Σε περίπτωση στάσης πληρωμών και αποχώρησης από το ? αυτές θα είναι οι συνέπειες και προσθέτω πως το χρεοκοπημένο κράτος θα δυεκολευτεί να υπερασπιστεί ακόμα και τα όρια του: Aν οι Τούρκοι καταλάβουν ένα νησί που θα δηλώσουν πως θεωρούν “γκρίζα ζώνη” ή -ακόμα πιό πονηρά- στήσουν ένα σκηνικό Κοσσόβου στη Θράκη, θα ξέρουν καλά πως η Ελλάδα δεν θα μπορεί να πολεμήσει για πάνω από μερικές ημέρες γιατί απλά δεν θα έχει να αγοράσει καύσιμα και πολεοφόδια!
Δεν είμαστε μόνοι μας στην περιοχή…
Φυσικά και μία χρεοκοπία μας θα είχε συνέπειες και για την Ευρωζώνη γενικότερα, η πίεση στις υπόλοιπες περιφερειακές οικονομίες θα αυξανόταν και το τέλος του ? θα ήταν ορατό. Δυστυχώς όμως η σημερινή Γερμανική κυβέρνηση μοιάζει να ενδιαφέρεται περισσότερο για της ψήφους των αναγνωστών της Bild και δεν ξέρω αν αυτό θα ήταν αρκετό να την ταρακουνήσει.
Δεν έχω ακούσει από τον Μάρτιο να βγεί ένας από την Γερμανική κυβέρνηση να πεί στον Γερμανικό λαό το προφανές: “Xωρίς το ? δεν θα μπορούσαμε όλα αυτά τα χρόνια να εξάγουμε σαν τρελοί προς τις οικονομίες της περιφέρειας γιατί με το που θα άρχιζαν να διογκώνονται τα εμπορικά ελλείματα των χωρών αυτών, τα τοπικά τους νομίσματα θα έχαναν αξία σε σχέση με το Μάρκο και οι εξαγωγές μας θα έπαυαν να είναι τόσο ανταγωνιστικές.”
Με το “αμήν και πότε” τι εννοείς, θέλεις να φύγουν τα κεφάλαια από τη χώρα; :-s
Μην νοσταλγείτε τη Δραχμή γιατί αν πάμε τώρα στη Δραχμή τίποτα δεν θα είναι όπως ήταν μέχρι το 2001. Θα είναι ένα νόμισμα με ιδιαίτερα χαμηλή αξία που θα συνεχίσει να διολισθαίνει -ακόμα και αν έχουμε κάνει παύση πληρωμών και τα δάνεια μας έχουν “παραγραφεί”- γιατί:
α) Θα έχουμε υψηλότατο πληθωρισμό, το κράτος που δεν θα έχει πρόσβαση σε δανεισμό για να καλύπτει το κόστος λειτουργίας του (που θα είναι αναγκαστικά μικρότερο από το σημερινό που χωρίς δανεισμό δεν μπορεί να χρηματοδοτηθεί) θα τυπώνει συνεχώς χρήμα.
β) Θα συνεχίσουμε να έχουμε ελλείμματα στα ισοζύγια μας με τους κύριους εταίρους μας, είμαστε μία χώρα που εξαρτάται από εισαγωγές για πολλά βασικά πράγματα, δεν έχουμε ακόμα βρει πετρέλαιο, ούτε παράγουμε αυτοκίνητα!
Όσο για το “αγγλικό δίκαιο” δεν είναι κάτι που πρέπει να σε τρομάζει τόσο: Aυτό το δίκαιο γνωρίζουν αυτοί που συνέταξαν το μνημόνιο, αυτό όρισαν να ισχύει στη σύμβαση. Πρακτικά αυτό σημαίνει πως αν κάνεις παύση πληρωμών θα μπορέσουν να σου πάρουν μερικά κτίρια πρεσβειών στο εξωτερικό που στην καλύτερη για αυτούς περίπτωση θα αξίζουν μερικές δεκάδες εκατομμύρια ? (όλα μαζί) όταν εσύ θα τους έχεις φάει δάνεια δεκάδων δις ?!
Τα Αγγλικά δικαστήρια και να επιδικάσουν σε πιστωτή περιουσιακά στοιχεία του δημοσίου που βρίσκονται στην Ελλάδα, η επόφαση για να εφαρμοστεί θα πρέπει να περάσει από τις Ελληνικές αρχές που δεν πρόκειται να τους τα δώσουν όπως δεν τους επέστρεψαν και τα δανεικά. Θα είσαι πλέον κράτος-παρίας! Εκτός και αν τους τα δώσει ο Ερντογάν ο πορθητής, ενδεχόμενο που η παύση πληρωμών φέρνει πιό κοντά όπως εξήγησα παραπάνω!
