Πολλές ώρες μετά και πολύ σουρωμένη (και από συγκίνηση και από μπύρες και από πολιτικοκοινωνικές συζητήσεις), να πω, συμβολικά έστω
Μπράβο σε όλους όσους ήταν εκεί. Δεν είναι το μόνο, αλλά δεν είναι και λίγο. Ας είναι η σημερινή ημέρα μία νίκη, ναι, αλλά και μία αφύπνιση για τα από δω και πέρα, για ό,τι έρχεται και για ό,τι καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο. (σσ, δεν κάνω καμία πολιτική τοποθέτηση ε, όσοι με ξέρουν ίσως και να γελάνε, απλώς εκφράζω ένα γνήσιο άγχος για το μέλλει γενέσθαι -και ένα απόλυτο δέος για ό,τι ζήσαμε σήμερα.)
Κατά τα λοιπά, ΓΑΜΩΤΟΧΡΙΣΤΟΣΑΣ αρχίδια που επειδή είχατε γραμμή, που επειδή ΚΛΑΨΑΤΕ, έπρεπε να φάνε τα τοξικά σας αισθήματα παιδιά, ηλικιωμένοι, έγκυες, άνθρωποι που ΑΠΛΩΣ χειροκρόταγαν για το ΚΟΙΝΟ ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΙΟΥ ΑΙΣΘΗΜΑ. Μα τον όσιρι και μα τον άπι (οκ, 10000 ορθογραφικά αλλά δεν ξέρω πώς αποδίδεται καλύτερα, λολ), τυφλωθήκαμε και βήχαμε σαν τα ζώα, εν καιρώ πανδημίας, επειδή πρέπει να συνοδεύσετε τους συνεργάτες σας στην φυλακή και σας χάλασε…!!! Κι εμείς αγαπήσαμε, αλλά δεν κάναμε έτσι.
Υπέροχη Γυναίκα, Μάνα, Αγωνίστρια, Μάγδα Φύσσα, είθε να κοιμηθείς, 7 χρόνια μετά, ήσυχη απόψε.
Ασίγαστο Golden Dawn Watch, ευχαριστούμε για όσα κάνατε, για όσα δεν σταματήσατε να μας θυμίζετε, όταν εμείς δεν ήμασταν εκεί.
Και για όλους τους υπόλοιπους, για όλους εμάς, ή εσάς, να τονίσω, πολύ ταπεινά, ότι ΔΕΝ.ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ.ΕΔΩ. Δεν είναι όσοι φαίνονται, όσοι θα καταδικαστούν (όταν, άμα, όπως), αλλά είναι 400.000 ψηφοφόροι και άλλοι πόσοι “ναι μεν αλλά”, “δεν είμαι ρατσιστής αλλά”, απολιτίκ και ισαποστάκηδες, ομοφοβικοί και σεξιστές, μπογδάνοι και βορίδηδες, πορτοσάλτε και κασιμάτηδες και και και και και. Ο γείτονάς μας, ο παιδικός μας φίλος, ο συγγενής μας… Οι αρνητές της κλιματικής αλλαγής (just sayin…), οι μάτσο άντρες που ξυλοφορτώνουν τις γυναίκες τους, οι βασανιστές ζώων, όσοι εθελοτυφλούν μπροστά στα αιτήματα φοιτητών και μαθητών, όσοι δεν ενδιαφέρονται για τα εργασιακά αλλά ματώνουν για τις ακυρώσεις των παρελάσεων και πόσοι άλλοι. Ο κυρ Παντελής και η Τζενάρα απέναντι, ο διπλανός, εσύ, εγώ. Και είναι χρέος μας, τουλάχιστον, να τους εντοπίζουμε και να τους απομονώνουμε, να μην τους δίνουμε βήμα.-
Σόρρυ νοτ σόρρυ για το ποστ (είπα πόσο συγκινημένη είμαι?!), να είμαστε καλά και να είμαστε ΕΚΕΙ.