Συμφωνώ κι εγώ σε αυτό.
1 Like
Για τα closers μια χαρα τα λέτε, απλα θα εβαζα πρώτο το Ai I Die αν θεωρησουμε οτι όντως είναι μεσα στο δίσκο. Εμείς έτσι το μάθαμε οποτε απο μένα είναι ναι.
Glorious end, απίστευτο έπος
Jaded τραγουδάς τη μελωδία και the feeling can’t avoid you
Take me down, ομολογώ οτι στις πρώτες ακροάσεις τότε δεν με έψηνε, τωρα ομως το αναζητώ
Over the madness το σόλο είναι over the top.
Όσον αφορα τα growls του Νικόλα συμφωνώ με @lostparadise , το serpent είναι εξαιρετικό παράδειγμα του πόσο ταιριάζουν στο κομμάτι, το ίδιο και το Beneath Broken Earth, απο το οποιο εχουν περάσει πλέον 10 ολόκληρα χρόνια, οπότε ή ζεις με αυτό ή πας παρακάτω
4 Likes
Το αντιθετο θα ελεγα. Ξεγελάει το ασπρο μαλλι το οποιο ειναι συνυφασμενο με γηρατεια, αλλα ολα τα look που ειχε εδω και 10 χρονια μεχρι να το αφησει ησυχο το μαλλι του ηταν για μενα απαραδεκτα, και τον εκαναν να φαινεται κακογερασμενος παππους που θελει να ειναι κουλ νιατο. Τωρα εχει κανει The Devil Embraced και φαινεται οντως κουλ, κι οχι δηθεν. Εμενα μου φαινεται πιο νεος απο οτι φαινοταν τα προηγουμενα 10 χρονια, ειδικα σε επιδερμιδα και στο πως προσεχει τον εαυτο του.
Τεραστια αληθεια, η οποια ισχυει για ολες τις legacy μπαντες απο ενα σημειο και μετα. Απο εκει που ο τυπος εκραζε τις μεγαλες μπαντες για τις οποιες αλλαγες εκαναν ειτε στην μουσικη τους ειτε στο λουκ τους, ειτε απλα για να πουλησει εντυπα (κλικς στο ιντερνετ πλεον), πλεον νιωθεις πως ζεις στο V for Vendetta. Σχεδον απαγορευεται να πει κανεις κακα λογια για οποιαδηποτε legacy μπαντα. Οι δισκοκριτικες σε ιερες αγελαδες του μεταλ μου ειναι ολοκληρωτικα αδιαφορες εδω και δεκαδες χρονια.
Το δευτερο σκελος του ποστ σου δεν το πολυκαταλαβαινω ομολογω 
Να εμπιστευτουμε τι? Οτι σου (και σας) αρεσει ο δισκος? Οκ, αυτο μπορουμε να το εμπιστευτουμε. Απο εκει και περα, δεν ξερω τι θα κανουν αλλοι ακροατες αλλα εγω θα εμπιστευτω περισσοτερο τα αυτια μου…
Ισως να χαλαρωσουμε λιγακι λεω εγω Το μεταλ ως μουσικη αγγιζει πλεον τα ορια του niche. Δε θα ελεγα underground, γιατι δεν ειναι, αλλα σιγουρα δεν ειναι η μουσικη που θα εχει αντικτυπο σε μεγαλη κλιμακα. Εμενα δε μου λεει τιποτα το να ανοιγουν συζητησεις οπως λες σε διαφορα metal online ιστοσελιδες, οταν το κοινο που ασχολειται με αυτα ειναι πολυ συγκεκριμενο. Οι Paradise Lost αυτο που κανουν εδω και πολλα χρονια ειναι μια διατηρηση ενος status ως legacy μπαντα στον χωρο του μεταλ, γιατι ισως αποφασισαν ή αξιολογησαν πως μεχρι εκει μπορουν. Δεν ειναι κακο αυτο, απλα δεν υπαρχει καμια περιπτωση να κανουν πλεον με τον 17ο δισκο της καριερας τους το τεραστιο μπαμ. Ακομα σε κλαμπακια παιζουν και ακομα ειναι τριτοτεταρτο ονομα σε μεγαλα μεταλ φεστιβαλ. Η εποχη που ηταν headliners εχει περασει εδω και σχεδον 30 χρονια. Τιμιο οπως λες κι εσυ για μια μπαντα 35 ετων να ειναι επικαιρη… τωρα για αν ταραζει τα νερα, πιστευω οτι δεν εχει δημιουργηθει ουτε ενας κυματισμος σε καποια απο τις χιλιες λιμνες της Φινλανδιας
Δεν ειναι bonus τραγουδι το As I Die, ειναι κανονικα μεσα στον δισκο και μαλιστα και ως single, απλα δεν το εβαλαν στο βινυλιο για καποιον λογο. Αδιαφορο, κανενας νοημων ανθρωπος δεν αγοραζει βινυλια εν ετει 2025 και να κατσει να τα ακουσει 
Τωρα για καλυτερο closer, μεχ.
