θα σου έριχνα θυμωμένη φατσούλα αν υπήρχε ως ριαξιο
Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί να θεωρείται μέτριο το ντεμπούτο από οποιονδήποτε αγαπά τη μπάντα
Επισης για το γεγονος του οτι βγηκε σαν προτζεκτ ξεχναμε αλλον εναν παραγοντα, η μπαντα εχει αλλα 2 βασικα μελη τα οποια μπορει να μην γουσταρουν μπλιμπλικια. Ναι σαφως οι 2 εχουν τον πρωτο λογο αλλα και οι αλλοι εχουν γνωμη και μπορει ειτε να μην γουσταρουν ειτε να εχουν επιφυλαξεις (εμπορικα) κτλ. Δεν ειναι τραβηγμενο ουτε κακο.
Τι είναι τίποτα μετσαλοπατέρες?
Γαμάει το κομμάτι.
Ακόμη περισσότερο γαμάει που βγήκε σαν project.
Ας ξεκαβλώσουν ηλεκτρονικά οι δυο τους εδώ, ας ξεκαβλώσει ο Greg στις deathιες με τους Strigoi και ας κατασταλάξουν οι PL σε αυτό το ενδιάμεσο στάδιο μεταξύ Draconian, Paradise Lost και Tragic Idol κι όλοι θα είμαστε χαρούμενοι.
Τι ωραια τα φωνητικα του Χολμς…
Δεν είναι μέτριο, σκατά είναι.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι χρησιμοποιώ το “μέτσολ” κάπου 10 φορές λιγότερο συχνά από ότι χρησιμοποιείς εσύ (και μάλιστα λανθασμένα) την λέξη strawman.
Από κει και πέρα, που ακριβώς είδες να γειωνω έστω μια κριτική? Είπα σε κάποιον τι να γουστάρει και τι να μην γουστάρει? Πουθενά. Άλλωστε αυτά τα κάνουν αποκλειστικά οι μετσαλαδες, το επαναλαμβάνω για έμφαση. Πραγματικά που ακριβώς έγραψα το οτιδήποτε από όσα γράφεις σε αυτήν την παραγραφουλα? Μιλάς για strawman και μετά μου λες ότι θεωρώ κολλημένους όσους δεν θεωρούν το Host τον καλύτερο δίσκο στην ιστορία της μουσικής ? Σοβαρά τώρα?
Δεν πρόκειται να κάτσω να γράψω τρίτη φορά τα ίδια επειδή αρνείσαι να αναγνωρίσεις ότι η φάση είναι τουλάχιστον αστεία, αν όχι γελοία, όταν σκάει ηλεκτρονικός ήχος. Και δεν μιλάω για υποκειμενικά γούστα. Μιλάω για το ότι ξαφνικά πρέπει να δικαιολογήσουμε με κάμποσα mental gymnastics την πορεία των Lost μουσικά όταν άρχισαν να κάνουν πισωγυρισματα στον μετσολ ήχο, αλλά όταν ακούμε “μπλιμπλικια” η φάση είναι "δεν ήταν ποτέ αυτός ο ήχος τους ". Τουλάχιστον αν είναι να μιλήσουμε σοβαρά (δεν γίνεται, αλλά λέμε τώρα), να αντιμετωπίσουμε την πορεία των PL ως αυτό που είναι. Και να αποδεχθούμε όλους τους ήχους που είχαν.
Ποσους δισκους εχουν οι lost?
Ποσοι εχουν σαν βαση τα μπλιμπλικια;
Και στην τελικη σε rocking φορουμ ειμαστε, δεν ειναι παραξενο που καποια εχουν μια καποια αποστροφη στα μπλιμπλικια. Θα επρεπε να το περιμενεις
Κάποιοι θα πουν για πωλήσεις, για απήχηση, άλλοι για επιδραστικότητα, δισκογραφική συνέπεια ποιοτικά, μιλώντας για τα κριτήρια με τα οποία μπορεί να χαρακτηριστεί ένα συγκρότημα ως σπουδαίο.
Βλέποντας πόση κουβέντα και αντεγκλήσεις έχουν προκληθεί από την είδηση αρχικά του project “Host”, τη δημοσίευση λίγων δευτερολέπτων αργότερα και ενός τραγουδιού τελικά, ποιος μπορεί να πει ότι οι PL δεν παραμένουν σημαντικοί, έστω μόνο σε συγκεκριμένα μέρη όπως η χώρα μας;
Καθαρά υποκειμενική αποψη, η δική σου άποψη και μόνο.
Καλα κάνεις και το πιστεύεις απλά μην το παρουσιάζεις σαν μια αντικειμενική αλήθεια.
Έβγαλαν δισκάρες και όταν επέστρεψαν στον πιο μεταλ ηχο.
Επίσης μπορεί απλά να επέστρεψαν γιατί απλά το γούσταραν
Εν τω μεταξύ το ντεμπούτο γέννησε ολόκληρο είδος, που οι περισσότεροι μάλλον ξεχνάνε.
Οταν η ιδια η μπαντα δηλωνει οτι επεστρεψαν σε ηχο που ειχαν στις πρωτες τους μερες, μιλαμε για ορισμο του πισωγυρισματος. Τωρα αν καποιος θελει να χαρακτηρισει αρνητικα, θετικα ή ουδετερα το πισωγυρισμα τους, αυτο ειναι μια αλλη κουβεντα.
Ετερον εκατερον, δεν ειπα οτι δεν εβγαλαν δισκαρες.
Λατρευω το Tragic Idol για παραδειγμα, αλλα παραμενει ενα Draconian Times II.
