Έπιασα δουλειά στην εταιρεία: “Επαγγελματίες αμφιφυλόφιλοι”
3 Likes
Ο Μπαλατσινος έσβησε κεράκι στη τούρτα χτες να γιορτάσουμε ένα χρόνο τις μαλακίες του?
Τα μέτρα πιάνουν βλέπω, πάμε για καθολικό lockdown…
5 Likes
Είχε γενέθλια ο αποτυχημένος μπασκετμπολίστας;
Ρε συ, είμαστε ήδη σε καθολικό lockdown!
4 Likes
αντε χρονια πολλα λοιπον…ηδη μας εφαγαν 1 χρονο απο την ζωη μας…
3 Likes
Σε ποια πολη; Στην Αθήνα αυτό που βλέπω μόνο καθολικό δεν είναι. Μερικές φορές αμφιβάλω και για το λοκντάου. Η σκέψη μου είναι στους ταλαίπωρους εργαζόμενους του λιανεμπορίου και, κυρίως, της εστίασης -και όλων των σχετικών με αυτήν επαγγελμάτων- που έχουν διαλυθεί. Ας ρωτήσετε π.χ. μία κάβα πώς τα βγάζει πέρα εδώ κι έναν χρόνο…
Κάθε μέρα που περνάει σκέφτομαι ακριβώς το ίδιο πράγμα. Και παρότι ήμουν πάντοτε σκεπτικός με όλο αυτό που συνέβη/συμβαίνει και τα μέτρα που λήφθηκαν/λαμβάνονται, ήμουν επίσης πολύ ανεκτικός. Η υπομονή μου εξαντλείται όμως.
4 Likes
Το θεωρω πολυ λαθος να το βλεπουμε ως χαμενο χρονο απο τη ζωη μας, ακομα κι αν ετυχαν σε καποιους μεγαλυτερες αναποδιες απο οτι σε αλλους. Δεν μιλαω για σοβαρα προβληματα υγειας εδω περα, τα οποια φυσικα αφορουν οτι πιο σημαντικο εχουμε στην ζωη μας, δηλαδη την ιδια, αλλα ξεκαθαρα για ολα τα αλλα.
Για μενα αυτος ο χρονος αν και ηταν ο λιγοτερο κοινωνικος χρονος της ζωης μου με διαφορα (νομιζω και για τους περισσοτερους), ειχε και τα εξης πολυ θετικα:
-
Ηρεμια και ενδοσκοπηση - Ειναι καλο να επαναπροσδιοριζουμε διαρκως την κοσμοθεωρια μας
-
Ταινιες, σειρες, μουσικες, videogames - Ενα μπαχαρικο στη ζωη μας που προσθετει εστω και λιγο
-
Προσαρμογη σε νεα δεδομενα - Πολλα πραγματα θα ειναι πιο ευκολα στο μελλον online
-
Επικοινωνια - Μιλησα σε τηλεφωνο με γονεις και φιλους περισσοτερο απο καθε χρονια
-
Επι μερους κοινωνικοτητα - Περασα ενα διαστημα 5 μηνων απο Ιουνιο εως Νοεμβριο κανοντας ποδηλατο, παιζοντας μπαλα και εν τελει σε συναντησεις απο κοντα με φιλους και γνωστους για αθληση, μπυρες και φαγητο σε εξωτερικους χωρους, βολτες, συζητησεις, τα παντα. Μου θυμησε τα 20ς που το μονο που χρειαζομασταν ηταν 3 σουβλακια, 2 μπυρες και 1 Προφ. Ηλιας
-
Διαπροσωπικες σχεσεις - οκ αυτο διαφερει για τον καθενα φανταζομαι, αλλα στο επιπεδο αυτο νομιζω απο ενα σημειο και μετα η ελλειψη ανθρωπινης επαφης εκανε πολυ κοσμο να την αναζηταει εστω και σε ενα συγκεκριμενο πλαισιο, και ομολογω οτι ειχα καποιες βραδιες που θα μου μεινουν αξεχαστες, και αρκετες περιπετειουλες στο ερωτικο κομματι, ειτε οδηγησαν καπου ειτε οχι, οι οποιες βοηθουν στο να ξεφευγει κανεις απο την κατασταση. Για τον καθενα αυτο μπορει να αντικατασταθει με το οτι ηταν σε καποια σχεση και τουλαχιστον ειχαν παρεα, οτι περασαν χρονο με τα παιδια τους, κτλ.