Τα growls του Holmes καταστρεφουν κυριολεκτικα οποιο κομματι αγγιζουν στην δισκογραφια των PL, λιγοτερο ή περισσοτερο. Προσωπικα αν ειχαν αλλον τραγουδιστη με τις ιδιες ακριβως συνθεσεις, δε θα τους ακουγα ποτε. Αυτο που για μενα εξυψωνει τους PL και τους κανει πολυ ξεχωριστη μπαντα σε αντιθεση με ενα σωρο μπαντες του γκοθοσυρφετου, ειναι η χροια του Nick Holmes οταν (Α) τραγουδαει μελωδικα, (Β) τραγουδαει με γρεζι, (Γ) φωναζει με γρεζι, (Δ) τραγουδαει οργισμενα σαν τον Hetfield. Τα growls του ειναι δυστυχως ΓΕΛΟΙΑ, οχι απλα αταιριαστα. Τα περι υπερβολης τα ακουω βερεσε. Δεν προσφερουν τιποτα σε κανενα τραγουδι τους κατ’εμε, ουτε τους παει αυτο το στυλ.
1 Like
Εδώ βέβαια το ερώτημα που τίθεται είναι αν σου αρέσουν οποιαδήποτε brutal φωνητικά, από οποιονδήποτε άλλο τραγουδιστή. Δεν ρωτάω με ειρωνικό ύφος, απλά θέλω να δω κάτι.
3 Likes
Καλά σαφώς ο καθένας κρίνει με τα κριτήρια του. Αλλά κι εμείς μεταξυ μας οι συντάκτες πολλές φορές δε συμφωνούμε, εδώ φαίνεται να υπάρχει μια σημαντική σύμπνοια ως προς το ποιοτικό του δίσκου. Σε αυτό αναφερομουν, και σε αντιδιαστολή και με τα “εμπορικά” reviews που δε λένε και τίποτα επί της ουσίας πολλές φορές.
1 Like
Εχω 4 μερες σερι που απο και προς την δουλεια ακουω Fear Factory δισκογραφια στην διαπασων στο αυτοκινητο Οι Gojira ειναι η αγαπημενη μου μεταλ μπαντα απο το 2020 που τους “ανακαλυψα” (ναι ξερω, μου πηρε παραπανω απο οτι θα επρεπε), και μαλιστα το Mars μου αρεσει περισσοτερο απο το Enfant Sauvage. Θεωρω το Demonic των Testament φανταστικη δισκαρα, οπως επισης με πωρωνουν και διαφορα διασπαρτα τραγουδια της δισκογραφιας τους στα οποια ο Chuck Billy εχωσε φουλ καφροφωνητικα. Ομολογω οτι η πλειονοτητα του death metal με αφηνει αδιαφορο, αλλα αυτο εχει να κανει και με την μουσικη, οχι μονο με τις generic γκαριλες που θεωρω οτι χαρακτηριζουν το ιδιωμα. Καποιοι το εχουν, καποιοι οχι. Για μενα ο Νικολακης δεν το ειχε ποτε, και τα οποια καφρικα φωνητικα του χαντακωνουν παρα πολυ και τους πρωτους τρεις δισκους τους, που μουσικα ειναι πρωτοποριακοι και μοναδικοι.
