Ελα ξαναβαλε το αβαταρ του Συριζα σου παει καλυτερα οταν μιλας για κομματοσκυλα. ΜΠΑΡΟ.
Χίλιες φορές ΣΥΡΙΖΑ παρά κομματόσκυλα που κάνει μπεεεεεεεεε και πουλάει εφημερίδες για το κόμμα :lol:
Ρομάντικ, συνέχισε, όσο παραληρείς, τόσο πιο σωστοί φαινόμαστε εμείς. Είναι γνωστό: όσο περισσότερο σούργελο και ανερμάτιστο είναι ένα άτομο, τόσο περισσότερο δικαιώνει εκείνον που συκοφαντεί.
Όσο γι’ αυτούς που λένε ότι θα πρέπει να ντρέπεται όποιος τονίζει την ανάγκη να απεργήσουν όλοι την πιο κρίσιμη ημέρα για το λαό αυτής της χώρας τα τελευταία 35 χρόνια, ένα έχω να πω:
Συνεχίστε να ψάχνετε για δικαιολογίες, ραγιάδες.
Συμφωνω με αυτο που γραφεις οπως φανταζομαι πως συμφωνουν και ολοι οσοι ειναι υπερ της απεργιας.
Ομως σε τετοια ζητηματα πιστευω πως δεν υπαρχει μονο μια πλευρα. Οσοι δεν απεργουν ( για οποιοδηποτε λογο) μπορουν να γραψουν το ιδιο κειμενο που εγραψες αλλα ετσι:
Δηλαδη και αν απεργησουμε τι θα κερδισουμε εφοσον τα πραγματα σκατα θα πανε … Πραγματικα αυτη η λογικη μου την δινει στα νευρα … Λες και αν βγεις στους δρομους και χασεις ενα μεροκαμματο, τα λεφτα που θα 'χασεις΄με την απουσια σου, ειναι κερδος;… Αφου μετα νεα μετρα ουτως η αλλως θα χασεις … Πραγματικα μιλαμε για ηλιθιες λογικες
Δεν κοιταμε καθολου μπροστα … Σκεφτομαστε μονο το μελλον ενω το τωρα μας ειναι τελειως χεσμενο.
Προφανως και αυτοι εχουν δικιο και συμφωνα με τη δικη τους λογικη (που δεν μπορει καποιος να τη θεωρησει παντελως παραλογη), προτιμανε να δουλεψουνε ωστε να μη χασουν το μεροκαματο παρα να απεργουνε εφοσον πιστευουν πως στο τελος δε θα καταφερουν τιποτε.
Επισης δεν εχω καταλαβει για ποιο λογο θα πρεπει ειτε η μια πλευρα (απεργοι) ειτε η αλλη (μη-απεργοι) να ντρεπεται;
Δικαιωμα του καθενος ειναι να επιλεγει να αγωνιστει απεργωντας, χανοντας μεροκαματα και με κινδυνο να χασει τη δουλεια του, ή να προτιμαει τη σιγουρια εστω και των λιγων που εχει χωρις να ρισκαρει.
Επισης γιατι βαφτιζεται ο μη-απεργος ως ραγιας; Οποιος δεν ειναι ηρωας δεν ειναι κατα αναγκη και ραγιας.
πιστέυω ότι και να διαφωνούμε σε κάποια θέματα δε χρειάζεται να μπαίνουμε σε λογικές βουλής που κράζονται μεταξύ τους σαν παιδάκια της τρίτης και της τετάρτης.
αυτό που λέτε περί απεργίας ,όπως προείπα έχει και βάση και δίκιο. απλά επαναλαμβάνω,ξέρωντας οτί γίνομαι κουραστικός και γραφικός, οτι δεν είναι όλες οι περιπτώσεις ίδιες! ούτε όλες οι δουλειές στον ιδιωτικό τομέα ίδιες.
π.χ. έχω μία φίλη που είναι στην χ εταιρία (υπαρκτή εμπορική εταιρία είναι ,δε λέω ονόματα) ,έχουν πέσει αισθητά οι δουλειές, έχει διώξει και άτομο,έχει κάνει και μειώσεις μισθών. άμα κατέβει σε απεργία φοβάται ότι θα τη διώξει κι εκείνη. και τη χρειάζεται τη δουλειά για τους χ-ψ λογους.
πραγματικά πχ μία τέτοια περίπτωση, τη θεωρείται θύμα,κότα,ραγιά κτλ???
Ρε συ Γράκχο πως την έχεις δει δηλαδη ο κριτής των πάντων?
Ποιός νομίζεις ότι είσαι ο Lemmy?
Έλεος φίλε…άραξε και γουστάρω να με συκοφαντείς γιατί έτσι ΦΑΙΝΟΜΑΙ ότι έχω λόγο απέναντι σου…ενώ εσύ είσαι σαν μια κ…ραδα που ομιλεί και αντι για επιχειρήματα ρίχνει το επίπεδο…
Άντε βγάλανε και γλώσσα κάποιοι που το παίζουν ότι τα ΞΕΡΟΥΝ όλα:wink:
Το αποπάνω ποστ δεν υπάρχει, οπότε απαντάμε στο απο-αποπάνω.
