Η κυβέρνηση έπεσε. Σημαντική νίκη που, ακόμα πιο σημαντικό, κερδίθηκε στο δρόμο. Το καλύτερο από όλα όμως είναι ότι τα γεγονότα των τελευταίων ημερών αποτελούν την καλύτερη πολιτική ζύμωση. Να δούμε τι θα βγει…
Αν το μόνο που κατάφεραν οι 20 αγανακτισμένες μέρες είναι ένας ανασχηματισμός, ο οποίος γίνεται για να κατευναστούν τα πνεύματα στην ΕΕ, το ΔΝΤ και τους εξωτερικούς δανειστές μας, τότε μόνο νίκη δεν είναι.
Το ανακάτεμα της τράπουλας, ακόμα κι αν γινόταν κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού όπως στη Γερμανία πριν μερικά χρόνια ή κυβέρνηση εθνικής ενότητας ή οποιαδήποτε άλλη παραλλαγή εναλλαγής των καθεστωτικών κομμάτων στην εξουσία, λειτουργεί μόνο υπέρ του κεφαλαίου. Άλλωστε όσην ώρα οι εξελίξεις τρέχανε και ο ΓΑΠ έκανε του κεφαλιού του προτείνοντας άλλα στον Παπούλια και άλλα στον Σαμαρά λίγες ώρες μετά, οι κερδοσκόποι έκαναν πάρτυ με τα spreads και όλα αυτά τα ωραία.
Το κράτος ανασυντάσσεται, αναδιπλώνεται, έδειξε τη δύναμή του με αύρες, φράχτες, χημικά και προβοκάτορες (πλέον νομίζω δεν έχει αμφιβολία ούτε ο πιο δύσπιστος) και περιμένει τον επόμενο γύρο. Ευτυχώς ο κόσμος δεν απογοητεύτηκε, δεν τσακίστηκε το ηθικό του κι ελπίζω να συνεχίσει την προσπάθεια γνωρίζοντας από πρώτο χέρι και οι μέχρι τώρα άκαπνοι τις προθέσεις των απέναντι.
Πάθος, επιμονή, μαζικότητα και αλληλεγγύη χρειάζεται.
Λαός ενωμένος ποτέ νικημένος.
Οψόμεθα εις Φιλίππους.
Δυστυχώς (και λυπάμαι που το λέω) δεν υπάρχει άλλη λύση από τη βίαιη σύγκρουση. Μετά από ένα πρωτοφανές πολιτικό παιχνίδι, ο ΓΑΠ κάνει ανασχηματισμό - παρωδία απλώς και μόνο γιατί πρέπει να καεί ο Παπακωνσταντίνου ως αποδιοπομπαίος τράγος μαζί με ορισμένους άλλους. Παράλληλα, ρίχνει έξυπνα την ευθύνη στη ΝΔ για τη μη επίτευξη συμφωνίας για συγκυβέρνηση και αποφεύγει εντέχνως τη διενέργεια εκλογών. Και ξαφνικά, με τον ανασχηματισμό να επίκειται, ακόμα και οι βουλευτές που δήλωναν πως δε θα ψηφίσουν το μεσοπρόθεσμο εμφανίζονται πρόθυμοι να δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης στη νέα κυβέρνηση, πριν ΚΑΝ ανακοινωθούν τα ονόματα που θα τη στελεχώνουν.