Correct me if I’m wrong, αλλα υπηρχε λιγακι μια αυρα “οκ δεν το λενε μονο εκει εξω, το λεμε και εμεις ως συντακτες, αρα ο δισκος οντως ειναι καλος” στο ποστ σου, και κυριως αυτο σχολιασα. Ξερω τουλαχιστον εναν συντακτη βεβαια που δεν εντυπωσιαστηκε και ιδιαιτερα με το Ascension, αλλα και ουτε με καποια αλλη προσφατη κυκλοφορια απο τους PL 
1 Like
Την αύρα την εξελαβες εσύ να σου πω την αλήθεια, η απλά όπως το έγραψα ήταν ίσως παρεξηγησιμο όποτε my bad. ίσα ίσα που μοιράζομαι τον ενθουσιασμό που υπάρχει γενικά γύρω από το άλμπουμ, μακριά από μας ελιτισμός και δηθενιες 
4 Likes
Οκ μπορει να το εξελαβα εγω ετσι, γι αυτο ειπα να με διορθωσεις αν κανω λαθος.
Οι PL κινουνται σε μουσικα μονοπατια που εδω και μια δεκαετια αδυνατω να ακολουθησω, οποτε κραταω πολυ μικρο καλαθι. Ακομα κι αν ειναι καλυτερο το Ascension απο τα προηγουμενα 3 τους, που το πιστευω κιολας οτι μπορει να ειναι (ηταν χαμηλος ο πηχης), δεν εχω και πολλες ελπιδες οτι θα μπορει να ξεπερασει ενα Tragic Idol ή ενα Faith Divides Us. Καλα για πιο πισω… το αποκλειω πανευκολα μετα απο τα 3 singles που εχουν βγαλει. Για τα δικα μου γουστα παντα.
Άρα μάλλον έχεις γενικότερο θέμα με τα growls, με κάποιες εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Από τη στιγμή βέβαια που εσύ ήθελες να το θέσεις έτσι όπως το έθεσες, με γεια σου με χαρά σου.
1 Like
Ή απλα εχω καλο γουστο, αν θελουμε να αρχισουμε να λεμε ο ενας στον αλλον τι ισχυει ξερω γω Υποχρεουμαι δηλαδη να γουσταρω απο εναν Χ αριθμο και πανω τραγουδιστων που τραγουδανε με growls? 
Αλλιως εχω “γενικοτερο θεμα”? Poor choice of words νομιζω.
Νομιζω πως απο καποιο σημειο και μετα, ειδικα οταν ειχαμε και τριβη σε ερασιτεχνικο επιπεδο με εναν σκασμο φιλους και παρεες που καποτε ξεκινησαν μια μεταλ μπαντα, γνωριζουμε ολοι τον πιο σημαντικο λογο για τον οποιον επιλεγουν πολλες μπαντες στα ξεκινηματα τους να χρησιμοποιουν καφρικα φωνητικα, και εχει να κανει με το οτι ειναι μονοδρομος για αυτους, ελλειψει καποιας καλης φωνης ή της ικανοτητας να τραγουδανε πανω σε σωστες νοτες.
1 Like
Εντάξει, η δεύτερη παράγραφος νομίζω ότι επιβεβαιώνει το πόιντ μου.
Δεν είναι θέμα καλού ή κακού γούστου, κατ’ εμέ, αλλά απλά διαφορετικού γούστου. Η μεγάλη πλειοψηφία, ακόμα και στις τάξεις των μεταλλάδων / ανθρώπων που ακούνε μέταλ (για να καλύψουμε και τα πάντα ώστε να μην είναι πρόβλημα τα semantics), απλά δεν την παλεύουν με τα growls. Είναι αυτό που είναι. Βέβαια τα γούστα αλλάζουν κιόλας. Κι εγώ κάποτε ήμουν σαν κι εσένα, απλά το έλεγα χωρίς περιστροφές: δεν θέλω να γκαρίζει ο άλλος μωρέ. Εν συνεχεία πέρασα από διάφορα στάδια κατά τα οποία εξοικειωνόμουν με διάφορα στυλ brutal φωνητικών, μέχρι να φτάσω στο σήμερα, που ναι μεν δεν ακούω growls και απλά λέω “γαμώ”, γιατί σίγουρα θεωρώ ότι η μεγάλη πλειοψηφία των κάφρων τραγουδιστών ούτε λίγο ούτε πολύ δεν μπορούν να καφρίσουν με ξεχωριστό / ενδιαφέροντα τρόπο, και πάλι όμως αυτό αφήνει ένα σεβαστό πλήθος κάφρων τραγουδιστών ανά τις δεκαετίες οι οποίοι πραγματικά το είχαν ή/και το έχουν σε ό,τι αφορά τα φωνητικά τους. Τον Νικόλα της περιόδου 1990-1992 σίγουρα τον βάζω σ’ αυτήν την κατηγορία, τον ίδιο της τελευταίας δεκαετίας δυστυχώς όχι.