Συμφώνω με τα όσα γράφεις Κάρβου. Πως το πρόβλημα είναι σαφώς και της ΕΕ τα γράφω και πιό πάνω εκεί που αναφέρομαι στην στάση της Γερμανίας.
Σίγουρα η συγκριτικά πιό ανώδυνη λύση για τους Έλληνες πολίτες μόνο μέσω της ΕΕ μπορεί να διθεί. Δυστυχώς η κυβέρνηση με τα μέτρα που πήρε έχει μετακυλήσει το δυσβάσταχτο βάρος στον ιδιωτικό τομέα και στην πραγματικά παραγωγική οικονομία. Βλέπω να κλείνουν μαγαζιά και όχι δημόσιες υπηρεσίες, να απολύονται μαζικά ιδιωτικοί και όχι δημόσιοι υπάλληλοι (που και αυτοί δυσαρεστημένοι είναι και πάλι λόγω των μειώσεων μισθών). Χίλιες φορές να αποφάσιζε η κυβέρνηση πραγματικά να περικόψει δαπάνες μικραίνοντας τον δημόσιο τομέα αλλά κανείς τους δεν είναι έτοιμος για αυτό. Μιλώντας για τις εναλλακτικές λοιπόν που ζήτησε και ο Somnambulist και μιά και ήδη αναφερθήκαμε στα “καταστροφικα΄” σενάρια, ας πάμε και στα πιό πιθανά/ρεαλιστικά:
Πιστεύω πως η κυβέρνηση αρχίζει να συνειδητοποιεί πως έτσι δεν πάμε πουθενά και ψάχνει τρόπο να οδηγηθούμε σε μία κυβέρνηση “εθνικής σωτηρίας” ή όπως θέλουν να την πουν, εξασφαλίζοντας τη μέγιστη δυνατή συναίνεση και εμπλέκοντας και τα δύο κόμματα εξουσίας και όποιον μικρότερο θέλει να στηρίξει.
Ήδη ακούγονται σενάρια για πρωθυπουργο Μαρκεζίνη κλπ.
Αυτή η κυβέρνηση λοιπόν θα αναλάβει να κάνει τη “βρωμοδουλειά”, να διώξει δημοσιοϋπάλληλους, να κλείσει οργανισμούς κλπ.
Σίγουρα δεν έρχονται εύκολες μέρες. Εμένα αυτό που με απασχολεί κυρίως είναι να πάψει το ξεχαρβάλωμα του πραγματικού παραγωγικού ιστού της χώρας και να δημιουργηθούν συνθήκες για ανάπτυξη. Και δυστυχώς δεν έχουμε καμία εγγύηση πως μία τέτοια κυβέρνηση θα ενδιαφερθεί για αυτό και δεν θα αρκεστεί να εφαρμόζει το μνημόνιο με μόνο σκοπό την αποπληρωμή των πιστωτών.
Θα ήταν προτιμότερο να πάμε -όχι απαραίτητα μέσω εκλογών αλλά με συμφωνία των μεγάλων κομμάτων- σε ένα πρόσωπο με τα “σωστά” credentials στην Eυρώπη (π.χ. Παπαδήμος) που θα αναλάβει δεσμεύσεις απέναντι στους πιστωτές μας για μεταρυθμίσεις με αντάλλαγμα την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του χρέους μας. Αλλά μιλάμε για σοβαρές μεταρυθμίσεις, όχι για εντυπωσιασμό: Να τροποποιηθεί το σύνταγμα ώστε να τεθεί όριο στο δημοσιονομικό έλλειμα. Θα μπορούσε να προτείνει τα δάνεια από τις χώρες της ΕΕ να έχουν supersenior status (προτεραιότητα στην πληρωμή έναντι των παλιότερων δανείων μας) για να καθησυχάσει τους Γερμανούς και να αγοράσει χρόνο. Αλλά οι μεταρρυθμίσεις θα πρέπει να γίνουν άμεσα για να αποδόσουν και φυσικά να ακολουθηθεί μία άλλη φορολογική πολιτική που θα δίνει κίνητρα και δεν θα διώχνει κάθε επενδυτή, ούτε θα πνίγει την -τόσο δαιμονοποιημένη στο μυαλό του Παπακωνσταντίνου- κατανάλωση.
Ουσιαστικά αυτό που λέω είναι κοντά σε αυτό που λέει ο Κάρβου, μόνο που σε αυτή την περίπτωση η ΕΕ δεν πληρώνει τα παλαιότερα χρέη προς τις τράπεζες αλλά δέχεται την υποβάθμιση τους.