Νταξει ρε μαν αδυναμιες ειναι αυτες, ξερεις εσυ
σιγουρα ξερω
repeat…repeat…repeat…
Δεν έχω ακούσει νότα ακόμα (κι ούτε θ’ ακούσω μέχρι να βγει ολόκληρος ο δίσκος), ενδιαφέρον όλο το debate πιο πάνω, αλλά τα δικά μου προσωπικά στοιχήματα είναι δύο:
Πρώτον, αν μουσικά ο Mackintosh μπορεί ακόμα να κάνει θαύματα, πειραματιζόμενος με διαφορετικά μουσικά εργαλεία απ’ ό,τι χρησιμοποιεί τα τελευταία 20 χρόνια. Ναι, προφανώς (όπως σωστά ειπώθηκε και παραπάνω), ο ίδιος άνθρωπος έγραψε και το “Icon”, ο ίδιος έγραψε και το πρώτο “Host”, και η μουντή ατμόσφαιρα, η θλίψη και οι έντονα μινόρε μελωδίες χαρακτηρίζουν και τους δύο δίσκους, ανεξάρτητα αν ο ένας έχει βαριές κιθάρες και ο άλλος synths. Παρ’ όλα αυτά, οποιοσδήποτε έχει πιάσει ένα μουσικό όργανο στα χέρια του (πόσο μάλλον να προσπαθήσει να συνθέσει και κάτι), θα έχει συνειδητοποιήσει ότι το κάθε όργανο, το κάθε “εργαλείο” σου δίνει και διαφορετικά vibes, σε βάζει σε διαφορετικό τριπάκι κάθε φορά κλπ. Γι’ αυτό και, προσωπικά, μιας και είμαι απογοητευμένος γενικά από τη μουσική στροφή, αλλά και τις μουσικές εμπνεύσεις του Mackintosh τα τελευταία πολλά χρόνια, έχω μία ενδόμυχη επιθυμία ότι τόσα χρόνια ο τυπάς έχει ένα synth καβατζωμένο και τόσα χρόνια διοχετεύει εκεί όλη του τη μουσική ευφυία για να μας αφήσει μαλάκες τώρα. Τέλος πάντων, αστειεύομαι κατά κάποιον τρόπο, αυτό που θέλω να πω είναι ότι έχω μεγάλη περιέργεια να δω πόση απόσταση (από άποψη μουσικού περιεχομένου και ποιότητας, όχι μορφής) θα υπάρχει από τις τελευταίες κυκλοφορίες των Paradise Lost.
Το δεύτερο (και πιο δυνατό) στοίχημα είναι να δω πως θα ανταπεξέλθει ο Holmes στα καθαρά φωνητικά. Δεν το έχω κρύψει ότι είμαι τρομερά απογοητευμένος από τις δυνατότητες του στα τελευταία albums των Paradise Lost, τον θεωρώ τρομερά τεμπέλη στο να βρίσκει ενδιαφέρουσες φωνητικές μελωδίες και ουσιαστικά πίστευα ότι δεν το είχε πλέον -τόσο απλά. Οπότε έχω ΤΡΟΜΕΡΗ περιέργεια να δω πώς θα ανταπεξέλθει σ’ ένα μουσικό project που απαιτεί άλλες ικανότητες από ένα απλό growl. Προσοχή: δεν ισχυρίζομαι ότι δεν μπορεί να τραγουδήσει π.χ. το “One second” επειδή του χάλασε η φωνή, δεν αναφέρομαι στη φωνητική του ικανότητα. Αναφέρομαι στη δημιουργία φωνητικών γραμμών, δηλαδή σε μία διαδικασία έμπνευσης, πρωτοτυπίας κλπ. Βέβαια, πάντα είχα τη διαρκή απορία αν και στη χρυσή περίοδο της μπάντας (βάζω και τα “μπλιμπλίκια” μέσα, ε) τις φωνητικές γραμμές τις έγραφε ο Holmes ή κάνας Mackintosh σε κιθάρα/synth (κι αυτό το βασίζω στο ότι σε διάφορα κομμάτια αυτή η μελωδία εξελίσσεται σε lead μελωδία σε κάποιο όργανο), οπότε δεν ξέρω γενικά σε ποιον πρέπει να “χρεώσω” είτε μία τέτοια ευχάριστη έκπληξη, είτε άλλη μία ξενέρα.
Αυτά, έχω μεγάλη περιέργεια πραγματικά.
Αν πάτε στην σελίδα της μπάντας στο φβ υπάρχει ένα βίντεο 26 δευτερολέπτων…
Το πρωτο που εκανα με το που ξυπνησα ηταν να ακουσω αυτο το συντομο snippet. Διχως καμια υπερβολη, αυτα ειναι και τα 26 καλυτερα δευτερολεπτα που εχω ακουσει απο Greg & Nick εδω και τουλαχιστον 10 χρονια αν οχι παραπανω. Ο ενθουσιασμος εχει χτυπησει κοκκινο.