3 Likes
Γι αυτο δεν μπορουν να γινουν ωραιοι διαλογοι εδω μεσα για την μουσικη πολλες φορες. Πιθανοτατα αθελα σου, θεωρεις αυθαιρετα πως ο συνομιλητης σου ειναι σε ενα σταδιο στο οποιο καποτε ησουν εσυ. Μονο που δεν χρειαζεται να ακολουθησουμε ολη την ιδια πορεια, και σιγουρα δεν χρειαζεται να βλεπουμε τα πραγματα με τον ιδιο τροπο. Ειναι αρκετα disingenuous αυτη η αντιμετωπιση. Ειμαι 44 χρονων πλεον, εχω σκεφτει και εχω αναλυσει εδω και πολλα χρονια τι μου αρεσει και τι δε μου αρεσει στην μουσικη, και το γιατι συμβαινει αυτο.
Τεσπα, δεν εχει νοημα η υπεραναλυση. Το οτι διαφωνεις για τον Holmes του 1990-1992 δεν σημαινει οτι πρεπει να το δω κι εγω ετσι, κι ας το αφησουμε εκει. Ο Holmes στο Shades Of God ξεκαθαρα τραγουδαει φαλτσα, και δεν παταει σωστα στις νοτες, γιατι απλα δεν ειχε μαθει ακομα πως να το κανει. Αυτο δεν επιδεχεται αμφισβητησης. Τωρα το τι αρεσει στον καθενα, ειναι αλλο καπελο.
Εδω με μπερδεψες βεβαια, γιατι το ιδιο λεμε 
Κι εγω ειπα οτι καποιοι το εχουν, καποιοι οχι. Οποτε τελικα διαφωνεις ή συμφωνεις?
1 Like
Είπες “κάποιοι το έχουν, κάποιοι όχι” αλλά παρέθεσες τρία παραδείγματα ας πούμε (εγώ, αντίθετα, είπα ότι και πάλι το πλήθος των εξαιρετικών κάφρων τραγουδιστών είναι σεβαστό). Τώρα αν παρέλειψες να προσθέσεις “και εκτιμώ κι άλλους βέβαια”, πάσο, απλά με βάση τα όσα είπες έφτασα στο συμπέρασμα ότι - again - γενικά, πλην εξαιρέσεων, δεν την πολυπαλεύεις όταν ο άλλος αρχίζει να γκαρίζει (ενώ εγώ δεν θεωρώ ότι έχω - πια - θέμα, απλά γουστάρω όταν μιλάμε για ξεχωριστά / ιδιαίτερα / ενδιαφέροντα growls). Ξαναλέω ότι είμαι ανοιχτός στο ενδεχόμενο να ήταν αυθαίρετο το συμπέρασμά μου αυτό.
Κατά τ’ άλλα εγώ είχα την αίσθηση ότι κάναμε ήδη μια χαρά διάλογο, μαλακία που ήμουν ο μόνος αλλά εν πάση περιπτώσει. Προφανώς κανένας δεν σου είπε “πρέπει να γουστάρεις τον τάδε δίσκο”, επιχειρήματα από διαφορετικές σκοπιές ανταλλάσσουμε, that’s all. I think.