Αλλα ενταξει, εγω τα βλεπω και παντα αισιοδοξα τα πραγματα. Κι ας οδηγει σε απογοητευση ενιοτε. Μου ελειψαν τραγικα τα ταξιδια και η επισκεψη σητν πατριδα, οι δικοι μου ανθρωποι, γονεις, φιλοι, και που και που κανα λαηβακι, το οποιο ομως το θεωρω πολυτελεια στην ζωη ουτως ή αλλως. Δε μπορω προσωπικα να θεωρησω μια συναυλια την πεμπτουσια της ζωης οταν το 75% του κοσμου παγκοσμιως δεν εχει την οικονομικη δυνατοτητα να παει σε πανω απο 2-3 το χρονο κι αμα. Μου ελειψαν πολυ περισσοτερο αλλα πραγματα σιγουρα.
Αυτα με την ελπιδα οτι μπορει να δωσουν ενα διαφορετικο perspective σε καποιους, γιατι καλο ειναι γενικα να βοηθαμε ο ενας τον αλλον οταν νιωθουμε μιζερια. Δε θα πω ψεματα, περασα πολλες φασεις τον τελευταιο χρονο που ενιωσα και τεραστια μοναξια, οπως ολοι μας. Λεφτα και δουλειες… πανε κι ερχονται. Και καποιες φασεις ειναι δυσκολες, αλλα η ζωη τα εχει αυτα ανεξαρτητα απο Covid19.
5 Likes
Όλα τα παρακάτω ξεκινούν από το
Πες καλύτερα “Σε ό,τι αφορά στη δική μου ζωή είναι λάθος…”
Δεν έχω να σου πω κάτι σε ό,τι αφορά στην, καθαρά δική σου, οπτική γωνία. Μοιάζει όμως απόλυτη η στάση σου. Κάθε λέξη που έγραψες μπορεί να έχει αντίθετη επίδραση για έναν άλλον άνθρωπο στον πλανήτη. Όμως:
Ηρεμια και ενδοσκοπηση - Έχω φίλους που τους διέλυσε η μοναξιά. Άλλοι, είδαν τα λάθος πράγματα στη ζωή τους.
Ταινιες, σειρες, μουσικες, videogames - Ασχολίαστο
Προσαρμογη σε νεα δεδομενα - Για εμένα και εσένα ίσως, για τις ΗΠΑ και τη Βρετανία μπορεί. Για την Ελλάδα και μια τρομακτικά μεγάλη μερίδα ανθρώπων που γνωρίζω, καμία διαφορά.
Επικοινωνια - “Υπέρ”; Ας το έκανες και πριν, αυτό είναι επιλογή κι όχι ανάγκη. Ας πούμε, εγώ μιλούσα και πριν. Τι να λέει…
Επι μερους κοινωνικοτητα - Όπως το τηλέφωνο παραπάνω. Επιλογή. Τα έκανα και πριν. Επίσης, το γεγονός ότι για πέντε μήνες κοινωνικοποιηθήκαμε περισσότερο από τους πρώτους 3 μήνες, ίσως (λέω “ίσως”) να επηρέασε τους επόμενους τέσσερις μήνες (Νοε-Φεβ). Στην Ελλάδα τουλάχιστον.
Διαπροσωπικες σχεσεις - Απάντησες μόνος σου: αυτο διαφερει για τον καθενα.
Δεν αμφισβητώ ότι πολλά καλά έγιναν. Όμως ας ρωτήσουμε μικροκαταστηματάρχες εστίασης, αν προτιμούν ένα χρόνο κλειστό μαγαζί από ποδηλατάδα στην Πάρνηθα. Ή εργαζόμενους στην τέχνη αν προτιμούν να μιλάνε στο τηλεφώνο από το να στήσουν την μικροφωνική και φώτα σε έναν θέατρο, σε ένα πανηγύρι, σε ένα νυχτερινό κέντρο.