Τα ονόματα αλλάζουν αλλά η πολιτική μένει ίδια. Ίσως και χειρότερη, αν υπάρξει πίστωση χρόνου στη νέα κυβέρνηση. Μη ξεχνάμε ότι έρχονται και τα θερινά τμήματα της βουλής και οι εκλογές είναι 2 χρόνια μακριά…
Οι αγανακτισμένοι του συντάγματος πρέπει να οργανωθούν και να τους διώξουν με τα χέρια τους. Ένα μαζικό ντου 40-50.000 ανθρώπων χρειάζεται. Κανείς ΜΑΤατζης δε θα ρισκάρει τη ζωή του απέναντι σε τέτοιο πλήθος για να διασώσει ένα καθεστώς που παραπαίει και στη τελική, απειλεί και τον ίδιο. Όλο το ζήτημα πλέον είναι η μαζικότητα και η αλλαγή τακτικής απο πλευράς αγανακτισμένων. Το κίνημα δε πρόκειται να επιβιώσει όντας απλώς ένα νούμερο στα δελτία ειδήσεων (“50.000 άτομα σήμερα στο Σύνταγμα”) , πόσο μάλλον όταν πολιτικά βρίσκεται ενάντια σε μια “φρέσκια” κυβέρνηση που περιλαμβάνει και άτομα κοινής αποδοχής (
εκτός κοινοβουλίου. Το μεσοπρόθεσμο δεν πρέπει να περάσει ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑ ΛΟΓΟ και δυστυχώς, μετά τον ανασχηματισμό, δεν αρκούν τα συνθήματα και οι μούτζες.
Για ποιον ανασχηματισμό μιλάτε ρε παιδιά. Δεν είναι αυτή η ουσία. Η κυβέρνηση έχει πέσει. Είτε πάρει ψήφο εμπιστοσύνης είτε όχι (και τα δύο σενάρια είναι πιθανά) έρχονται εκλογές άμεσα. Εκτίμησή μου είναι ότι δεν πρόκειται να προχωρήσουν και τα μέτρα έως τότε. Μη μένετε στον ανασχηματισμό, η κυβέρνηση αυτή δεν έχει καμία αξουσία πια, ο δε Πρωθυπουργός (που παραιτήθηκε αλλά δεν παραιτήθηκε) είναι πιο χρεοκοπημένος κι από το κράτος. Φυσικά και τίποτα δεν τελείωσε, φυσικά και οι συγκεντρώσεις θα συνεχιστούν.
Τίποτα δε θα προχωρήσει μέχρι τις εκλογές. Τα μέτρα για το νέο δανεισμό είναι 4ετούς διάρκειας και για αυτό το ΔΝΤ και η ΕΕ απαιτούν συνεργασία και με τη ΝΔ. Γιατί αν είναι να μας δανείσουν, θα πρέπει να είναι βέβαιοι πως τα μέτρα θα συνεχίσουν να εφαρμόζονται και μετά την τωρινή κυβέρνηση.
Ο ΓΑΠ οδηγήθηκε ουσιαστικά σε αυτές τις εκλογές με το που απέτυχε το τριετές σχέδιο του ΔΝΤ. Δε μπορεί να εγγυηθεί 4 χρόνια ΔΝΤ, αφού σε 1,5 τελειώνει η θητεία. Εκτός αν το πάει σε δημοψήφισμα ή εκλογές…
(Το contra.gr ποιος το έχει;)
ο κουρής αν δεν κάνω λάθος.
Αυτή η κυβέρνηση δεν έχει καμία δημοκρατική νομιμοποίηση. Φυλακή πρέπει να πάνε. Ακόμα και στα πλαίσια των αστικών ολιγαρχιών/δημοκρατιών έχουν ξεπεράσει όλα τα όρια. Πρέπει να τους διώξουμε . Και δεν φτάνει μόνο αυτό. Πρέπει να δώσουμε απαντήσεις σε διάφορα ερωτήματα που αφορούν τόσο την οικονομική/πολιτική ζωή όσο και σε γενικότερα υπαρξιακά θέματα.
Δεν έχουμε έρθει σε αυτή τη γη για να δουλεύουμε σαν τους σκύλους για να κερδίζουν λίγοι ολιγάρχες. Δεν έχουμε έρθει εδώ για να ανταγωνιζόμαστε σαν τους τρελούς, ούτε για να ποντάρουμε στο ποιος πλούσιος θα γίνει πλουσιότερος ή φτωχότερος. Και το σιγουρο είναι ότι δεν χρωστάμε…
Μόνο και μόνο αν αναλογιστεί κανείς τη διαδικασία “νομιμοποίησης” του Μνημονίου εξοργίζεται. Η παρανομία και αντισυνταγματικότητα σε όλο της το μεγαλείο.
