Παντελη… μολις ενημερωθηκα οτι τα παιδια που δολοφονηθηκαν ηταν πολυ κοντα με ανθρωπους που ξερω, συγγενικα ουσιαστικα. Θα σου στειλω και πριβε. Πω πω απλα σοκ…
1 Like
Άντε και βιντεάκι unboholics στο youtube !!!
5 Likes
Θυμηθηκα και τις μασκες αλεξιπτωτα τωρα. Μιλαμε το τμημα προμηθειων ειναι μες την αριστεια
1 Like
Αν συνεχίσουν με αυτό το trend, τα tablets που θα δώσουν για τηλεκπαιδευση ίσως είναι 40αρες οθόνες, ας περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει
3 Likes
2 Likes
Είχαμε και τη δολοφονία 39χρονου σήμερα στην Κυπαρισσία μέσα στο κατάστημα. Έχει ξεφτίσει εντελώς η αξία της ανθρώπινης ζωής.
2 Likes
Και να επιστρέψουμε στα πολιτικά με το μεγαλύτερο ψεύτη και κωλοτούμπα Έλληνα πολιτικό.
3 Likes
Με αφορμή την παραπάνω είδηση, γράφω πόσο προβληματίζομαι για όσα συμβαίνουν πλέον εκεί έξω. Είναι πανεύκολο να σε σκοτώσουν για μία μλκ. Πάντα ήταν, αλλά φαίνεται ότι κάτι έχει αλλάξει στο τσιπάκι του εγκεφάλου και είτε θεωρούν όλοι ότι “δεν γαμιέται, καλή κι η φυλάκα, ασε που μπορεί να μην πάω” είτε έχει ξευτιλιστεί τόσο πολύ κάθε έννοια αρχής και ηθικής, που σε τρώνε λάχανο πριν πεις κιχ.
Η όλη φάση με τον κοβιντάκο έχει στρίψει βίδα σε κόσμο και κοσμάκη, όχι απαραίτητα λόγω του ίδιου του ιού, αλλά ίσως επειδή ο συνδυασμός κλεισούρας-οικονομικών προβλημάτων-διαπροσωπικών σχέσεων έχει γίνει ένα απίθανα εκρηκτικό μίγμα για πολλούς. Βλέπω μικρά παιδιά να τρέχουν σαν ακέφαλα κοτόπουλα, ενώ τα ψυχολογικά τους χτυπάνε κόκκινο. Ενήλικες έτοιμους να σε αρπάξουν από τον λαιμό για το παραμικρό, αρκεί να δώσεις αφορμή. Πολλές φορές χωρίς καν. Και έφηβους, σαν τα καλόπαιδα που έδειραν τον άλλον στο μετρό, επειδή απλώς βλέπουν ότι υπάρχει ανομία που τους μετατρέπει σε μαγκάκια επειδή σε άλλους αρέσει και άλλοι δεν μπορούν να το αποφύγουν αν θέλουν να μην γίνουν εκείνοι θύματα.
Το χειρότερο είναι ότι παιδιά κι έφηβοι σε μερικά χρόνια θα είναι ενήλικες… Και ίσως δεν χρειάζεται πια να γίνουν 72χρονοι για να βγάλουν όπλο σε έναν υπάλληλο που έπρεπε να του πληρώσουν τον λογαριασμό του τηλεφώνου τους.
9 Likes
εμεινε ορφανο το μωρακι 1,5 ετους ρε πστη μου…τι αηδια ειναι αυτη η κατασταση;
2 Likes
3 Likes
Αληθινο 
4 Likes
Διαφωνώ σχεδόν με όλους τους πιθανούς κι απίθανους τρόπους στο post σου, αλλά επειδή έχω δουλειά ακόμη να κάνω και δεν έχω χρόνο να γράψω σεντόνι, το συνοψίζω στο εξής:
Υπάρχει μια ευκαιρία(once in a lifetime) ώστε να βγει κάτι πάρα καλό από όλη αυτη τη συγκυρία. Τα περισσότερα προβλήματα που αναφέρονται (και είναι και υπαρκτά δεν αντιλέγω), είναι επίπλαστα, που σημαίνει πως σε αυτή τη ρευστή κατάσταση μπορούμε να αλλάξουμε πολλά πράγματα αντί να είμαστε εσωστρεφείς με τα προβλήματα μας.
Δεν διαφωνώ με τα ευχολόγια. Παρατηρώ όμως την πραγματικότητα. Βρίσκεται εκεί έξω. Ίσως κάνω λάθος, αλλά δυστυχώς καθημερινά με επιβεβαιώνει το αστυνομικό δελτίο.
Ακόμα κι αν υπάρχει αυτή η τρομερή ευκαιρία, κάποιος την έχει κρύψει καλά διότι ο κόσμος δεν τη βρίσκει. Όταν τη βρει, ξαναμιλάμε.
Τελικά η κυβέρνηση που θα έφερνε τούμπα την συμφωνία των Πρεσπών, δε μπορεί να κάνει καλά τον…Μένιο Φουρθιώτη.
3 Likes
Τελείως διαφορετικό πράγμα λέω. Ένα χρόνο τώρα βιώνουμε πράγματα που δε βγάζουν “λογική”. Δεν είναι ευχολόγιο, λέω πολύ απλά πως ένα χρόνο τώρα πολύς κόσμος δε δουλεύει, πολλά παιδιά δεν πάνε σχολείο/πανεπιστήμιο, πολλές ελευθερίες καταπατώνται, ερχόμαστε αντιμέτωποι με προσωπικά θέματα και σχέσεις που λόγω της ταχύτητας της ζωής τα διεκπεραιώναμε κλπ.
Εσύ μπορεί να βλέπεις προβλήματα (αναφέρεις παραπάνω την ανομία πχ ) που θα διογκοθουν αλλά εγώ βλέπω πως πέρασε ένας χρόνος που ζούμε διαφορετικά από αυτό που είχαμε σα νόρμα και μπορούμε να σχεδιάσουμε πολλά πράγματα με διαφορετικό τρόπο. Δεν είναι ευχολόγιο πχ, το να παρατηρείς πως τα οικονομικά προβλήματα δημιουργούν ψυχολογικά θέματα και να σχεδιάσεις κάτι που το κάνει address αυτό. Εξού και η ευκαιρία, ο ιός έχει φέρει στην επιφάνεια πολλά λάθη και προβλήματα που στην κανονικότητα υποβόσκουσαν αλλά τα προσπερναγαμε
Τότε κάτι δεν λες καλά ή εγώ δεν καταλαβαίνω. Δεν “μπορεί να βλέπεις προβλήματα”, είναι πραγματικά προβλήματα. Μέχρι να βρεθούν οι λύσεις στη ρευστή εποχή (όλες οι εποχές είναι ρευστές, κάθε δευτερόλεπτο είναι ρευστό, αλλά προσπερνώ για οικονομία χρόνου), έχεις κανέναν τρόπο να σταματήσουμε τον “επόμενο 72χρονο”;
Δεν είναι ευχολόγιο το “…μπορούμε να σχεδιάσουμε…” σε ένα κράτος-παρωδία όπου κάνει κουμάντο ο Μένιος; Αναφέρομαι σε αυτό που συμβαίνει σήμερα κι εσύ αναρωτιέσαι αν μπορούμε να κάνουμε κάτι για το αύριο. Μου φαίνεται ότι μιλάμε για αντίθετα πράγματα ξέρεις… Ώρα για ύπνο, τα λέμε ξανά αύριο.