Συμφωνω με ολα οσα εγραψες. Οσον αφορα και το τι εχουμε ακουσει οι υπολοιποι, ειναι περιπου 26 δευτερολεπτα Τα οποια παρεμπιποντως, σε αντιθεση με το Host του 1999, αυτην την φορα οντως θυμιζουν εντονα Depeche Mode στον ηχο. Κουτι σου εκατσε το οτι ανακαλυψες/εξερευνεις τους DM αυτην την εποχη, θα βαλεις ισως και το HOST στο rotation με τους δισκους τους
Σε εννέα ώρες λέει …
Το ακούς δηλαδή με τον πρωινό σου καφέ…
Η ωρα ειναι 3 το μεσημερι Αγγλιας αν δεν κανω λαθος, αρα 5 το απογευμα στην Ελλαδα. Και η αντιστροφη μετρηση στο YouTube link που μπηκε απο πανω δηλαδη, 17 ωρες απο τωρα λεει.
Τέτοιος ενθουσιασμός για νέου αλμπουμ …ουτε εφηβος …αναμενω με τεράστιο ενδιαφέρον
Ο Χολμς έγραφε τις φωνητικές μελωδικές γραμμές συμφωνα με τα λεγόμενα του σε ένα μετάλ χαμμερ από '00’ς
Μ’αρέσει αρκετά σε πρώτη ακρόαση.
Ω να σου γα…
Το καλυτερο τραγουδι των Paradise Lost στην χιλιετια που διανυουμε.
Αψογα. Δωστε μπιτακια στον λαο γαμω τη μπαναγια.
Oτι δεν καταφεραν στο Host, το εκαναν εδω…depeche στην θεση των depeche ;ppp
Πραγματικά δεν καταλαβαίνω τον ενθουσιασμό, ούτε εδώ ούτε στο φβ. Πέρα από το πολύ όμορφο ομολογουμένως lead, δεν βλέπω τον λόγo που θα έπρεπε να κυκλοφορήσει κάτω από το λογότυπο των Paradise Lost. Ένα απλό synthwave κομμάτι ή πως διάολο το λένε, με τις μελωδικές φωνητικές γραμμές του Χολμς από πάνω. Απλά ΟΚ. Τουλάχιστον το Χοστ φώναζε PL από χιλιόμετρα μακρυά. Δεν είναι κακό αλλά δεν είναι η μουσική που θα ακούσω σπίτι μου. Οι οπαδοί αυτού του ήχου από οτι καταλαβαίνω το εκτιμούν περισσότερο. Δεν είναι Λοστ όμως με την καμία. Γι αυτό κ το ξεχωριστό πρότζεκτ.
Απο οτι φαινεται ο δισκος θα λεγεται απλως ΙΧ και το ονομα του project προφανως ειναι Host. H κυκλοφορια εχει προγραμματιστει για τις 24 Φεβρουαριου, και μπορω να πω οτι 4 μηνες αναμονης ειναι παρα πολλοι! Ιδου και το tracklist οπως φαινεται στην σελιδα της Apple Music:
1. Wretched Soul
2. Tomorrow’s Sky
3. Divine Emotion
4. Hiding From Tomorrow
5. A Troubled Mind
6. My Only Escape
7. Years Of Suspicion
8. Inquisition
9. Instinct
Εχω ακουσει το Tomorrow’s Sky ηδη καμια δεκαρια φορες, και μπορω να πω με βεβαιοτητα οτι αν ειχαμε εξελιχθει ως ανθρωπινο ειδος ΛΙΓΟ παραπανω, οχι πολυ, τοτε το 2001 θα ειχαμε παρει εναν δισκο σε αυτο ακριβως το υφος απο τους Paradise Lost αντι του Believe In Nothing. Καλλιο αργα παρα ποτε βεβαια. Το τραγουδι βρωμαει Paradise Lost απο ετη φωτος μακρια σε καθε του νοτα.
Οκ, δεν ειναι η μουσικη που μου αρεσει να ακουω, το ιδιο μπλιμπλικι 5 λεπτα, αλλα δεν ειναι και για πεταμα.
Δεν είμαι αρμόδιος να μιλήσω για συνθποπ σαν λάτρης της μουσικής με ντραμς, αλλά ωραίο μου φάνηκε. Αν ήταν στο host το παλιό θα ήταν από τα καλά κομμάτια του δίσκου
Η αρχή μου θυμισε ξεφτυλικια μέχρι πρωίας και φακιν πλυντήριο (προβοκάτορας), μετά ωραίες φωνητικες γραμμές παλιών PL, πέταξε και ένα ωραίο νοσταλγικό don’t belong σε κάποια φάση νταξει μια χαρά.
Εγώ δε μπορώ να καταλάβω πως για μία μπάντα που έχει βγάλει 16 δίσκους και μόνο έναν ο οποίος έχει αυτόν τον ήχο ότι επέστρεψαν στον ήχο τους ή ότι είναι PL ήχος ή δεν ξέρω γω τι άλλο. Αγαπάμε host αλλά μην τρελαθούμε κιόλας