Τα ψυχολογικά προβλήματα σε παιδιά και ενήλικες εκτοξεύθηκαν. Κι ας έμαθε να αγοράζει σουβλάκια online. Ο αλκοολισμός χτυπάει κόκκινο, τα ψυχοφάρμακα το ίδιο. Κι ας πληρώνει με contactless card. Ενδοοικογενειακή βία; Χαμός κι ας έβγαλε νέο δίσκο ο Alice Cooper. Ο εθισμός στις οθόνες έχει εκτοξευθεί, η σεξουαλική ζωή διαλύθηκε, ακόμα και μέσα στην οικογένεια. Ki ας έκανε νέα ταινία ο Τομ Χανκς. Αν δεν τα έχεις δει αυτά, τότε θα υποθέσω ότι απλώς δεν σε αφορούν. Αλλά είναι εκεί έξω.
Η μόνη περιπέτεια που υπάρχει είναι αν θα προλάβεις να γυρίσεις πριν τις 18.00 σπίτι το Σαββατοκύριακο και πώς δεν θα σε σταματήσουν σε έλεγχο όταν οδηγείς για να πάρεις τη γυναίκα σου από τη δουλειά εκτός ωραρίου μετακίνησης.
Για να βάλω τον εαυτό μου στο κάδρο, ήμουν από τους τυχερούς που είχα δουλειά, πληρωνόμουν κανονικά και μιλούσα με συναδέλφους κάθε μέρα είτε στον υπολογιστή είτε στο γραφείο. Κι αυτό αφορά τους μισούς, καθώς κάποιους έχω να τους δω πάνω από τέσσερις μήνες (ανάποδα ωράρια σε μόνιμη βάση λόγω covid).
Ακόμη κι έτσι, στην κομβική ηλικία μου, “σχεδόν έχασα” έναν χρόνο ΖΩΗΣ. Σταμάτησα τη μπάλα, έπαψα να βγαίνω με φίλους έξω για μπύρα, έχασα την κοντινή επαφή με τους δικούς μου ανθρώπους. Έχω δει μία φορά σε έναν χρόνο την ανιψιά μου. Ξέχασα τι είναι οι συναυλίες και το θέατρο. Δεν έχω ταξιδέψει. Και πολλά άλλα…
Όπως καταλαβαίνεις, “εσύ” (όχι εσύ, ελπίζω να καταλαβαίνεις) βολεύεσαι με το τηλέφωνο και την ποδηλατάδα. “Εγώ” όχι. Όλα είναι υποκειμενικά.
Καμία πρόθεση επίθεσης, ελπίζω να καταλαβαίνεις πώς τα γράφω, άλλωστε τα έχουμε ξαναπεί: ο γραπτός λόγος είναι περίεργος, μπορεί να παρεξηγηθεί.
21 Likes
Γαμησε τα 
6 Likes
3 Likes
Πολλα μπορει να ειναι η οπτικη μου γωνια, αλλα απολυτη σιγουρα δεν ειναι. Δεν προκυπτει κατι απολυτο απο την γραφη μου. Οταν γραφω μια τετοια αποψη, προφανως εκφραζω το πως βλεπω εγω τα πραγματα. Αν μπορουσα να εκφρασω το πως βλεπουν αλλοι τα πραγματα, θα εβγαζα λεφτα ως μεντιουμ, δε θα εγραφα εδω 
Απο κει και περα, εγω απλα προσπαθησα να δωσω μια νοτα αισιοδοξιας, τωρα το γιατι εσυ το εξελαβες ως κριτικη ή κατι, δεν το καταλαβαινω. Επειδη εγραψα “το θεωρω πολυ λαθος” και μιλησα συλλογικα για εμας ως ανθρωπινο ειδος? Κολλησες σε μια φραση μου και μου εκανες ενα λογυδριο για καποιον λογο. Ενταξει. Κλεινω ΤΩΡΑ τον υπολογιστη και κοβω την σειρα που εβλεπα γιατι απο οτι φαινεται δεν πρεπει να βρισκω εκει την ευτυχια.
