχρωμα για μενα.
Ωραια, με βαλατε σε mood για να λιωσω Paradise Lost 2001-2012, μια εξαδα δισκων που στο δικο μου μυαλο ειναι η “2η περιοδος των PL”, στην οποια εξερευνουν και αναμιγνυουν ολα τα στοιχεια που ειχαν εξερευνησει ενα-ενα στα προηγουμενα αλμπουμ, διχως να βαδιζουν σε εντελως νεα μονοπατια, αλλα ουσιαστικα δημιουργωντας νεα στυλ μουσικης μεσα στο ιδιο τους το ειδος. Μια ωραια ασκησουλα θα ηταν να βρει κανεις και ποιων παλαιοτερων δισκων ειναι κραμα ο καθε δισκος αυτης της περιοδου, με αρκετη δοση ελευθερια προφανως. Για μενα:
Believe In Nothing = Host + One Second
Symbol Of Life = Host + Draconian Times (!)
Paradise Lost = One Second + Draconian Times
In Requiem = Icon + Draconian Times
Faith Divides Us = Icon + One Second (!)
Tragic Idol = Draconian Times II
Το μόνο που διαφωνώ λίγο είναι το tragic Idol, που για μένα είναι icon+ one second + κατι ψιλά από gothic/shades, μιας και από αυτό το δίσκο και μετά είναι που ξαναρχιζουν να επισκέπτονται/αναθεωρούν τα ακόμα πιο παλιά της δισκογραφίας τους.
Τα βαριά και σκοτεινά κιθαριστικά ριφ του μου θυμίζουν περισσότερο το κατάμαυρο icon δηλαδή παρά το Draconian, που σίγουρα και αυτό έχει αρκετή συνάφεια βέβαια.
Φοβερό λάηβ που έλαβε χώρο τον Σεπτέμβρη του 90 στην Ολλανδία στο οποίο έχει γίνει remix/remaster, με πολύ καλό αποτέλεσμα. Οι λάτρεις της πρώτης περιόδου της μπάντας, ξέρετε ποιοι είστε, νομίζω ότι θα το χαρείτε.
Σετλιστ
Deadly Inner Sense
Frozen Illusion
Breeding Fear
Paradise Lost
The Painless
Dead Emotions
Our Saviour
Internal Torment
Πολυ ωραιο σετλιστακι απο το Brutal Assault στην Τσεχια πριν μια βδομαδα περιπου, στο οποιο μαλιστα εμφανιστηκαν και οι Bloodbath του Nick Holmes αλλα και οι Stringoi του Greg Mackintosh. Δεν εχω ιδεα ποση ωρα παιζουν πλεον στις συναυλιες τους οι Paradise Lost, αλλα υποθετω πως ο αριθμος των 13 τραγουδιων (και δεν τα λες και μεγαλα τα τραγουδια των PL) εχει να κανει με την θεση τους στο φεστιβαλ.
Αναρωτιεμαι ποτε θα βγει ο επομενος τους δισκος, μετα το ελπιδοφορο Obsidian. Ισως ηρθε πλεον η στιγμη που θα ηθελα να τους ξαναδω live μετα απο 14-15 χρονια απο την τελευταια φορα… τους εχω σνομπαρει τις 2 φορες που μπορουσα να τους δω Αμερικη, μιας και δε μου αρεσαν οι εκαστοτε δισκοι για τους οποιους ηρθαν. Ενα τετοιο σετλιστ ομως , με εξαιρεση το τραγικο για μενα Blood and Chaos, θα ηθελα πολυ να το δω σε αυτην την φαση της καριερας τους.
Απ’ότι εχω διαβάσει …το επομενο single για τον νέο δίσκο θα το περίμενα να σκάσει καλοκαιράκι next year ζήσε Μάη…αν και μπορεί να λειτουργήσει προς όφελος της ποιότητας , αν του αφήσεις καιρό του γρηγόρη θα σου γράψει παπάδες
Ναι ενω αν δεν του αφησεις καιρο
Άμα δεν του αφήσεις γράφει Longest Winter και Blood and Chaos! 
Τωρα στα γεράματα θέλει τουλάχιστον τρία χρόνια μεταξύ των άλμπουμ για να είναι εγγυημένο το αποτέλεσμα!!!
Longest Winter επεσες στην 1 απο τις 2 περιπτωσεις στο Medusa που παιζει να πω οτι ακουγονται κιολας, μαζι με το ομωνυμο 
Δε νομιζω οτι το προβλημα ηταν η εμπνευση του Γκρεγκορι παντως. Θα συμφωνησω ομως οτι μαλλον καλο ειναι να περασουν 3 χρονακια μεχρι το επομενο, και ακομα καλυτερα, ελπιζω να ακολουθησουν μια πιο γκοθ προσεγγιση, κι οχι την καφροντουμ που δεν τους πηγε και πολυ για μενα.
Κ ακόμα καλύτερα να ακολουθήσουν το στυλ των demos…
Μερικοί από εμάς πάντως θα κάνουν κωλοτούμπες… 
Εγώ ελπίζω οι πειραματισμος που έχουν στο αίμα τους να τους ξαναπάει άλλου, γιατι αλλιώς βλέπω με όλο και λιγότερο ενθουσιασμό να περιμένουμε τον καινούριο κάθε φορά PL δισκο.
Καταραμενη η θεση του drummer…
φτου και από την αρχή !
Η μαλακία ξεκίνησε από τον Archer , αν είχε φύγει, ακόμη εκεί θα ήταν
εγώ πιστεύω ότι αν δεν είχε φύγει, δεν θα ήταν εκεί
Ψυχεδελεια
Και εν μέσω περιοδείας κιόλας…
Σε Implore και Strigoi πάντως μια χαρά ήταν/είναι ο Montanarini, ικανότατος. Θα δώσει και λίγη κρούστα παραπάνω, ξέρει ο Greg
Μετριος ντραμερ ο Matthew Archer, οπως και να το κανουμε.
Ο καλυτερος και πιο γκρουβατος ντραμερ που ειχαν ποτε ειναι φυσικα ο Lee Morris.
Jeff Singer επισης παρα πολυ τιμιος και αδικημενος, για μενα 2ος καλυτερος τους.
Adrian Erlandsson οτι πιο μη ταιριαστο ειχαν ποτε στην θεση του ντραμερ, εκτος τοπου και χρονου, και μαλακακος ως χαρακτηρας. Καλη επιδοση στο Tragic Idol, αλλα στα live και στο Plague Within χαλια μαυρα.
Ο Waltteri ηταν και εξαιρετικος στα τυμπανα και λατρεια ως φυσιογνωμια και χαρακτηρας, κριμα.
Ειδικη μνεια και στον Peter Damin που ηχογραφησε τα τυμπανα στο FDUDUU, και για μενα εκανε παρα πολυ καλη δουλεια.
Για αυτον που πηραν τωρα δεν εχω αποψη, αλλα αν τον πηραν απο τους Stringoi, λογικα θα ειναι υπερσκατα, ισως χειροτερος κι απο Erlandsson. Ελπιζω να μεινει μονο για το tour, γιατι αν γραψουν αλμπουμ με αυτον, ισως φτασουν νεο πατο.
Στους Opeth ο Wallteri σαν κανονικό μέλος!