Πρώτον Έλρικ δεν αναφερόμουν σε σένα.
Δεύτερον, δε χαρακτήρισα ραγιά όποιον φοβάται να απεργήσει, αλλά όποιον βγαίνει κι από πάνω, γιατί αυτός στην πραγματικότητα είναι ακόμα πιο χεσμένος.
Τρίτον, πρέπει να γίνει επιτέλους κατανοητό ότι είτε απεργήσεις είτε όχι, δεν έχεις τίποτα εξασφαλισμένο. Δε θα σε αγαπήσει το αφεντικό σου επειδή δεν απήργησες, ίσα ίσα που μπορεί να καταλάβει ότι είσαι θύμα και να είσαι ο πρώτος που θα διώξει, στη λογική ότι ξεμπερδεύει με την πιο “εύκολη” περίπτωση… Αλλά ακόμα και στις περιπτώσεις όπου δεν ισχύει αυτό, αν το αφεντικό αποφασίσει ότι θα κάνει Χ απολύσεις και είσαι μέσα σ’ αυτούς που “πρέπει” να φύγουν, ε θα φύγεις ρε άνθρωπε, πάρτο χαμπάρι, θα πάρεις πούλο λέμε, είτε είσαι “κακός απεργός” είτε “υπάκουος απεργοσπάστης”.
Βέβαια το τί γίνεται με το κάθε μεμονωμένο αφεντικό είναι μόνο το ένα σκέλος της υπόθεσης: εδώ έχουμε να απαντήσουμε, τί θα κάνουμε μπροστά στα μέτρα που φέρνει η κυβέρνηση;
Ας πάρουμε την υποθετική περίπτωση ενός εργαζομένου ηλικίας 40 χρονών, ο οποίος έχει ένα παιδί 13 χρονών π.χ. και δεν απεργεί γιατί φοβάται ότι θα χάσει τη δουλειά του.
Δεν απεργεί λοιπόν και δε χάνει τη δουλειά του. Συνεχίζει να δουλεύει για τον ψωρομισθάκο του (ας μην υπολογίσουμε καν την πολύ ισχυρή πιθανότητα να του τον κόψουν κι αυτόν), αλλά συνεχώς του φεύγουν όλο και περισσότερα λεφτά, γιατί πλέον ο ΦΠΑ είναι 23% στα πάντα, πληρώνει το ρεύμα 200 ευρώ, το νερό 50, οι γονείς του δεν έχουν πια λεφτά να τον βοηθήσουν γιατί και τις συντάξεις τις έχουν περιορίσει στο ελάχιστο. Κι έτσι, μετά από λίγα χρόνια, το 2020 ας πούμε, κι ενώ η προοπτική του να βγει στη σύνταξη είναι ακόμα πολύυυυυυ μακρινή, ο γιός του είναι πλέον 20 χρονών, δεν έχει περάσει σε σχολή γιατί τα φροντιστήρια ήταν πανάκριβα και ο αριθμός των εισακτέων ο μικρότερος έβερ, η οικογένεια δεν έχει μία, το επίδομα ανεργίας ή έχει καταργηθεί ή το παίρνουν πια ελάχιστοι, οπότε αναγκαστικά πρέπει να δουλέψει για να βοηθήσει. Στη δουλειά που βρήκε όμως πρέπει να δουλεύει χωρίς ένσημα, σχεδόν όλη μέρα γιατί πλέον το επιτρέπει ο νόμος, και με μισθό 500 ευρώ, ίσως και λιγότερα. Ο μικρός ζορίζεται και δε νιώθει κιόλας ότι αξίζει τον κόπο. Ζορίζεται τόσο που απογοητεύεται, οργίζεται, αρχίζει να βρίζει. “Ρε πούστη μου, εμείς τί αμαρτίες πληρώνουμε για να ζούμε έτσι;” Οπότε γυρνάει στον πατέρα του. “Ρε πατέρα, όταν τα περάσανε όλα αυτά, εσύ τί έκανες; Έκανες τουλάχιστον καμιά απεργία”;
Τί θα του πει;
Εν κατακλείδι: αν κάποιος με τη στάση του την ημέρα της κατάθεσης των νέων μέτρων στη Βουλή αφήσει να περάσουν έτσι απλά, έχει πολύ περισσότερα να χάσει από το αν αγωνιστεί για να τα εμποδίσει.
εγώ δεν έριξα σε άλλον το φταίξιμο.εσύ το ρίχνεις με το να χαρακτηρίζεις τον καθένα που δεν απεργεί χωρίς να σκεφτείς αν έχει τυχόν προβλήματα το οποία αν χάσει την δουλειά του δεν θα μπορεί να τα λύσει.
η απάντηση είναι η ίδια με αυτή στο red rum.
Διάβασε μωρέ το ποστ, μη βαριέσαι γαμώ τη γκλάβα σου.
η αλήθεια είναι οτι μια βαρεμάρα και σπαρίλα υπάρχει λόγω ζέστης:p
Τόσο το χειρότερο για σένα.