Γενικα ολο σου το ποστ ειναι απιστευτα αρνητικο, και απορω ειλικρινα με το πως γινεται να το εγκρινουν αλλοι ανθρωποι. Πολλη απαισιοδοξια, και αν εκρινε καποιος την ζωη καποιου αλλου, αυτος δεν ημουν εγω, αλλα ξεκαθαρα εσυ. Ασχολιαστο το οτι μπορει καποιος να βρει ευτυχια σε videogames, ταινιες, βιβλια, μουσικες? Δεν εκτιμω το υφακι αυτο προσωπικα.
Και δε θα μου κουνησεις εσυ το δαχτυλο για το αν θα επρεπε να ειχα κι αλλη επικοινωνια στο παρελθον. Πολλα μας τα πες αποπανω, και προερχεται μαλλον απο το οτι για καποιον λογο θιχτηκες, ενω εγω στο δικο μου ποστ δεν αναφερθηκα σε κανενος αλλου τη ζωη. Και αρα δεν ανεχομαι να κατσεις εσυ να μου πεις για την δικη μου την ζωη. Εγω μιλησα μονο για αντιμετωπιση, οχι για τα επιμερους. Μπορει να μην το εκανες ηθελημενα, αλλα το εκανες.
Τωρα ενταξει, αν θεωρεις οτι η ειρωνεια τυπου “οκ αφου εμαθε ο κοσμος να αγοραζει σουβλακια online” τοτε αυτο σημαινει οτι εγω αγνοησα ας πουμε τις ψυχολογικες επιδρασεις της απομονωσης και του Covid19. Μονο που δεν τις αγνοησα, απλα οπως εγραψα στο τελος του ποστ μου, εστιασα σε μια θετικη πλευρα των πραγματων, κυριως γιατι η φραση “ενας χαμενος χρονος απο τη ζωη μου” μου φαινεται υπερβολικη.
Δεν παρεξηθηκα, αλλα ο τροπος σου ειναι αντικειμενικα ασχημος και προσωπικος σε πολλα σημεια.
Ετσι οπως μου απαντας, ειναι λες και ειπα οτι ζουμε ζωαρα και ηταν η καλυτερη χρονια εβερ ξερω γω. Και αρα εχασες πληρως το νοημα του ποστ μου. Κανενας δεν ειπε οτι το 2020 δεν ηταν μια απο τις χειροτερες χρονιες εβερ. Προφανως ηταν.
Κανε οτι θελεις. Εσυ εχασες μια χρονια ζωης. Εγω θα χρησιμοποιησω οσα εμαθα αυτην την χρονια και οσα εζησα για να ειναι καλυτερες οι επομενες. Ωρες ωρες ειλικρινα νιωθω οτι απαγορευεται να γραφει καποιος κατι θετικο για την πραγματικοτητα, και επικρατει η μιζερια.
Εγω φταιω που ασχοληθηκα βασικα οκ, κανονικα απλα επρεπε να πω “ναι μωρε για το μπουτσο ολα ας πεθανουμε μια ωρα αρχυτερα να γλιτωσουμε” . Θα το κανω την επομενη φορα. Και θα θυμηθω να πω στον Συριο φιλο μου που επρεπε να φυγει απο την χωρα του και εχει χασει 4 συγγενεις απο βομβες οτι ειναι τεραστια μαλακια που δεν μπορω να παω σε θεατρα και συναυλιες.
5 Likes
“Μοιαζει” is not “ειναι”. Μια χαρα χειριζεσαι τη γλωσσα.
Ναι. Αυτο. Κατα τ’ αλλα, δεν “σου” εβγαλα κανενα λογυδριο. Δεν περιστρεφοντα ολα γυρω σου. Εχεις γραψει απειρες φορες οτι ειμαστε σε φορουμ και ανταλασσουμε αποψεις. Practice what you preach πλιζ, δεν ειναι ολα προσωπικες επιθεσεις. Διαβασες τα σποιλερ οπου ξεκαθαριζω οτι δεν ειναι προσωπικη επιθεση. Δεν σου αρεσαν, τα πηρες επι προσωπικου. Κανενα προβλημα, βαριεμαι εξισου με εσενα να απαντω ενα ενα σε αυτα που εγραψες.
