Έχεις δίκιο για την σειρά , για πρώτο single το Fall from Grace δεν μου είχε κάνει κλικ, αλλά στην ροή του δίσκου δεν με χαλάει. Ας ελπίσουμε το ίδιο και με το Silence…, πρώτο single απλά ΟΚ - πάμε για καλύτερα!
Κατά τ’αλλα εξώφυλλο σούπερ! Κρίμα που δεν αγοράζω βινύλια γιατί είναι σκέτη ομορφιά.
Φοβερό ναι! Ένα άρθρο για τον καλλιτέχνη κ το εν λόγω αξώφυλλο.
3 Likes
Πολύ ωραία εισαγωγή, ωραίο ριφ μετά, ωραία κουπλέ, μέτριο ρεφρέν (δεν του ταιριάζει το growl, συμφωνώ κι εγώ), κάποιες ωραίες πινελιές εδώ κι εκεί.
Ωραιο κομμάτι, όχι κάτι φοβερό, αλλά μια χαρά
6 Likes
Ps. Εξαιρετικό εξώφυλλο, έπιασε στασίδι στο τοπ-3 τους εύκολα
3 Likes
Αδιάφορο κομμάτι, ελπίζω να μη βρει χώρο στο σημερινό σέτλιστ.
εδώ να πω ότι το σημείο στο πρώτο κουπλέ που ο Νικόλας λέει
The dark machine is what you need to fear
και στο δεύτερο
A thought serene is what you dream to fear
έχει κολλήσει στο κεφάλι μου.
Είπαμε μου έλειψαν όποτε sorry not sorry 
7 Likes
Για πες…
40 λεπτά σετ, προφανώς λόγω strict γερμανικού προγράμματος.
Απόδοση σούπερ, περισσότερα πιο μετά.
1 Like
Τα κουπλε, και μαλιστα το σημειο στο οποιο φωναζει WHAT ειναι φανταστικα. Οπως φανταστικη ειναι και η εισαγωγη. Μακαρι να ηταν και το ρεφρεν και τα υπολοιπα σημεια φανταστικα
Icon
Draconian Times
η κωλογρια
Host
Symbol Of Life
δυσκολα top 3
1 Like
πάλι καλά που δεν έβαλες και τις μέλισσες στο top 3
Δεν μπορώ να καταλάβω ειλικρινά τι σου αρέσει στο εξωφυλο χοστ
Εκφραζει την μελαγχολια του δισκου στο 100%, εχει φοβερο χρωματικο θεμα, και ειναι διαφορετικο απο ολα τα αλλα.
Τις μελισσες τις μισουν πολλοι ως εξωφυλλο, αλλα εμενα δε με ενοχλουν τοσο πολυ. Σιγουρα τις προτιμω απο κατι generic εξωφυλλα που εχουν επιλεξει στο παρελθον.
1 Like
Χμμμ δεν ξέρω νομίζω ότι το ανταγωνίζεται το Faith Divides Us
1 Like
Ισως να συμφωνουσα αν δεν ειχαμε δει καπου 883 εξωφυλλα απο γκοθικ μεταλ και μπλακ μεταλ μπαντες με αναγεννησιακα εξωφυλλα και χριστους και παναγιες
From the ominous opening of “Serpent on The Cross” – which begins with a gloriously dark riff before exploding into thunderous classic metal driven by double-bass drumming – to the haunting finale of “The Precipice” with its piano-led introduction, every track serves as a meditation on life’s unpredictability and humanity’s relationship with mortality. Songs like “Silence Like The Grave” deliver perfect gothic metal atmospheres while “Tyrant’s Serenade” showcases the band’s ability to make simplicity sound massive, crowned by Gregor’s characteristic haunting guitar leads. The album explores themes of ascension to better places, both fictional and spiritual, while confronting the harsh reality that death is life’s only guaranteed reward.
2 Likes
Νομιζω οτι σε γενικες γραμμες τα εξωφυλλα τους ειναι σε υψηλο επιπεδο.
3 Likes
Στο εφτιαξα.
Οι ιδιοι οι PL εχουν δυο καλυτερους στα 90ς
Μπορω ομως να συμφωνησω πως αυτο ειναι το καλυτερο εξωφυλλο ολης της μουσικης στα 90ς.
1 Like
υπάρχουν πολλοί κλασσικοί δίσκοι - και πολλές δισκάρες- που απλά δεν είναι τόσο αψεγάδιαστοι όσο το DT
Gothic και Icon ε, γαμάνε αλλά το DT είναι κορυφαίο
2 Likes