Μπήκε πρώτη αντί για τρίτη…
δεν υπήρχε target group
Ακριβώς, είναι όπως το power, μπορεί να είναι metal, μπορεί να είναι violence, μπορεί και electronics.
Δεν βαριεσαι να τρολλαρεις Δευτεριατικα?
Είδα tag και χώθηκα
Ειχες χωθει πολυ πριν το tag!
Παρα πολυ κακο promotion απο την ΕΜΙ, ελλειψη στηριξης του υλικου απο την μπαντα, καταχρηση χρηματων απο την μπαντα (τα εχουν πει σε συνεντευξεις) και εν τελει δεν επρεπε ποτε η ΕΜΙ να τους δωσει ενα σκασμο λεφτα να κανουν οτι θελουν, και φυσικα πολυ κακο management προωθησης του υλικου σε φεστιβαλ/συναυλιες κτλ.
Ενδιαφερουσα κουβεντα στο συνολο - με εκανε να βαλω να ακουσω ξανα μετα απο χρονια το Believe in Nothing και να θυμηθω ποσο το αγαπαω. Σε αντιθεση με το Symbol of Life το οποιο ποτε δεν μου εκατσε σαν συνολο - θα το ακουσω και αυτο μετα απο χρονια
Πέρα από κάποια λίγα κομμάτια, ακόμα δεν μου κάθεται καλά.
Περίεργο, εμένα το Erased ήταν το τραγούδι that put me into Paradise Lost. Φοβερό έπος, ένα μπράβο στον παλιό Ατλαντίς που μου το έμαθε. Και γενικά θεωρώ το Symbol of Life τον 3ο καλύτερο τους δίσκο.
Το Symbol παραείναι μοντέρνο άκουσμα για κάποιους, ίσως γι αυτό κ σε κάποιους παίρνει χρόνο να το αποδεχτούν. Ή απλά δεν τους κάθεται.
Εμενα απο την πιο “εναλλακτικη”, θα ελεγα, τετραδα της δισκογραφιας τους (one second-host-believe in nothing- symbol), το symbol ειναι το αγαπημενο μου, μαζι με το one second φυσικα. Οι κιθαρες στο symbol- που εχουν σκληρυνει αισθητα βεβαια σε σχεση με τα προηγουμενα, ΓΑΜΟΥΝ, και σε ηχο και αυτα που παιζουν και γενικα ειναι no filler ΔΙΣΚΑΡΟΣ.
Τώρα ή μου πουλάς τρέλα ή απλά δε διάβασες τίποτα από όσα έγραψα και ήθελες να γράψεις τα δικά σου. Καταρχάς να σημειώσω ότι δε θεωρώ καν τον εαυτό μου σοβαρό fan των Paradise Lost. Μου αρέσουν πάρα πολύ τρεις δίσκοι τους (Draconian Times, Icon, Symbol of Life), έχω ακούσει βέβαια όλους τους δίσκους τους και από εκεί και πέρα είναι μια μπάντα που μου αρέσει να ακούω μεν, χωρίς να δηλώνω φανατικός ακροατής τους.
Δεν έγραψα ποτέ ότι είπε κάποιος εδώ μέσα ότι η μπάντα πρέπει να αλλάξει επάγγελμα. Είπα ΑΝ ΑΠΟΤΥΧΕΙΣ σε ένα τόσο τολμηρό πείραμα όταν είσαι στα πάνω σου, τότε πιθανότατα θα απογοητευτείς, θα παρατήσεις τη μουσική και θα πας να γίνεις υδραυλικός. Αν δεν το κάνεις αυτό, τότε θα γυρίσεις στην παλιά πετυχημένη συνταγή, εν προκειμένω στο metal. Αυτό έκαναν. Δεν πρότεινα καμία διδασκαλία σε ό,τι αφορά στη μουσική, δεν ξέρω που το είδες αυτό - το είπα στο παράδειγμα ενός καθηγητή φυσικού. Και όχι, το Host δεν είναι διδασκαλία, ούτε το Draconian Times είναι κάτι τέτοιο. Είναι απλά δυο δίσκοι, φαινομενικά διαφορετικού ύφους, αλλά αν γδύσεις το μεν από τις ηλεκτρικές κιθάρες και το δε από τα ηλεκτρονικά στοιχεία, είναι δύο δίσκοι με τις ίδιες βάσεις, δηλάδή την ίδια συνθετική λογική του Mackintosh. Ούτε εγώ καταλαβαίνω το τόσο κράξιμο στο Host, αλλά από την άλλη δε μου φαίνεται και τόσο παράξενο, γνωρίζοντας τα κολλήματα του μέσου μεταλλά (ειδικά στα 90s). Και τι να κάνουμε που μπάντες σαν τους Paradise Lost είναι μπάντες που συνήθως αγαπάει ο μέσος μεταλλάς και δε δέχεται εύκολα τέτοιου είδους “αλλαγές”. Οπότε για να σε επαναφέρω στη λογική, δεν παραλλήλισα το Host με αλλαγή επαγγέλματος, αλλά είπα ότι αν ο μέσος μεταλλάς (δηλαδή η βάση του αγοραστικού κοινού σου) σε απορρίψει, τότε ένα πολύ πιθανό ενδεχόμενο είναι να σταματήσεις να είσαι μουσικός και να αλλάξεις επάγγελμα, π.χ. βλ. υδραυλικός.