Σταδιακα αρχισες να γκαζωνεις απο την πρωτη σειρα ως το φιναλε. Κατεχεις την “αντικειμενη” αληθεια, αφου κρινεις τον τροπο μου. Μαζι σου, κανενα προβλημα. Με εχασες ομως στο φιναλε: εξισωνεις οσα εγραψα, με τον συριο φιλο σου (χαιρετισματα, εχει την αμεριστη συμπαρασταση μου). Αυτο με ξεπερασε 
“Για το μπουτσο ολα, θα πεθανουμε μια ωρα αρχιττερα”; Δυο strawman arguments, που ξέρω οτι ΔΕΝ σου αρεσουν 
Ετσι καταλαβες το κειμενο μου ή ετσι θελεις να το ερμηνευσεις;
Καλo ΣΚ να εχεις, γραψε ή μην γραφεις, δεν θα σου πω εγω τι θα κανεις. Αλλα αν γραψεις, να δεχεσαι και καμια απαντηση. Αλλιως να ζητας να κλειδωνουμε το καθε νημα 
3 Likes
Για μένα δεν ήταν η καλύτερη χρονιά, σίγουρα. Ήταν ένας χαμένος χρόνος; Όχι. Ας πω κι εγώ ένα μακρύ κι ένα κοντό…
Πέρσι τον Γενάρη επέστρεψα από ένα ταξίδι δύο μηνών στην Ευρώπη με τροχόσπιτο… Όπως μπορείτε να φανταστείτε, η ψυχολογία μου άγγιζε ταβάνι: περίμενα πώς και πώς να ξεκινήσει η νέα δεκαετία (ποιος δεν είπε έστω και ψιθυριστά ‘‘αυτή θα είναι η δεκαετία μου’’;), που θα την έπιανα από τα κέρατα!
Αυτή η πρώιμη αισιοδοξία ακυρώθηκε πολύ γρήγορα, λόγω της πανδημίας.
Ετοίμαζα λογύδριο αφήγησης, αλλά το έσβησα, γιατί ο καθένας έχει πολλά και πού να φτάσουν από την καρδιά στη γλώσσα… Αυτό που διαπιστώνω είναι ότι για μένα, που η αισιοδοξία δεν είναι χαρακτηριστικό μου, πόση υπομονή πρέπει να κάνω; Κι αν κάνω, μέχρι πότε; Μετά τι; Δεν μου αρέσει ούτε εμένα να τα βάφω μαύρα, αλλά αν με πιάσουν πάλι κρίσεις πανικού, ή αν έρθω αντιμέτωπος με μια ματαίωση μου είναι πια πιο εύκολο να βυθιστώ στη μιζέρια. Κάθε εμπόδιο για καλό, δεκτόν. Αλλά δεν βλέπω προοπτική. Έχω ανάγκη και κάνω πολλά πράγματα για να ‘‘ξεσκάσω’’ και μετά νιώθω ότι χάνω κάτι. Με πιάνουν ενοχές, και δεν ξέρω από πού βγαίνουν. Η αλήθεια είναι ότι ό,τι με γέμιζε πριν έναν χρόνο τώρα είναι μια αφηρημένη ιδέα.
Στην τέχνη; Καταναλώνω, δεν ψυχαγωγούμαι.
Στο μεταπτυχιακό; Καταναλώνω, δεν μορφώνομαι.
Στο σπίτι; Καταναλώνω, δεν ζω.
Στο δρόμο; Καταναλώνομαι, δεν βοηθάω.
Νόμιζα κι εγώ ότι θα έρθει ένα καλό, μετά ένα κακό, μετά ένα καλό πάλι, αλλά πολύ φοβάμαι ότι αντί για κύκλους (θα ήταν μια κάποια ανακούφιση), έχουμε μπει σε σπείρα που πάει προς τα κάτω. Τα αρνητικά συναισθήματα γίνονται πιο διαυγή, και τα ευχάριστα πιο γκρίζα. Αν δεν αλλάξει η κατάσταση σύντομα, θα γίνει κάτι που δεν μου αρέσει να βλέπω σε εμένα: θα επιπεδωθώ. Ήδη γίνομαι κυνικός, κι αδιάφορος.