Και τι προτείνεις δηλαδή; Κυβέρνηση που θα επιλέξει την πτώχευση, την έξοδο μας από την Ε.Ε. και το ευρώ άμεσα και κλείσιμο όλων των ιδιωτικών επιχειρήσεων που δεν είναι αναγκαίες για την επιβίωση ενός ανθρώπου και εθνικοποίηση των υπόλοιπων;
Mandrake βρίσκεσαι εκτός τόπου και χρόνου.
Για αρχή πρέπει να δώσουμε ένα τέλος σε αυτήν την παρωδία δημοκρατίας που ζούμε. Και πρέπει να συμμετέχει ο λαός στις διαδικασίες, να ξαναποκτήσει πραγματικά πολιτική διάσταση. Αυτού του είδους η αντιπροσώπευση έχει αποτύχει. Ψηφίζουν οι μισοί και καταλήγουμε να μας εκπροσωπεί ο Ανατολάκης.
Και μετά πρέπει όλοι μαζί να αποφασίσουμε τι θέλουμε. Θέλουμε καλύτερο καπιταλισμό? θέλουμε κομμουνισμό? θέλουμε σοσιαλδημοκρατία? θέλουμε αναρχία? θέλουμε μνημόνιο? θέλουμε ηγεμόνα? θέλουμε κάτι νέο /άλλο?
Εγώ δεν θέλω να προτείνω κάτι συγκεκριμένο. Θέλω όμως να θέσω ερωτήματα. Είναι η υγεία εμπόρευμα? είναι η παιδεία εμπόρευμα? έχουμε εθνική κυριαρχία όταν έχουμε μνημόνιο? είναι λογικό να έχουμε 1 εκ άνεργους? είναι λογικό να δουλεύουμε τόσες ώρες? Ποιες είναι οι πραγματικές μας ανάγκες? είναι ο καπιταλισμός η μοναδική επιλογή? είναι λογικό ο πλούτος να συγκεντρώνεται σε ελάχιστους ? χρωστάμε? σε ποιους και πόσα και πως προέκυψαν αυτά τα χρέη?
Να απαντήσουμε σε αυτά και σε ανάλογα ερωτήματα και βλέπουμε… Γιατί ανάλογα με τις απαντήσεις που θα δώσουμε , θα προκύψει και η επόμενη κατάσταση.
Και με αφορμή το σχόλιο του red rum, mandrake θέλω να σε ρωτήσω το εξής. Γιατί πιστεύεις ότι το πασόκ ή μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας δεν μπορεί να περάσει τα μέτρα και [B]μετά [/B] να πάει σε εκλογές?
παραιτήθηκαν και οι Φλωρίδης Νασιώκας…
Στο περίπου ναι.
Ουσιαστικά μια κυβέρνηση που θα πει ότι “δεν πληρώνουμε το επαχθές χρέος μας”.
Αν θέλουν να μας διώξουν από την Ε.Ε. ας το κάνουν. Ούτως ή άλλως, κάποια στιγμή η ψευδαίσθηση ότι “ανηκομεν εις την Δύσιν” πρέπει να διαλυθεί. Οι συμμαχίες μας θα έπρεπε να είναι με την Ρωσία και τον αραβικό κόσμο, καθώς και μια σαφής επιδίωξη συνεργασίας με την Κίνα.
Η ευρωζώνη αποδείχτηκε ένας άψογος μηχανισμός που απομυζεί τις υποτελείς οικονομίες προς όφελος των μεγάλων και αυτό φαίνεται και πέρα από το ελληνικό πρόβλημα.
