Πιστεύεις ότι η θυματοποίηση άλλων κοριτσιών βρίσκεται στα χέρια εκείνης που ήξερε και δεν μίλησε. Ένα θεωρητικό ενδιαφέρον για την παραπάνω δυστυχία πολλών μοιάζει ψεύτικο όταν λες ότι η μία δεν έχει δικαίωμα να γλείψει τις πληγές της μετά από αυτό που έπαθε. Μην ξεχνάς, το κάθε βιασμένο άτομο δεν είναι μάρτυρας ενός συμβάντος, είναι θύμα. Η ευθύνη δεν βαραίνει ποτέ το θύμα που δεν μιλάει - αρκετή ενοχή φέρνει για αυτό που συνέβη στο ίδιο, δεν υπάρχει λόγος να του φορτώνουμε από το πουθενά και την ευθύνη για τον πόνο των άλλων.
Πιστεύεις ότι αν το έλεγε νωρίτερα, θα είχε περισσότερες πιθανότητες να αποδειχθεί δικονομικά. Δυστυχώς, αν με βιάσουν σήμερα, και πάω αύριο στην αστυνομία, πάλι δεν είναι σίγουρο μέσα από το σύστημα έτσι όπως είναι στημένο ότι θα φτάσω να αποδείξω την ενοχή του θύτη. Δικονομικά τουλάχιστον, ας μην πιάσουμε το κοινωνικά.
Δυστυχώς, οι βιαστές δεν επιβιώνουν επειδή δεν μιλάνε τα θύματα αρκετά γρήγορα, αλλά επειδή όποτε μιλήσουν τα θύματα, τα φιμώνουν οι γύρω γύρω.
Λαθος. Σιγουρο μπορει να μην ειναι, αλλα ειναι πολυ πιο πιθανο. Αρκετα πιο πιθανο αν το καταγγειλει καποιος μετα απο 1 μερα σε αντιθεση με 5 χρονια , 10 χρονια ή 24 χρονια. Δεν ριχνω ευθυνες σε καμια που δεν το κατηγγειλε 1 μερα μετα για κανεναν λογο, αλλα η αληθεια παραμενει οτι οσο νωριτερα το καταγγειλουν τοσο μεγαλυτερες ειναι οι πιθανοτητες να υπαρξει καταδικη. Αυτα ειναι με βαση ερευνες, οχι λογια του αερα. Απο ενα χρονικο σημειο και μετα, το αδικημα παραγραφεται κιολας.
Να ρωτησω εγω κατι; Πως μπορει να αποδειχτει κατι τετοιο; Ειναι πολυ δυσκολο ετσι κι αλλιως οταν περασει ακομα και μικρο χρονικο διαστημα. Σε περιπτωση ενος τετοιου συμβαντος, ποσο πιθανο ειναι μια κοπελα η’ μια γυναικα να μπορεσει να μαζεψει το μυαλο της, να κανει καταγγελια, να κατσει να την εξετασουν κλπ κλπ κλπ, ωστε να αποδειξει τα λεγομενα της;
Συνηθως ειναι ο λογος του ενος εναντι του λογου του αλλου. Για πολλους λογους, απο τους δυο πιο αδυναμη ειναι σχεδον παντα η γυναικα. Γι’ αυτο λοιπον φοβαται να κανει την καταγγελια, γιατι ειναι πολυ πιο πιθανο να μη μπορεσει να βρει το δικιο της και να στιγματιστει κιολας, παρα το αντιθετο.
Δε λεω τι πρεπει και τι δεν πρεπει να γινεται, εκθετω την κατασταση οπως την εχω στο μυαλο μου.
Τι παει να πει δε θα βρει το δικιο της? Εχουν καταδικαστει αμετρητοι ανθρωποι για βιασμο και σεξουαλικες παρενοχλησεις στην ιστορια της ανθρωποτητας παγκοσμιως. Το οτι δεν καταδικαζονται ολοι οσοι θα επρεπε ή το οτι δεν πανε στην αστυνομια ολες οι γυναικες που πεφτουν θυματα, δεν σημαινει οτι δε θα πρεπει να συμβαινει κιολας.
Δεν καταλαβαινω την ενσταση σου. Η κατασταση ειναι ασχημη οπως την εχεις στο μυαλο σου και οπως ειναι στην πραγματικοτητα. Αλλα με την απραξια γινεται ακομα πιο ασχημη.
Και εν πασει περιπτωσει, δεν ειπα ουδεποτε οτι ειναι ευκολο. Προφανως ειναι κατι πανδυσκολο και μακαρι να μην βρισκοταν καμια γυναικα ποτε σε αυτην την θεση. Εγω απλως λεω οτι πρεπει καθε μερα ολοι μας να απορριπτουμε το rape culture και να περναμε την ιδεα του οτι πρεπει να πληρωνει ο καθε μπασταρδος.
Ίσως ήμουν απόλυτος, στην προσπάθειά μου να περάσω αυτό που θέλω να πω. Το ζήτημα είναι ότι η αστυνομία δεν αναλαμβάνει πολλές φορές ζητήματα βιασμού, ή αντιθέτως μπορεί να περάσει (αθέλητα ας πούμε) στην πλευρά να ανακρίνει το θύμα, με αποτέλεσμα να προστατεύει (αθέλητα πάντα) το θύτη.