Κι ευσυγκίνητος. Η παραμικρή όμορφη πράξη με κάνει και βουρκώνω. Θέλω ένα νόημα που το χάνω όσο περνάει ο καιρός. Δωσ μου νόημα και θα σου κουνήσω και τη γη. Αλλά δώσε μου τη δύναμη να τη γυρίσω χωρίς νόημα, και δεν θα ξέρω τι να κάνω.
14 Likes
χωρίς να θέλω να μπουκάρω απρόσκλητος στο μπιφ σας, στέκομαι λίγο στην πρόταση με τον σύριο.
@QuintomScenario Υποθέτω αντιλαμβάνομαι ορθά τον τρόπο που το έγραψες, ήτοι πως εν πολλοίς τα θέματα που προέκυψαν από την καραντίνα συνιστούν first world problems καθώς δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα που βιώνει η ασύγκριτα πολυπληθέστερη μερίδα του παγκόσμιου πληθυσμού, των υπανάπτυκτων και αναπτυσσόμενων χωρών. Προφανώς και έτσι είναι, έχεις απόλυτο δίκιο. Κανείς ενδεχομένως από όσους είναι εδώ μέσα δεν έχει να αντιμετωπίσει τέτοιου είδους θέματα.
Απλώς ο τρόπος που το έθεσες είναι υπερβολικά εύκολα παρεξηγήσιμος. Σαν να πετάς (που υποθέτω δεν σκόπευες) τη μπάλα στην εξέδρα, τύπου whataboutism. Δηλαδή, θα έφταιγε μετά σε ένα υποθετικό σενάριο να σου αντιγυρίσει ο οποισδήποτε, με την ίδια λογική “ναι αλλά μιλάς εσύ που μένεις στην αμερική και όχι στην κατεστραμμένη ελλάδα, που ξέρεις πως είναι η πραγματικότητα της καραντίνας εδωπέρα. Μπορεί να έχεις συγγενείς και φίλους, αλλά είσαι εσύ εδώ; Ζεις τα σκατά; Βιώνεις την απόγνωση όπως τη βιώνω εγώ; Ξυπνάς κάθε πρωί ζώντας όλα όσα περιγράφονται σε αυτό το γαμωτόπικ;” και να πάει κάπως έτσι η κουβέντα; Και ξέρεις κάτι, θα είχε και αυτός το δίκιο του να σου αντιπαραθέσει τη δική του σκύλλα και τη μοναδική του χάρυβδη, ανάμεσα στις οποίες καλείται να περάσει αγρατζούνιστος, ενώ ήδη μετράει πληγές, και ταυτόχρονα θα ήταν τόσο άδικος απέναντί σου.
Κατα τ’ άλλα, θα έγραφα και γω λογύδριο, αλλά, χωρίς να με εκφράζει απόλυτα (πώς θα μπορούσε άλλωστε) τα πε τόσο ωραία ο @ManosOrff.
Αλληλεγγύη στους Σύριους και γενικά στης Γης τους κολασμένους. Ρισπέκτ στον φίλο σου, κουράγιο σε σένα και σε όλους. Καρδούλες
7 Likes
@kbil δεν κοροιδεψα στο προηγουμενο ποστ μου. Συμπασχω με τον Συριο και ηθελα να γραψω οτι τα δικα μας ειναι first world problems, απο τη στιγμη που καθομαστε στην ωραια καρεκλιτσα μας να γραφουμε αποψεις.
Δεν εχω προηγουμενα με τον Q ή καποιον αλλον, γιατι να κανω επιθεση σε οποιονδηποτε; Ακομη και η σκεψη ειναι αβασιμη. Εγραψε κατι, ηταν αφορμη για αντιλογο. Μετατραπηκε σε κατι πιο προσωπικο χωρις λογο και δεν θελω καν να το συνεχισω. Ολα τα “εσυ” και “εγω” ηταν γενικοτητες, το εγραψα 2-3 φορες.
