το ότι εξοντώθηκε το εμπόριο και η εστίαση ενώ όλοι οι άλλοι δουλεύουν , βέβαια , στα αρχίδια μας . Πολέμαμε τον καπιταλισμό αγοράζοντας ρούχα από το σουπερ μαρκετ . Τι μας νοιάζει που ένα ποσοστό θα κλείσει για πάντα μετά από τέτοιο χτύπημα , η δημοκρατία απειλείται επειδή δεν θα βγούμε στους δρόμους μια χρονιά
Παρακαλώ όμως μην επαναπαυθείτε ότι ακόμα κι αν αποτύχετε παταγωδώς, πάλι διάφοροι εντεταλμένοι, εκφοβισμένοι ή συσκοτισμένοι θα σας ανεβοκατεβάζουν «ο καλύτερος».
Καλώς ή κακώς, το κακό ξεκίνησε από το άνοιγμα των συνόρων χωρίς υποχρεωτικό τεστ. Αυτά που ακολούθησαν ήταν φυσικά επακόλουθα.
Ένα άλλο έγκλημα που έχει γίνει εδώ πέρα, είναι ότι το κράτος δεν έχει κάνει τεστ σε όλους μας, ώστε να ξέρουμε ποιοι είμαστε φορείς, ποιοι έχουμε νοσήσει, ποιοι είμαστε υγιείς κλπ. Διάβαζα ότι πριν λίγες μέρες στη Σλοβακία το κράτος έκανε μέσα σε μια μέρα, ένα Σάββατο νομίζω, τεστ στον μισό πληθυσμό του κράτους. Σε 2,5 εκατομμύρια ανθρώπους. Στη δε Κίνα, μου έλεγε ο αδερφός μου, ότι σε μία μέρα κάνανε τεστ σε όλον τον πληθυσμό μιας πόλης 9 εκατομμυρίων. Κι εδώ έχουμε μια πόλη-βόμβα (Θεσσαλονίκη), στην οποία προχτές κάνανε μόλις 2000 τεστ εκ των οποίων το 32% βγήκαν θετικά, αδιανόητο ποσοστό.
Είπαμε, από τη στιγμή που ανέλαβε τη διαχείριση της υγειονομικής κρίσης το κράτος, τα αποτελέσματα ήταν αναμενόμενα.
Δεν γνωριζω αν υπαρχει τετοια πρωτοβουλια, αλλα απ’ οσο ξερω απο φιλη το μηνυμα που στελνεις για “βοηθεια σε ηλικιωμενο κλπ” δεν περιοριζεται σε συγγενικα σου προσωπα, μπορεις να βοηθησεις τον οποιονδηποτε. Δεν ξερω αν σου ειναι χρησιμη αυτη η πληροφορια, η αληθεια ειναι οτι δε ρωτησες αυτο.
Ναι, αλλά not my point. Γιατί και ο περίπατος δεν έπνιξε κανέναν εδώ που τα λέμε Πραγματικά ο Μπακογιάννης θα ήταν πιο πετυχημένος δήμαρχος αν δεν έκανε τίποτα. Στάνταρ θα μας κυβερνήσει μια μέρα. Είναι επαρκώς άχρηστος
Δε θα ήταν πολύ ωραίο να ψηφίζαμε για κάθε υπουργείο και άτομα που τα απαρτίζουν ξεχωριστά αντί για ένα κόμμα/πρωθυπουργό/whatever και η κυβέρνηση στην ουσία να είχε έναν εποπτικό(?) ρόλο? Θα γλιτώναμε από πολλά φαινόμενα ανάξιων και καριερίστων.
Κάτι που δεν προτεινε ποτέ κανεις, θα ήταν να συνδέονται οι μισθοι πολιτικών με το βασικό μισθό. Πχ να είναι 3 φορές ο βασικος μισθός (μην πεινασουν τα παιδια).
Κατάργηση βουλευτικής σύνταξης και κατοχύρωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος με τον ίδιο τρόπο (και με τα ίδια μεγέθη συντάξεων) με τους “απλούς” πολίτες.