Δεν κλαίμε για τις ανάγκες των Lost να πληρώσουν το ρεύμα, είναι ειρωνική έκφραση για να σου πω ότι παίζοντας metal (άσχετα αν τους εκφράζει ή όχι - πιστεύω ότι τους εκφράζει) θα βγάλουν σίγουρα χρήματα. Και παράλληλα έχουν και άλλα projects με άλλο όνομα έτσι ώστε να εκφράσουν και τις υπόλοιπες ανησυχίες τους, χωρίς να ρισκάρουν τη βασική πηγή των εσόδων τους - γιατί ήδη το έκαναν και απέτυχαν εμπορικά (όχι καλλιτεχνικά). Τώρα έγινα κατανοητός?
Μεγάλη αλήθεια.
Κατανοητος ειχες γινει κι απο πριν
Διαφωνω ακομα με τον τροπο που αντιμετωπιζεις τον “πειραματισμο” των Lost (εστω κι αν αναφερεται στα κολληματα των αλλων - στα οποια δεν εχεις καθολου αδικο), ποσο μαλλον οταν εχεις γραψει αυτο:
Το οποιο προσωπικα το λεω απο το 1999, οποτε πλεον μου περναει αδιαφορη μια τετοια δηλωση. Ειναι μια παγκοσμια αληθεια, ας το πουμε ετσι, την οποια ολος ο κοσμος θα επρεπε να εχει αναγνωρισει ηδη εδω και πολυ καιρο. Δεν ειναι καν πολυ δυσκολο δηλαδη να το ακουσει κανεις αυτο
Μωρε ας κανουν οτι θελουν. Κι εγω μπορω να τους λεω ΚΟΤΑΡΕΣ χωρις να μου τα κανει κανενας τσουρεκια βεβαια. Εχω οχι απλα το δικαιωμα, αλλα και σαφεστατα επιχειρηματα επι τουτου. Και ολα καλα, προχωραμε.
ΥΓ. Εξωφρενικα υπερβολικη βρισκω την υποθεση, στην οποια στηριζεται ολος ο διαλογος απο πολλους “υπερασπιστες” της λογικης των PL, οτι λογω του Host παραλιγο να γινουν υδραυλικοι. Μια χαρα τα πηγε ο δισκος, απλα δεν τους εκανε το μεγαλο μπαμ που ισως περιμεναν. Απο κει και περα, σιγα μην μπηκαν και μεσα. Ειχαν ηδη φτιαξει τετοιο ονομα στην πιατσα, που κανενα Host δεν μπορουσε να τους χαλασει. Ακομα και τα ραδιοφωνα στην εποχη εκεινη επαιζαν ολη την ωρα τα χιτακια των Lost. Ας ηρεμησουμε λιγακι με την καταστροφολογια που θελει τον Νικ Χολμς να ειναι ενα βημα πριν να γινει αστεγος και να χτυπαει ηρωινη στο διπλανο σοκακι απο την Lydia ε?
Κότες
ΚΟΤΑΡΕΣ
ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ
Λευτεριά στα μπλιμπλίκια και στον Γιώργο Μοναστηριώτη
Μπλακ μπλιμπλικια και noise κλαπατσιμπανα
Το οτι οι “κοταρες” απο το δυτικο Yorkshire γλεντανε δισκογραφιες ακομα και με τα (υποτιθεται, στην πραξη διολου) “μετρια” αλμπουμ τους, οπως το Plague Within ή το Obsidian το ειπε κανενας ή πρεπει να το πω?
νομιζω οτι γινομαστε υπερβολικοι.
εκτοσ αν εχεισ καποιο παραδειγμα δισκογραφειασ να φερεισ στο τραπεζι (οχι συνοικιακου συγκροτηματοσ)
Παρα πολλων συγκροτηματων που οι (κατα γενικη ομολογια) καλυτεροι δισκοι τους δεν ειναι εξισου καλοι με το Obsidian ή το Plague Within, τα οποια χανουν στη συγκριση με τα καλυτερα των PL. Για εμενα τουλαχιστον υποκειμενικα.
Προφανως και δεν εννοω καποιο απο τα πολυ μεγαλα ονοματα του metal (αν και ολοι εχουμε μπαντες που απλα δεν μας αρεσουν, θα ηταν ομως αδικο και λιγο ασκοπο να κατονομασω) μην πας να βγαλεις λαβρακι πονηρε αλλα ουτε και συνοικιακες μπαντες που δεν τις ξερει κανενας.
Το εγραψα, ισως και με μια δοση υπερβολης δεν ειμαι απολυτος, επειδη βλεπω απαξιωση σε δισκους που ειναι αρκετα καλοι, εστω και με ενα καπως κατασταλαγμενο στυλ.
δεν θελω να βγαλω λαβρακι, απλα διακρινω μια υπερβολη και ως προσ την απαξιωση και ως προσ την αποθεωση.