Εκτός ευρωζώνης σαφώς και θα περάσουμε δύσκολα για τα πρώτα χρόνια (αν και κάποιοι οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι το διάστημα αυτό δεν θα ξεπερνά τα 2 έτη), αλλά πότε ήταν εύκολος ο δρόμος προς την οποιαδήποτε κάθαρση? Ας είναι μια τέτοια εξέλιξη η αρχή για να αρχίσουμε (αναγκαστικά) να παράγουμε και να εξάγουμε ό,τι μπορούμε (π.χ.1: τουρισμό σε επαγγελματικά πλαίσια και όχι πνιγμένο στη γραφειοκρατία και την νοοτροπία του “ας βγάλουμε φράγκα για τον χειμώνα και βλέπουμε” / π.χ.2. Βομηχανίες τυποποίησης προϊόντων όπως το λάδι που στέλνεται έξω χύμα για να επανεισαχθεί σε πολλαπλάσια τιμή).
παραιτήθηκαν και οι Φλωρίδης Νασιώκας…
OK, τώρα ίσως το σχέδιο να είναι να αρχίσει να πέφτει η κυβέρνηση για να διασωθεί το πασοκ και να βγούνε και ήρωες.
Ρε κρισπ μαν, στα μισά σου ποστ εδώ λες να απαλλαγούμε από τον καπιταλισμό και τώρα λες απλά ό,τι πρέπει να στρέψουμε το χέρι σε άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, λες και Ρωσία-Κίνα δεν έχουν αφετηρία το κέρδος και απώτερο στόχο την οικονομική υποδούλωση των άλλων λαών. Αυτό είναι αυταπάτη. Επίσης, με την άναρχη καπιταλιστική παραγωγή, ποτέ δε θα γίνει μελετημένη παραγωγή για την εξαγωγή προϊόντων. Όσο τα μέσα ιδιοκτησίας δεν είναι συγκεντρωμένα στα χέρια της κοινωνίας τουλάχιστον.
Καλά, αν οι χθεσινές απεργίες μας δώσουν την πέμπτη δόση του ΔΝΤ, ο ΓΑΠ κερδίζει πολύτιμο χρόνο για να αναστρέψει το κλίμα για το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές. Πιθανόν βγάζοντας τον Βενιζέλο πρωθυπουργό (ο τεχνοκράτης που “όλοι” θεωρούν ικανό)
Red Rum, λέω ΜΟΝΟ τι πρέπει να γίνει εδώ και τώρα. Πρώτα πρέπει να ανορθωθεί η οικονομία και μετά θα αναπτυχθούν εντός της οι αντιθέσεις εκείνες που οδηγούν σε ταξική σύγκρουση. Και ασφαλώς δεν έγραψα “να στρέψουμε το χέρι”. Να αναζητήσουμε συνεργασίες έγραψα, πράγμα που σημαίνει να διαπραγματευτούμε με τα όποια δυνατά χαρτιά μας.
Αν θες να επιχειρηματολογήσεις μπορεί και να με διαφωτίσεις, αλλιώς θα παραμείνω στον τόπο και το χρόνο μου.
Καταρχήν δεν είπα ότι μία κυβέρνηση “εθνικής ενότητας” δεν μπορεί να περάσει τα μέτρα. Είπα ότι εκτιμώ ότι δε θα περάσουν τα μέτρα μέχρι τις εκλογές. Αν από τις εκλογές βγει τέτοιου είδους κυβέρνηση θα το ξανασυζητήσουμε με τα τότε δεδομένα.
Τώρα, γιατί το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να περάσει αυτή τη στιγμή τα μέτρα μέχρι τις εκλογές; Ένας λόγος μπορεί να είναι αυτά που έγραψε προηγουμένως ο Κάρβου αν και νομίζω ότι είναι η λεπτομέρεια και όχι η ουσία. Ο βασικός λόγος είναι ότι η κυβέρνηση με την τωρινή της σύσταση δεν έχει κανέναν τρόπο να επιβάλλει ούτε εσωκομματικά, ούτε κοινοβουλευτικά τα σκληρότερα μέτρα λιτότητας που έχουν μπει ποτέ στην Ελλάδα. Ειδικά από τη στιγμή που λειτουργεί με ημερομηνία λήξης. Δεν πρόκειται να έχει στήριξη από πουθενά και είναι σαφές ότι την εγκαταλείπουν και οι ψηφοφόροι της και οι άλλοι σύμμαχοί της. Ακόμα και οι παραιτήσεις βουλευτών, αυτό φαινεται να προετοιμάζουν, τη νέα γενιά Πασόκων που θα αναλάβουν το κόμμα μετά τις εκλογές “καθαροί” από τις “αμαρτίες” των προηγουμένων.