Οποτε, δεν υπαρχει μπιφ. Διαφορετικη οπτικη γωνια μονο. Ο Q βλεπει την αισιοδοξη πλευρα με τα δικα του ματια (σιγουρα θα υπαρχει κι απαισιοδοξη), εγω την απαισιοδοξη πλευρα μερικων κρισιμων κοινωνικων ομαδων (για τη δικη μου αισιοδοξη κατασταση εγραψα ολοκληρη παραγραφο). Αν ειμαι αισιοδοξος ή οχι, δεν το ξερει ο Q Ουτε θελει να μαθει, φανταζομαι. Καταφερε ομως να βγαλει συμπερασμα για εμενα. Καλη καρδια, δεν πειραζει
3 Likes
εγώ θα ξεφύγω από την συζήτηση για να σταθώ μόνο στο ότι δεν θεωρώ ούτε θα ήθελα να είναι η γενική αντίληψη ότι οι τέχνες και τα θεάματα που είναι και αρχαία μορφή ψυχαγωγίας και παιδείας , είναι first world problems
Το θέμα μας δεν θα έπρεπε πιστεύω να είναι γιατί έχουμε εμείς τέτοιες " πολυτέλειες " ενώ οι άλλοι δεν έχουν . Αλλά να έχουν όλοι την δυνατότητα , το δικαίωμα και την επιλογή εφόσον επιθυμούν να έχουν πρόσβαση και συμμετοχή σε αυτά
4 Likes
α δικό μου σφάλμα. το ποστ στον κουιντομ απευθυνόταν και στον τρόπο που έγραψε την πρόταση για τον φίλο του, δεν περίμενα πως δε θα γίνει αντιληπτό, ίσως έπρεπε να το ξεκαθαρίσω. Δεν έγραψα κάπου πως τον κορόιδεψες!!
Τώρα, για το “μπιφ” ε προφανώς αστείο ήταν.
4 Likes
Δεν πειραζει, αφορμη για διευκρινιση (και καρδουλες)
2 Likes
Αρκετα ασχημο να το γραφεις αυτο. Δεν νιωθω οτι περιστρεφονται ολα γυρω μου. Απλα απευθυνθηκες συγκεκριμενα σε μενα και σχολιασες πολυ συγκεκριμενα επιμερους πραγματα που εγραψα. Κατα τα αλλα, οκ εχουμε διαφορετικη οπτικη και δεν πειραζει, ολα καλα.
Αν εδωσα την εντυπωση απο μια φραση στο αρχικο μου ποστ οτι πρεπει ολοι να τα βλεπουν με τον ιδιο τροπο, δεν εννουσα κατι τετοιο για κανεναν λογο. Και δε θα κατσω να πω σε καποιον αλλον πως να το βλεπει.
Μια χαρα δεχομαι απαντησεις, απλα σχολιασα την απαντηση σου γιατι την βρηκα αστοχη. Δεν θεωρω οτι πρεπει να φιμωνουμε κανεναν. Απλα δεν καταλαβα το antagonizing υφος της απαντησης σου, οταν στο αρχικο μου ποστ δεν μιλησα για την ζωη κανενος αλλου παρα μονο για το δικο μου perspective και το ξεκαθαρισα. Τεσπα. Ολα καλα. Τα βλεπουμε διαφορετικα τα πραγματα, απλα.
Θα σου απαντησω πολυ συγκεκριμενα σε αυτο.
Αυτο που θα μου απαντουσε καποιος, θα ηταν πρωτον ανενημερωτο και δευτερον αρκετα περιοριστικο.
Δεν σχολιαζω την ζωη κανενος αλλου, σχολιαζω μονο τα γραφομενα. Δεν μπορω να γνωριζω τι συνθηκες εχει στην ζωη του καθε ανθρωπος, και γι αυτο φροντισα να γραψω πως το οτιδηποτε εχιε να κανει με υγεια, και αυτο περιλαμβανει και ψυχικη υγεια, ειναι κατι που δυστυχως ειναι πολυ στεναχωρο, εντελως δικαιολογησιμο, και σιγουρα λογος για να θεωρει καποιος οτι εχασε “εναν χρονο απο την ζωη του” ή και πολυ περισσοτερα. Παρολο που το διευκρινισα λοιπον, επρεπε να μου γινει explained το οτι υπαρχει domestic violence. Λες και δεν το χουμε συζητησει εδω πολλακις στο παρελθον ή λες και ολα αυτα που εγραψα εγω το αγνοουν το προβλημα. Αν μου λες για whataboutism λοιπον, ε να πεις για whataboutism και για ολα τα επιχειρηματα περι καταστασεων που χρησιμοποιουνται με τον ιδιο τροπο.