τί ακριβώς δε κατάλαβες από το ποστ μου και λές να διαβάσω το δικό σου ξανά?
Ψιτ, όχι δούλεμα σε μένα ε.
Είναι προφανές ότι δεν το διάβασες.
Εκτός κι αν το διάβασες και πάλι δεν κατάλαβες, οπότε δεν έχω κάτι άλλο να προσθέσω.
Ελληνικη τραγωδια._
Ο λαος οχι αφαντος πλεον αλλα απειρος και σιγουρα οχι σβελτος.
Οι εμπειροι απο μακρια μη χαλασει η μαγια τους.
Τα εργατικα σωματεια διαλυμενα απο τα μεσα απο τους αφενταδες.
Ευθυνες βαραινουν ολους αρεσει δεν αρεσει.
Δυστυχως φτασαμε στο αμην για να αναρωτηθουμε για την αυθαιρεσια στον ιδιωτικο τομεα. Οποιος μπορει ας απεργησει δεν εχω κατι αλλο να πω.
Οποιος δεν μπορει οκ κριμα - μακαρι να υπηρχε περιφρουρηση να παει παντου.
Η κατηφορα δεν εχει σταματημο, εκτος και αν…
edit: Και φυσικα ακομα και οι ‘αγωνιστες’ -> καναπεδακηδες. Θελει ρισκο και ελαχιστοι ρισκαρουν ακομα και αυτα τα λιγα.
ανώφελο.
Πραγματικά.
ξέρω ότι δε το είπες προσωπικά σε μένα.κι η η ερώτηση με το παράδειγμα που είπα πήγαινε γενικότερα προς όλους.
στο ποστ σου συμφωνώ. αν περάσουν και μείνουν αυτά τα μέτρα δεν υπάρχει προοπτική για τον λαό. οπότε ναι, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε όλοι είναι να αντιδράσουμε. μας, δεν τίθεται θέμα περί τούτου. απλά προσπαθώ λίγο να μπω στη νοοτροπία και του ανθρώπου που φοβάται για τη δουλειά του για τους χ-ψ λόγους και να μην είμαι τόσο πολύ αθστηρός απέναντι του. αν και η αλήθεια είναι ότι τα πολλά ναι στο εκάστοτε αφεντικό το μόνο που καταφέρνουν είναι να σε κρατάνε πίσω. έχεις δίκιο ότι λίγο “θράσος” και πυγμή δεν βλάπτει, κι ας φαίνονται στην αρχή πολύ “επικίνδυνα”.
Έλρικ, επί της ουσίας δε διαφωνούμε σε κάτι πάνω σ’ αυτό το θέμα. Πίστεψέ με, ούτε ο Ρεντ Ραμ ούτε εγώ είμαστε “ψυχροί” ή δεν υπολογίζουμε τις αγωνίες του κάθε ανθρώπου. Μήπως νομίζεις ότι δεν τις έχουμε περάσει κι εμείς; Για ρώτα ειδικά το Ρεντ Ραμ… άσε, ας μην πω και περισσότερα δημοσίως.
Το θέμα είναι ότι ακριβώς επειδή καταλαβαίνουμε τους δισταγμούς, τα διλήμματα, τις αγωνίες του μέσου απολιτικοποίητου εργάτη, ΠΡΕΠΕΙ να είμαστε επιθετικοί, ΠΡΕΠΕΙ να τον φέρουμε προ των ευθυνών του - απέναντι και στον εαυτό του, και στην οικογένειά του, και πάνω απ’ όλα απέναντι ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ ΤΟΥ. Κι ας νομίζει ότι “τις δικές του αγωνίες δεν τις ξέρει κανείς”.
Δεν ειναι τοσο απλο το ζητημα της απεργιας στον ιδιωτικο τομεα αυτο ειναι σιγουρο.
Η μονη λυση που μπορω να σκεφτω με απαξιωμενα τα σωματεια οπως τωρα, ειναι να μη γινει πορεια αλλα περιφρουρηση μονο στους χωρους δουλειας. Και πορεια το απογευμα.
Θα μου πεις ονειρα θερινης νυκτος
Βαγγέλη δεν είναι κακή η ιδέα σου, αλλά δυστυχώς η επιτυχία μιας απεργίας δεν εξαρτάται μόνο από τις φρουρές που θα στηθούν έξω από τους χώρους δουλειάς. Και στο κάτω-κάτω ας το δούμε και πρακτικά. Όταν η ΓΣΕΕ δεν περιφρουρεί ούτε τον κώλο της, τί να πρωτοπεριφρουρήσουν οι υπόλοιποι;
Οι συσχετισμοί στα συνδικάτα δεν άλλαξαν εγκαίρως, παρά τις χρόνιες εκκλήσεις - και εδώ που καταλήξαμε απ’ ότι φαίνεται θα το πληρώσουμε αυτό.
Αλλά που ξέρεις, ίσως αυτό είναι το καθοριστικό χαστούκι για την εργατική τάξη - αυτό που θα κάνει το γίγαντα να ξυπνήσει.