Α και κάτι τελευταίο, συμφωνώ ότι ο Νικόλας στο Shades of God δεν μπορούσε να τραγουδήσει σωστά με μελωδικό τρόπο, νομίζω όμως ότι οι περισσότεροι τον γουστάρουμε τόσο πολύ στον συγκεκριμένο δίσκο, παρά το παραπάνω γεγονός, επειδή απλά μας αρέσει τέρμα αυτό το πάθος που βγάζει στις ερμηνείες του. Είναι αυτό που λέμε ότι μερικές φορές δεν έχει σημασία πόσο “σωστός” είναι ο τάδε τραγουδιστής, αλλά αν σε πείθει ότι το νιώθει ρε παιδί μου, ότι το ζει.
7 Likes
δεν το ειχες ουτε στο ‘Gothic’ Λες? Ενδιαφερον επισης εχουν τα επομενα ‘Shades of God’, και ‘Icon’ με σταδιακα λιγοτερες αποχρωσεις του ‘brute’
1 Like
Καλά, ειδικά οι ερμηνείες του σε κάτι Eternal και Rapture είναι από τις πιο μεγαλειώδεις στιγμές στην ιστορία της ακραίας μουσικής. Ο άνθρωπος δεν γρυλλίζει απλώς, βρυχάται.
1 Like
Προφανως υπαρχουν κι αλλοι, δεν θεωρησα οτι πρεπει να αναφερω καθε τραγουδιστη με καφροφωνη που γουσταρω να ακουω. Αλλωστε τοτε θα εχανε το νοημα της η λεξη “παραδειγμα”, και θα μιλουσαμε για ολες τις περιπτωσεις.
Δεν παρελειψα τιποτα, γιατι να πρεπει να διευκρινισω το οτι εκτιμω κι αλλους?
Πληρως αποδεκτο, αυτο δεν αλλαζει το οτι τραγουδαει φαλτσα. Και τελος παντων οι μουσικες προτιμησεις ειναι μια εντελως υποκειμενικη φαση, αλλα οι νοτες και καποιοι κανονες στους οποιους γενικα παταει οποιοσδηποτε διδασκει μουσικη επαγγελματικα, δεν ειναι.
Στο Gothic “τραγουδαει” παραδοξως πολυ καλυτερα απο οτι και στο προηγουμενο του και στο επομενο του. Τραγουδαει, τελος παντων, οτι ειναι αυτο που κανει.
1 Like
Γιατί σε ρώτησα ξέρω γω εντάξει, και πάλι όχι “πρέπει”, απλά θα μπορούσες να το αναφέρεις, τέλος πάντων.
Άσχετα με το αν αρέσουν σε κάποιους τα growls ή όχι (εμένα μου αρέσουν στον extreme ήχο κι όχι τόσο στον ατμοσφαιρικό), ο Holmes είναι κακός death metal τραγουδιστής. Τα έχει πει και ο ίδιος όταν γελούσε κι έλεγε πως δεν υπάρχει περίπτωση να τραγουδήσει ξανά έτσι γιατί δεν θέλει να κάψει τελειως την φωνή του. Για να μην την κάψει λοιπόν κάνει μια χαζή απομίμηση γρυλισματος (όπως σωστά αναφέρθηκε) το οποίο σαφέστατα προσδίδει μια ατμόσφαιρα σε κάποια κομμάτια αλλά κάνει σαφές πως από τους ερμηνευτικός τρόπους που έχει στη φαρέτρα του, αυτός είναι ο χειρότερος. Και αυτή του η έλλειψη εύρους ως death metal τραγουδιστής που έρχεται σε ευθεία αντιπαραβολή με το εύρος του ως τραγουδιστή, κόβει κάτι από τα κομμάτια γιατι ο Γκρεγκ παίζει από πίσω τον κωλο του κι έχουμε και τον Χολμς να κάνει “aaarghhhh” από πάνω λες και τραγουδαει σε λυκειακή atmodeath απόπειρα μπάντας. Τεσπα, για να μην είναι άδικος, στον συγκεκριμένο δίσκο προσπάθησε κάπως και σε κάποια κομμάτια (πχ στο Serpent) λες “καλά έκανε και το είπε έτσι”.
5 Likes
Τον ψάχνουμε πες του…επίσης ποιος είναι ο δεύτερος, αφού λες ότι ξέρεις τουλάχιστον έναν, για να τον ψάξουμε κι αυτόν
1 Like
5 Likes