Επιμένω ότι κερδήθηκε μία πρώτη νίκη. Στην πορεία των γεγονότων μπορεί και να μη σημαίνει τίποτα. Αλλά και μόνο ότι ένα λαϊκό κίνημα (έστω και με τα χαρακτηριστικά που είχε ή που δεν είχε) κατάφερε (μαζί με τις πάντα υπάρχουσες συγκυρίες) να ρίξει μία κυβέρνηση είναι μία απόδειξη του τι μπορεί να κερδιθεί στο δρόμο - σε πείσμα όσων νομίζουν ότι τα πάντα κρίνονται στις κάλπες.
Κρισπ ΟΚ εντάξει, αυτό το έγραψα εγώ. Και πάλι η ουσία είναι η ίδια όμως. Όσο και να το παζαρέψεις πάλι στο ίδιο αποτέλεσμα θα φτάσεις. Μια βόλτα από το γκέτο δούλων, το σταθμπό εμπορευματοκιβωτίων (ΣΕΜΠΟ) του πειραιά που παίζει μπάλα το κινέζικο μονοπώλιο COSCO μας πείθει αυτόματα.
Βασικά για να μη γράφω σεντόνι, εξήγησε λίγο την κατάσταση που εννοείς. Μέσα ή έξω από την ΕΕ?
Αν θες να επιχειρηματολογήσεις μπορεί και να με διαφωτίσεις, αλλιώς θα παραμείνω στον τόπο και το χρόνο μου.
Η κυβέρνηση δεν έχει πέσει. Εκτός κι αν θεωρείς ότι το παιχνίδι εντυπώσεων που στήθηκε χτες από τα μίντια δείχνει αδυναμία της κυβέρνησης.
Ο βασικός λόγος είναι ότι η κυβέρνηση με την τωρινή της σύσταση δεν έχει κανέναν τρόπο να επιβάλλει ούτε εσωκομματικά, ούτε κοινοβουλευτικά τα σκληρότερα μέτρα λιτότητας που έχουν μπει ποτέ στην Ελλάδα. Ειδικά από τη στιγμή που λειτουργεί με ημερομηνία λήξης. Δεν πρόκειται να έχει στήριξη από πουθενά και είναι σαφές ότι την εγκαταλείπουν και οι ψηφοφόροι της και οι άλλοι σύμμαχοί της. Ακόμα και οι παραιτήσεις βουλευτών, αυτό φαινεται να προετοιμάζουν, τη νέα γενιά Πασόκων που θα αναλάβουν το κόμμα μετά τις εκλογές “καθαροί” από τις “αμαρτίες” των προηγουμένων.
Ποιοι σύμμαχοι ακριβώς την εγκατέλειψαν; Ο καρατζαφύρερ; H μητσοτάκη; Όσο για τους πασοκους βουλευτές ας περιμένουμε λίγο να δούμε.
Mandrake δεν ξέρω αν είναι νίκη του κινήματος, νομίζω πως απλά γίναμε κάπως αισθητοί. Νίκη θα είναι η ακύρωση του μνημονίου. Γιατί αν είναι να συρθούμε στο μεσοπρόθεσμο με νέους πασόκους, νδ, εθνικές ενότητες ή μιξ γκριλ αυτών τότε μιλάμε για τραγωδία…
Επίσης κάπου εδώ να πούμε πως οι αγανακτισμένοι χτες το πρωί στο σύνταγμα, μέρα της απεργίας, δεν είχαν ΟΥΤΕ 5000 κόσμο, παρά τις μιντιακές μαλακίες για μεγάλη συγκέντρωση και τα λοιπά ψέματα.