Λίγο που είχα ακούσει τη remix έκδοση, προτιμώ την original. Ίσως επειδή αυτό είχαμε μάθει τόσα χρόνια.
2 Likes
Ή απλα επειδη ειναι καλυτερο ετσι, και μερικες αλλαγες που εκαναν (ειδικα σε εισαγωγες τραγουδιων) ακουγονται πιο πολυ ως αλλαγες for the sake of difference, που μουσικα δεν προσφερουν κατι (μαλλον αφαιρουν).
Η original μιξη του Believe In Nothing ειναι εξαιρετικη στα δικα μου τα αυτια, αλλα ειναι συνηθες το φαινομενο καποια μελη απο μπαντες να αποκηρησσουν καποιες διαδικασιες ηχογραφησης και παραγωγης οταν η εμπειρια τους με τον παραγωγο και την εταιρια ηταν αρνητικες. Αυτο δε σημαινει οτι η ιδια η ηχογραφηση ηταν αναγκαστικα προβληματικη… Και ειναι κριμα, γιατι την “πληρωνει” το υλικο του δισκου, το οποιο δεν παιζουν σχεδον ποτε live πλεον, με εξαιρεση το Mouth.
2 Likes
Ειδικά το remixed Mouth ακούγεται τόσο περίεργο, μην πω λάθος και είναι βαρύ. Με τα drums τόσο μπροστά και τις κιθάρες τόσο πίσω ειδικά στο ρεφρέν.
2 Likes
Γ@μώτο, δεν μπορώ να θυμηθώ από την βιογραφία τους, τι παίχτηκε με αυτό το άλμπουμ, πρέπει να το ψάξω.
Έντιτ. Νομίζω το Divided μου άρεσε με την ορχήστρα λίγο πιο μπροστά.
Υπαρχουν αρκετες δηλωσεις των μελων ανα τα χρονια, αλλα προφανως δεν μπορω να τις βρω ολες πλεον (ουτε και θελω δηλαδη χαχ). Οσο περηφανος ειναι ο Γκρεγκορ για το HOST και δεν σταματαει να το εκθειαζει εδω και 25 χρονια, αλλο τοσο εχει αποκληρωσει το BIN. Ηταν το δευτερο και τελευταιο αλμπουμ με την ΕΜΙ Electrola , στο οποιο η εταιρια τους πιεζε για εμπορικη επιτυχια. Τους εβαλαν καπως με το ζορι τον John Fryer ως παραγωγο, εναν τυπο που ηταν γνωστος για τις επιτυχημενες του παραγωγες στον χωρο της goth ηλεκτρονικης μουσικης με μπαντες οπως Depeche Mode, Clan Of Xymox, Fields Of The Nephilim, This Mortal Coil, και αλλες. Παραδοξως, αυτες τις μπαντες τις γουσταρουν ολες οι PL.
Αν εχω καταλαβει καλα βεβαια, η μπαντα δεν ειχε θεματα με τον παραγωγο, αλλα με την εταιρια. Η ΕΜΙ εδινε απειρα λεφτα στους PL, και μετα την εμπορικη αποτυχια του HOST ηθελε αμεσα αποτελεσματα. Μαλιστα ο δισκος ηταν ετοιμος για καπου μισο χρονο πριν κυκλοφορησει, αφου η αρχικη ημερομηνια κυκλοφοριας ηταν Σεπτεμβριος του 2000. Ο Greg δεν θελει καν να ακουει για αυτον τον δισκο, ενω ο Holmes ηταν λεει σε πολυ δυσκολη φαση της ζωης του και το μυαλο του ηταν αλλου, αφου επαιρνε anti-depressants. Οπως και ολοι τους λεει.
Τεσπα, για μενα ο δισκος ειναι παρα πολυ καλος, και εχει και 4 διαμαντακια ως b-sides (Sway, Leave This Alone, Waiting For God, Gone). Ειδικα το Gone το βρισκω αριστουργηματικο.
1 Like
Ξαναδιάβασα το κομμάτι από το βιβλίο που αναφέρει τον συγκεκριμένο δίσκο, βασικά η εταιρία ενώ τους είχε αφήσει ελεύθερους για το Χοστ, χωρίς κανέναν έλεγχο, εδώ τους είχε από κοντά κ σε κάποιο σημείο η μπάντα δεν είχε κανέναν λόγο πάνω στην τελική παραγωγή του άλμπουμ. Απλά τους έστελναν κομμάτια με διάφορες αλλαγές κ τους έλεγαν αυτό είναι το αποτέλεσμα. Ο Γκρέγκορ έτσι κ αλλιώς δεν είχε κανένα ενδιαφέρον για το άλμπουμ όπως γράφεις κ το ίδιο ισχύει από ένα σημείο κ μετά για τον Χολμς. Βασικά το άλμπουμ πάσχει από ασυνέχεια, για μένα είναι απίστευτα μέτριο, με κάποια κομμάτια να σώζουν την κατάσταση όπως το World Pretending, όπου είναι απίστευτο που σε αυτόν τον δίσκο βρίσκεται ένα από τα καλύτερα κομμάτια που έχουν γράψει ποτέ, το με λαγχολικό Illumination αλλά και το Never Again.
1 Like
Τεράστια δισκαρα το BIN.
Εγώ συνεχίζω να το βρίσκω 5 λεβελ πάνω από οτιδήποτε έχουν κάνει την τελευταία 10ετια για να μην πω και παραπάνω.
1 Like