Οταν εγω εχω να δω γονεις και αδερφη μου και ανιψια 2 χρονια συμπληρωμενα, οταν εχω να ταξιδεψω εκτος Νεας Υορκης 2 χρονια, και τελος παντων οταν εχω ενα σωρο αλλες συνθηκες που εν πασει περιπτωσει δεν ενδιαφερουν και κανεναν, και διαβαζω οτι μια λιστα προβληματων στην ζωη καποιου αλλου καθιστουν την χρονια για αυτον “χαμενη” , ε νομιζω ειναι λογικο να μην βρισκομαι στην θεση που λες. Δεν ειναι ροδινη η ζωη για κανεναν μας, ειτε με covid19 ειτε χωρις. Αν ειχα την ιδια αντιμετωπιση, θα πρεπε να πεσω απο την γεφυρα του Μπρουκλιν.
Οσα εγραψα, δεν τα εγραψα απο την θεση καποιου που ζει ζωαρα, οποτε δεν καταλαβαινω γιατι μου λες για το whataboutism, ποσο μαλλον απο την στιγμη που δεν ειπα και σε κανεναν να νιωσει καλυτερα λογω του παραδειγματος με τον Συριο. Απλα μερικες φορες λιγο perspective δεν βλαπτει, και αυτο ηταν και το νοημα του αρχικου μου ποστ.
ΣΤην τελικη, και το εννοω διχως καμια αντιπαλοτητα ή εχθροτητα ή το οτιδηποτε, ο καθενας πραγματικα ας επιλεξει να νιωθει και να πραττει οπως γουσταρει. Απλα η ερωτηση που κανω εγω στον εαυτο μου καθε μερα ειναι “αξιζει να μιζεριαζω για πραγματα που ειναι οπως ειναι και δεν μπορω να κανω και πολλα για αυτα ή θα κανω το καλυτερο που μπορω και θα βρω το sliver lining σε οσα περισσοταερα μπορω?” Η απαντηση ειναι για μενα παντα το δευτερο. Απο κει και περα, αν νομιζει κανεις οτι γραφω αυτην την προτροπη κακοπροαιρετα, και οχι ακριβως το αντιθετο, δηλαδη 100% καλοπροαιρετα και με την θεληση να βοηθησω με μια αλλη οπτικη, τι να πω, ας κανει και σε αυτο οτι θελει. Δεν ειναι οτι δεν το διευκρινισα ηδη στο αποκατω σημειο. Αλλα οκ ας εστιασουμε στο σημειο που εγραψα “βρισκω λαθος αυτην την λογικη” και δεν εβαλα με neon φωτα πινακιδα διπλα ΓΙΑ ΜΕΝΑ. Αλλη φορα λοιπον θα πρεπει να γραφω ΓΙΑ ΜΕΝΑ διπλα σε καθε προταση για να αποφευγουμε τα σεντονια τετοιου τυπου που θα πρεπει να απολογηθω επειδη τολμησα να παρουσιασω μια αισιοδοξη οπτικη 
4 Likes
Ποτε δεν εγινε αυτο αλλα οκ.
Δεν εβγαλα κανενα συμπερασμα για το αν εισαι αισιοδοξος ή πως ειναι η ζωη σου.
Σχολιασα την φραση και μονο την φραση “χασαμε μια χρονια” και τιποτα αλλο.
Διαφωνω με την φραση. Δεν γνωριζω την ζωη κανενος. Οσες σκεψεις παρεθεσα, οπως διευκρινισα, ηταν αποκλειστικα και μονο μια προσπαθεια για θετικη νοτα στο χαος που ζουμε.
3 Likes
Προχωραμε
1 Like