H απαντηση ειναι πως “δεν εχει απολυτως καμια σημασια”. Τα εγραψε χρυσα ο Leper Jesus λιγες σελιδες πιο πανω. Το συναισθημα και η συνθετικη λογικη του Mackintosh ειναι ξεκαθαρα σε ολες τους τις κυκλοφοριες, ανεξαρτητα απο το οργανο που χρησιμοποιει για να εκφρασει αυτην την μελαγχολια.
Και συ θα επρεπε να περιμενεις την αποστροφη μου σε κολλημενες νοοτροπιες αν ειναι ετσι (!)
Άρα με τη δική σου λογική παλι πισωγύρισμα θα έκαναν γυρνώντας στον ήχο του 99
Δεν ειναι κολλημενη νοοτροπια αλλα ξεκαθαρο θεμα γουστου.
Το σχολιο δεν ηταν αν ειναι pl αλλα για το αν ειναι ο ηχος τους. Και φυσικα ο η ος τους δεν ηταν ποτε τα μπλιμπλικια-μονο στο host
Σωστος
Άρα μπορείς άνετα να ακούσεις κ να εκτιμήσεις το ντεμπούτο.
Εν τω μεταξύ, για ποιο λόγο θεωρούνται οι μέταλ οπαδοί κολλημένοι ακόμα δεν έχω καταλάβει. Με την μέταλ μουσική να έχει δεκάδες παρακλάδια, να μπερδεύει ήχους όπως κλασική μουσική, ηλεκτρονική μουσική, όπερα κ πάει λέγοντας…δεν γίνεται σε όλους να αρέσουν όλα. Έχω την εντύπωση ότι οι μεταλλάδες είναι ίσως οι πιο ανοιχτόμυαλοι όσον αφορά την μουσική. Όπως υπάρχουν άνθρωποι που ακούν μόνο μπίτια, έτσι υπάρχουν κ μεταλλάδες που ακούν μόνο θρας πχ. Για ποιο λόγο να θεωρούμε κολλημένους τους δεύτερους κ όχι τους πρώτους? Κ γιατί στο φινάλε να μην ακούει ο καθένας ότι θέλει?
Ναι, αν εβγαζαν κοπια του Host θα ηταν πισωγυρισμα. Πισωγυρισμα σε πολυ ανωτερο ειδος μουσικης κατ’εμε απο το μετσολ, αλλα πισωγυρισμα. Ευτυχως δεν το εκαναν. Προχωραμε.
Μπορω να το εκτιμησω για αυτο που ειναι και να το αποδεχθω ως χαρακτηριστικοτατο παραδειγμα του συναισθηματος που βγαζουν παντα οι PL. Απο κει και περα, οχι, δεν μπορω να το ακουσω, γιατι ειναι σκατα.
Ο ηχος τους ειναι ΚΑΙ ηλεκτρονικος, και εχουν μια πενταδα αλμπουμς στα οποια εχουν πολλα ηλεκτρονικα στοιχεια. Μονο καποιος που αρνειται την πραγματικοτητα δεν το βλεπει αυτο.
Προχωραμε, οπως εγραψα πολλα ποστ πιο πανω, “what year is this?”.
“We always stood by Host as an album,” says Mackintosh. “This project is not totally connected to that album, but some of the ideas are extrapolated. We’re taking the basic premise and trying it out now. And, really, it was something fun and interesting for us to do. We’ve been doing Paradise Lost for a long time and got an itch to try something different from where PL is now. I could take PL down this route again. Who knows? It may happen if we live long enough, but I
thought, ‘Why not now?’ I had the time to do it.”
“Sometimes you don’t want a format, but sometimes you want it to go to a certain spot,” says Holmes. “‘Tomorrow’s Sky’ is a classic example. It goes wherever I want it to go. I love that kind of song — it’s my favorite on the album. It goes to show you can’t keep down a good song. It’s like ‘A Forest’ by The Cure. I liked the song when I was younger but couldn’t show it because I was already a metal guy. If a song sticks in my head after one listen, it’s a testament to the person who wrote it. That’s why I like this kind of challenge.”
“I’m stuck in those clubs in the mid-’80s,” says Mackintosh. “I can’t get out of them. To me, it’s something that occasionally comes around and is in vogue or out. It doesn’t change for me. It’s always there to some degree. So, I do this for enjoyment. It’s a privilege; it’s my hobby to be able to put this stuff out and have someone take it seriously. Just that’s enough for me.”
Οι ιδιοι οι Greg & Nick (για την 1000στη φορα περιπου) επαναλαμβανουν ποσο σημαντικο κομματι της καριερας των PL ειναι το Host, ποσο η χορευτικη/γκοθ σκηνη στα κλαμπακια στα μεσα των 80ς ειναι ενα αναποσπαστο μερος της ζωης τους και των επιρροων τους, πως γουσταραν τραγουδια και μουσικες απο τους Cure και τους Siouxsie and the Banshees αλλα δεν μπορουσαν να το παραδεχθουν ανοιχτα γιατι ηταν “metal guys”, και πως ΚΑΙ αυτος ο ηχος ειναι ηχος των Paradise Lost στον οποιον δεν αποκλειται και να επιστρεψουν ξανα στο μελλον.
Αλλα οχι, οι χρηστες του Rocking.gr ξερουν καλυτερα προφανως
Τι αγαπάς; Το tragic idol;
Καλύτερα να κάνω κουβέντα με την ανιψιά μου που είναι 5.5 χρονών. Δεν θα βγάλω άκρη, αλλά τουλάχιστον υπάρχει καλή πρόθεση κ από τις 2 πλευρές…