Επίσης για όσο κάποιος τελεί σε δημόσιο αξίωμα θα έπρεπε να απαγορεύεται η νοσηλεία σε ιδιωτικά νοσοκομεία και να στέλνει τα παιδια του σε ιδιωτικά σχολεία.
Θεωρητικά αυτό φαίνεται πολύ καλή ιδέα, αφού έτσι θα αποφεύγαμε υπουργοποιήσεις (sic) με βάση εσωκομματικές ισορροπίες και φατρίες, πρόσωπα έξωθεν επιβεβλημένα κλπ. Με βάση όμως το πως έχει δείξει ότι λειτουργεί το εκλογικό σώμα, δεν νομίζω να γλιτώναμε τίποτα ιδιαίτερο!
Άσε που μετά θα μπαίναμε στη διαδικασία να σκεφτούμε μήπως να αποφασίζαμε και για τους υφυπουργούς, του Γενικούς Γραμματείς των υπουργείων (γιατί όχι;) και πάει λέγοντας. Και δεν βάζω καν τι θα γίνει στην περίπτωση που κάποιος παραιτηθεί για οποιονδήποτε λόγο!
Αυτό είναι πολύ σωστό. Η συγκέντρωση των ιδιοτήτων του βουλευτή και του υπουργού σε ένα άτομο αντίκειται στη διάκριση των εξουσιών αφού το συγκεκριμένο άτομο ασκεί νομοθετική και εκτελεστική εξουσία ταυτόχρονα. Αν μάλιστα είναι υπουργός Δικαιοσύνης θα εμπλέκεται και με την δικαστική εξουσία!
Κανονικά, αν κάποιος θέλει να γίνει υπουργός θα πρέπει να παραιτείται από βουλευτής με όλα όσα αυτό συνεπάγεται.
Στρεβλώσεις υπάρχουν αρκετές, όρεξη να διορθωθούν δεν ξέρω αν βρίσκεται!
Η λογική που το είπα αυτό είναι πως η πλειοψηφία δε δίνει ιδιαίτερη σκέψη στο τι θα ψηφίσει, πόσο μάλλον να διαβάσει και τα προγράμματα κάθε κόμματος. Επίσης μετά η κριτική και η αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης πάει στο σύνολο της και όχι στα επιμέρους και τέλος ότι ο κάθε υποψήφιος να στοχεύει να βοηθήσει εκεί που μπορεί και όχι να φτιάχνει το κυβερνών κόμμα την κυβέρνηση ( εξαλείφοντας έτσι και το από υπουργός υγείας να γίνει παιδείας, μετά οικονομικών, δηλαδή αυτό είναι τελείως τρελό ). Τέλος έτσι πιστεύω ότι ο καθένας θα ασχολείται και περισσότερο με τα κοινά, αφού πρέπει να σπαταλάει χρόνο ( ιδανικά ) για να κρίνει και αξιολογεί υποψηφίους. Αυτά σε γενικές γραμμές, δεν πάω να φτιάξω ένα νέο πολιτικό σύστημα, μια ιδέα που μου ήρθε στα πλαίσια του decentralized είναι
Εμένα το αγαπημένο μου ήταν αυτό που είχαν στην Αρχαία Αθήνα, όπου έβγαιναν οι άρχοντες με κλήρωση γιατί ήταν υποχρέωση όλων των πολιτών να είναι καταρτισμένοι για το αξίωμα!
Μια χαρά σκέψη δίνει, κατά κάποιον τρόπο. Το πρόβλημα με τις εκλογές εδώ που έχουμε φτάσει είναι ότι τόσο μεγάλο μέρος του σώματος είναι άμεσα εξαρτώμενο από το κρατικό χρήμα που και και τις τέλειες τροποποιήσεις να κάνουμε στο Σύνταγμα, είμαστε ήδη σε φαύλο κύκλο. Το βλέπεις από τα ποσοστά των κομμάτων εξουσίας - ο κόσμος αλλάζει βάρκα ανάλογα με το ποιος έχει το μομέντουμ για παροχές. Αλλά τέλος πάντων, αφού έχει γίνει ακόμα πιο πιθανό να έρθει νέα χρεοκοπία λόγω της πανδημίας, μπορεί να το ξανασυζητήσουμε σύντομα.