Aς ξεκινήσουμε με το να πούμε τι θεωρούμε ότι είναι ο ΠΑΟΚ και η κάθε ομάδα. Είναι ο προεδρός της? Είναι οι οπαδοί της? Είναι και τα 2? Είναι τίποτα από τα 2? Είναι απλά ένα σωματείο που κάνει αθλητισμό και τελικά έχει καντήσει κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό που πραγματικά είναι?
Ας απαντήσουμε πρώτα σε αυτό.
Θα απαντήσω πρώτος. Είναι το τελευταίο. Όσο και να νομίζουν κάποιοι (οπαδοί) διαφορετικά, ένα σωματείο, είναι απλά ένα σωματείο. Το ότι θα έκανε λιγότερα πράγματα αν δεν είχε την οικονομική υποστήριξη από τους οπαδού, δεν αλλάζει το γεγονός, ότι ένα αθλητικό σωματείο έχει σκοπό την άθληση(το αν κανει πρωταθλητισμό είναι ένα θέμα που δεν με αφορά καθόλου).
Πλέον έχουν μπλεχτεί λίγο τα πράγματα, καθώς παίζουν οικονομικά συμφέροντα από πίσω. Από απλό σωματείο, έχει καταντήσει μια τράπεζα, που θέλει λεφτά για να ικανοποιήσει πρώτα τους ίδιους και μετά τους οπαδούς. Αυτό σημαίνει ότι μπροστά βγαίνει ο πρόεδρος. Αν έχεις καλό πρόεδρο (όπου καλός = να τα σκάει για να κερδάει η ομάδα), τότε η ικανοποίηση πάει και στους οπαδούς, οι οποίοι νομίζουν ότι κάνουν κάτι. Σύμφωνοι, το συναίσθημα να σε υποστηρίζει χιλιάδες κόσμος στο γήπεδο, είναι ντόπα και παίζει το ρόλο του. Ετσι όμως ο οπαδός, νομίζει ότι είναι η ομάδα. Που δεν είναι η ομάδα. Αν δεν ήταν ο οπαδός, απλά δεν θα είχαμε σωματεία με τόσο έσοδα, όπως γίνεται με όλα τα σωματεία τα οποία δεν έχουν την υποστήριξη τόσων οπαδών και προέδρων που σκάνε εκατομύρια. Που να δούμε τι γίνεται σε μη δημοφιλή αθλήματα, που συνήθως στις κερκίδες είναι γονείς, συγγενείς και φίλοι. Αν έχουν έρθει και αυτοί.
Που θέλω να καταλήξω? Ότι και να κάνουν οι οπαδοί μιας ομάδας, ότι και να κάνει ένας πρόεδρος, το σωματείο παραμένει ένας αθλητικός οργανισμός και τίποτα παραπάνω. Αν μας απασχολεί τι έγινε στην τάδε ομάδα επί προεδρίας τάδε, αυτό δεν σημαίνει ότι είναι “σωστό”. Ο τάδε πρόεδρος αντιπροσωπεύει μόνο τον εαυτό του και κάνει κινήσεις που θα τον κάνουν αρεστό στους οπαδούς και έτσι πιστεύουν και οι 2 πως είναι η ομάδα. Γιατί αν ο πρόεδρος κάνει κάτι που δυσαρεστήσει την βάση, τότε δεν θα είναι αρεστός και πάμε σε έναν φαβλο κύκλο εσωστρέφειας σε μια ομάδα.
Ούτε οι οπαδοί είναι η ομάδα, ούτε ο πρόεδρος. Αν το αντιληφθούμε αυτό, τότε τα πράγματα απλοποιούνται. Γιατί αν ήμουν εγώ στην θέση του Σαββίδη όταν είχε φανεί το όπλο στο γήπεδο, είτε θα ήμουν νεκρός, είτε θα με είχαν σαπίσει στο ξύλο και θα με είχαν βάλει φυλακή. Με τον Σαββίδη αυτό δεν έγινε. Γιατί είναι παράγοντας. Είναι οικονομική δύναμη. Έχει - πλεον - στρατό. Και αυτός ο στρατός θα είχε δυσαρεστηθεί αν είχε μπεί φυλακή. Το οποίο θα είχε αντίποινα. Γιατί θα ήταν δάκτυλος Αθήνας. Και πως να μην το σκεφτεί ο φανατικός αυτό, από την στιγμή που έχει έναν άλλον πρόεδρο ο οποίος είχε 2 τόννους κόκα και την βγάζει καθαρή? Και ίσως και να έχει και δίκιο. Ο ενας ισχυρός να πάει να φάει τον άλλον. Ακόμα και να είναι αλήθεια όμως, εμένα τον εξωτερικό παρατηρητή τι με νοιάζει ότι ο ένας πάει να φάει τον άλλον? Με απασχολεί να φύγουν και οι 2 από το παιχνίδι γιατί κάνουν κακό στο αθλητισμό. Γιατί πρώτος ο Σαββίδης? Δεν ξέρω, αν είχαμε κράτος δικαίου, θα έπρεπε να έχουν φύγει όλοι με συνοπτικές διαδικασίες.
Εν τέλη τι έχει να κάνει με τον ΠΑΟΚ αυτό? Το μόνο που θα επιρρεαστεί, είναι η οικονομική ενίσχυση του συλλόγου, του οποίου οι οπαδοί έχουν γλυκαθεί (και είναι λογικό) από τις επιτυχίες και το στατους του συλλόγου τα τελευταία χρόνια. Ναι, αλλά για την ικανοποίηση μερικών που τον παίζουν επειδή η ομάδα πάει καλά (…), θα πρέπει να ανεχόμαστε κάποιον ο οποίος προσθέτει μόνο δηλητήριο?
Τα ίδια θα πω για οποιονδήποτε πρόεδρο από τις 4-5 μεγάλες ομάδες της Ελλάδας.
Εσείς λοιπόν, δείτε εξόντωση του ΠΑΟΚ, το οποίο (οντως μπορεί να) υποκινείται από Αθήνα μεριά.
Το πρόβλημα είναι όμως αυτή η λογική. Η λογική του να παίζω ξύλο με κάποιον, επειδή υποστηρίζει άλλη ομάδα.