Ακόμη κι αν η αστυνομία αντιδράσει με απόλυτο σεβασμό προς το θύμα, το πρόβλημα είναι μετά ότι ο μηχανισμός περνάει τα θύματα από μία διαρκή επαναβίωση του τραύματος, μέσα από καταθέσεις, ανακρίσεις, δικηγορίες, δίκες, ξανά καταθέσεις, ρεπορτάζ, συνεντεύξεις κοκ. Ακόμη κι αν το κατηγορούμενο πρόσωπο δεν έχει κοινωνική/πολιτική/δικαστική επιρροή ώστε να προστατευτεί, ακόμη κι αν το θύμα εν τέλει μπορεί να περάσει μέχρι τέλους τη διαδικασία χωρίς στιγμή να κάνει πίσω, είναι τέτοιος ο μηχανισμός που το θύμα διαρκώς βρίσκεται σε κατάσταση απολογίας. Γι’ αυτό λέω ότι είναι τόσο ρευστοί οι παράγοντες, που ο χρόνος της καταγγελίας δεν αρκεί πάντα για να επιβεβαιώσει την καταδίκη.
Δύσκολη η θέση των γονιών πάντως. Δεν είναι πως τα σωφρονιστικά ιδρύματα της Ελλάδας έχουν την φήμη πως θα κάνουν καλό στον 15χρονο και στο 17χρονο και θα βγουν πολίτες έτοιμοι να προσφέρουν στην κοινωνία. Ειδικά αν τα παιδιά τους υποστηρίζουν πως μέσα στο βαγόνι τους πρόσβαλλε ο άλλος, πρέπει να διαλέξουν αν θα τα αφήσουν μόνα τους -λέγοντας τους πως δεν τα πιστεύουν- ή αν θα τα στηρίξουν πιστεύοντας τα. Ίσως αυτή να είναι και η υπερασπιστική γραμμή που θα τους πρότεινε ο δικηγόρος και ίσως να κάνουν καιρό να δουν τα παιδιά τους οι άνθρωποι αυτοί. Πολλοί γονείς θα έψαχναν ελαφρυντικά για τα παιδιά τους στο οτιδήποτε (π.χ. στο ότι πήραν Proficiency που είναι κωμικό)
Ειδικά αν μέσα στο βαγόνι έγιναν συζητήσεις που μπορούν να ελαφρύνουν τη θέση τους, οφείλουν οι μάρτυρες να εμφανιστούν. Ήταν πολύ επικίνδυνο αυτό που έγινε και θα μπορούσαν να τον είχαν σκοτώσει τον άνθρωπο (π.χ. με μια εσωτερική αιμορραγία), αλλά δε μπορεί να είναι και δικός μας σκοπός να καταστραφεί η ζωή τους επειδή το βίντεο ασφαλείας ήταν σοκαριστικό. Ούτε ο νόμος ούτε εμείς πρέπει να είμαστε απάνθρωποι. Ευτυχώς ο άνθρωπος θα γίνει καλά και σε λίγο καιρό θα κυκλοφορεί δίχως πρόβλημα και θα τα έχει βάλει όλα στο παρελθόν
Είναι η ίδια νεοφιλελέ θέση με τον Μάικιους που λέει “εσείς επιλέξατε να γίνετε γιατροί, αναλάβετε τις ευθύνες σας”.
Οι ευθύνες των δημοσιογράφων ή των θεσμικών παραγόντων εννοείται δεν υπάρχουν για να τις αναλάβουν.
Και στο ίδιο βίντεο η Γκάκα επιβεβαιώνει το “όταν τα πάμε καλά, η κυβέρνηση τα πήγε τέλεια, όταν τα πάμε άσχημα, ο κόσμος δεν πειθαρχεί” και “αΤοΜικΗ εΥθυΝΗ”.
Ό,τι και να έγινε στο βαγόνι όμως δεν δικαιολογεί τόσο μίσος και βία. Αυτό δείχνει πως τα συγκεκριμένα παιδιά θέλουν ψυχολογική υποστήριξη. Ούτε να καταστραφεί η ζωή τους ούτε όμως και ντάντεμα.
Κανείς δεν είπε πως δικαιολογείται τόση βία. Συζητάμε την πιθανότητα του να υπάρχουν ελαφρυντικά όπως η προσβολή της τιμής με εξύβριση ή η αγανάκτηση εξαιτίας προηγούμενης πράξης του παθόντως. Όπως επίσης αν θες την άποψη μου, δεν είναι δουλειά ενός σταθμάρχη να κυνηγάει στην αποβάθρα ανήλικους που δε φοράνε μάσκα και τσακώθηκε μαζί τους γιατί του πέταξαν κουτάκι αναψυκτικού
Έχω χρόνια να μπω σε ΜΜΜ, αλλά οι ελεγκτές κάνουν συνέχεια κατάχρηση εξουσίας. Εγώ θυμάμαι τουλάχιστον 3 φορές πριν δείξω κάρτα και πάσο, να ζητάω να δω ταυτότητα ελεγκτή για το αν μπορεί να μου κάνει έλεγχο. Μία φορά που το καρτελάκι του δεν έλεγε τίποτα, πέρα από “Ομοσπονδία ελεγκτών” ή κάτι τέτοιο, με μια φωτογραφία του που δεν έμοιαζε καν σε αυτόν, του λέω “Δεν είσαι εσύ αυτός, δε σου δείχνω τίποτα”, αρχίζει τις ιστορίες, του λέω Ελληνικό κατεβαίνω αν θες κατέβα εκεί να πάμε στο τμήμα, κατεβαίνουμε και απλά ξεκίνησα να πηγαίνω προς το parking να πάρω το αμάξι. Το τι γαμοσταυρίδια άκουσα δε λέγεται
